قرآن عثمان طه

سوره الحجر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Alif-Lām-Rā Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Wa Qur'ānin Mubīnin

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ الف، لام، را، آن آيات كتاب [الهى‌]، و قرآنى روشنگر است.


Rubamā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Law Kānū Muslimīna

2

چه بسا، كسانى كه كفر ورزيدند، مسلمان بودنشان را آرزومندند.


Dharhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu Al-'Amalu Fasawfa Ya`lamūna

3

رهايشان ساز تا بخورند، و بهره گيرند، و آرزو [ها] سرگرمشان سازد، پس بزودى خواهند دانست.


Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitābun Ma`lūmun

4

و (اهل) هيچ آبادى را هلاك نكرديم مگر در حالى كه براى آن، (مدت) نوشته شده معينى بود.


Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna

5

هيچ ملتى از سرآمد (عمر) ش پيشى نمى‌گيرند؛ و تأخير نمى‌كنند.


Wa Qālū Yā 'Ayyuhā Al-Ladhī Nuzzila `Alayhi Adh-Dhikru 'Innaka Lamajnūnun

6

و (كافران) گفتند:« اى كسى كه آگاه كننده [قرآن‌] بر او فرود آمده، قطعا تو ديوانه‌اى!


Lawmā Ta'tīnā Bil-Malā'ikati 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

7

اگر از راستگويانى، چرا فرشتگان را نزد ما نمى‌آورى؟! »


Mā Nunazzilu Al-Malā'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idhāan Munžarīna

8

[ما] فرشتگان را، جز به حق فرو نمى‌فرستيم، و در آن هنگام (كه فرود آيند) ديگر مهلت داده نمى‌شوند.


'Innā Naĥnu Nazzalnā Adh-Dhikra Wa 'Innā Lahu Laĥāfižūna

9

در حقيقت ما خود، آگاه كننده (قرآن) را فرو فرستاديم، و قطعا ما پاسداران آن هستيم.


Wa Laqad 'Arsalnā Min Qablika Fī Shiya`i Al-'Awwalīna

10

و بيقين پيش از تو (نيز پيامبرانى) در ميان گروه‌هاى نخستين فرستاديم؛


Wa Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūna

11

و هيچ فرستاده‌اى به سراغ آنان نمى‌آمد مگر اينكه همواره او را ريشخند مى‌كردند.


Kadhālika Naslukuhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna

12

اينگونه اين (قرآن) را در دل‌هاى خلافكاران راه مى‌دهيم،


Lā Yu'uminūna Bihi Wa Qad Khalat Sunnatu Al-'Awwalīna

13

در حالى كه به آن ايمان نمى‌آورند؛ و روش پيشينيان (نيز چنين) گذشت.


Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina As-Samā'i Fažallū Fīhi Ya`rujūna

14

و اگر (بر فرض) درى از آسمان بر آنان مى‌گشوديم و پيوسته از آن بالا مى‌رفتند،


Laqālū 'Innamā Sukkirat 'Abşārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrūna

15

حتما مى‌گفتند:« ما فقط چشم بندى شده‌ايم؛ بلكه ما گروهى جادو زده‌ايم! »


Wa Laqad Ja`alnā Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Zayyannāhā Lilnnāžirīna

16

و بيقين در آسمان برج‌هايى قرار داديم، و آن را براى بينندگان آراستيم؛


Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Shayţānin Rajīmin

17

و آن را از هر شيطان رانده شده‌اى حفظ كرديم؛


'Illā Mani Astaraqa As-Sam`a Fa'atba`ahu Shihābun Mubīnun

18

مگر آن كس كه دزدانه گوش فرا دهد و شهابى روشن او را دنبال كند.


Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Shay'in Mawzūnin

19

و زمين را گسترانديم؛ و در آن [كوه‌هاى‌] استوارى افكنديم؛ و از هر چيز متناسبى در آن رويانديم؛


Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyisha Wa Man Lastum Lahu Birāziqīna

20

و در آن (زمين) براى شما و كسانى كه (شما) روزى دهنده آن [ها] نيستيد، وسايل زندگى قرار داديم.


Wa 'In Min Shay'in 'Illā `Indanā Khazā'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadarin Ma`lūmin

21

و هيچ چيزى نيست جز آنكه منابعش نزد ماست؛ و [لى‌] جز به اندازه معين آن را فرو نمى‌فرستيم.


Wa 'Arsalnā Ar-Riyāĥa Lawāqiĥa Fa'anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'asqaynākumūhu Wa Mā 'Antum Lahu Bikhāzinīna

22

و باد [ها] را بارور كننده (ابرها و گياهان) فرستاديم؛ و از آسمان آبى فرو فرستاديم، و شما را با آن سيراب ساختيم؛ در حالى كه شما ذخيره‌ساز آن نيستيد.


Wa 'Innā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa Naĥnu Al-Wārithūna

23

و قطعا ما خود، زنده مى‌كنيم و مى‌ميرانيم؛ و ما وارث (همه جهان) هستيم.


Wa Laqad `Alimnā Al-Mustaqdimīna Minkum Wa Laqad `Alimnā Al-Musta'khirīna

24

و بيقين پيشگامان شما را شناختيم؛ و يقينا متأخران را (هم) شناختيم.


Wa 'Inna Rabbaka Huwa Yaĥshuruhum 'Innahu Ĥakīmun `Alīmun

25

و در حقيقت پروردگار تو خود، آن (مردم) ان را گردآورى مى‌كند؛ [چرا] كه او فرزانه داناست.


Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

26

و بيقين انسان را از گل خشكيده‌اى كه از گل سياه (بدبوى مانده) شكل يافته، گرفته شده بود، آفريديم.


Wa Al-Jānna Khalaqnāhu Min Qablu Min Nāri As-Samūmi

27

و پيش از آن جن را از آتش باد سوزان آفريديم.


Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

28

و (ياد كن) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت:« در واقع من آفريننده بشرى هستم كه از گل خشكيده‌اى كه از گل سياه (بدبوى مانده) شكل يافته، گرفته شده است؛


Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna

29

و هنگامى كه او را مرتب نمودم، و از روح خود در او دميدم، پس براى او سجده كنان در افتيد. »


Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna

30

و فرشتگان همه آنها، دسته جمعى سجده كردند؛


'Illā 'Iblīsa 'Abá 'An Yakūna Ma`a As-Sājidīna

31

جز ابليس، كه سر باز زد از اينكه با سجده كنندگان باشد.


Qāla Yā 'Iblīsu Mā Laka 'Allā Takūna Ma`a As-Sājidīna

32

(خدا) فرمود:« اى ابليس؛ تو را چه شده كه با سجده كنندگان نيستى؟! »


Qāla Lam 'Akun Li'sjuda Libasharin Khalaqtahu Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

33

گفت:« [من‌] هرگز سجده نخواهم كرد براى بشرى كه او را از گل خشكيده‌اى كه از گل سياه (بدبوى مانده) گرفته شده، آفريده‌اى. »


Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun

34

(خدا به ابليس) فرمود:« بنابراين از آن [مقام فرشتگان‌] بيرون شو، چرا كه تو رانده شده‌اى؛


Wa 'Inna `Alayka Al-La`nata 'Ilá Yawmi Ad-Dīni

35

و در واقع تا روز جزا بر تو لعنت است! »


Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna

36

(ابليس) گفت:« پروردگارا، پس مرا تا روزى كه (مردم) برانگيخته خواهند شد، مهلت ده. »


Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna

37

(خدا) فرمود:« پس در واقع تو از مهلت داده شدگانى،


'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi

38

تا روز زمان معلوم. »


Qāla Rabbi Bimā 'Aghwaytanī La'uzayyinanna Lahum Fī Al-'Arđi Wa La'ughwiyannahum 'Ajma`īna

39

(ابليس) گفت:« پروردگارا، به سبب آنكه مرا فريفتى، قطعا (بدى‌ها را) در زمين براى آنان مى‌آرايم؛ و حتما همه آنان را مى‌فريبم،


'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna

40

مگر بندگان خالص شده تو از ميان آنان. »


Qāla Hādhā Şirāţun `Alayya Mustaqīmun

41

(خدا) فرمود:« اين راه راستى است كه بر عهده من است.


