Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi

به نام خداى گسترده مهر مهرورز

Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna

ستايش مخصوص خدايى است كه پروردگار جهانيان است.

Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi

(همان خدايى) كه گسترده مهر مهرورز است.

Māliki Yawmi Ad-Dīni

خداوند روز جزاست.

'Īyāka Na`budu Wa 'Īyāka Nasta`īnu

(خدايا) تنها تو را مى‌پرستيم و تنها از تو يارى مى‌جوييم.

'Ihdinā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma

ما را به راه راست راهنمايى فرما.

Şirāţa Al-Ladhīna 'An`amta `Alayhim Ghayri Al-Maghđūbi `Alayhim Wa Lā Ađ-Đāllīna

راه كسانى كه به آنان نعمت دادى، (همان كسانى كه) بر آنان خشم نشده است و [از] گمراهان نيستند.

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Alif-Lām-Mīm

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ الف، لام، ميم.

Dhālika Al-Kitābu Lā Rayba Fīhi Hudan Lilmuttaqīna

آن كتاب [با عظمت‌] هيچ ترديدى در آن نيست. [و] راهنماى پارسايان (خود نگهدار) است.

Al-Ladhīna Yu'uminūna Bil-Ghaybi Wa Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna

(همان) كسانى كه به (آنچه از حس) پوشيده، ايمان مى‌آورند و نماز را به پا مى‌دارند، و از آنچه كه روزى آنان كرده‌ايم (در راه خدا) مصرف مى‌كنند.

Wa Al-Ladhīna Yu'uminūna Bimā 'Unzila 'Ilayka Wa Mā 'Unzila Min Qablika Wa Bil-'Ākhirati Hum Yūqinūna

و كسانى كه به آنچه به سوى تو فرو فرستاده شده، و آنچه پيش از تو [بر پيامبران‌] فرو فرستاده شده، ايمان مى‌آورند، و آنان به آخرت يقين دارند.

'Ūlā'ika `Alá Hudan Min Rabbihim Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna

آنان از راهنمايى پروردگار خويش برخوردارند، و تنها آنان رستگارند.

'Inna Al-Ladhīna Kafarū Sawā'un `Alayhim 'A 'Andhartahum 'Am Lam Tundhirhum Lā Yu'uminūna

در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند، بر آنان يكسان است كه هشدارشان بدهى يا هشدارشان ندهى، ايمان نمى‌آورند.

Khatama Allāhu `Alá Qulūbihim Wa `Alá Sam`ihim Wa `Alá 'Abşārihim Ghishāwatun Wa Lahum `Adhābun `Ažīmun

خدا بر دل‌هاى آنان و بر گوششان مهر نهاده، و بر چشمانشان پرده‌ايست و عذاب بزرگى براى ايشان است.

Wa Mina An-Nāsi Man Yaqūlu 'Āmannā Billāhi Wa Bil-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Mā Hum Bimu'uminīna

و برخى از مردم كسانى هستند كه مى‌گويند:« به خدا و به روز بازپسين ايمان آورده‌ايم. »در حالى كه آنان مؤمن نيستند.

Yukhādi`ūna Allāha Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Mā Yakhda`ūna 'Illā 'Anfusahum Wa Mā Yash`urūna

با خدا و كسانى كه ايمان آورده‌اند، نيرنگ مى‌بازند، در حالى كه جز برخودشان نيرنگ نمى‌زنند و (با درك حسى) متوجه نمى‌شوند.

Fī Qulūbihim Marađun Fazādahumu Allāhu Marađāan Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun Bimā Kānū Yakdhibūna

در دل‌هاى آنان [نوعى‌] بيمارى است، و خدا بر بيمارى آنان افزوده، و به خاطر دروغگويى هميشگى آنان، عذاب دردناكى بر ايشان است.

Wa 'Idhā Qīla Lahum Lā Tufsidū Fī Al-'Arđi Qālū 'Innamā Naĥnu Muşliĥūna

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« در زمين فساد مكنيد؛ »مى‌گويند:« ما فقط اصلاح گريم. »

'Alā 'Innahum Humu Al-Mufsidūna Wa Lakin Lā Yash`urūna

آگاه باشيد كه آنان فقط فسادگرند و ليكن (با درك حسى) متوجه نمى‌شوند.

Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Āminū Kamā 'Āmana An-Nāsu Qālū 'Anu'uminu Kamā 'Āmana As-Sufahā'u 'Alā 'Innahum Humu As-Sufahā'u Wa Lakin Lā Ya`lamūna

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« همانگونه كه مردم ايمان آورند [شما هم‌] ايمان آوريد. »مى‌گويند:« آيا همان گونه كه سبك سران ايمان آوردند، ايمان بياوريم؟! »آگاه باشيد كه فقط آنان سبك سرند و ليكن نمى‌دانند.

Wa 'Idhā Laqū Al-Ladhīna 'Āmanū Qālū 'Āmannā Wa 'Idhā Khalawā 'Ilá Shayāţīnihim Qālū 'Innā Ma`akum 'Innamā Naĥnu Mustahzi'ūna

و هنگامى كه كسانى را كه ايمان آورده‌اند ملاقات كنند، مى‌گويند:« ايمان آورديم. »و هنگامى كه با شيطان (صفت) هاى خود خلوت كنند، مى‌گويند:« در حقيقت ما با شماييم ما [آنان را] فقط ريشخند مى‌كنيم. »

Al-Lahu Yastahzi'u Bihim Wa Yamudduhum Fī Ţughyānihim Ya`mahūna

خدا آنان را ريشخند مى‌كند، و آنان را در حالى كه در طغيانشان سرگردان مى‌شوند فرو مى‌گذارد.

'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ashtaraw Ađ-Đalālata Bil-Hudá Famā Rabiĥat Tijāratuhum Wa Mā Kānū Muhtadīna

آنان كسانى هستند كه« گمراهى »را با« راهنمايى »مبادله كردند، پس داد و ستدشان سودى نكرد و ره يافته نبودند.

Mathaluhum Kamathali Al-Ladhī Astawqada Nārāan Falammā 'Ađā'at Mā Ĥawlahu Dhahaba Allāhu Binūrihim Wa Tarakahum Fī Žulumātin Lā Yubşirūna

مثال آنان همانند مثال كسانى است كه آتشى افروختند و هنگامى كه (آتش) پيرامونشان را روشن ساخت، خدا نورشان را برد، و در تاريكى‌ها رهايشان كرد در حالى كه نمى‌بينند.

Şummun Bukmun `Umyun Fahum Lā Yarji`ūna

[آنان‌] ناشنوا، گنگ [و] نابينايند و آنان (از راه خطا) باز نمى‌گردند.

'Aw Kaşayyibin Mina As-Samā'i Fīhi Žulumātun Wa Ra`dun Wa Barqun Yaj`alūna 'Aşābi`ahum Fī 'Ādhānihim Mina Aş-Şawā`iqi Ĥadhara Al-Mawti Wa Allāhu Muĥīţun Bil-Kāfirīna

يا همچون (گرفتاران در) رگبارى از آسمان كه در آن تاريكى‌ها و رعد و برق است؛ بر اثر (صداى) آذرخش‌ها از بيم مرگ، انگشتانشان را در گوش‌هاى خود مى‌گذارند و خدا بر كافران احاطه دارد.

Yakādu Al-Barqu Yakhţafu 'Abşārahum Kullamā 'Ađā'a Lahum Mashawā Fīhi Wa 'Idhā 'Ažlama `Alayhim Qāmū Wa Law Shā'a Allāhu Ladhahaba Bisam`ihim Wa 'Abşārihim 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

نزديك است كه برق، چشمانشان را بگيرد؛ هر گاه كه بر آنان روشنى بخشد، در آن گام زنند؛ و هنگامى كه بر آنان تاريك شود، مى‌ايستند. و اگر (بر فرض) خدا مى‌خواست، حتما گوش آنان و چشم‌هايشان را [از بين‌] مى‌برد، [چرا] كه خدا بر هر چيز تواناست.

Yā 'Ayyuhā An-Nāsu A`budū Rabbakumu Al-Ladhī Khalaqakum Wa Al-Ladhīna Min Qablikum La`allakum Tattaqūna

اى مردم! پروردگارتان را پرستش كنيد، كسى كه شما و كسانى را كه پيش از شما بودند آفريد، تا شايد شما [خودتان را] حفظ كنيد.

Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Firāshāan Wa As-Samā'a Binā'an Wa 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'akhraja Bihi Mina Ath-Thamarāti Rizqāan Lakum Falā Taj`alū Lillāh 'Andādāan Wa 'Antum Ta`lamūna

(همان) كسى كه زمين را بسترى و آسمان را بنايى براى شما قرار داد و از آسمان آبى فرو فرستاد، و بوسيله آن از محصولات رزقى براى شما بيرون آورد، پس براى خدا همانندهايى (معبودگونه) قرار ندهيد، در حالى كه شما مى‌دانيد.

Wa 'In Kuntum Fī Raybin Mimmā Nazzalnā `Alá `Abdinā Fa'tū Bisūratin Min Mithlihi Wa 'Ad`ū Shuhadā'akum Min Dūni Allāhi 'In Kuntum Şādiqīna

و اگر از آنچه كه بر بنده خود (پيامبر) فرو فرستاديم در ترديد هستيد، پس اگر راست گوييد سوره‌اى از همانندش بياوريد، و گواهانتان را كه جز خدايند، فرا خوانيد.

Fa'in Lam Taf`alū Wa Lan Taf`alū Fattaqū An-Nāra Allatī Waqūduhā An-Nāsu Wa Al-Ĥijāratu 'U`iddat Lilkāfirīna

و اگر (چنين) نكرديد- و (هرگز) نخواهيد كرد- پس [خود را] از آتشى حفظ كنيد كه هيزم آن مردم و سنگ‌هاست در حالى كه براى كافران آماده شده است.

Wa Bashshiri Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti 'Anna Lahum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Kullamā Ruziqū Minhā Min Thamaratin Rizqāan Qālū Hādhā Al-Ladhī Ruziqnā Min Qablu Wa 'Utū Bihi Mutashābihāan Wa Lahum Fīhā 'Azwājun Muţahharatun Wa Hum Fīhā Khālidūna

و به كسانى كه ايمان آورده‌اند، و [كارهاى‌] شايسته انجام داده‌اند، مژده ده، كه بوستان‌هايى [از بهشت‌] براى آنان است كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است. هر گاه ميوه‌اى از آن، به آنان روزى داده شود، مى‌گويند:« اين چيزى است كه از پيش به ما روزى داده شده بود. »و از آن (روزى) به آنان داده شده، در حالى كه همگون است؛ و در آن (باغ‌هاى بهشتى) برايشان همسرانى پاكيزه است در حالى كه آنان در آنجا ماندگارند.

'Inna Allāha Lā Yastaĥyī 'An Yađriba Mathalāan Mā Ba`ūđatan Famā Fawqahā Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Faya`lamūna 'Annahu Al-Ĥaqqu Min Rabbihim Wa 'Ammā Al-Ladhīna Kafarū Fayaqūlūna Mādhā 'Arāda Allāhu Bihadhā Mathalāan Yuđillu Bihi Kathīrāan Wa Yahdī Bihi Kathīrāan Wa Mā Yuđillu Bihi 'Illā Al-Fāsiqīna

در حقيقت خدا شرم نمى‌كند كه به پشه‌اى و فراتر از آن مثلى بزند، و اما كسانى كه ايمان آورده‌اند پس مى‌دانند كه آن [مثل‌]، حقيقتى از طرف پروردگارشان است، و اما كسانى كه كفر ورزيدند، پس مى‌گويند:« خدا از اين مثل چه اراده كرده است؟ بسيارى را با آن گمراه مى‌نمايد و بسيارى را با آن راهنمايى مى‌كند. »در حالى كه جز نافرمانبرداران را بدان گمراه نمى‌سازد.

Al-Ladhīna Yanquđūna `Ahda Allāhi Min Ba`di Mīthāqihi Wa Yaqţa`ūna Mā 'Amara Allāhu Bihi 'An Yūşala Wa Yufsidūna Fī Al-'Arđi 'Ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

(همان) كسانى كه پيمان خدا را، پس از محكم ساختن آن مى‌شكنند و آنچه را خدا به پيوستنش فرمان‌داده، مى‌گسلند، و در زمين فساد مى‌كنند تنها آنان زيانكارند.

Kayfa Takfurūna Billāhi Wa Kuntum 'Amwātāan Fa'aĥyākum Thumma Yumītukum Thumma Yuĥyīkum Thumma 'Ilayhi Turja`ūna

چگونه خدا را انكار مى‌كنيد و حال آنكه مردگانى بوديد و شما را زنده كرد، سپس شما را مى‌ميراند، سپس شما را زنده مى‌كند. سپس فقط به سوى او باز گردانده مى‌شويد.

Huwa Al-Ladhī Khalaqa Lakum Mā Fī Al-'Arđi Jamī`āan Thumma Astawá 'Ilá As-Samā'i Fasawwāhunna Sab`a Samāwātin Wa Huwa Bikulli Shay'in `Alīmun

او كسى است كه همه آنچه در زمين است را براى شما آفريد، سپس به آسمان پرداخت، و آنها را [بصورت‌] هفت آسمان مرتب نمود و او به هر چيزى داناست.

Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Jā`ilun Fī Al-'Arđi Khalīfatan Qālū 'Ataj`alu Fīhā Man Yufsidu Fīhā Wa Yasfiku Ad-Dimā'a Wa Naĥnu Nusabbiĥu Biĥamdika Wa Nuqaddisu Laka Qāla 'Innī 'A`lamu Mā Lā Ta`lamūna

(و ياد كن) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان فرمود:« در حقيقت من در زمين، جانشينى [نماينده‌اى‌] قرار مى‌دهم. » (فرشتگان) گفتند:« آيا در آن كسى را قرار مى‌دهى كه در آن فساد كند و خون‌ها بريزد؟ در حالى كه ما به ستايش تو تنزيه مى‌گوييم، و تو را پاك مى‌شماريم. » (پروردگار) گفت:« در واقع من آنچه را كه [شما] نمى‌دانيد، مى‌دانم. »

Wa `Allama 'Ādama Al-'Asmā'a Kullahā Thumma `Arađahum `Alá Al-Malā'ikati Faqāla 'Anbi'ūnī Bi'asmā'i Hā'uulā' 'In Kuntum Şādiqīna

و [خدا] همه نام‌ها را به آدم آموخت؛ سپس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و گفت:« اگر راست گوييد، نام‌هاى ايشان را به من خبر دهيد. »

Qālū Subĥānaka Lā `Ilma Lanā 'Illā Mā `Allamtanā 'Innaka 'Anta Al-`Alīmu Al-Ĥakīmu

(فرشتگان) گفتند:« منزهى تو! ما هيچ دانشى جز آنچه به ما آموخته‌اى نداريم، [چرا] كه تنها تو دانا [و] فرزانه‌اى. »

Qāla Yā 'Ādamu 'Anbi'hum Bi'asmā'ihim Falammā 'Anba'ahum Bi'asmā'ihim Qāla 'Alam 'Aqul Lakum 'Innī 'A`lamu Ghayba As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa 'A`lamu Mā Tubdūna Wa Mā Kuntum Taktumūna

[خدا] فرمود:« اى آدم! آنان را به نام‌هايشان خبر ده. »و هنگامى كه [آدم‌] آنان را به نام‌هايشان خبر داد، (خدا) گفت:« آيا به شما نگفته‌ام كه من نهان آسمان‌ها و زمين را مى‌دانم؟! و (نيز) آنچه را آشكار مى‌كنيد و آنچه را همواره پنهان مى‌داشتيد، مى‌دانم. »

Wa 'Idh Qulnā Lilmalā'ikati Asjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Iblīsa 'Abá Wa Astakbara Wa Kāna Mina Al-Kāfirīna

و (ياد كن) هنگامى را كه به فرشتگان فرموديم:« براى آدم سجده كنيد. »و (همگى) سجده كردند، جز ابليس كه سر باز زد، و تكبر ورزيد در حالى كه از كافران شد.

Wa Qulnā Yā 'Ādamu Askun 'Anta Wa Zawjuka Al-Jannata Wa Kulā Minhā Raghadāan Ĥaythu Shi'tumā Wa Lā Taqrabā Hadhihi Ash-Shajarata Fatakūnā Mina Až-Žālimīna

و گفتيم:« اى آدم! تو و همسرت در باغ آرام گيريد؛ و از (نعمت‌هاى) آن، از هر جا خواستيد، فراوان و گوارا بخوريد؛ و [لى‌] نزديك اين درخت نشويد؛ كه از ستمكاران خواهيد شد. »

Fa'azallahumā Ash-Shayţānu `Anhā Fa'akhrajahumā Mimmā Kānā Fīhi Wa Qulnā Ahbiţū Ba`đukum Liba`đin `Adūwun Wa Lakum Fī Al-'Arđi Mustaqarrun Wa Matā`un 'Ilá Ĥīnin

و شيطان آن دو را از آن (باغ) بلغزانيد؛ و آن دو را از آنچه در آن بودند، بيرون كرد. و [به آنها] گفتيم:« (از مقام خويش) فرو آييد، در حالى كه برخى از شما دشمن برخى [ديگر] هستيد. و براى شما در زمين، تا زمانى [معين‌]، قرارگاه و وسيله بهره‌بردارى است. »

Fatalaqqá 'Ādamu Min Rabbihi Kalimātin Fatāba `Alayhi 'Innahu Huwa At-Tawwābu Ar-Raĥīmu

و آدم از پروردگارش كلماتى را دريافت نمود؛ و [خدا] توبه او را پذيرفت، [چرا] كه تنها او بسيار توبه‌پذير [و] مهرورز است.

Qulnā Ahbiţū Minhā Jamī`āan Fa'immā Ya'tiyannakum Minnī Hudan Faman Tabi`a Hudāya Falā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna

گفتيم:« همگى از آن، فرو آييد! و اگر رهنمودى از طرف من براى شما آمد، پس كسانى كه از رهنمود من پيروى كنند، پس نه هيچ ترسى بر آنان است و نه آنان اندوهگين مى‌شوند.

Wa Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Bi'āyātinā 'Ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri Hum Fīhā Khālidūna

و كسانى كه كفر ورزيدند، و نشانه‌هاى ما را دروغ انگاشتند آنان اهل آتشند؛ در حالى كه ايشان در آنجا ماندگارند. »

Yā Banī 'Isrā'īla Adhkurū Ni`matiya Allatī 'An`amtu `Alaykum Wa 'Awfū Bi`ahdī 'Ūfi Bi`ahdikum Wa 'Īyāya Fārhabūni

اى بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) نعمت مرا، كه بر شما ارزانى داشتم به ياد آوريد؛ و به پيمانم وفا كنيد، تا به پيمانتان وفا كنم و فقط از (مخالفت) من بهراسيد!

Wa 'Āminū Bimā 'Anzaltu Muşaddiqāan Limā Ma`akum Wa Lā Takūnū 'Awwala Kāfirin Bihi Wa Lā Tashtarū Bi'āyātī Thamanāan Qalīlāan Wa 'Īyāya Fattaqūni

و به آنچه فرو فرستادم (قرآن) ايمان آوريد، در حالى كه مؤيد چيزى است كه با شماست. و نخستين انكار كننده آن نباشيد؛ و بهاى اندك را با آيات من مبادله نكنيد؛ و تنها (از عذاب) من (خودتان) را حفظ كنيد.

Wa Lā Talbisū Al-Ĥaqqa Bil-Bāţili Wa Taktumū Al-Ĥaqqa Wa 'Antum Ta`lamūna

و حق را با باطل نياميزيد؛ و حق را پنهان نكنيد در حالى كه شما مى‌دانيد.

Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa Arka`ū Ma`a Ar-Rāki`īna

و نماز را بر پا داريد، و [ماليات‌] زكات را بپردازيد، و با ركوع كنندگان، ركوع كنيد.

Ata'murūna An-Nāsa Bil-Birri Wa Tansawna 'Anfusakum Wa 'Antum Tatlūna Al-Kitāba 'Afalā Ta`qilūna

آيا مردم را به نيكى فرمان مى‌دهيد، و خودتان را فراموش مى‌كنيد، در حالى كه شما كتاب (خدا) را مى‌خوانيد؟! پس آيا خردورزى نمى‌كنيد؟!

Wa Asta`īnū Biş-Şabri Wa Aş-Şalāati Wa 'Innahā Lakabīratun 'Illā `Alá Al-Khāshi`īna

و بوسيله شكيبايى و نماز يارى جوييد؛ در حالى كه مسلما اين (كار) جز بر فروتنان، گران است.

Al-Ladhīna Yažunnūna 'Annahum Mulāqū Rabbihim Wa 'Annahum 'Ilayhi Rāji`ūna

(همان) كسانى كه مى‌دانند كه آنان پروردگارشان را ملاقات مى‌كنند، و اينكه آنان فقط به سوى او باز مى‌گردند.

Yā Banī 'Isrā'īla Adhkurū Ni`matiya Allatī 'An`amtu `Alaykum Wa 'Annī Fađđaltukum `Alá Al-`Ālamīna

اى بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب)! نعمت مرا كه بر شما ارزانى داشتم به ياد آوريد، و اينكه من شما را بر جهانيان برترى بخشيدم.

Wa Attaqū Yawmāan Lā Tajzī Nafsun `An Nafsin Shay'āan Wa Lā Yuqbalu Minhā Shafā`atun Wa Lā Yu'ukhadhu Minhā `Adlun Wa Lā Hum Yunşarūna

و [خودتان را] از (عذاب) روزى حفظ كنيد، كه هيچ كس به جاى شخص (ديگرى) چيزى (از عذاب) كيفر نمى‌شود، و از او هيچ شفاعتى پذيرفته نمى‌شود، و هيچ عوضى از او گرفته نمى‌شود، و آنان يارى نمى‌شوند.

Wa 'Idh Najjaynākum Min 'Āli Fir`awna Yasūmūnakum Sū'a Al-`Adhābi Yudhabbiĥūna 'Abnā'akum Wa Yastaĥyūna Nisā'akum Wa Fī Dhalikum Balā'un Min Rabbikum `Ažīmun

و [ياد كنيد] هنگامى را كه شما را از (چنگ) فرعونيان نجات داديم، در حالى كه شما را (با شكنجه و) عذاب بدى مى‌آزردند؛ پسران شما را سر مى‌بريدند؛ و زنان شما را زنده نگاه مى‌داشتند و در اين [ها] آزمايش بزرگى از [جانب‌] پروردگارتان بود.

Wa 'Idh Faraqnā Bikumu Al-Baĥra Fa'anjaynākum Wa 'Aghraqnā 'Āla Fir`awna Wa 'Antum Tanžurūna

و [ياد كنيد] هنگامى را كه با (ورود) شما دريا را شكافتيم؛ و شما را نجات داديم؛ و در حالى كه شما مى‌نگريستيد، فرعونيان را غرق ساختيم.

Wa 'Idh Wā`adnā Mūsá 'Arba`īna Laylatan Thumma Attakhadhtumu Al-`Ijla Min Ba`dihi Wa 'Antum Žālimūna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه با موسى چهل شب وعده گذاشتيم؛ آنگاه پس از (رفتن) او، گوساله را (به پرستش) گرفتيد، در حالى كه شما ستمكار بوديد.

Thumma `Afawnā `Ankum Min Ba`di Dhālika La`allakum Tashkurūna

آنگاه بعد از آن از شما در گذشتيم، تا شايد شما سپاسگزارى كنيد.

Wa 'Idh 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Wa Al-Furqāna La`allakum Tahtadūna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه به موسى، كتاب و جدا كننده [حق از باطل‌] داديم؛ باشد كه شما راهنمايى شويد.

Wa 'Idh Qāla Mūsá Liqawmihi Yā Qawmi 'Innakum Žalamtum 'Anfusakum Biāttikhādhikumu Al-`Ijla Fatūbū 'Ilá Bāri'ikum Fāqtulū 'Anfusakum Dhalikum Khayrun Lakum `Inda Bāri'ikum Fatāba `Alaykum 'Innahu Huwa At-Tawwābu Ar-Raĥīmu

و (ياد كنيد) هنگامى را كه موسى به مردمش گفت:« اى قوم [من‌]؛ در حقيقت شما با انتخاب گوساله (پرستي) تان به خويشتن ستم كرديد؛ پس به سوى آفريدگارتان باز گرديد؛ و (منحرفان) خودتان را بكشيد؛ [كه‌] اين [كار] در نزد آفريدگارتان براى شما بهتر است. »پس (خدا) توبه شما را پذيرفت، [چرا] كه فقط او بسيار توبه‌پذير [و] مهرورز است.

Wa 'Idh Qultum Yā Mūsá Lan Nu'umina Laka Ĥattá Nará Allāha Jahratan Fa'akhadhatkumu Aş-Şā`iqatu Wa 'Antum Tanžurūna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه گفتيد:« اى موسى، به تو ايمان نخواهيم آورد، تا اينكه خدا را آشكارا ببينيم؛ »پس در حالى كه شما مى‌نگريستيد، صاعقه شما را (فرو) گرفت.

Thumma Ba`athnākum Min Ba`di Mawtikum La`allakum Tashkurūna

سپس شما را پس از مرگتان برانگيختيم، تا شايد شما سپاسگزارى كنيد.

Wa Žallalnā `Alaykumu Al-Ghamāma Wa 'Anzalnā `Alaykumu Al-Manna Wa As-Salwá Kulū Min Ţayyibāti Mā Razaqnākum Wa Mā Žalamūnā Wa Lakin Kānū 'Anfusahum Yažlimūna

و ابرها را بر شما سايه‌گستر كرديم؛ و خوراكى [عسل مانند] و مرغان [بلدرچين گونه‌] را بر شما فرو فرستاديم؛ (و گفتيم:) از [خوراكى‌هاى‌] پاكيزه (از) آنچه به شما روزى داده‌ايم، بخوريد؛ و [لى آنان با ناسپاسى خود] بر ما ستم نكردند، بلكه همواره بر خودشان ستم مى‌نمودند.

Wa 'Idh Qulnā Adkhulū Hadhihi Al-Qaryata Fakulū Minhā Ĥaythu Shi'tum Raghadāan Wa Adkhulū Al-Bāba Sujjadāan Wa Qūlū Ĥiţţatun Naghfir Lakum Khaţāyākum Wa Sanazīdu Al-Muĥsinīna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه گفتيم:« در اين آبادى [بيت المقدس‌] وارد شويد؛ و از (نعمت‌هاى) آن از هر جا كه خواستيد فراوان و گوارا بخوريد؛ و از در (بيت المقدس) فروتنانه وارد شويد و بگوييد:« [خدايا! گناهان ما را] بريز. »تا خطاهايتان را براى شما بيامرزيم؛ و بزودى [پاداش‌] نيكوكاران را خواهيم افزود.

Fabaddala Al-Ladhīna Žalamū Qawlāan Ghayra Al-Ladhī Qīla Lahum Fa'anzalnā `Alá Al-Ladhīna Žalamū Rijzāan Mina As-Samā'i Bimā Kānū Yafsuqūna

و [لى‌] كسانى كه ستم كرده بودند، سخن را به غير آن (سخنى) كه به آنان گفته شده بود، تغيير دادند، پس بخاطر آنكه همواره نافرمانى مى‌كردند، (عذابى) اضطراب‌آور از آسمان بر كسانى كه ستم كردند، فرو فرستاديم.

Wa 'Idh Astasqá Mūsá Liqawmihi Faqulnā Ađrib Bi`aşāka Al-Ĥajara Fānfajarat Minhu Athnatā `Ashrata `Aynāan Qad `Alima Kullu 'Unāsin Mashrabahum Kulū Wa Ashrabū Min Rizqi Allāhi Wa Lā Ta`thawā Fī Al-'Arđi Mufsidīna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه موسى براى قومش آب طلبيد؛ و [به او] گفتيم:« با عصايت بر سنگ بزن! »و دوازده چشمه از آن بشكافت، كه هر (گروهى از) مردم، آبشخور خود را مى‌شناختند. (و گفتيم:) از روزى خدا بخوريد و بياشاميد؛ و در زمين تبهكارانه فساد مكنيد.

Wa 'Idhi Qultum Yā Mūsá Lan Naşbira `Alá Ţa`āmin Wāĥidin Fād`u Lanā Rabbaka Yukhrij Lanā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Min Baqlihā Wa Qiththā'ihā Wa Fūmihā Wa `Adasihā Wa Başalihā Qāla 'Atastabdilūna Al-Ladhī Huwa 'Adná Bial-Ladhī Huwa Khayrun Ahbiţū Mişrāan Fa'inna Lakum Mā Sa'altum Wa Đuribat `Alayhimu Adh-Dhillatu Wa Al-Maskanatu Wa Bā'ū Bighađabin Mina Allāhi Dhālika Bi'annahum Kānū Yakfurūna Bi'āyāti Allāhi Wa Yaqtulūna An-Nabīyīna Bighayri Al-Ĥaqqi Dhālika Bimā `Aşawā Wa Kānū Ya`tadūna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه گفتيد:« اى موسى! بر يك غذا شكيبايى نمى‌كنيم، پس براى ما از پروردگارت بخواه تا از آنچه زمين مى‌روياند، از سبزى‌اش و خيارش و سيرش و عدسش و پيازش، براى ما بيرون آورد. » (موسى) گفت:« آيا چيزى را كه آن پست‌تر است جايگزين چيزى مى‌كنيد كه آن بهتر است. در شهرى فرود آييد؛ چرا كه آنچه خواستيد (در آنجا) براى شما هست. »و (نشان) خوارى و بينوايى بر آنان زده شد؛ و باز گرفتار خشمى از جانب خدا شدند؛ اين بخاطر آن است كه آنان همواره به نشانه‌هاى خدا كفر مى‌ورزيدند، و پيامبران را به ناحق مى‌كشتند، اين از آن روى بود كه نافرمانى كردند و همواره [از حد] تجاوز مى‌كردند.

'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Al-Ladhīna Hādū Wa An-Naşārá Wa Aş-Şābi'īna Man 'Āmana Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa `Amila Şāliĥāan Falahum 'Ajruhum `Inda Rabbihim Wa Lā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna

در حقيقت كسانى كه (به پيامبر اسلام) ايمان آورده‌اند، و كسانى كه به (آيين) يهود گرويدند و مسيحيان و صابئان (پيرو يحياى پيامبر)، كسانى (از آنان) كه به خدا و روز باز پسين ايمان آوردند، و [كار] شايسته انجام دادند، پس پاداششان نزد پروردگار آنان براى ايشان است؛ و نه هيچ ترسى بر آنان است و نه آنان اندوهگين مى‌شوند.

Wa 'Idh 'Akhadhnā Mīthāqakum Wa Rafa`nā Fawqakumu Aţ-Ţūra Khudhū Mā 'Ātaynākum Biqūwatin Wa Adhkurū Mā Fīhi La`allakum Tattaqūna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه از شما پيمان محكم گرفتيم؛ و (كوه) طور را بر فراز شما بر افراشتيم؛ (و به شما گفتيم:) آنچه را به شما داده‌ايم، با توانمندى بگيريد؛ و آنچه را در آن است به خاطر داشته باشيد؛ تا شايد شما (خودتان را) حفظ كنيد.

Thumma Tawallaytum Min Ba`di Dhālika Falawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Lakuntum Mina Al-Khāsirīna

سپس شما بعد از آن (پيمان)، روى برتافتيد؛ و اگر بخشش خدا و رحمتش بر شما نبود، حتما از زيانكاران بوديد.

Wa Laqad `Alimtumu Al-Ladhīna A`tadawā Minkum Fī As-Sabti Faqulnā Lahum Kūnū Qiradatan Khāsi'īna

و بيقين دانستيد (حال) كسانى از شما را، كه در (روز) شنبه [از حد]، تجاوز كردند و به آنان گفتيم:« ميمون‌هايى طرد شده باشيد! »

Faja`alnāhā Nakālāan Limā Bayna Yadayhā Wa Mā Khalfahā Wa Maw`ižatan Lilmuttaqīna

و آن (كيفر) را عبرتى براى (مردم) در پيش‌رويشان (در آن عصر) و (نسل‌هاى) پشت‌سرشان و پندى براى پارسايان (خود نگهدار) قرار داديم.

Wa 'Idh Qāla Mūsá Liqawmihi 'Inna Allāha Ya'murukum 'An Tadhbaĥū Baqaratan Qālū 'Atattakhidhunā Huzūan Qāla 'A`ūdhu Billāhi 'An 'Akūna Mina Al-Jāhilīn

و (ياد كنيد) هنگامى را كه موسى به قوم خود گفت:« در حقيقت خدا به شما فرمان مى‌دهد كه گاوى را سر ببريد. »گفتند:« آيا ما را به ريشخند مى‌گيرى؟! » (موسى) گفت:« به خدا پناه مى‌برم از اينكه از نادانان باشم! »

Qālū Ad`u Lanā Rabbaka Yubayyin Lanā Mā Hiya Qāla 'Innahu Yaqūlu 'Innahā Baqaratun Lā Fāriđun Wa Lā Bikrun `Awānun Bayna Dhālika Fāf`alū Mā Tu'umarūna

گفتند:« براى ما از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن بيان كند كه آن (گاو) چگونه است؟ » (موسى) گفت كه او مى‌فرمايد:« در حقيقت آن گاوى است كه نه پير باشد، و نه جوان؛ (بلكه) ميان سالى بين اين [دو] باشد. پس آنچه به شما فرمان داده شده انجام دهيد. »

Qālū Ad`u Lanā Rabbaka Yubayyin Lanā Mā Lawnuhā Qāla 'Innahu Yaqūlu 'Innahā Baqaratun Şafrā'u Fāqi`un Lawnuhā Tasurru An-Nāžirīna

گفتند:« براى ما از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن بيان كند كه رنگ آن (گاو) چگونه است؟ » (موسى) گفت كه او مى‌گويد:« در حقيقت آن گاوى زرد است كه رنگش يك دست است، كه بينندگان را شاد سازد. »

Qālū Ad`u Lanā Rabbaka Yubayyin Lanā Mā Hiya 'Inna Al-Baqara Tashābaha `Alaynā Wa 'Innā 'In Shā'a Allāhu Lamuhtadūna

گفتند:« براى ما از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن بيان كند كه آن (گاو) چگونه است؟ [چرا] كه (چگونگى اين) گاو بر ما مشتبه شده و اگر خدا بخواهد، ما حتما ره‌يافته مى‌شويم. »

Qāla 'Innahu Yaqūlu 'Innahā Baqaratun Lā Dhalūlun Tuthīru Al-'Arđa Wa Lā Tasqī Al-Ĥartha Musallamatun Lā Shiyata Fīhā Qālū Al-'Āna Ji'ta Bil-Ĥaqqi Fadhabaĥūhā Wa Mā Kādū Yaf`alūna

(موسى) گفت كه او مى‌فرمايد:« در حقيقت آن گاوى است كه نه رام است كه زمين را شخم زند؛ و كشتزار را آب نمى‌دهد؛ سالمى است كه هيچ لكه‌اى در (رنگ) آن نباشد. »گفتند:« اكنون (سخن) حق را آوردى. »پس (آن گاو را پيدا كردند و) آن را سر بريدند؛ در حالى كه نزديك بود انجام ندهند.

Wa 'Idh Qataltum Nafsāan Fa Addāra'tum Fīhā Wa Allāhu Mukhrijun Mā Kuntum Taktumūna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه شخصى را كشتيد؛ و هر كدام (قتل) او را از خود دور مى‌كرديد (و به ستيزه برخاستيد) و خدا بيرون آورنده (و فاش‌كننده) چيزى است كه (آن را) همواره پنهان مى‌داشتيد.

Faqulnā Ađribūhu Biba`đihā Kadhālika Yuĥyī Al-Lahu Al-Mawtá Wa Yurīkum 'Āyātihi La`allakum Ta`qilūna

و گفتيم:« بخشى از آن [گاو] را به آن (كشته) بزنيد (تا زنده شود) »اين گونه خدا مردگان را زنده مى‌كند، و نشانه‌هاى (معجزه‌آساي) ش را به شما مى‌نماياند؛ تا شايد شما خردورزى كنيد. »

Thumma Qasat Qulūbukum Min Ba`di Dhālika Fahiya Kālĥijārati 'Aw 'Ashaddu Qaswatan Wa 'Inna Mina Al-Ĥijārati Lamā Yatafajjaru Minhu Al-'Anhāru Wa 'Inna Minhā Lamā Yashshaqqaqu Fayakhruju Minhu Al-Mā'u Wa 'Inna Minhā Lamā Yahbiţu Min Khashyati Allāhi Wa Mā Al-Lahu Bighāfilin `Ammā Ta`malūna

سپس دل‌هاى شما بعد از آن [واقعه‌] سخت شد پس آن [ها] همچون سنگ (ها)، يا سخت‌تر (گرديد.) در حالى كه مسلما برخى سنگ (ها) آنچنان است كه نهرهايى از آن بيرون مى‌زند، و قطعا برخى از آنها آنچنانند كه مى‌شكافد، و آب از آن بيرون مى‌آيد، و حتما برخى از آنها آنچنانند كه از هراس خدا فرو مى‌ريزد، و خدا از آنچه انجام مى‌دهيد، غافل نيست.

'Afataţma`ūna 'An Yu'uminū Lakum Wa Qad Kāna Farīqun Minhum Yasma`ūna Kalāma Allāhi Thumma Yuĥarrifūnahu Min Ba`di Mā `Aqalūhu Wa Hum Ya`lamūna

و آيا طمع داريد كه [يهوديان‌] به (آيين) شما ايمان بياورند؟ در حالى كه دسته‌اى از آنان، همواره سخنان خدا را مى‌شنيدند سپس بعد از تعقل در مورد آن، دگرگونش مى‌كردند، و حال آنكه آنان مى‌دانستند!

Wa 'Idhā Laqū Al-Ladhīna 'Āmanū Qālū 'Āmannā Wa 'Idhā Khalā Ba`đuhum 'Ilá Ba`đin Qālū 'Atuĥaddithūnahum Bimā Fataĥa Allāhu `Alaykum Liyuĥājjūkum Bihi `Inda Rabbikum 'Afalā Ta`qilūna

و هنگامى كه [يهوديان‌] كسانى را كه ايمان آورده‌اند، ملاقات كنند، مى‌گويند:« ايمان آورديم. »و هنگامى كه برخى آنان با برخى [ديگر] خلوت كنند، گويند:« آيا آن (مسلمان) ان را خبر مى‌دهيد از آنچه كه خدا براى شما (در مورد پيامبر) گشوده است، تا بوسيله آن در پيشگاه پروردگارتان با شما بحث (و استدلال) كنند؟! و آيا خردورزى نمى‌كنيد؟! »

'Awalā Ya`lamūna 'Anna Allāha Ya`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna

و آيا نمى‌دانند كه خدا آنچه را پنهان مى‌كنند، و آنچه را آشكار مى‌سازند، مى‌داند؟!

Wa Minhum 'Ummīyūna Lā Ya`lamūna Al-Kitāba 'Illā 'Amānīya Wa 'In Hum 'Illā Yažunnūna

و برخى از آن (يهودي) ان، درس ناخواندگانى هستند كه كتاب (خدا) را جز آرزوهايى نمى‌دانند. و جز آن نيست كه آنان گمانه زنى مى‌كنند.

Fawaylun Lilladhīna Yaktubūna Al-Kitāba Bi'aydīhim Thumma Yaqūlūna Hādhā Min `Indi Allāhi Liyashtarū Bihi Thamanāan Qalīlāan Fawaylun Lahum Mimmā Katabat 'Aydīhim Wa Waylun Lahum Mimmā Yaksibūna

و واى بر كسانى كه، كتاب را با دست‌هايشان مى‌نويسند، سپس مى‌گويند:« اين، از جانب خداست. »تا بهاى اندك را بدان مبادله كنند؛ پس واى بر ايشان از آنچه دست‌هايشان نوشته؛ و واى بر آنان از آنچه بدست مى‌آورند.

Wa Qālū Lan Tamassanā An-Nāru 'Illā 'Ayyāmāan Ma`dūdatan Qul 'Āttakhadhtum `Inda Allāhi `Ahdāan Falan Yukhlifa Allāhu `Ahdahu 'Am Taqūlūna `Alá Allāhi Mā Lā Ta`lamūna

و گفتند:« آتش [دوزخ‌]، جز چند روزى محدود، به ما نخواهد رسيد. »بگو:« آيا پيمانى از جانب خدا گرفته‌ايد؟! و خدا از پيمانش تخلف نمى‌ورزد، يا چيزى را كه نمى‌دانيد به خدا نسبت مى‌دهيد؟! »

Balá Man Kasaba Sayyi'atan Wa 'Aĥāţat Bihi Khaţī'atuhu Fa'ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri Hum Fīhā Khālidūna

آرى كسانى كه بدى را بدست آورند، و [آثار] خطايشان آنان را فرا گيرد، پس آنان اهل آتشند؛ در حالى كه ايشان در آنجا ماندگارند.

Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti 'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jannati Hum Fīhā Khālidūna

و كسانى كه ايمان آوردند، و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، آنان اهل بهشتند؛ در حالى كه ايشان در آنجا ماندگارند.

Wa 'Idh 'Akhadhnā Mīthāqa Banī 'Isrā'īla Lā Ta`budūna 'Illā Al-Laha Wa Bil-Wālidayni 'Iĥsānāan Wa Dhī Al-Qurbá Wa Al-Yatāmá Wa Al-Masākīni Wa Qūlū Lilnnāsi Ĥusnāan Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Thumma Tawallaytum 'Illā Qalīlāan Minkum Wa 'Antum Mu`riđūna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه از بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) پيمان محكم گرفتيم كه:« جز خدا را نپرستيد، و به پدر و مادر، و نزديكان و يتيمان و بينوايان نيكى كنيد و با مردم نيكو سخن گوييد، و نماز را بر پا داريد و [ماليات‌] زكات را بپردازيد. »سپس، جز اندكى از شما، روى برتافتيد در حالى كه شما رويگردان بوديد.

Wa 'Idh 'Akhadhnā Mīthāqakum Lā Tasfikūna Dimā'akum Wa Lā Tukhrijūna 'Anfusakum Min Diyārikum Thumma 'Aqrartum Wa 'Antum Tash/hadūna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه از شما پيمان محكم گرفتيم كه:« خون همديگر را مريزيد؛ و خودتان [يكديگر] را از خانه‌هايتان بيرون نكنيد. »سپس (به اين پيمان) اقرار كرديد؛ در حالى كه شما گواهيد.

Thumma 'Antum Hā'uulā' Taqtulūna 'Anfusakum Wa Tukhrijūna Farīqāan Minkum Min Diyārihim Tažāharūna `Alayhim Bil-'Ithmi Wa Al-`Udwāni Wa 'In Ya'tūkum 'Usārá Tufādūhum Wa Huwa Muĥarramun `Alaykum 'Ikhrājuhum 'A Fatu'uminūna Biba`đi Al-Kitābi Wa Takfurūna Biba`đin Famā Jazā'u Man Yaf`alu Dhālika Minkum 'Illā Khizyun Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Yawma Al-Qiyāmati Yuraddūna 'Ilá 'Ashaddi Al-`Adhābi Wa Mā Al-Lahu Bighāfilin `Ammā Ta`malūna

سپس شما آنهايى هستيد كه خودتان [يكديگر] را مى‌كشيد، و دسته‌اى از [خود] تان را از خانه‌هايشان بيرون مى‌رانيد؛ در حالى كه با گناه و تجاوز بر ضد آنان، به يكديگر كمك مى‌نماييد؛ و اگر (آنان) به اسارت نزد شما آيند، تاوانشان را مى‌دهيد (و آنان را باز خريد مى‌كنيد)، در حالى كه بيرون كردن آنان بر شما حرام شده بود. و آيا به برخى [از دستورات‌] كتاب [تورات‌] ايمان مى‌آوريد، و به بعضى [ديگر] كفر مى‌ورزيد؟! و كيفر كسى از شما كه اين [عمل‌] را انجام دهد، جز رسوايى در زندگى پست (دنيا) نيست، و روز رستاخيز به شديدترين عذاب بازگردانده مى‌شوند. و خدا از آنچه انجام مى‌دهيد غافل نيست.

'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ashtaraw Al-Ĥayāata Ad-Dunyā Bil-'Ākhirati Falā Yukhaffafu `Anhumu Al-`Adhābu Wa Lā Hum Yunşarūna

آنان كسانى هستند كه زندگى پست (دنيا) را با آخرت مبادله كردند، و عذاب از آنان كاسته نمى‌شود و آنان يارى نمى‌شوند.

Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Wa Qaffaynā Min Ba`dihi Bir-Rusuli Wa 'Ātaynā `Īsá Abna Maryama Al-Bayyināti Wa 'Ayyadnāhu Birūĥi Al-Qudusi 'Afakullamā Jā'akum Rasūlun Bimā Lā Tahwá 'Anfusukum Astakbartum Fafarīqāan Kadhdhabtum Wa Farīqāan Taqtulūn

و بيقين به موسى كتاب (تورات) داديم، و بعد از او، فرستادگانى را پشت سر هم فرستاديم؛ و عيسى پسر مريم را دليل‌هاى (معجزه‌آسا) داديم؛ و او را بوسيله روح پاك، تأييد كرديم. و آيا هر گاه فرستاده‌اى چيزى را كه خوشايند (هواى) نفس شما نبود برايتان آورد، تكبر ورزيديد و دسته‌اى را دروغگو انگاشتيد، و دسته‌اى را مى‌كشيد؟!

Wa Qālū Qulūbunā Ghulfun Bal La`anahumu Allāhu Bikufrihim Faqalīlāan Mā Yu'uminūna

و گفتند:« دل‌ها (و مراكز ادراك) ما پوشش [و مانع‌] دارد. »بلكه خدا بخاطر كفرشان، آنها را از رحمت خود دور ساخته است، از اين رو (تعداد) اندكى ايمان مى‌آورند.

Wa Lammā Jā'ahum Kitābun Min `Indi Allāhi Muşaddiqun Limā Ma`ahum Wa Kānū Min Qablu Yastaftiĥūna `Alá Al-Ladhīna Kafarū Falammā Jā'ahum Mā `Arafū Kafarū Bihi Fala`natu Allāhi `Alá Al-Kāfirīna

و هنگامى كه از طرف خدا كتاب (قرآن) براى آنان آمد كه مؤيد آن چيزى (از تورات) بود كه با آنان بود، و پيش از (آن) همواره بر كسانى كه كفر ورزيدند، پيروزى مى‌خواستند؛ و [لى‌] هنگامى كه آنچه را مى‌شناختند، بر ايشان آمد، بدان كفر ورزيدند. پس لعنت خدا بر كافران باد.

Bi'sa Mā Ashtarawā Bihi 'Anfusahum 'An Yakfurū Bimā 'Anzala Allāhu Baghyāan 'An Yunazzila Allāhu Min Fađlih `Alá Man Yashā'u Min `Ibādihi Fabā'ū Bighađabin `Alá Ghađabin Wa Lilkāfirīna `Adhābun Muhīnun

(يهوديان) خودشان را به بد [بهايى‌] فروختند؛ كه آنچه را خدا فرو فرستاده بود انكار كردند، بخاطر ستم (و حسادت) بر اينكه خدا از بخشش بر هر كس از بندگانش بخواهد [و شايسته بداند آيات خود را] فرو فرستد؟! از اين رو به خشمى (افزون) بر خشم [ديگر] گرفتار شدند. و براى كافران عذابى خواركننده است.

Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Āminū Bimā 'Anzala Allāhu Qālū Nu'uminu Bimā 'Unzila `Alaynā Wa Yakfurūna Bimā Warā'ahu Wa Huwa Al-Ĥaqqu Muşaddiqāan Limā Ma`ahum Qul Falima Taqtulūna 'Anbiyā'a Allāhi Min Qablu 'In Kuntum Mu'uminīna

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« به آنچه خدا فرو فرستاده ايمان آوريد. »مى‌گويند:« به چيزى ايمان مى‌آوريم كه بر (ملت) ما فرو فرستاده شده است. »در حالى كه به آنچه بعد از آن است كفر مى‌ورزند و حال آنكه آن حق است [و] مؤيد [همان‌] چيزى است كه با آنان است. بگو:« پس اگر مؤمن بوديد، چرا پيش از [اين‌]، پيامبران خدا را مى‌كشتيد؟! »

Wa Laqad Jā'akum Mūsá Bil-Bayyināti Thumma Attakhadhtumu Al-`Ijla Min Ba`dihi Wa 'Antum Žālimūna

و بيقين موسى دليل‌هاى (معجزه‌آسا) را براى شما آورد، سپس بعد از (رفتن) او، گوساله را (به پرستش) گرفتيد؛ در حالى كه شما ستمكار بوديد.

Wa 'Idh 'Akhadhnā Mīthāqakum Wa Rafa`nā Fawqakumu Aţ-Ţūra Khudhū Mā 'Ātaynākum Biqūwatin Wa Asma`ū Qālū Sami`nā Wa `Aşaynā Wa 'Ushribū Fī Qulūbihimu Al-`Ijla Bikufrihim Qul Bi'samā Ya'murukum Bihi 'Īmānukum 'In Kuntum Mu'uminīna

و (ياد كنيد) هنگامى را كه از شما پيمان محكم گرفتيم؛ و (كوه) طور را بر فراز شما بر افراشتيم؛ (و به شما گفتيم:) آنچه را به شما داده‌ايم با توانمندى بگيريد. و (به آنها) گوش فرادهيد. گفتند:« شنيديم؛ و نافرمانى كرديم. »در حالى كه بر اثر كفرشان دل‌هاى آنان با [محبت‌] گوساله آميخته شد، بگو:« اگر ايمان داريد آنچه را ايمانتان، شما را بدان فرمان مى‌دهد بد (چيزى) است! »

Qul 'In Kānat Lakumu Ad-Dāru Al-'Ākhiratu `Inda Allāhi Khālişatan Min Dūni An-Nāsi Fatamannawā Al-Mawta 'In Kuntum Şādiqīna

بگو (اى يهوديان):« اگر در نزد خدا، سراى آخرت يكسر به شما اختصاص دارد، نه ساير مردم، پس اگر راست مى‌گوييد؛ آرزوى مرگ كنيد. »

Wa Lan Yatamannawhu 'Abadāan Bimā Qaddamat 'Aydīhim Wa Allāhu `Alīmun Biž-Žālimīna

و [لى‌] آنان، به سبب دستاوردى كه از پيش فرستاده‌اند، هرگز آن [مرگ‌] را آرزو نخواهند كرد؛ و خدا به [حال‌] ستمگران داناست.

Wa Latajidannahum 'Aĥraşa An-Nāsi `Alá Ĥayāatin Wa Mina Al-Ladhīna 'Ashrakū Yawaddu 'Aĥaduhum Law Yu`ammaru 'Alfa Sanatin Wa Mā Huwa Bimuzaĥziĥihi Mina Al-`Adhābi 'An Yu`ammara Wa Allāhu Başīrun Bimā Ya`malūna

و حتما آنها را آزمندترين مردم- و [حتى آزمندتر] از كسانى كه شرك ورزيدند- بر زندگى [دنيا] خواهى يافت. هر يك از ايشان عمر هزار ساله آرزو دارد، در حالى كه [چنين‌] عمر كردنى، او را از عذاب نجات نخواهد داد. و خدا به آنچه انجام مى‌دهند بيناست.

Qul Man Kāna `Adūwan Lijibrīla Fa'innahu Nazzalahu `Alá Qalbika Bi'idhni Allāhi Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Wa Hudan Wa Bushrá Lilmu'uminīna

بگو:« كسى كه دشمن جبرئيل باشد پس (دشمن خداست چرا) كه او با رخصت (و فرمان) خدا آن [قرآن‌] را بر دل تو فرود آورد، در حالى كه مؤيد آنچه از [كتاب‌هاى الهى‌] پيش از آن بوده، و رهنمود و مژده براى مؤمنان است.

Man Kāna `Adūwan Lillāh Wa Malā'ikatihi Wa Rusulihi Wa Jibrīla Wa Mīkāla Fa'inna Allāha `Adūwun Lilkāfirīna

كسى كه دشمن خدا و فرشتگانش و فرستادگان او و جبرئيل و ميكائيل باشد (كافر است؛) و در واقع خدا دشمن كافران است.

Wa Laqad 'Anzalnā 'Ilayka 'Āyātin Bayyinātin Wa Mā Yakfuru Bihā 'Illā Al-Fāsiqūna

و بيقين نشانه‌هاى روشنى به سوى تو فرو فرستاديم، و جز نافرمانبرداران (كسى) آنها را انكار نمى‌كند.

Awakullamā `Āhadū `Ahdāan Nabadhahu Farīqun Minhum Bal 'Aktharuhum Lā Yu'uminūna

و آيا [چنين نيست كه يهوديان‌] هر گاه پيمانى بستند، دسته‌اى از ايشان آن را (شكستند و) دور افكندند؟ بلكه بيشترشان ايمان نمى‌آورند.

Wa Lammā Jā'ahum Rasūlun Min `Indi Allāhi Muşaddiqun Limā Ma`ahum Nabadha Farīqun Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Kitāba Allāhi Warā'a Žuhūrihim Ka'annahum Lā Ya`lamūna

و آنگاه كه فرستاده‌اى از جانب خدا به سراغشان آمد، كه مؤيد آن چيزى [از نشانه‌ها] بود كه نزد آنان بود، دسته‌اى از كسانى كه به آنها كتاب (الهى) داده شده بود، كتاب خدا را پشت سرشان افكندند؛ چنانكه گويى آنان [هيچ‌] نمى‌دانند!

Wa Attaba`ū Mā Tatlū Ash-Shayāţīnu `Alá Mulki Sulaymāna Wa Mā Kafara Sulaymānu Wa Lakinna Ash-Shayāţīna Kafarū Yu`allimūna An-Nāsa As-Siĥra Wa Mā 'Unzila `Alá Al-Malakayni Bibābila Hārūta Wa Mārūta Wa Mā Yu`allimāni Min 'Aĥadin Ĥattá Yaqūlā 'Innamā Naĥnu Fitnatun Falā Takfur Fayata`allamūna Minhumā Mā Yufarriqūna Bihi Bayna Al-Mar'i Wa Zawjihi Wa Mā Hum Biđārrīna Bihi Min 'Aĥadin 'Illā Bi'idhni Allāhi Wa Yata`allamūna Mā Yađurruhum Wa Lā Yanfa`uhum Wa Laqad `Alimū Lamani Ashtarāhu Mā Lahu Fī Al-'Ākhirati Min Khalāqin Wa Labi'sa Mā Sharawā Bihi 'Anfusahum Law Kānū Ya`lamūna

و (يهود) پيروى كردند از آنچه افراد شرور (جادوگر) در دوران فرمانروايى سليمان بر مردم مى‌خواندند (و پيروى مى‌كردند)؛ و سليمان كفر نورزيد و ليكن افراد شرور كفر ورزيدند؛ [كه‌] به مردم سحر مى‌آموختند. و (نيز يهود پيروى كردند) از آنچه بر دو فرشته« هاروت و ماروت »در بابل فرو فرستاده شده بود. و به هيچ كس [چيزى‌] نمى‌آموختند، مگر اينكه [از پيش به او] مى‌گفتند:« ما فقط [وسيله‌] آزمايشيم، پس [مواظب باش،] كافر نشو! »و [لى آنها] از آن دو (فرشته)، چيزهايى را مى‌آموختند كه بوسيله آن، ميان مرد و همسرش جدايى بيفكنند؛ و [هر چند] آنها بوسيله آن [مطالب‌] به كسى ضرر نمى‌رسانند مگر با رخصت خدا [باشد.] و [آنها] آنچه را مى‌آموختند كه به ايشان زيان مى‌رسانيد و سودى برايشان نمى‌بخشيد؛ و بيقين (يهوديان) مى‌دانستند كه هر كس خريدار آن [مطالب‌] باشد، در آخرت بهره‌اى برايش ندارد. و چه بد بود آنچه خودشان را در مقابل آن فروختند، اگر (بر فرض) مى‌دانستند!

Wa Law 'Annahum 'Āmanū Wa Attaqawā Lamathūbatun Min `Indi Allāhi Khayrun Law Kānū Ya`lamūna

و اگر (بر فرض) آنها ايمان مى‌آوردند و خود را حفظ مى‌كردند، حتما پاداشى كه از نزد خدا [مى‌يافتند] بهتر بود، اگر (بر فرض) مى‌دانستند.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Taqūlū Rā`inā Wa Qūlū Anžurnā Wa Asma`ū Wa Lilkāfirīna `Adhābun 'Alīmun

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، نگوييد:« راعنا » (كه به دو معناى« ما را مهلت ده »و« ما را احمق كن »است) و بگوييد:« انظرنا » (كه به معناى« ما را مهلت ده »است.) و (اين توصيه را) بشنويد. و براى كافران عذابى دردناك است.

Mā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Min 'Ahli Al-Kitābi Wa Lā Al-Mushrikīna 'An Yunazzala `Alaykum Min Khayrin Min Rabbikum Wa Allāhu Yakhtaşşu Biraĥmatihi Man Yashā'u Wa Allāhu Dhū Al-Fađli Al-`Ažīmi

كسانى كه از اهل كتاب كفر ورزيدند و مشركان، آرزو ندارند كه از جانب پروردگارتان نيكى بر شما فرود آيد، در حالى كه خدا، رحمتش را به هر كس (شايسته بداند و) بخواهد، اختصاص مى‌دهد؛ و خدا داراى بخشش بزرگ است.

Mā Nansakh Min 'Āyatin 'Aw Nunsihā Na'ti Bikhayrin Minhā 'Aw Mithlihā 'Alam Ta`lam 'Anna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

هر نشانه‌اى را كه تغيير مى‌دهيم (و نشانه ديگرى جانشين آن مى‌كنيم و) يا به فراموشى مى‌سپاريم، بهتر از آن، يا همانندش را مى‌آوريم. آيا ندانسته‌اى كه خدا بر هر چيزى تواناست؟

'Alam Ta`lam 'Anna Allāha Lahu Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Lakum Min Dūni Allāhi Min WaLīyin Wa Lā Naşīrin

آيا ندانسته‌اى كه خدا، فرمانروايى آسمان‌ها و زمين، فقط براى اوست؟ و جز خدا، هيچ سرپرست و ياورى براى شما نيست.

