سوره الحجر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Alif-Lām-Rā Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Wa Qur'ānin Mubīnin
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ الر، اين آيات كتاب، و قرآن مبين است.
Rubamā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Law Kānū Muslimīna
2كافران (هنگامى كه آثار شوم اعمال خود را ببينند،) چه بسا آرزو مىكنند كه اى كاش مسلمان بودند!
Dharhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu Al-'Amalu Fasawfa Ya`lamūna
3بگذار آنها بخورند، و بهره گيرند، و آرزوها آنان را غافل سازد؛ ولى بزودى خواهند فهميد!
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitābun Ma`lūmun
4ما اهل هيچ شهر و ديارى را هلاك نكرديم مگر اينكه اجل معين (و زمان تغيير ناپذيرى) داشتند!
Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna
5هيچ گروهى از اجل خود پيشى نمىگيرد؛ و از آن عقب نخواهد افتاد!
Wa Qālū Yā 'Ayyuhā Al-Ladhī Nuzzila `Alayhi Adh-Dhikru 'Innaka Lamajnūnun
6و گفتند: «اى كسى كه «ذكر» [قرآن] بر او نازل شده، مسلما تو ديوانهاى!
Lawmā Ta'tīnā Bil-Malā'ikati 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
7اگر راست مىگويى، چرا فرشتگان را نزد ما نمىزورى؟!»
Mā Nunazzilu Al-Malā'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idhāan Munžarīna
8(اما اينها بايد بدانند) ما فرشتگان را، جز بحق، نازل نمىكنيم،؛ و هر گاه نازل شوند، ديگر به اينها مهلت داده نمىشود (؛ و در صورت انكار، به عذاب الهى نابود مىگردند)!
'Innā Naĥnu Nazzalnā Adh-Dhikra Wa 'Innā Lahu Laĥāfižūna
9ما قرآن را نازل كرديم؛ و ما بطور قطع نگهدار آنيم!
Wa Laqad 'Arsalnā Min Qablika Fī Shiya`i Al-'Awwalīna
10ما پيش از تو (نيز) پيامبرانى در ميان امتهاى نخستين فرستاديم.
Wa Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūna
11هيچ پيامبرى به سراغ آنها نمىآمد مگر اينكه او را مسخره مىكردند.
Kadhālika Naslukuhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna
12ما اينچنين (و از هر طريق ممكن) قرآن را به درون دلهاى مجرمان راه مىدهيم!
Lā Yu'uminūna Bihi Wa Qad Khalat Sunnatu Al-'Awwalīna
13(اما با اين حال،) آنها به آن ايمان نمىآورند؛ روش اقوام پيشين نيز چنين بود!
Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina As-Samā'i Fažallū Fīhi Ya`rujūna
14و اگر درى از آسمان به روى آنان بگشاييم، و آنها پيوسته در آن بالا روند ...
Laqālū 'Innamā Sukkirat 'Abşārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrūna
15باز مىگويند: «ما را چشمبندى كردهاند؛ بلكه ما (سر تا پا) سحر شدهايم!»
Wa Laqad Ja`alnā Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Zayyannāhā Lilnnāžirīna
16ما در آسمان برجهايى قرار داديم؛ و آن را براى بينندگان آراستيم.
Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Shayţānin Rajīmin
17و آن را از هر شيطان رانده شدهاى حفظ كرديم؛
'Illā Mani Astaraqa As-Sam`a Fa'atba`ahu Shihābun Mubīnun
18مگر آن كس كه استراق سمع كند (و دزدانه گوش فرا دهد) كه «شهاب مبين» او را تعقيب مىكند (و مىراند)
Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Shay'in Mawzūnin
19و زمين را گسترديم؛ و در آن كوههاى ثابتى افكنديم؛ و از هر گياه موزون، در آن رويانديم؛
Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyisha Wa Man Lastum Lahu Birāziqīna
20و براى شما انواع وسايل زندگى در آن قرار داديم؛ همچنين براى كسانى كه شما نمىتوانيد به آنها روزى دهيد!
Wa 'In Min Shay'in 'Illā `Indanā Khazā'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadarin Ma`lūmin
21و خزائن همه چيز، تنها نزد ماست؛ ولى ما جز به اندازه معين آن را نازل نمىكنيم!
Wa 'Arsalnā Ar-Riyāĥa Lawāqiĥa Fa'anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'asqaynākumūhu Wa Mā 'Antum Lahu Bikhāzinīna
22ما بادها را براى بارور ساختن (ابرها و گياهان) فرستاديم؛ و از آسمان آبى نازل كرديم، و شما را با آن سيراب ساختيم؛ در حالى كه شما توانايى حفظ و نگهدارى آن را نداشتيد!
Wa 'Innā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa Naĥnu Al-Wārithūna
23ماييم كه زنده مىكنيم و مىميرانيم؛ و ماييم وارث (همه جهان)!
Wa Laqad `Alimnā Al-Mustaqdimīna Minkum Wa Laqad `Alimnā Al-Musta'khirīna
24ما، هم پيشينيان شما را دانستيم؛ و هم متأخران را!
Wa 'Inna Rabbaka Huwa Yaĥshuruhum 'Innahu Ĥakīmun `Alīmun
25پروردگار تو، قطعا آنها را (در قيامت) جمع و محشور مىكند؛ چرا كه او حكيم و داناست!
Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
26ما انسان را از گل خشكيدهاى (همچون سفال) كه از گل بد بوى (تيره رنگى) گرفته شده بود آفريديم!
Wa Al-Jānna Khalaqnāhu Min Qablu Min Nāri As-Samūmi
27و جن را پيش از آن، از آتش گرم و سوزان خلق كرديم!
Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
28و (به خاطر بياور) هنگامى كه پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گل خشكيدهاى كه از گل بدبويى گرفته شده، مىآفرينم.
Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna
29هنگامى كه كار آن را به پايان رساندم، و در او از روح خود (يك روح شايسته و بزرگ) دميدم، همگى براى او سجده كنيد!»
Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna
30همه فرشتگان، بى استثنا، سجده كردند ...
'Illā 'Iblīsa 'Abá 'An Yakūna Ma`a As-Sājidīna
31جز ابليس، كه ابا كرد از اينكه با سجده كنندگان باشد.
Qāla Yā 'Iblīsu Mā Laka 'Allā Takūna Ma`a As-Sājidīna
32(خداوند) فرمود: «اى ابليس! چرا با سجده كنندگان نيستى؟!»
Qāla Lam 'Akun Li'sjuda Libasharin Khalaqtahu Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
33گفت: «من هرگز براى بشرى كه او را از گل خشكيدهاى كه از گل بدبويى گرفته شده است آفريدهاى، سجده نخواهم كرد!»
Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun
34فرمود: «از صف آنها [فرشتگان] بيرون رو، كه راندهشدهاى (از درگاه ما!).
Wa 'Inna `Alayka Al-La`nata 'Ilá Yawmi Ad-Dīni
35و لعنت (و دورى از رحمت حق) تا روز قيامت بر تو خواهد بود!»
Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna
36گفت: «پروردگارا! مرا تا روز رستاخيز مهلت ده (و زنده بگذار!)»
Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna
37فرمود: «تو از مهلت يافتگانى!
'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi
38(اما نه تا روز رستاخيز، بلكه) تا روز وقت معينى.»
Qāla Rabbi Bimā 'Aghwaytanī La'uzayyinanna Lahum Fī Al-'Arđi Wa La'ughwiyannahum 'Ajma`īna
39گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختى، من (نعمتهاى مادى را) در زمين در نظر آنها زينت مىدهم، و همگى را گمراه خواهم ساخت،
'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna
40مگر بندگان مخلصت را.»
Qāla Hādhā Şirāţun `Alayya Mustaqīmun
41فرمود: «اين راه مستقيمى است كه بر عهده من است (و سنت هميشگيم) ...
'Inna `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţānun 'Illā Mani Attaba`aka Mina Al-Ghāwīna
42كه بر بندگانم تسلط نخواهى يافت؛ مگر گمراهانى كه از تو پيروى مىكنند؛
Wa 'Inna Jahannama Lamaw`iduhum 'Ajma`īna
43و دوزخ، ميعادگاه همه آنهاست!
Lahā Sab`atu 'Abwābin Likulli Bābin Minhum Juz'un Maqsūmun
44هفت در دارد؛ و براى هر درى، گروه معينى از آنها تقسيم شدهاند!
'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin
45به يقين، پرهيزگاران در باغها (ى سرسبز بهشت) و در كنار چشمهها هستند.
Adkhulūhā Bisalāmin 'Āminīna
46(فرشتگان به آنها مىگويند:) داخل اين باغها شويد با سلامت و امنيت!
Wa Naza`nā Mā Fī Şudūrihim Min Ghillin 'Ikhwānāan `Alá Sururin Mutaqābilīna
47هر گونه غل [حسد و كينه و دشمنى] را از سينه آنها برمىكنيم (و روحشان را پاك مىسازيم)؛ در حالى كه همه برابرند، و بر تختها رو به روى يكديگر قرار دارند.
Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukhrajīna
48هيچ خستگى و تعبى در آنجا به آنها نمىرسد، و هيچ گاه از آن اخراج نمىگردند!
Nabbi' `Ibādī 'Annī 'Anā Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu
49بندگانم را آگاه كن كه من بخشنده مهربانم!
Wa 'Anna `Adhābī Huwa Al-`Adhābu Al-'Alīmu
50و (اينكه) عذاب و كيفر من، همان عذاب دردناك است!
Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ibrāhīma
51و به آنها از مهمانهاى ابراهيم خبر ده!
'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla 'Innā Minkum Wajilūna
52هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام كردند؛ (ابراهيم) گفت: «ما از شما بيمناكيم!»
Qālū Lā Tawjal 'Innā Nubashshiruka Bighulāmin `Alīmin
53گفتند: «نترس، ما تو را به پسرى دانا بشارت مىدهيم!»
Qāla 'Abashshartumūnī `Alá 'An Massaniya Al-Kibaru Fabima Tubashshirūna
54گفت: «آيا به من (چنين) بشارت مىدهيد با اينكه پير شدهام؟! به چه چيز بشارت مىدهيد؟!»
Qālū Bashsharnāka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina Al-Qāniţīna
55گفتند: «تو را به حق بشارت داديم؛ از مأيوسان مباش!»
Qāla Wa Man Yaqnaţu Min Raĥmati Rabbihi 'Illā Ađ-Đāllūna
56گفت: «جز گمراهان، چه كسى از رحمت پروردگارش مأيوس مىشود؟!»
Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna
57(سپس) گفت: «مأموريت شما چيست اى فرستادگان خدا؟»
Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna
58گفتند: «ما به سوى قومى گنهكار مأموريت يافتهايم (تا آنها را هلاك كنيم)!
'Illā 'Āla Lūţin 'Innā Lamunajjūhum 'Ajma`īna
59مگر خاندان لوط، كه همگى آنها را نجات خواهيم داد ...
'Illā Amra'atahu Qaddarnā 'Innahā Lamina Al-Ghābirīna
60بجز همسرش، كه مقدر داشتيم از بازماندگان (در شهر، و هلاكشوندگان) باشد!»
Falammā Jā'a 'Āla Lūţin Al-Mursalūna
61هنگامى كه فرستادگان (خدا) به سراغ خاندان لوط آمدند ...
Qāla 'Innakum Qawmun Munkarūna
62(لوط) گفت: «شما گروه ناشناسى هستيد!»
Qālū Bal Ji'nāka Bimā Kānū Fīhi Yamtarūna
63گفتند: «ما همان چيزى را براى تو آوردهايم كه آنها [كافران] در آن ترديد داشتند (آرى،) ما مأمور عذابيم)!
Wa 'Ataynāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Innā Laşādiqūna
64ما واقعيت مسلمى را براى تو آوردهايم؛ و راست مىگوييم!
Fa'asri Bi'ahlika Biqiţ`in Mina Al-Layli Wa Attabi` 'Adbārahum Wa Lā Yaltafit Minkum 'Aĥadun Wa Amđū Ĥaythu Tu'umarūna
65پس، خانوادهات را در اواخر شب با خود بردار، و از اينجا ببر؛ و خودت به دنبال آنها حركت كن؛ و كسى از شما به پشت سر خويش ننگرد؛ مأمور هستيد برويد!»
Wa Qađaynā 'Ilayhi Dhālika Al-'Amra 'Anna Dābira Hā'uulā' Maqţū`un Muşbiĥīna
66و ما به لوط اين موضوع را وحى فرستاديم كه صبحگاهان، همه آنها ريشهكن خواهند شد.
Wa Jā'a 'Ahlu Al-Madīnati Yastabshirūna
67(از سوى ديگر،) اهل شهر (از ورود ميهمانان با خبر شدند، و بطرف خانه لوط) آمدند در حالى كه شادمان بودند.
Qāla 'Inna Hā'uulā' Đayfī Falā Tafđaĥūni
68(لوط) گفت: «اينها ميهمانان منند؛ آبروى مرا نريزيد!
Wa Attaqū Allaha Wa Lā Tukhzūni
69و از خدا بترسيد، و مرا شرمنده نسازيد!»
Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani Al-`Ālamīna
70گفتند: «مگر ما تو را از جهانيان نهى نكرديم (و نگفتيم كسى را به ميهمانى نپذير؟!»
Qāla Hā'uulā' Banātī 'In Kuntum Fā`ilīna
71گفت: «دختران من حاضرند، اگر مىخواهيد كار صحيحى انجام دهيد (با آنها ازدواج كنيد، و از گناه و آلودگى بپرهيزيد!)»
La`amruka 'Innahum Lafī Sakratihim Ya`mahūna
72به جان تو سوگند، اينها در مستى خود سرگردانند (و عقل و شعور خود را از دست دادهاند)!
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Mushriqīna
73سرانجام، هنگام طلوع آفتاب، صيحه (مرگبار- بصورت صاعقه يا زمينلرزه-) آنها را فراگرفت!
Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Amţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjīlin
74سپس (شهر و آبادى آنها را زير و رو كرديم؛) بالاى آن را پايين قرار داديم؛ و بارانى از سنگ بر آنها فرو ريختيم!
'Inna Fī Dhālika La'āyātin Lilmutawassimīna
75در اين (سرگذشت عبرتانگيز)، نشانههايى است براى هوشياران!
Wa 'Innahā Labisabīlin Muqīmin
76و ويرانههاى سرزمين آنها، بر سر راه (كاروانها)، همواره ثابت و برقرار است؛
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna
77در اين، نشانهاى است براى مؤمنان!
Wa 'In Kāna 'Aşĥābu Al-'Aykati Lažālimīna
78«اصحاب الأيكه» [صاحبان سرزمينهاى پردرخت قوم شعيب] مسلما قوم ستمگرى بودند!
Fāntaqamnā Minhum Wa 'Innahumā Labi'imāmin Mubīnin
79ما از آنها انتقام گرفتيم؛ و (شهرهاى ويران شده) اين دو [قوم لوط و اصحاب الأيكه] بر سر راه (شما در سفرهاى شام)، آشكار است!
Wa Laqad Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-Ĥijri Al-Mursalīna
80و «اصحاب حجر» [قوم ثمود] پيامبران را تكذيب كردند!
Wa 'Ātaynāhum 'Āyātinā Fakānū `Anhā Mu`riđīna
81ما آيات خود را به آنان داديم؛ ولى آنها از آن روى گرداندند!
Wa Kānū Yanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan 'Āminīna
82آنها خانههاى امن در دل كوهها مىتراشيدند.
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Muşbiĥīna
83اما سرانجام صيحه (مرگبار)، صبحگاهان آنان را فرا گرفت؛
Famā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yaksibūna
84و آنچه را به دست آورده بودند، آنها را از عذاب الهى نجات نداد!
Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Inna As-Sā`ata La'ātiyatun Fāşfaĥi Aş-Şafĥa Al-Jamīla
85ما آسمانها و زمين و آنچه را ميان آن دو است، جز بحق نيافريديم؛ و ساعت موعود [قيامت] قطعا فرا خواهد رسيد (و جزاى هر كس به او مىرسد)! پس، از آنها به طرز شايستهاى صرف نظر كن (و آنها را بر نادانيهايشان ملامت ننما)!
'Inna Rabbaka Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
86به يقين، پروردگار تو، آفريننده آگاه است!
Wa Laqad 'Ātaynāka Sab`āan Mina Al-Mathānī Wa Al-Qur'āna Al-`Ažīma
87ما به تو سوره حمد و قرآن عظيم داديم!
Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Akhfiđ Janāĥaka Lilmu'uminīna
88(بنا بر اين،) هرگز چشم خود را به نعمتهاى (مادى)، كه به گروههايى از آنها [كفار] داديم، ميفكن! و بخاطر آنچه آنها دارند، غمگين مباش! و بال (عطوفت) خود را براى مؤمنين فرود آر!
Wa Qul 'Innī 'Anā An-Nadhīru Al-Mubīnu
89و بگو: «من انذاركننده آشكارم!»
Kamā 'Anzalnā `Alá Al-Muqtasimīna
90(ما بر آنها عذابى مىفرستيم) همان گونه كه بر تجزيهگران (آيات الهى) فرستاديم!
Al-Ladhīna Ja`alū Al-Qur'āna `Iđīna
91همانها كه قرآن را تقسيم كردند (؛ آنچه را به سودشان بود پذيرفتند، و آنچه را بر خلاف هوسهايشان بود رها نمودند)!
Fawarabbika Lanas'alannahum 'Ajma`īna
92به پروردگارت سوگند، (در قيامت) از همه آنها سؤال خواهيم كرد ...
`Ammā Kānū Ya`malūna
93از آنچه عمل مىكردند!
Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`riđ `Ani Al-Mushrikīna
94آنچه را مأموريت دارى، آشكارا بيان كن! و از مشركان روى گردان (و به آنها اعتنا نكن)!
'Innā Kafaynāka Al-Mustahzi'īna
95ما شر استهزاكنندگان را از تو دفع خواهيم كرد؛
Al-Ladhīna Yaj`alūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fasawfa Ya`lamūna
96همانها كه معبود ديگرى با خدا قرار دادند؛ اما بزودى مىفهمند!
Wa Laqad Na`lamu 'Annaka Yađīqu Şadruka Bimā Yaqūlūna
97ما مىدانيم سينهات از آنچه آنها مىگويند تنگ مىشود (و تو را سخت ناراحت مىكنند).
Fasabbiĥ Biĥamdi Rabbika Wa Kun Mina As-Sājidīna
98(براى دفع ناراحتى آنان) پروردگارت را تسبيح و حمد گو! و از سجده كنندگان باش!
Wa A`bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka Al-Yaqīnu
99و پروردگارت را عبادت كن تا يقين [مرگ] تو فرا رسد!