'Inna `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţānun 'Illā Mani Attaba`aka Mina Al-Ghāwīna

42

در حقيقت بندگانم (را) براى تو هيچ تسلطى بر آنان نيست، مگر كسانى از گمراهان كه تو را پيروى مى‌كنند.


Wa 'Inna Jahannama Lamaw`iduhum 'Ajma`īna

43

و قطعا جهنم وعده‌گاه همه آنهاست!


Lahā Sab`atu 'Abwābin Likulli Bābin Minhum Juz'un Maqsūmun

44

براى آن (جهنم) هفت در است كه براى هر درى، بخشى جداگانه از آن (گمراه) ان است. »


'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin

45

در حقيقت پارسايان (خود نگهدار) در بوستان‌ها [ى بهشتى‌] و چشمه‌سارانند.


Adkhulūhā Bisalāmin 'Āminīna

46

(به آنان گفته مى‌شود:) در حال سلامت [و] امنيت وارد آنجا شويد؛


Wa Naza`nā Mā Fī Şudūrihim Min Ghillin 'Ikhwānāan `Alá Sururin Mutaqābilīna

47

و آنچه در دل‌هايشان از كينه دارند، بر مى‌كنيم، برادرانه بر تخت‌هايى روياروى هم‌اند؛


Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukhrajīna

48

هيچ رنجى در آنجا به آنان نمى‌رسد، و آنان از آنجا بيرون رانده نمى‌شوند.


Nabbi' `Ibādī 'Annī 'Anā Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu

49

(اى پيامبر) بندگانم را آگاه كن كه تنها من بسيار آمرزنده مهرورزم؛


Wa 'Anna `Adhābī Huwa Al-`Adhābu Al-'Alīmu

50

و اينكه عذاب من تنها عذاب دردناك است!


Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ibrāhīma

51

و از ميهمان‌هاى ابراهيم به آنان خبر ده؛


'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla 'Innā Minkum Wajilūna

52

هنگامى كه بر او وارد شدند و گفتند:« سلام »؛ (ابراهيم) گفت:« در واقع ما از شما هراسانيم! »


Qālū Lā Tawjal 'Innā Nubashshiruka Bighulāmin `Alīmin

53

(فرشتگان) گفتند:« نهراس! كه ما تو را به پسرى دانا مژده مى‌دهيم. »


Qāla 'Abashshartumūnī `Alá 'An Massaniya Al-Kibaru Fabima Tubashshirūna

54

گفت:« آيا مرا مژده مى‌دهيد با اينكه پيرى به من رسيده است؟! پس به چه چيز مژده مى‌دهيد؟! »


Qālū Bashsharnāka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina Al-Qāniţīna

55

گفتند:« تو را به حق مژده داديم؛ پس از نااميدان مباش. »


Qāla Wa Man Yaqnaţu Min Raĥmati Rabbihi 'Illā Ađ-Đāllūna

56

(ابراهيم) گفت:« و جز گمراهان، چه كسى از رحمت پروردگارش نااميد مى‌شود؟! »


Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna

57

(و در ادامه) گفت:« پس اى فرستادگان [خدا، جريان‌] كار شما چيست؟ »


Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna

58

(فرشتگان) گفتند:« در حقيقت ما به سوى گروهى خلافكار فرستاده شده‌ايم؛


'Illā 'Āla Lūţin 'Innā Lamunajjūhum 'Ajma`īna

59

مگر خاندان لوط، [چرا] كه ما قطعا نجات دهنده همه آنانيم،


'Illā Amra'atahu Qaddarnā 'Innahā Lamina Al-Ghābirīna

60

جز زنش، كه مقدر كرده‌ايم حتما او از بازماندگان (در شهر) باشد. »


