بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند بپاشندگان پاشيدنى

فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا

پس بردارندگان به سنگينى

فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا

پس روندگان به آسانى

فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا

پس بخش‌كنندگان كار

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ

كه آنچه وعده داده شويد همانا راست است

وَ إِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ

و هر آينه دين است واقع

وَ ٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ

سوگند به آسمان تو در تو

إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ

شمائيد همانا در گفتارى گوناگون

يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ

به دروغ رانده شود از آن آن كه به دروغ رانده شود

قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ

كشته شود دروغ‌پردازان

ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ

آنان كه ايشانند در گردابى (يا فرورفتگى) فراموش‌كنان

يَسۡ‍َٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ

پرسند چه هنگام است روز دين

يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ

روزى كه ايشان بر آتش آزموده شوند

ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ

بچشيد آزمايش خود را اين است آنچه بوديد بدان مى‌شتافتيد

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَ عُيُونٍ

همانا پرهيزكارانند در باغهايى و چشمه‌هايى

ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ

گيرندگانند آنچه را دهدشان پروردگارشان همانا ايشان بودند پيش از اين نكوكاران

كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ

بودند كمى از شب را مى‌خوابيدند

وَ بِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ

و در سحرها ايشان آمرزش مى‌خواستند

وَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَ ٱلۡمَحۡرُومِ

و در مالهاى ايشان بهره‌اى براى دريوزه و بينوا بود

وَ فِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ

و در زمين است آيتهايى براى يقين‌دارندگان

وَ فِيٓ أَنفُسِكُمۡ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ

و در جانهاى شما آيا نمى‌نگريد

وَ فِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَ مَا تُوعَدُونَ

و در آسمان است روزى شما و آنچه وعده داده شويد

فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَ ٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ

پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه همانا آن است حق مانند آنچه شما سخن گوئيد

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

آيا رسيدت داستان مهمانان ابراهيم آن گراميان

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

هنگامى كه بر او درآمدند پس گفتند سلامى پس گفت سلامى گروهى ناشناختگان

فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ

پس خزيد بسوى خاندان خويش و بياورد گوساله فربه

فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

پس نزديكش ساخت بدانان و گفت چرا نخوريد

فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗ قَالُواْ لَا تَخَفۡ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

پس به دل برداشت از ايشان هراسى گفتند نترس و مژده دادندش به پسرى دانشمند

فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَ قَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ

پس روى آورد زنش با فرياد پس سيلى نواخت به چهره خويش و گفت پير زنى نازا

قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ

گفتند چنين است گفتار پروردگارت كه او است همانا حكيمى دانا

قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

گفت پس چيست كار شما اى فرستادگان

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

گفتند همانا فرستاده شديم بسوى گروهى گنهكاران

لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ

تا بفرستيم بر ايشان سنگى از گل

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ

نشان‌زده نزد پروردگار تو براى فزونى‌خواهان

فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

پس برون آورديم هر كه را در آن بود از مؤمنان

فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

پس نيافتيم در آن جز خانه‌اى از اسلام‌آرندگان

وَ تَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

و بجا گذاشتيم در آن نشانه‌اى براى آنان كه ترسند از عذاب دردناك

وَ فِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

و در موسى گاهى كه فرستاديمش بسوى فرعون با فرمانروايى آشكار

فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَ قَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ

پس برتافت روى (يا پشت) خود را و گفت جادوگرى است يا ديوانه

فَأَخَذۡنَٰهُ وَ جُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَ هُوَ مُلِيمٞ

پس گرفتيم او و لشكرهايش را پس بيفكنديمشان به دريا و او بود نكوهيده

وَ فِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ

و در عاد هنگامى كه فرستاديم بر ايشان باد را نازا

مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ

نمى‌گذارد چيزى را كه مى‌گذشت بر آن جز مى‌گردانيدش مانند خاكى پوسيده

وَ فِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ

و در ثمود گاهى كه گفته شد بديشان بهره‌مند باشيد تا هنگامى

فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَ هُمۡ يَنظُرُونَ

پس سركشيدند از فرمان پروردگار خويش پس بگرفتشان صاعقه و بودند نگرانان

فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَ مَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ

پس نيارستند ايستادن را و نبودند يارى‌جويان

وَ قَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

و قوم نوح را از پيش كه بودند ايشان قومى نافرمانان

وَ ٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ

و آسمان را بنياد نهاديم به نيرويى و همانا مائيم فراخى‌دهندگان

وَ ٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ

و زمين را گسترانيديم پس چه خوبند گسترانندگان

وَ مِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

و از هر چيزى آفريديم دو جفت شايد يادآور شويد

فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

پس بگريزيد بسوى خدا كه منم براى شما از او ترساننده آشكار

وَ لَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

و قرار ندهيد با خدا خدايى ديگر همانا منم براى شما از او ترساننده آشكار

كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ

بدينسان نيامد آنان را كه پيش از ايشان بودند فرستاده‌اى جز آنكه گفتند جادوگرى است يا ديوانه

أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

آيا اندرز دادند يكديگر را بدان بلكه ايشانند گروهى گردنكشان

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ

پس روى برتاب از ايشان كه نيستى تو نكوهيده

وَ ذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

و يادآورى كن كه يادآورى سود دهد به مؤمنان

وَ مَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَ ٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ

و نه آفريدم پرى و آدمى را مگر تا پرستشم كنند

مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَ مَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ

نخواهم از آنان روزيى و نخواهم كه مرا خورانند

إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ

همانا خدا است روزى‌دهنده تواناى نيرومند

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ

هرآينه آنان را كه ستم كردند بهره‌اى است مانند بهره يارانشان پس شتاب نجويند از من

فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

پس واى از براى آنان كه كفر ورزيدند از روز ايشان كه وعده داده شوند