سوره الجن
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qul 'Ūĥiya 'Ilayya 'Annahu Astama`a Nafarun Mina Al-Jinni Faqālū 'Innā Sami`nā Qur'ānāan `Ajabāan
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ بگو: به سوى من وحى شده است كه نفراتى از جن (به سخنانم) گوش فرا دادهاند، و گفتند:« كه ما (قرآن) خواندنى شگفتى شنيديم.
Yahdī 'Ilá Ar-Rushdi Fa'āmannā Bihi Wa Lan Nushrika Birabbinā 'Aĥadāan
2كه به سوى هدايت رهنمون مىشود، پس بدان ايمان آورديم و هيچ كس را شريك پروردگارمان قرار نمىدهيم،
Wa 'Annahu Ta`ālá Jaddu Rabbinā Mā Attakhadha Şāĥibatan Wa Lā Waladāan
3و اينكه عظمت پروردگار ما والاتر است، در حالى كه هيچ همنشين و فرزندى برنگزيده است،
Wa 'Annahu Kāna Yaqūlu Safīhunā `Alá Allāhi Shaţaţāan
4و اينكه سبك سر (قوم) ما همواره به خدا گزاف نسبت مىدهد.
Wa 'Annā Žanannā 'An Lan Taqūla Al-'Insu Wa Al-Jinnu `Alá Allāhi Kadhibāan
5و اينكه ما گمان مىكرديم كه انسان و جن بر خدا دروغ نمىبندند.
Wa 'Annahu Kāna Rijālun Mina Al-'Insi Ya`ūdhūna Birijālin Mina Al-Jinni Fazādūhum Rahaqāan
6و اينكه همواره مردانى از انسان (ها) به مردانى از جن پناه مىبردند، و [لى] بر پوشش (گناه) آنان بيفزودند،
Wa 'Annahum Žannū Kamā Žanantum 'An Lan Yab`atha Allāhu 'Aĥadāan
7و اينكه آنان گمان مىكردند- همان گونه كه شما گمان مىكرديد- كه خدا هيچ كس را بر نمىانگيزد.
Wa 'Annā Lamasnā As-Samā'a Fawajadnāhā Muli'at Ĥarasāan Shadīdāan Wa Shuhubāan
8و اينكه ما آسمان را لمس كرديم (و جستجو نموديم) و آن را پر از پاسداران سخت (نيرومند) و شهابها يافتيم،
Wa 'Annā Kunnā Naq`udu Minhā Maqā`ida Lilssam`i Faman Yastami`i Al-'Āna Yajid Lahu Shihābāan Raşadāan
9و اينكه ما در آن (آسمان) در محل هايى براى شنيدن (اسرار) همواره مىنشستيم، و [لى] هر كس اكنون گوش فرا دهد براى (خود) ش شهابى كمين كرده مىيابد،
Wa 'Annā Lā Nadrī 'Asharrun 'Urīda Biman Fī Al-'Arđi 'Am 'Arāda Bihim Rabbuhum Rashadāan
10و اينكه ما نمىدانيم آيا در مورد كسانى كه در زمينند بدى خواسته شده است، يا پروردگارشان براى آنان هدايت را خواسته است؟!
Wa 'Annā Minnā Aş-Şāliĥūna Wa Minnā Dūna Dhālika Kunnā Ţarā'iqa Qidadāan
11و اينكه ما در ميانمان (افرادى) شايستهاند و از ميان ما (افرادى) غير آنند، (ما داراى) روشهاى گوناگون هستيم.
Wa 'Annā Žanannā 'An Lan Nu`jiza Allāha Fī Al-'Arđi Wa Lan Nu`jizahu Harabāan
12و اينكه ما يقين داشتيم كه عاجز كننده خدا در زمين نيستيم، و با گريختن (خود) او را عاجز نمىكنيم،
Wa 'Annā Lammā Sami`nā Al-Hudá 'Āmannā Bihi Faman Yu'umin Birabbihi Falā Yakhāfu Bakhsāan Wa Lā Rahaqāan
13و اينكه ما هنگامى كه رهنمود (قرآن) را شنيديم به آن ايمان آورديم؛ و هر كس به پروردگارش ايمان آورد، پس نه از كاستن (پاداش) مىترسد، و نه از پوشش (عذاب)،
Wa 'Annā Minnā Al-Muslimūna Wa Minnā Al-Qāsiţūna Faman 'Aslama Fa'ūlā'ika Taĥarrawā Rashadāan
14و اينكه ما برخى از ميانمان مسلمان و برخى از ميانمان بيدادگرند. و كسانى كه اسلام آوردند پس آنان در طلب هدايت بودهاند.