'Am Turīdūna 'An Tas'alū Rasūlakum Kamā Su'ila Mūsá Min Qablu Wa Man Yatabaddali Al-Kufra Bil-'Īmāni Faqad Đalla Sawā'a As-Sabīli

بلكه آيا مى‌خواهيد از پيامبرتان، همان تقاضا (ى نا معقول) را بكنيد كه پيش [از اين‌]، از موسى خواسته شد؟! و كسى كه كفر را با ايمان عوض كند، پس بيقين از راه درست گمراه شده است.

Wadda Kathīrun Min 'Ahli Al-Kitābi Law Yaruddūnakum Min Ba`di 'Īmānikum Kuffārāan Ĥasadāan Min `Indi 'Anfusihim Min Ba`di Mā Tabayyana Lahumu Al-Ĥaqqu Fā`fū Wa Aşfaĥū Ĥattá Ya'tiya Allāhu Bi'amrihi 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

بسيارى از اهل كتاب، بعد از آنكه حق برايشان آشكار شد- از روى حسدى كه در جانشان بود- آرزو مى‌كردند كه شما را بعد از ايمان آوردنتان، به [حال‌] كفر بازگردانند؛ پس [آنها را] ببخشيد و در گذريد؛ تا خدا فرمان خويش را بياورد، كه خدا بر هر چيزى تواناست.

Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa Mā Tuqaddimū Li'nfusikum Min Khayrin Tajidūhu `Inda Allāhi 'Inna Allāha Bimā Ta`malūna Başīrun

و نماز را بر پا داريد و [ماليات‌] زكات را بپردازيد؛ و هر نيكى كه پيشاپيش براى خود مى‌فرستيد، آن را نزد خدا خواهيد يافت؛ كه خدا به آنچه انجام مى‌دهيد، بيناست.

Wa Qālū Lan Yadkhula Al-Jannata 'Illā Man Kāna Hūdāan 'Aw Naşārá Tilka 'Amānīyuhum Qul Hātū Burhānakum 'In Kuntum Şādiqīn

و (آنها) گفتند:« جز كسى كه يهودى يا مسيحى است، داخل بهشت نخواهد شد. »اين آروزهاى آنهاست. بگو:« اگر راست مى‌گوييد، دليل روشنتان را بياوريد! »

Balá Man 'Aslama Wajhahu Lillāh Wa Huwa Muĥsinun Falahu 'Ajruhu `Inda Rabbihi Wa Lā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna

آرى، كسى كه چهره [وجود] ش را براى خدا تسليم كند در حالى كه او نيكوكار باشد، پس پاداش او نزد پروردگارش فقط براى اوست؛ و هيچ ترسى بر آنان نيست و نه آنان اندوهگين مى‌شوند.

Wa Qālati Al-Yahūdu Laysati An-Naşārá `Alá Shay'in Wa Qālati An-Naşārá Laysati Al-Yahūdu `Alá Shay'in Wa Hum Yatlūna Al-Kitāba Kadhālika Qāla Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna Mithla Qawlihim Fa-Allāhu Yaĥkumu Baynahum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kānū Fīhi Yakhtalifūna

و يهوديان گفتند:« مسيحيان بر چيز (حقى استوار) نيستند. »و مسيحيان (نيز) گفتند:« يهوديان بر چيز (حقى استوار) نيستند. »در حالى كه آنان كتاب (خدا) را مى‌خوانند. كسانى كه نمى‌دانند نيز، همانند سخن آنان گفتند! پس خدا، روز رستاخيز، درباره آنچه همواره در آن اختلاف مى‌كردند، ميان آنها داورى مى‌كند.

Wa Man 'Ažlamu Mimman Mana`a Masājida Allāhi 'An Yudhkara Fīhā Asmuhu Wa Sa`á Fī Kharābihā 'Ūlā'ika Mā Kāna Lahum 'An Yadkhulūhā 'Ilā Khā'ifīna Lahum Fī Ad-Dunyā Khizyun Wa Lahum Fī Al-'Ākhirati `Adhābun `Ažīmun

و كيست ستمكارتر از كسى كه نگذارد در مساجد خدا، نام او ياد شود، و در ويرانى آنها بكوشد؟! آنان برايشان سزاوار نيست كه جز ترسان، وارد آن (مساجد) شوند. براى آنان در دنيا رسوايى، و در آخرت، عذاب بزرگى برايشان خواهد بود.

Wa Lillāh Al-Mashriqu Wa Al-Maghribu Fa'aynamā Tuwallū Fathamma Wajhu Allāhi 'Inna Allāha Wāsi`un `Alīmun

و خاور و باختر، تنها از آن خداست. و به هر سو رو كنيد، پس ذات خدا آنجاست. كه خدا گشايشگر (بى نياز و) داناست.

Wa Qālū Attakhadha Allāhu Waladāan Subĥānahu Bal Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Kullun Lahu Qānitūna

و گفتند:« خدا، فرزندى [براى خود] گزيده است. »- او منزه است- بلكه آنچه در آسمان‌ها و زمين است، فقط از آن اوست؛ [و] همه براى او [فروتن و] فرمان پذيرند.

Badī`u As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa 'Idhā Qađá 'Amrāan Fa'innamā Yaqūlu Lahu Kun Fayakūnu

پديد آورنده آسمان‌ها و زمين [اوست‌]؛ و هنگامى كه چيزى را اراده كند، پس فقط به آن مى‌گويد:« باش »پس [فورا موجود] مى‌شود.

Wa Qāla Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna Lawlā Yukallimunā Al-Lahu 'Aw Ta'tīnā 'Āyatun Kadhālika Qāla Al-Ladhīna Min Qablihim Mithla Qawlihim Tashābahat Qulūbuhum Qad Bayyannā Al-'Āyāti Liqawmin Yūqinūna

و كسانى كه نمى‌دانند، گفتند:« چرا خدا با ما سخن نمى‌گويد؟! يا نشانه [معجزه‌دار براى خود] ما نمى‌آيد؟! »كسانى كه پيش از اينان بودند نيز، همانند سخن آنان گفتند؛ دل‌ها [و افكار] شان مشابه يكديگر است؛ بيقين (ما) نشانه‌ها را براى گروهى كه يقين پيدا مى‌كنند، روشن ساخته‌ايم.

'Innā 'Arsalnāka Bil-Ĥaqqi Bashīrāan Wa Nadhīrāan Wa Lā Tus'alu `An 'Aşĥābi Al-Jaĥīmi

در واقع ما تو را به حق، بشارتگر و هشدارگر فرستاديم، و درباره اهل دوزخ، از تو پرسشى نخواهد شد.

Wa Lan Tarđá `Anka Al-Yahūdu Wa Lā An-Naşārá Ĥattá Tattabi`a Millatahum Qul 'Inna Hudá Allāhi Huwa Al-Hudá Wa La'ini Attaba`ta 'Ahwā'ahum Ba`da Al-Ladhī Jā'aka Mina Al-`Ilmi Mā Laka Mina Allāhi Min WaLīyin Wa Lā Naşīrin

و يهوديان و مسيحيان از تو راضى نخواهند شد، تا از آيين آنان، پيروى كنى. بگو:« براستى راهنمايى خدا، تنها راهنمايى (حقيقى) است. »و اگر بعد از دانشى كه به تو رسيد، از هوس‌هاى آنان پيروى كنى، هيچ سرپرست و ياورى، از سوى خدا، براى تو نخواهد بود.

Al-Ladhīna 'Ātaynāhumu Al-Kitāba Yatlūnahu Ĥaqqa Tilāwatihi 'Ūlā'ika Yu'uminūna Bihi Wa Man Yakfur Bihi Fa'ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

كسانى كه كتاب [الهى‌] به آنها داده‌ايم [و] آن را چنان كه شايسته آن است مى‌خوانند [و پيروى مى‌كنند]؛ ايشانند كه بدان ايمان مى‌آورند؛ و كسانى كه بدان كفر ورزند، پس فقط آنان زيانكارند.

Yā Banī 'Isrā'īla Adhkurū Ni`matiya Allatī 'An`amtu `Alaykum Wa 'Annī Fađđaltukum `Alá Al-`Ālamīna

اى بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب)! نعمت مرا كه بر شما ارزانى داشتم، ياد كنيد، و اينكه من شما را بر جهانيان، برترى بخشيدم.

Wa Attaqū Yawmāan Lā Tajzī Nafsun `An Nafsin Shay'āan Wa Lā Yuqbalu Minhā `Adlun Wa Lā Tanfa`uhā Shafā`atun Wa Lā Hum Yunşarūna

و [خودتان را] از (عذاب) روزى حفظ كنيد، كه هيچ كس به جاى شخص [ديگرى‌] چيزى (از عذاب) كيفر نمى‌شود؛ و از او هيچ عوضى پذيرفته نمى‌شود؛ و شفاعت، او را سود نمى‌دهد؛ و آنان يارى نمى‌شوند.