Falammā Jā'a 'Āla Lūţin Al-Mursalūna

61

و هنگامى كه فرستادگان [خدا] به سراغ خاندان لوط آمدند،


Qāla 'Innakum Qawmun Munkarūna

62

(لوط) گفت:« در واقع شما گروهى ناشناخته هستيد! »


Qālū Bal Ji'nāka Bimā Kānū Fīhi Yamtarūna

63

(فرشتگان) گفتند:« بلكه چيزى را براى تو آورديم كه (كافران) همواره در آن ترديد مى‌كردند؛


Wa 'Ataynāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Innā Laşādiqūna

64

و حق را براى تو آورده‌ايم؛ و قطعا ما راستگوييم؛


Fa'asri Bi'ahlika Biqiţ`in Mina Al-Layli Wa Attabi` 'Adbārahum Wa Lā Yaltafit Minkum 'Aĥadun Wa Amđū Ĥaythu Tu'umarūna

65

پس در پاره‌اى از شب خانواده‌ات را حركت ده، و از پى آنان برو، و هيچ يك از شما روى برنگرداند، و از هر جا كه دستور داده مى‌شويد، بگذريد. »


Wa Qađaynā 'Ilayhi Dhālika Al-'Amra 'Anna Dābira Hā'uulā' Maqţū`un Muşbiĥīna

66

و به سوى او (لوط) آن كار را وحى كرديم كه صبحگاهان دنباله (نسل) آن (خلاف كار) ان قطع خواهد شد.


Wa Jā'a 'Ahlu Al-Madīnati Yastabshirūna

67

و مردم شهر در حالى كه شادى مى‌كردند (به سوى خانه لوط) آمدند.


Qāla 'Inna Hā'uulā' Đayfī Falā Tafđaĥūni

68

(لوط) گفت:« در حقيقت اينان ميهمانان من‌اند، پس [مرا] رسوا مكنيد؛


Wa Attaqū Allaha Wa Lā Tukhzūni

69

و خودتان را از (عذاب) خدا حفظ كنيد، و [مرا] خوار مسازيد. »


Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani Al-`Ālamīna

70

(قوم لوط) گفتند:« و آيا تو را از (ميهمان پذيرى) جهانيان منع نكرديم؟! »


Qāla Hā'uulā' Banātī 'In Kuntum Fā`ilīna

71

(لوط) گفت:« اگر مى‌خواهيد كار (صحيحى) انجام دهيد اينان دختران من‌اند، (با آنها ازدواج كنيد.) »


La`amruka 'Innahum Lafī Sakratihim Ya`mahūna

72

به جان تو سوگند، قطعا آنان در مستى خود سرگردانند.


Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Mushriqīna

73

و در حال طلوع خورشيد بانگ (مرگبار) آنان را فرو گرفت؛


Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Amţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjīlin

74

و آن (شهر) را زير و رو گردانديم، و سنگ [هايى‌] از جنس گل بر آنان بارانديم!


'Inna Fī Dhālika La'āyātin Lilmutawassimīna

75

قطعا در اين (سرگذشت)، نشانه‌هايى (عبرت‌آموز) براى هوشياران است.


Wa 'Innahā Labisabīlin Muqīmin

76

و قطعا آن (شهر ويران)، بر سر راه پايدار (مسافران) است.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna

77

قطعا در اين (ماجرا)، نشانه‌اى (اميد بخش) براى مؤمنان است.


Wa 'In Kāna 'Aşĥābu Al-'Aykati Lažālimīna

78

و مسلما اهل ايكه (سرزمين پر درخت قوم شعيب) ستمكار بودند.