Wa 'Ammā Al-Qāsiţūna Fakānū Lijahannama Ĥaţabāan
15و اما بيدادگران، پس هيزم جهنم هستند.
Wa 'Allawi Astaqāmū `Alá Aţ-Ţarīqati L'asqaynāhum Mā'an Ghadaqāan
16و اينكه اگر (بر فرض) بر راه (راست) پايدارى كنند، حتما با آب فراوان سيرابشان مىكنيم.
Linaftinahum Fīhi Wa Man Yu`riđ `An Dhikri Rabbihi Yasluk/hu `Adhābāan Şa`adāan
17تا در آن (مورد) آنان را بيازماييم، و هر كس از ياد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب فزاينده (مشقت بار) وارد مىكنيم!
Wa 'Anna Al-Masājida Lillāh Falā Tad`ū Ma`a Allāhi 'Aĥadāan
18و اينكه مساجد از آن خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد (و نپرستيد).
Wa 'Annahu Lammā Qāma `Abdu Allāhi Yad`ūhu Kādū Yakūnūna `Alayhi Libadāan
19و اينكه هنگامى كه بنده خدا (محمد ص) برخاست در حالى كه او را مىخواند (و مىپرستيد) نزديك بود بر او ازدحام كنند. »
Qul 'Innamā 'Ad`ū Rabbī Wa Lā 'Ushriku Bihi 'Aĥadāan
20بگو:« (من) فقط پروردگارم را مىخوانم (و مىپرستم) و هيچ كس را شريك او قرار نمىدهم. »
Qul 'Innī Lā 'Amliku Lakum Đarrāan Wa Lā Rashadāan
21بگو:« در حقيقت من، مالك هيچ زيان و هدايتى براى شما نيستم. »
Qul 'Innī Lan Yujīranī Mina Allāhi 'Aĥadun Wa Lan 'Ajida Min Dūnihi Multaĥadāan
22بگو:« در واقع من هيچ كس از (عذاب) خدا پناهم نمىدهد و هيچ پناهگاهى جز او نمىيابم؛
'Illā Balāghāan Mina Allāhi Wa Risālātihi Wa Man Ya`şi Allāha Wa Rasūlahu Fa'inna Lahu Nāra Jahannama Khālidīna Fīhā 'Abadāan
23جز رساندن (پيام) از طرف خدا و رسالتهاى او (كه پناه من است)؛ و هر كس نافرمانى خدا و فرستادهاش را نمايد، پس در واقع براى او آتش جهنم است در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند! »
Ĥattá 'Idhā Ra'awā Mā Yū`adūna Fasaya`lamūna Man 'Ađ`afu Nāşirāan Wa 'Aqallu `Adadāan
24تا هنگامى كه آنچه را وعده داده شدهاند ببينند، پس بزودى خواهند دانست كه چه كسى از نظر ياور ناتوانتر و از نظر تعداد كمتر است!
Qul 'In 'Adrī 'Aqarībun Mā Tū`adūna 'Am Yaj`alu Lahu Rabbī 'Amadāan
25بگو:« نمىدانم آيا آنچه وعده داده مىشويد نزديك است يا پروردگارم براى آن فاصله (زمانى) قرار مىدهد؟!
`Ālimu Al-Ghaybi Falā Yužhiru `Alá Ghaybihi 'Aĥadāan
26(او) داناى نهان است و هيچ كس را بر (اسرار) نهانش مسلط نمىسازد،
'Illā Mani Artađá Min Rasūlin Fa'innahu Yasluku Min Bayni Yadayhi Wa Min Khalfihi Raşadāan
27جز كسى از فرستاده [گان] كه (خدا از او) خشنود باشد، پس در حقيقت او از پيش رويش و از پشت سرش (محافظانى) كمين كرده وارد مىسازد،
Liya`lama 'An Qad 'Ablaghū Risālāti Rabbihim Wa 'Aĥāţa Bimā Ladayhim Wa 'Aĥşá Kulla Shay'in `Adadāan
28تا معلوم دارد كه يقينا رسالتهاى پروردگارشان را رساندهاند؛ و به آنچه كه نزد آنان است احاطه دارد و همه چيز را از نظر عدد شماره كرده است. »