Wa 'Idh Abtalá 'Ibrāhīma Rabbuhu Bikalimātin Fa'atammahunna Qāla 'Innī Jā`iluka Lilnnāsi 'Imāmāan Qāla Wa Min Dhurrīyatī Qāla Lā Yanālu `Ahdī Až-Žālimīna

و (ياد كنيد) هنگامى كه ابراهيم را پروردگارش با كلماتى آزمايش كرد، و (او به خوبى كار) آزمايش‌ها را تمام كرد، [خدا به او] فرمود:« در واقع من تو را امام [و پيشواى‌] مردم قرار دادم. » [ابراهيم‌] گفت:« و از نسل من (نيز امامانى قرار بده.) » [خدا] فرمود:« پيمان من، به ستمكاران نمى‌رسد. »

Wa 'Idh Ja`alnā Al-Bayta Mathābatan Lilnnāsi Wa 'Amnāan Wa Attakhidhū Min Maqāmi 'Ibrāhīma Muşallan Wa `Ahidnā 'Ilá 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla 'An Ţahhirā Baytiya Lilţţā'ifīna Wa Al-`Ākifīna Wa Ar-Rukka`i As-Sujūdi

و (ياد كنيد) هنگامى كه خانه [كعبه‌] را براى مردم محل بازگشت [و پاداش‌] و أمن [و امان‌] قرار داديم. و (فرموديم:) از مقام ابراهيم، نمازخانه‌اى (براى خود) برگزينيد. و با ابراهيم و اسماعيل عهد كرديم كه:« خانه مرا براى طواف كنندگان و مجاوران و ركوع كنندگان سجده‌گر، پاك و پاكيزه كنيد. »

Wa 'Idh Qāla 'Ibrāhīmu Rabbi 'Aj`al Hādhā Baladāan 'Āmināan Wa Arzuq 'Ahlahu Mina Ath-Thamarāti Man 'Āmana Minhum Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Qāla Wa Man Kafara Fa'umatti`uhu Qalīlāan Thumma 'Ađţarruhu 'Ilá `Adhābi An-Nāri Wa Bi'sa Al-Maşīru

و (ياد كنيد) هنگامى را كه ابراهيم گفت:« پروردگارا! اين (مكه) را سرزمين أمن قرار ده؛ و مردمش را- هر كس از آنان بخدا و روز بازپسين، ايمان آورد- از محصولات روزى‌ده. » [پروردگارش‌] گفت:« (دعاى تو را اجابت كردم) و [لى‌] هر كس كفر بورزد پس اندكى برخوردارش مى‌كنم، سپس او را به سوى عذاب آتش مى‌كشانم؛ و [چه‌] بد فرجامى است! »

Wa 'Idh Yarfa`u 'Ibrāhīmu Al-Qawā`ida Mina Al-Bayti Wa 'Ismā`īlu Rabbanā Taqabbal Minnā 'Innaka 'Anta As-Samī`u Al-`Alīmu

و (ياد كنيد) هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل، پايه‌هاى خانه [كعبه‌] را بالا مى‌بردند؛ (و مى‌گفتند:) [اى‌] پروردگار ما! از ما بپذير، كه در حقيقت تنها تو شنوا [و] دانايى.

Rabbanā Wa Aj`alnā Muslimayni Laka Wa Min Dhurrīyatinā 'Ummatan Muslimatan Laka Wa 'Arinā Manāsikanā Wa Tub `Alaynā 'Innaka 'Anta At-Tawwābu Ar-Raĥīmu

[اى‌] پروردگار ما! و ما را تسليم خود قرار ده؛ و از نسل ما، امتى فرمانبردار خود (پديد آر)؛ و [راه و رسم‌] عبادتمان را به ما نشان ده؛ و توبه ما را بپذير، كه تنها تويى بسيار توبه‌پذير [و] مهرورز.

Rabbanā Wa Ab`ath Fīhim Rasūlāan Minhum Yatlū `Alayhim 'Āyātika Wa Yu`allimuhumu Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa Yuzakkīhim 'Innaka 'Anta Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

[اى‌] پروردگار ما! و در ميان آنان فرستاده‌اى از [خود] شان برانگيز، تا آيات تو را بر آنان بخواند [و خود پيروى كند]، و كتاب و فرزانگى به آنان بياموزد، و آنها را رشد دهد [و پاك كند؛ زيرا] كه تنها تو شكست ناپذير [و] فرزانه‌اى.

Wa Man Yarghabu `An Millati 'Ibrāhīma 'Illā Man Safiha Nafsahu Wa Laqadi Aşţafaynāhu Fī Ad-Dunyā Wa 'Innahu Fī Al-'Ākhirati Lamina Aş-Şāliĥīna

و چه كسى- جز كسى كه خودش را سبك سر نمايد- از آيين ابراهيم روى بر مى‌تابد؟! و بيقين او را در دنيا برگزيديم؛ و قطعا او در آخرت، از شايستگان است.

'Idh Qāla Lahu Rabbuhu 'Aslim Qāla 'Aslamtu Lirabbi Al-`Ālamīna

(ياد كنيد) هنگامى كه پروردگارش به او فرمود:« تسليم شو! » [او] گفت:« تسليم پروردگار جهانيان شدم. »

Wa Waşşá Bihā 'Ibrāhīmu Banīhi Wa Ya`qūbu Yā Banīya 'Inna Allāha Aşţafá Lakumu Ad-Dīna Falā Tamūtunna 'Illā Wa 'Antum Muslimūna

و ابراهيم و يعقوب پسران خود را به آن [آيين‌]، سفارش كردند؛ (و هر كدام گفتند:) اى پسران من! در حقيقت خدا براى شما اين دين را برگزيده است؛ پس نميريد مگر در حالى كه شما مسلمانيد.

'Am Kuntum Shuhadā'a 'Idh Ĥađara Ya`qūba Al-Mawtu 'Idh Qāla Libanīhi Mā Ta`budūna Min Ba`dī Qālū Na`budu 'Ilahaka Wa 'Ilaha 'Ābā'ika 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa 'Ilahāan Wāĥidāan Wa Naĥnu Lahu Muslimūna

آيا هنگامى كه مرگ يعقوب فرا رسيد، (شما) شاهد بوديد؟! وقتى كه به پسرانش گفت:« پس از من، چه چيز را مى‌پرستيد؟ »گفتند:« معبود تو، و معبود نياكانت، ابراهيم و اسماعيل و اسحاق- معبود يگانه- را مى‌پرستيم، و ما تنها تسليم او هستيم. »

Tilka 'Ummatun Qad Khalat Lahā Mā Kasabat Wa Lakum Mā Kasabtum Wa Lā Tus'alūna `Ammā Kānū Ya`malūna

آنان گروهى بودند كه درگذشتند، دستاورد آنان فقط براى آنان، و دستاورد شما فقط براى شماست؛ و از آنچه همواره انجام مى‌دادند، بازخواست نخواهيد شد.

Wa Qālū Kūnū Hūdāan 'Aw Naşārá Tahtadū Qul Bal Millata 'Ibrāhīma Ĥanīfāan Wa Mā Kāna Mina Al-Mushrikīna

و [اهل كتاب‌] گفتند:« يهودى يا مسيحى شويد، تا راهنمايى شويد. »بگو:« بلكه [بر] آيين ابراهيم حق‌گرا [باشيد؛] و [او] از مشركان نبود. »

Qūlū 'Āmannā Billāhi Wa Mā 'Unzila 'Ilaynā Wa Mā 'Unzila 'Ilá 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Al-'Asbāţi Wa Mā 'Ūtiya Mūsá Wa `Īsá Wa Mā 'Ūtiya An-Nabīyūna Min Rabbihim Lā Nufarriqu Bayna 'Aĥadin Minhum Wa Naĥnu Lahu Muslimūna

بگوييد:« به خدا و آنچه بر ما فرود آمده، و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و (پيامبران از) فرزندان (او) فرود آمده، و (نيز) آنچه به موسى و عيسى داده شده، و آنچه به پيامبران از طرف پروردگارشان داده شده، ايمان آورده‌ايم؛ ميان هيچ يك از ايشان فرق نمى‌گذاريم؛ و ما تنها تسليم او هستيم. »

Fa'in 'Āmanū Bimithli Mā 'Āmantum Bihi Faqadi Ahtadaw Wa 'In Tawallawā Fa'innamā Hum Fī Shiqāqin Fasayakfīkahumu Allāhu Wa Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

و اگر آنان ايمان آورند همانند آنچه (شما) بدان ايمان آورده‌ايد، پس بيقين رهنمون مى‌شوند؛ و اگر روى بر تافتند، پس آنان فقط در جدائى (و ستيز) هستند. و بزودى خدا [شر] آنان را از تو كفايت خواهد كرد، و او شنوا [و] داناست.

Şibghata Allāhi Wa Man 'Aĥsanu Mina Allāhi Şibghatan Wa Naĥnu Lahu `Ābidūna

رنگ خدايى (بپذيريد.) و خوش رنگ‌تر از خدا كيست؟ و ما تنها پرستش‌كنندگان اوييم.

Qul 'Atuĥājjūnanā Fī Al-Lahi Wa Huwa Rabbunā Wa Rabbukum Wa Lanā 'A`mālunā Wa Lakum 'A`mālukum Wa Naĥnu Lahu Mukhlişūna

بگو:« آيا درباره خدا با ما بحث مى‌كنيد؟! حال آنكه او، پروردگار ما و پروردگار شماست؛ و كردارهاى ما فقط براى ماست، و كردارهاى شما فقط براى شماست. و ما فقط مخلص اوييم. »

'Am Taqūlūna 'Inna 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Al-'Asbāţa Kānū Hūdāan 'Aw Naşārá Qul 'A'antum 'A`lamu 'Ami Allāhu Wa Man 'Ažlamu Mimman Katama Shahādatan `Indahu Mina Allāhi Wa Mā Al-Lahu Bighāfilin `Ammā Ta`malūna

يا مى‌گوييد كه:« ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و (پيامبران از) فرزندان (او)، يهودى يا مسيحى بودند؟! »بگو:« آيا شما داناتريد يا خدا؟! »و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه گواهى خدا را در نزد خويش پنهان مى‌كند؟ و خدا از آنچه انجام مى‌دهيد، غافل نيست.

Tilka 'Ummatun Qad Khalat Lahā Mā Kasabat Wa Lakum Mā Kasabtum Wa Lā Tus'alūna `Ammā Kānū Ya`malūna

آنان گروهى بودند كه درگذشتند، دستاورد آنان فقط براى آنان و دستاورد شما فقط براى شماست؛ و از آنچه همواره انجام مى‌دادند، باز خواست نخواهيد شد.