قرآن عثمان طه

سوره التحریم

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَآ أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكَ تَبۡتَغِي مَرۡضَاتَ أَزۡوَٰجِكَ وَ ٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ اى پيامبر! چرا چيزى را كه خدا بر تو حلال كرده (بر خود) ممنوع مى‌كنى در حالى كه خشنودى همسرانت را مى‌طلبى؟! و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


قَدۡ فَرَضَ ٱللَّهُ لَكُمۡ تَحِلَّةَ أَيۡمَٰنِكُمۡ وَ ٱللَّهُ مَوۡلَىٰكُمۡ وَ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ

2

بيقين خدا گشودن سوگندهايتان را براى شما معين ساخته است؛ و خدا سرپرست شماست و او دانا [و] فرزانه است.


وَ إِذۡ أَسَرَّ ٱلنَّبِيُّ إِلَىٰ بَعۡضِ أَزۡوَٰجِهِۦ حَدِيثٗا فَلَمَّا نَبَّأَتۡ بِهِۦ وَ أَظۡهَرَهُ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ عَرَّفَ بَعۡضَهُۥ وَ أَعۡرَضَ عَنۢ بَعۡضٖ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِۦ قَالَتۡ مَنۡ أَنۢبَأَكَ هَٰذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

3

و (ياد كن) هنگامى را كه پيامبر با برخى از همسرانش سخنى پنهانى گفت، و [لى‌] هنگامى كه (همسرش) آن را خبر [چينى‌] كرد و خدا آن را بر آن (پيامبر) آشكار ساخت، برخى از آن را (به او) شناساند و از برخى [ديگر] روى گرداند؛ و هنگامى كه آن (همسرش) را بدان خبر داد، گفت:« چه كسى اين را به تو خبر داد؟! »گفت:« (خداى) دانا [و] آگاه، به من خبر داد! »


إِن تَتُوبَآ إِلَى ٱللَّهِ فَقَدۡ صَغَتۡ قُلُوبُكُمَا وَ إِن تَظَٰهَرَا عَلَيۡهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ مَوۡلَىٰهُ وَ جِبۡرِيلُ وَ صَٰلِحُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ

4

اگر شما دو (همسر پيامبر) به سوى خدا بازگرديد پس (به سود شماست، چرا كه) بيقين دل‌هاى شما (به كژى) گراييده است؛ و اگر بر ضد او يكديگر را كمك كنيد پس (زيانى به او نمى‌رسانيد، چرا) كه خدا فقط ياور اوست. و بعد از آن جبرئيل و شايسته مؤمنان و فرشتگان، پشتيبان (او) هستند.


عَسَىٰ رَبُّهُۥٓ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبۡدِلَهُۥٓ أَزۡوَٰجًا خَيۡرٗا مِّنكُنَّ مُسۡلِمَٰتٖ مُّؤۡمِنَٰتٖ قَٰنِتَٰتٖ تَٰٓئِبَٰتٍ عَٰبِدَٰتٖ سَٰٓئِحَٰتٖ ثَيِّبَٰتٖ وَ أَبۡكَارٗا

5

اميد است كه اگر شما را طلاق دهد، پروردگارش همسرانى بهتر از شما براى او جايگزين كند، (زنانى) مسلمان، مؤمن فرمانبردار [فروتن‌]، توبه كار، پرستشگر، روزه‌دار، بيوه و دوشيزه.


يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَ أَهۡلِيكُمۡ نَارٗا وَقُودُهَا ٱلنَّاسُ وَ ٱلۡحِجَارَةُ عَلَيۡهَا مَلَٰٓئِكَةٌ غِلَاظٞ شِدَادٞ لَّا يَعۡصُونَ ٱللَّهَ مَآ أَمَرَهُمۡ وَ يَفۡعَلُونَ مَا يُؤۡمَرُونَ

6

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خودتان و خانواده‌هايتان را از آتشى حفظ كنيد كه هيزم آن مردم و سنگ‌هاست؛ (آتشى) كه فرشتگانى خشن [و] سخت گير برآن [گماشته شده‌] است، كه خدا را در آنچه فرمانشان مى‌دهد نافرمانى نمى‌كنند، و آنچه را مأمور شده‌اند انجام مى‌دهند.


يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَعۡتَذِرُواْ ٱلۡيَوۡمَ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

7

اى كسانى كه كفر ورزيده‌ايد! امروز (در رستاخيز) عذر خواهى نكنيد، كه فقط به آنچه همواره انجام مى‌داديد مجازات خواهيد شد.


يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ تُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ تَوۡبَةٗ نَّصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمۡ سَيِّ‍َٔاتِكُمۡ وَ يُدۡخِلَكُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ يَوۡمَ لَا يُخۡزِي ٱللَّهُ ٱلنَّبِيَّ وَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ نُورُهُمۡ يَسۡعَىٰ بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَ بِأَيۡمَٰنِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَآ أَتۡمِمۡ لَنَا نُورَنَا وَ ٱغۡفِرۡ لَنَآ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

8

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! با توبه‌اى نيك (و خالصانه و استوار) به سوى خدا باز گرديد اميد است كه پروردگار شما بدى‌هايتان را از شما بزدايد و شما را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد كند كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است، در روزى كه خدا، پيامبر و كسانى كه با او ايمان آوردند را رسوا نمى‌كند؛ در حالى كه نورشان پيش رويشان و در سمت راستشان شتابان مى‌رود، مى‌گويند:« [اى‌] پروردگار ما! نور ما را براى ما تمام كن و ما را بيامرز! [چرا] كه تو بر هر چيزى توانا هستى. »


يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَ ٱغۡلُظۡ عَلَيۡهِمۡ وَ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُ وَ بِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

9

اى پيامبر! باكافران و منافقان جهاد كن، و برآنان سخت گير؛ و مقصدشان جهنم است، و بد فرجامى است!


ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱمۡرَأَتَ نُوحٖ وَ ٱمۡرَأَتَ لُوطٖ كَانَتَا تَحۡتَ عَبۡدَيۡنِ مِنۡ عِبَادِنَا صَٰلِحَيۡنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمۡ يُغۡنِيَا عَنۡهُمَا مِنَ ٱللَّهِ شَيۡ‍ٔٗا وَ قِيلَ ٱدۡخُلَا ٱلنَّارَ مَعَ ٱلدَّٰخِلِينَ

10

خدا براى كسانى كه كفر ورزيدند مثلى زده است: زن نوح و زن لوط، كه تحت (سرپرستى) دو بنده شايسته از بندگان ما بودند، و [لى‌] به آن دو خيانت كردند و آن دو (پيامبر) هيچ چيزى را از (عذاب) خدا از آن دو (زن) دفع نكرده‌اند؛ و به آن دو گفته شود:« همراه وارد شوندگان (در دوزخ) وارد آتش شويد! ».


وَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱمۡرَأَتَ فِرۡعَوۡنَ إِذۡ قَالَتۡ رَبِّ ٱبۡنِ لِي عِندَكَ بَيۡتٗا فِي ٱلۡجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِن فِرۡعَوۡنَ وَ عَمَلِهِۦ وَ نَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

11

و خدا براى كسانى كه ايمان آورده‌اند مثلى زده است: زن فرعون، هنگامى كه گفت:« پروردگارا! خانه‌اى براى من نزد خود در بهشت بساز، و مرا از فرعون و كردارش نجات بخش و مرا از گروه ستمكاران نجات ده! »


وَ مَرۡيَمَ ٱبۡنَتَ عِمۡرَٰنَ ٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا وَ صَدَّقَتۡ بِكَلِمَٰتِ رَبِّهَا وَ كُتُبِهِۦ وَ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡقَٰنِتِينَ

12

و (نيز) مريم دختر عمران كه دامان (عفت) ش را حفظ كرد، و از روح خويش در او دميديم، و كلمات پروردگار خويش و كتاب‌هايش را تأييد كرد و از فرمانبرداران [فروتن‌] بود.


سوره قبل

سوره التحریم

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان