قرآن عثمان طه

سوره الجن

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qul 'Ūĥiya 'Ilayya 'Annahu Astama`a Nafarun Mina Al-Jinni Faqālū 'Innā Sami`nā Qur'ānāan `Ajabāan

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ بگو: به من وحى شده است كه جمعى از جن به سخنانم گوش فرا داده‌اند، سپس گفته‌اند: «ما قرآن عجيبى شنيده‌ايم ...


Yahdī 'Ilá Ar-Rushdi Fa'āmannā Bihi Wa Lan Nushrika Birabbinā 'Aĥadāan

2

كه به راه راست هدايت مى‌كند، پس ما به آن ايمان آورده‌ايم و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرار نمى‌دهيم!


Wa 'Annahu Ta`ālá Jaddu Rabbinā Mā Attakhadha Şāĥibatan Wa Lā Waladāan

3

و اينكه بلند است مقام با عظمت پروردگار ما، و او هرگز براى خود همسر و فرزندى انتخاب نكرده است!


Wa 'Annahu Kāna Yaqūlu Safīhunā `Alá Allāhi Shaţaţāan

4

و اينكه سفيه ما (ابليس) درباره خداوند سخنان ناروا مى‌گفت!


Wa 'Annā Žanannā 'An Lan Taqūla Al-'Insu Wa Al-Jinnu `Alá Allāhi Kadhibāan

5

و اينكه ما گمان مى‌كرديم كه انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمى‌بندند!


Wa 'Annahu Kāna Rijālun Mina Al-'Insi Ya`ūdhūna Birijālin Mina Al-Jinni Fazādūhum Rahaqāan

6

و اينكه مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مى‌بردند، و آنها سبب افزايش گمراهى و طغيانشان مى‌شدند!


Wa 'Annahum Žannū Kamā Žanantum 'An Lan Yab`atha Allāhu 'Aĥadāan

7

و اينكه آنها گمان كردند- همان‌گونه كه شما گمان مى‌كرديد- كه خداوند هرگز كسى را (به نبوت) مبعوث نمى‌كند!


Wa 'Annā Lamasnā As-Samā'a Fawajadnāhā Muli'at Ĥarasāan Shadīdāan Wa Shuhubāan

8

و اينكه ما آسمان را جستجو كرديم و همه را پر از محافظان قوى و تيرهاى شهاب يافتيم!


Wa 'Annā Kunnā Naq`udu Minhā Maqā`ida Lilssam`i Faman Yastami`i Al-'Āna Yajid Lahu Shihābāan Raşadāan

9

و اينكه ما پيش از اين به استراق سمع در آسمانها مى‌نشستيم؛ اما اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند، شهابى را در كمين خود مى‌يابد!


Wa 'Annā Lā Nadrī 'Asharrun 'Urīda Biman Fī Al-'Arđi 'Am 'Arāda Bihim Rabbuhum Rashadāan

10

و اينكه (با اين اوضاع) ما نمى‌دانيم آيا اراده شرى درباره اهل زمين شده يا پروردگارشان خواسته است آنان را هدايت كند؟!


Wa 'Annā Minnā Aş-Şāliĥūna Wa Minnā Dūna Dhālika Kunnā Ţarā'iqa Qidadāan

11

و اينكه در ميان ما، افرادى صالح و افرادى غير صالحند؛ و ما گروه‌هاى متفاوتى هستيم!


Wa 'Annā Žanannā 'An Lan Nu`jiza Allāha Fī Al-'Arđi Wa Lan Nu`jizahu Harabāan

12

و اينكه ما يقين داريم هرگز نمى‌توانيم بر اراده خداوند در زمين غالب شويم و نمى‌توانيم از (پنجه قدرت) او بگريزيم!


Wa 'Annā Lammā Sami`nā Al-Hudá 'Āmannā Bihi Faman Yu'umin Birabbihi Falā Yakhāfu Bakhsāan Wa Lā Rahaqāan

13

و اينكه ما هنگامى كه هدايت قرآن را شنيديم به آن ايمان آورديم؛ و هر كس به پروردگارش ايمان بياورد، نه از نقصان مى‌ترسد و نه از ظلم!


Wa 'Annā Minnā Al-Muslimūna Wa Minnā Al-Qāsiţūna Faman 'Aslama Fa'ūlā'ika Taĥarrawā Rashadāan

14

و اينكه گروهى از ما مسلمان و گروهى ظالمند؛ هر كس اسلام را اختيار كند راه راست را برگزيده است،


Wa 'Ammā Al-Qāsiţūna Fakānū Lijahannama Ĥaţabāan

15

و اما ظالمان آتشگيره و هيزم دوزخند!


Wa 'Allawi Astaqāmū `Alá Aţ-Ţarīqati L'asqaynāhum Mā'an Ghadaqāan

16

و اينكه اگر آنها [جن و انس‌] در راه (ايمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سيرابشان مى‌كنيم!


Linaftinahum Fīhi Wa Man Yu`riđ `An Dhikri Rabbihi Yasluk/hu `Adhābāan Şa`adāan

17

هدف اين است كه ما آنها را با اين نعمت فراوان بيازماييم؛ و هر كس از ياد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب شديد و فزاينده‌اى گرفتار مى‌سازد!


Wa 'Anna Al-Masājida Lillāh Falā Tad`ū Ma`a Allāhi 'Aĥadāan

18

و اينكه مساجد از آن خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد!


Wa 'Annahu Lammā Qāma `Abdu Allāhi Yad`ūhu Kādū Yakūnūna `Alayhi Libadāan

19

و اينكه هنگامى كه بنده خدا [محمد (ص)] به عبادت برمى‌خاست و او را مى‌خواند، گروهى پيرامون او بشدت ازدحام مى‌كردند!»


Qul 'Innamā 'Ad`ū Rabbī Wa Lā 'Ushriku Bihi 'Aĥadāan

20

بگو: «من تنها پروردگارم را مى‌خوانم و هيچ كس را شريك او قرار نمى‌دهم!»


Qul 'Innī Lā 'Amliku Lakum Đarrāan Wa Lā Rashadāan

21

بگو: «من مالك زيان و هدايتى براى شما نيستم!»


Qul 'Innī Lan Yujīranī Mina Allāhi 'Aĥadun Wa Lan 'Ajida Min Dūnihi Multaĥadāan

22

بگو: « (اگر من نيز بر خلاف فرمانش رفتار كنم) هيچ كس مرا در برابر او حمايت نمى‌كند و پناهگاهى جز او نمى‌يابم؛


'Illā Balāghāan Mina Allāhi Wa Risālātihi Wa Man Ya`şi Allāha Wa Rasūlahu Fa'inna Lahu Nāra Jahannama Khālidīna Fīhā 'Abadāan

23

تنها وظيفه من ابلاغ از سوى خدا و رساندن رسالات اوست؛ و هر كس نافرمانى خدا و رسولش كند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مى‌مانند!


Ĥattá 'Idhā Ra'awā Mā Yū`adūna Fasaya`lamūna Man 'Ađ`afu Nāşirāan Wa 'Aqallu `Adadāan

24

(اين كار شكنى كفار هم چنان ادامه مى‌يابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببينند؛ آن گاه مى‌دانند چه كسى ياورش ضعيفتر و جمعيتش كمتر است!


Qul 'In 'Adrī 'Aqarībun Mā Tū`adūna 'Am Yaj`alu Lahu Rabbī 'Amadāan

25

بگو: «من نمى‌دانم آنچه به شما وعده داده شده نزديك است يا پروردگارم زمانى براى آن قرار مى‌دهد؟!


`Ālimu Al-Ghaybi Falā Yužhiru `Alá Ghaybihi 'Aĥadāan

26

داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمى‌سازد،


'Illā Mani Artađá Min Rasūlin Fa'innahu Yasluku Min Bayni Yadayhi Wa Min Khalfihi Raşadāan

27

مگر رسولانى كه آنان را برگزيده و مراقبينى از پيش رو و پشت سر براى آنها قرار مى‌دهد ...


Liya`lama 'An Qad 'Ablaghū Risālāti Rabbihim Wa 'Aĥāţa Bimā Ladayhim Wa 'Aĥşá Kulla Shay'in `Adadāan

28

تا بداند پيامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ كرده‌اند؛ و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را احصار كرده است!»


قاری
ترجمه گویا
انصاریان