Fāntaqamnā Minhum Wa 'Innahumā Labi'imāmin Mubīnin

79

و از آنان انتقام گرفتيم؛ و قطعا دو (شهر ويران شده قوم لوط و شعيب) بر سر راهى آشكار است.


Wa Laqad Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-Ĥijri Al-Mursalīna

80

و بيقين اهل حجر (قوم ثمود) فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛


Wa 'Ātaynāhum 'Āyātinā Fakānū `Anhā Mu`riđīna

81

و نشانه‌هاى خود را به آنان داديم، و [لى‌] از آنها روى گردان بودند.


Wa Kānū Yanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan 'Āminīna

82

و در حال امنيت، همواره از كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيدند.


Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Muşbiĥīna

83

و صبحگاهان بانگ (مرگبار) آنان را فرو گرفت!


Famā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yaksibūna

84

و آنچه همواره كسب مى‌كردند، (عذاب الهى را) از آنان دفع نكرد.


Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Inna As-Sā`ata La'ātiyatun Fāşfaĥi Aş-Şafĥa Al-Jamīla

85

و آسمان‌ها و زمين و آنچه را ميان آن دو است، جز به حق نيافريديم؛ و ساعت (قيامت) قطعا آمدنى است؛ پس با گذشتى زيبا، (از مخالفان) درگذر.


'Inna Rabbaka Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu

86

براستى كه تنها پروردگار تو، فراوان آفرين داناست.


Wa Laqad 'Ātaynāka Sab`āan Mina Al-Mathānī Wa Al-Qur'āna Al-`Ažīma

87

و بيقين هفت (آيه از سوره حمد با نزول) دوباره، و قرآن بزرگ را به تو داديم.


Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Akhfiđ Janāĥaka Lilmu'uminīna

88

هرگز چشمانت را خيره مكن، به آنچه كه گروه‌هايى از آن (كافر) ان را بدان بهره‌مند كرديم، و بر (بى‌ايمانى و ثروت اندوزى) آنان غم مخور، و بال (عطوفت و فروتنى) خود را براى مؤمنان فرو آر؛


Wa Qul 'Innī 'Anā An-Nadhīru Al-Mubīnu

89

و بگو:« در واقع من تنها هشدار دهنده روشنگرم! »


Kamā 'Anzalnā `Alá Al-Muqtasimīna

90

(ما بر كافران عذابى مى‌فرستيم) همانگونه كه بر تبعيض‌گران (آيات الهى) فرو فرستاديم؛


Al-Ladhīna Ja`alū Al-Qur'āna `Iđīna

91

(همان) كسانى كه قرآن را تقسيم كردند.


Fawarabbika Lanas'alannahum 'Ajma`īna

92

و به پروردگارت سوگند، كه حتما از همه آنان پرسش خواهيم كرد؛


`Ammā Kānū Ya`malūna

93

از آنچه همواره انجام مى‌دادند.


Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`riđ `Ani Al-Mushrikīna

94

و آنچه را كه (بدان) فرمان داده شده‌اى آشكار كن؛ و از مشركان روى برتاب؛


'Innā Kafaynāka Al-Mustahzi'īna

95

[چرا] كه ما تو را (از شر) مسخره كنندگان، كفايت مى‌كنيم.


Al-Ladhīna Yaj`alūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fasawfa Ya`lamūna

96

(همان) كسانى كه معبود ديگرى با خدا قرار مى‌دهند. و [لى‌] بزودى خواهند دانست!


Wa Laqad Na`lamu 'Annaka Yađīqu Şadruka Bimā Yaqūlūna

97

و بيقين مى‌دانيم كه تو بخاطر آنچه مى‌گويند سينه‌ات تنگ مى‌شود؛


Fasabbiĥ Biĥamdi Rabbika Wa Kun Mina As-Sājidīna

98

پس با ستايش پروردگارت تسبيح (او) گوى؛ و از سجده كنندگان باش!


Wa A`bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka Al-Yaqīnu

99

و پروردگارت را پرستش كن، تا تو را يقين (مرگ) فرا رسد.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان