قرآن عثمان طه

سوره الصافات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Aş-Şāffāti Şaffāan

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به صف كشيدگان صف بسته،


Fālzzājirāti Zajrāan

2

و به بازدارندگان منع كننده،


Fālttāliyāti Dhikrāan

3

و به خوانندگان (آيات) يادآور،


'Inna 'Ilahakum Lawāĥidun

4

قطعا معبود شما يگانه است.


Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Rabbu Al-Mashāriqi

5

(همان) پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه بين آن دو است، و پروردگار خاوران.


'Innā Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bizīnatin Al-Kawākib

6

در حقيقت ما آسمان نزديك را با زيور سيارات آراستيم؛


Wa Ĥifžāan Min Kulli Shayţānin Māridin

7

و آن را از هر شيطان سركش حفظ كرديم؛


Lā Yassamma`ūna 'Ilá Al-Mala'i Al-'A`lá Wa Yuqdhafūna Min Kulli Jānibin

8

نمى توانند به جمع (فرشتگان عالم) بالاتر گوش فرا دهند و از هر جانب به آنان (تير) افكنده مى‌شود؛


Duĥūrāan Wa Lahum `Adhābun Waşibun

9

(آنان) رانده شده‌اند، و برايشان عذابى پايدار است!


'Illā Man Khaţifa Al-Khaţfata Fa'atba`ahu Shihābun Thāqibunā

10

مگر كسى كه (اسرار را) يكباره بربايد، و شهاب درخشان شكافنده‌اى او را تعقيب كند.


Fāstaftihim 'Ahum 'Ashaddu Khalqāan 'Am Man Khalaqnā 'Innā Khalaqnāhum Min Ţīnin Lāzibin

11

از آنان پرسش كن:« آيا آفرينش آنان سخت‌تر است يا كسانى كه ما آفريديم؟! »كه ما آنان را از گل چسبنده‌اى آفريديم.


Bal `Ajibta Wa Yaskharūna

12

بلكه (از انكارشان) تعجب مى كنى، و (آنان) ريشخند مى‌كنند.


Wa 'Idhā Dhukkirū Lā Yadhkurūna

13

و هنگامى كه تذكر داده شوند، يادآور نمى‌شوند.


Wa 'Idhā Ra'awā 'Āyatan Yastaskhirūna

14

و هنگامى كه نشانه‌اى (معجزه آسا) ببينند به ريشخند مى‌گيرند.


Wa Qālū 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun

15

و مى‌گويند:« اين جز سحرى آشكار نيست.


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna

16

آيا هنگامى كه مرديم و خاك و استخوان‌هايى (پوسيده) شديم، آيا حتما ما برانگيخته خواهيم شد؟!


'Awa'ābā'uunā Al-'Awwalūna

17

و آيا نياكان نخستين ما (زنده مى‌شوند)؟! »


Qul Na`am Wa 'Antum Dākhirūna

18

بگو:« آرى، در حالى كه شما خوار هستيد.


Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidatun Fa'idhā Hum Yanžurūna

19

و آن فقط يك خروش است و ناگهان آنان (زنده مى‌شوند و) نگاه مى كنند؛


Wa Qālū Yā Waylanā Hādhā Yawmu Ad-Dīni

20

و مى‌گويند: اى واى بر ما، اين روز جزاست! »


Hādhā Yawmu Al-Faşli Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna

21

(ندا مى آيد:) اين روز جدايى است كه همواره آن را دروغ مى انگاشتيد.


Aĥshurū Al-Ladhīna Žalamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budūna

22

كسانى را كه ستم كرده‌اند و همسانان ايشان و آنچه را جز خدا همواره مى‌پرستيدند،


Min Dūni Allāhi Fāhdūhum 'Ilá Şirāţi Al-Jaĥīmi

23

گردآورى كنيد و آنان را به سوى راه دوزخ رهنمون شويد.


Wa Qifūhum 'Innahum Mas'ūlūna

24

و آنان را نگاه داريد، [چرا] كه آنان مورد بازپرسى قرار مى‌گيرند.


Mā Lakum Lā Tanāşarūna

25

شما را چه شده كه يكديگر را يارى نمى كنيد؟!


Bal Humu Al-Yawma Mustaslimūna

26

بلكه امروز آنان در پى تسليم‌اند.


Wa 'Aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna

27

و برخى آنان به برخى [ديگر] رو كرده در حالى كه از يكديگر مى‌پرسند؛


Qālū 'Innakum Kuntum Ta'tūnanā `Ani Al-Yamīni

28

(پيروان به رهبران) گويند:« مسلما شما همواره از در راستى با ما در مى آمديد! »


Qālū Bal Lam Takūnū Mu'uminīna

29

(رهبران در پاسخ) گويند:« بلكه (خودتان) مؤمن نبوديد.


Wa Mā Kāna Lanā `Alaykum Min Sulţānin Bal Kuntum Qawmāan Ţāghīna

30

و براى ما هيچ تسلطى بر شما نبود، بلكه (شما) گروهى طغيانگر بوديد.


Faĥaqqa `Alaynā Qawlu Rabbinā 'Innā Ladhā'iqūna

31

پس سخن (سنت گونه) پروردگارمان در مورد (مجازات) ما تحقق يافت، قطعا ما چشنده (عذاب) هستيم!


Fa'aghwaynākum 'Innā Kunnā Ghāwīna

32

و شما را گمراه كرديم، [چرا] كه ما گمراه بوديم. »


Fa'innahum Yawma'idhin Fī Al-`Adhābi Mushtarikūna

33

و در واقع آنان در آن روز در عذاب شريكند.


'Innā Kadhālika Naf`alu Bil-Mujrimīna

34

در حقيقت ما با خلافكاران اينچنين مى كنيم.


'Innahum Kānū 'Idhā Qīla Lahum Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Yastakbirūna

35

[چرا] كه آنان هنگامى كه به ايشان گفته مى‌شد:« هيچ معبودى جز خدا نيست. »همواره تكبر مى‌ورزيدند؛


Wa Yaqūlūna 'A'innā Latārikū 'Ālihatinā Lishā`irin Majnūnin

36

و مى‌گفتند:« آيا واقعا ما معبودانمان را بخاطر شاعرى ديوانه رهاكنيم؟! »


Bal Jā'a Bil-Ĥaqqi Wa Şaddaqa Al-Mursalīna

37

(چنين نيست،) بلكه حق را آورده و فرستادگان (الهى) را تاييد كرده‌است.


'Innakum Ladhā'iqū Al-`Adhābi Al-'Alīmi

38

قطعا شما عذاب دردناكى را خواهيد چشيد!


Wa Mā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna

39

و جز به آنچه همواره انجام مى‌داديد مجازات نخواهيد شد.


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

40

جز بندگان خالص شده خدا؛


'Ūlā'ika Lahum Rizqun Ma`lūmun

41

آنان برايشان« روزى »معينى است،


Fawākihu Wa Hum Mukramūna

42

(از انواع) ميوه‌هاست، و آنان گرامى داشته شده‌اند؛


Fī Jannāti An-Na`īmi

43

در حالى كه در بوستان‌هاى پر نعمت (بهشت)،


`Alá Sururin Mutaqābilīna

44

برتخت هايى روياروى همند،


Yuţāfu `Alayhim Bika'sin Min Ma`īnin

45

جامى از (شراب) لبريز برگردشان چرخانده مى‌شود،


Bayđā'a Ladhdhatin Lilshshāribīna

46

(شرابى) سپيد (و درخشان) كه براى نوشندگان لذت بخش است؛


Lā Fīhā Ghawlun Wa Lā Hum `Anhā Yunzafūna

47

نه در آن تباهى (خرد) است، و نه آنان از آن مست مى‌شوند.


Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi `Īnun

48

و نزد آنان (همسرانى) چشم فروهشته [و] فراخ ديده باشند؛


Ka'annahunna Bayđun Maknūnun

49

(از شدت سفيدى) چنانكه‌گويى آنان تخم مرغ هاى (زير پر) پنهان مانده اند.


Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna

50

و برخى آنان به برخى [ديگر] رو كرده در حالى كه از يكديگر مى‌پرسند،


Qāla Qā'ilun Minhum 'Innī Kāna Lī Qarīnun

51

گوينده‌اى از آنان مى‌گويد:« راستى من همنشينى (در دنيا) داشتم.


Yaqūlu 'A'innaka Lamina Al-Muşaddiqīna

52

كه مى‌گفت: آيا قطعا تو از تأييد كنندگان (معاد) هستى؟


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamadīnūna

53

آيا هنگامى كه مرديم و خاك و استخوان‌هايى (پوسيده) شديم آيا واقعا ما جزاداده مى‌شويم؟! »


Qāla Hal 'Antum Muţţali`ūna

54

گويد:« آيا شما (از جاى او) آگاهيد؟ »


Fāţţala`a Fara'āhu Fī Sawā'i Al-Jaĥīmi

55

پس آگاه شود و او را در ميان دوزخ ببيند؛


Qāla Ta-Allāhi 'In Kidta Laturdīni

56

گويد:« به خدا سوگند واقعا نزديك بود [مرا] به هلاكت اندازى.


Wa Lawlā Ni`matu Rabbī Lakuntu Mina Al-Muĥđarīna

57

و اگر نعمت پروردگارم نبود، حتما از احضار شدگان (در دوزخ) بودم!


'Afamā Naĥnu Bimayyitīna

58

پس آيا ما جز به (همان) مرگ اولمان (ديگر) نمى‌ميريم.


'Illā Mawtatanā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna

59

و ما عذاب نخواهيم شد؟!


'Inna Hādhā Lahuwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu

60

قطعا تنها اين كاميابى بزرگ است! »


Limithli Hādhā Falya`mali Al-`Āmilūna

61

پس بايد براى مثل اين (پاداش) كوشندگان عمل كنند.


'Adhalika Khayrun Nuzulāan 'Am Shajaratu Az-Zaqqūmi

62

آيا اين (نعمت‌هاى بهشتى بعنوان نخستين) پذيرايى بهتر است، يا درخت (نفرت‌انگيز) زقوم؟!


'Innā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimīna

63

كه ما آن را آزمايش (و عذاب) براى ستمكاران قرار داديم.


'Innahā Shajaratun Takhruju Fī 'Aşli Al-Jaĥīmi

64

كه آن درختى است كه از بن دوزخ بيرون مى آيد؛


Ţal`uhā Ka'annahu Ru'ūsu Ash-Shayāţīni

65

شكوفه آن (درخت، از زشتى) چنانكه‌گويى همانند سرهاى شيطان‌هاست!


Fa'innahum La'ākilūna Minhā Famāli'ūna Minhā Al-Buţūna

66

و قطعا آن (ستمكار) ان از آن مى خورند و شكم‌ها را از آن پرمى‌كنند.


Thumma 'Inna Lahum `Alayhā Lashawbāan Min Ĥamīmin

67

سپس قطعا آنان بر روى آن (غذا)، آب سوزان آلوده مى نوشند!


Thumma 'Inna Marji`ahum La'ilá Al-Jaĥīmi

68

سپس قطعا بازگشت آنان به سوى دوزخ است.


'Innahum 'Alfawā 'Ābā'ahum Đāllīna

69

[چرا] كه آنان پدرانشان را گمراه يافتند،


Fahum `Alá 'Āthārihim Yuhra`ūna

70

و آنان بدنبال آن (پدر) ان مى‌شتابند.


Wa Laqad Đalla Qablahum 'Aktharu Al-'Awwalīna

71

و بيقين قبل از آنان بيشتر پيشينيان گمراه شدند.


Wa Laqad 'Arsalnā Fīhim Mundhirīna

72

و بيقين در [ميان‌] آنان هشدارگرانى فرستاديم.


Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna

73

پس بنگر كه فرجام هشدارداده شدگان چگونه شد؟!


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

74

مگر بندگان خالص شده خدا (كه نجات يافتند.)


Wa Laqad Nādānā Nūĥun Falani`ma Al-Mujībūna

75

و بيقين نوح، ما را نداداد، و چه خوب پاسخ دهنده‌اى بوديم.


Wa Najjaynāhu Wa 'Ahlahu Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi

76

و وى و خانواده اش را از اندوه بزرگ نجات داديم؛


Wa Ja`alnā Dhurrīyatahu Humu Al-Bāqīna

77

و تنها نسل اورا باقى گذاشتيم.


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

78

و (نام نيك) او را در (ميان ملت‌هاى) پسين برجاى گذاشتيم.


Salāmun `Alá Nūĥin Fī Al-`Ālamīna

79

در ميان جهانيان سلام بر نوح [باد]؛


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

80

كه ما اينگونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

81

[چرا] كه او از بندگان مؤمن ما بود.


Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna

82

سپس ديگران (مشركان) را غرق كرديم.


Wa 'Inna Min Shī`atihi La'ibrāhīma

83

و قطعا ابراهيم از پيروان او بود؛


'Idh Jā'a Rabbahu Biqalbin Salīmin

84

آنگاه كه با دلى سالم به پيشگاه پروردگارش آمد؛


'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mādhā Ta`budūna

85

هنگامى كه به پدر (مادرش يا عموي) ش و قومش گفت:« چه مى پرستيد؟!


'A'ifkāan 'Ālihatan Dūna Allāhi Turīdūna

86

آيا دروغ بزرگ (كه همان پرستش) معبودانى جز خداست را مى خواهيد؟!


Famā Žannukum Birabbi Al-`Ālamīna

87

پس گمانتان به پروردگار جهانيان چيست؟! »


Fanažara Nažratan Fī An-Nujūmi

88

پس با نگاهى به ستارگان در نگريست،


Faqāla 'Innī Saqīmun

89

و گفت:« در حقيقت من بيمارم. »


Fatawallawā `Anhu Mudbirīna

90

پس (مشركان) پشت كرده، از او روى برتافتند.


Farāgha 'Ilá 'Ālihatihim Faqāla 'Alā Ta'kulūna

91

پس به سوى معبودانشان روى كرد و گفت:« آيا [غذا] نمى خوريد؟!


Mā Lakum Lā Tanţiqūna

92

شما را چه شده كه سخن نمى‌گوييد؟! »


Farāgha `Alayhim Đarbāan Bil-Yamīni

93

پس با ضربه (قدرتمند دست) راست، به سوى آن (معبود) ان روى آورد،


Fa'aqbalū 'Ilayhi Yaziffūna

94

و (مشركان) شتابان به سوى او آمدند.


Qāla 'Ata`budūna Mā Tanĥitūna

95

(ابراهيم) گفت:« آيا آنچه را مى تراشيد مى پرستيد؟!


Wa Allāhu Khalaqakum Wa Mā Ta`malūna

96

و حال آنكه خدا شما و آنچه را مى سازيد، آفريده است! »


Qālū Abnū Lahu Bunyānāan Fa'alqūhu Fī Al-Jaĥīmi

97

(بت پرستان) گفتند:« ساختمان (آتشكده‌ا) ى براى او بسازيد و وى را در آن دوزخ بيفكنيد! »


Fa'arādū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu Al-'Asfalīna

98

و خواستند براى او نقشه‌اى بكشند (و نابودش كنند)، و [لى‌] آنان را فروترين (و خوارترين مردم) گردانيديم.


Wa Qāla 'Innī Dhāhibun 'Ilá Rabbī Sayahdīni

99

و (ابراهيم) گفت:« در حقيقت من به سوى پروردگارم رهسپارم، كه بزودى [مرا] رهنمون شود.


Rabbi Hab Lī Mina Aş-Şāliĥīna

100

پروردگارا! به من از (فرزندان) شايسته ببخش! »


Fabashsharnāhu Bighulāmin Ĥalīmin

101

پس او را به پسرى بردبار مژده داديم.


Falammā Balagha Ma`ahu As-Sa`ya Qāla Yā Bunayya 'Innī 'Ará Fī Al-Manāmi 'Annī 'Adhbaĥuka Fānžur Mādhā Tará Qāla Yā 'Abati Af`al Mā Tu'umaru Satajidunī 'In Shā'a Allāhu Mina Aş-Şābirīna

102

و هنگامى كه (پسر) به حد [كار و] كوشش با او رسيد، گفت:« اى پسركم! در حقيقت من در خواب مى‌بينم كه من تورا سر مى‌برم! پس بنگر چه به نظرت مى‌رسد؟ » (اسماعيل) گفت:« اى پدرم! آنچه را مأموريت دارى انجام ده، اگر خدا بخواهد بزودى مرا از شكيبايان خواهى يافت. »


Falammā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabīni

103

و هنگامى كه هر دو تسليم شدند و او را به پيشانى بر خاك نهاد،


Wa Nādaynāhu 'An Yā 'Ibrāhīmu

104

و او را ندا داديم كه:« اى ابراهيم!


Qad Şaddaqta Ar-Ru'uyā 'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

105

بيقين آن خواب را تأييد كردى (و تحقق بخشيدى). »در واقع اينگونه، نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Inna Hādhā Lahuwa Al-Balā'u Al-Mubīnu

106

قطعا اين تنها آزمايش روشنگر بود؛


Wa Fadaynāhu Bidhibĥin `Ažīmin

107

و قربانى بزرگى را تاوان او داديم.


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

108

و (نام نيك) اورا در (ميان ملت هاى) پسين برجاى گذاشتيم.


Salāmun `Alá 'Ibrāhīma

109

سلام بر ابراهيم!


Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

110

اينگونه، نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

111

[چرا] كه او از بندگان مؤمن ما بود.


Wa Bashsharnāhu Bi'isĥāqa Nabīyan Mina Aş-Şāliĥīna

112

و او را به اسحاق در حالى كه پيامبرى از شايستگان بود بشارت داديم.


Wa Bāraknā `Alayhi Wa `Alá 'Isĥāqa Wa Min Dhurrīyatihimā Muĥsinun Wa Žālimun Linafsihi Mubīnun

113

و به او و به اسحاق بركت داديم؛ و از نسل آن دو (برخى) نيكوكارند و (برخى) ستمكارى آشكار، برخويشتنند.


Wa Laqad Manannā `Alá Mūsá Wa Hārūna

114

و بيقين به موسى و هارون منت نهاديم [و نعمت بزرگى بخشيديم‌].


Wa Najjaynāhumā Wa Qawmahumā Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi

115

و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم؛


Wa Naşarnāhum Fakānū Humu Al-Ghālibīna

116

و آنان را يارى كرديم، پس فقط (آنان) بر دشمنان پيروز شدند.


Wa 'Ātaynāhumā Al-Kitāba Al-Mustabīna

117

و به آن دو، كتاب روشنگر داديم؛


Wa Hadaynāhumā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma

118

و آن دو را به راه راست راهنمايى كرديم.


Wa Taraknā `Alayhimā Fī Al-'Ākhirīna

119

و (نام نيك) آن دو را در (ميان ملت هاى) پسين برجاى گذاشتيم.


Salāmun `Alá Mūsá Wa Hārūna

120

سلام بر موسى و هارون!


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

121

كه اينگونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Innahumā Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

122

[چرا] كه آن دو از بندگان مؤمن ما بودند.


Wa 'Inna 'Ilyāsa Lamina Al-Mursalīna

123

و قطعا الياس از [جمله‌] فرستادگان (خدا) بود؛


'Idh Qāla Liqawmihi 'Alā Tattaqūna

124

آنگاه كه به قومش گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمى كنيد؟!


'Atad`ūna Ba`lāan Wa Tadharūna 'Aĥsana Al-Khāliqīna

125

آيا بت« بعل »را مى خوانيد (و مى پرستيد) و نيكوترين آفرينندگان را رها مى سازيد؟!


Al-Laha Rabbakum Wa Rabba 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna

126

(همان) خدا كه پروردگار شما و پروردگار نياكان نخستين شماست! »


Fakadhdhabūhu Fa'innahum Lamuĥđarūna

127

پس او را تكذيب كردند؛ و قطعا آنان (براى عذاب) احضار شدگانند!


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

128

مگر بندگان خالص شده خدا.


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

129

و (نام نيك) او را در (ميان امت‌هاى) پسين برجاى گذارديم.


Salāmun `Alá Ilyāsin

130

سلام بر الياسين!


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

131

مسلما ما اينگونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

132

[چرا] كه او از بندگان مؤمن ماست.


Wa 'Inna Lūţāan Lamina Al-Mursalīna

133

و قطعا لوط از فرستاده شدگان (خدا) بود،


'Idh Najjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna

134

آنگاه كه او و خانواده‌اش همگى را نجات داديم،


'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna

135

مگر پيرزنى كه در ميان بازماندگان (در عذاب) بود.


Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna

136

سپس ديگران را درهم كوبيديم!


Wa 'Innakum Latamurrūna `Alayhim Muşbiĥīna

137

و قطعا شما صبحگاهان و شبانگاه برآنان مى‌گذريد،


Wa Bil-Layli 'Afalā Ta`qilūna

138

پس آيا خردورزى نمى‌كنيد؟!


Wa 'Inna Yūnis Lamina Al-Mursalīna

139

و قطعا يونس از فرستادگان (خدا) بود.


'Idh 'Abaqa 'Ilá Al-Fulki Al-Mashĥūni

140

آنگاه كه به سوى كشتى انباشته (از كالا و مردم) بگريخت؛


Fasāhama Fakāna Mina Al-Mudĥađīna

141

ا آنان قرعه افكند و (قرعه به نام او افتاد و) از ساقط شدگان (به دريا) شد.


Fāltaqamahu Al-Ĥūtu Wa Huwa Mulīmun

142

و ماهى (بزرگى) او را بلعيد، در حالى كه او سزاوار سرزنش بود؛


Falawlā 'Annahu Kāna Mina Al-Musabbiĥīna

143

و اگر او از تسبيح كنندگان نبود،


Lalabitha Fī Baţnihi 'Ilá Yawmi Yub`athūna

144

حتما تا روزى كه (مردم) برانگيخته مى‌شوند در شكم آن (ماهى) درنگ مى‌كرد!


Fanabadhnāhu Bil-`Arā'i Wa Huwa Saqīmun

145

پس اورا به كرانه خشكى افكنديم در حالى كه او بيمار بود؛


Wa 'Anbatnā `Alayhi Shajaratan Min Yaqţīnin

146

و بر فراز او گياهى از (نوع) كدو برويانديم.


Wa 'Arsalnāhu 'Ilá Miā'ati 'Alfin 'Aw Yazīdūna

147

و او را به سوى صد هزار (نفر) يا بيشتر فرستاديم؛


Fa'āmanū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥīnin

148

و ايمان آوردند، و تا زمان (مرگ) بهره‌مندشان ساختيم.


Fāstaftihim 'Alirabbika Al-Banātu Wa Lahumu Al-Banūna

149

و از آن (مشرك) ان بپرس:« آيا فقط دختران براى پروردگار توست و فقط پسران براى آنان است؟!


'Am Khalaqnā Al-Malā'ikata 'Ināthāan Wa Hum Shāhidūna

150

يا فرشتگان را ماده آفريديم در حالى كه آنان گواه بودند؟! »


'Alā 'Innahum Min 'Ifkihim Layaqūlūna

151

آگاه باشيد كه آنان قطعا براثر دروغ بزرگشان مى‌گويند:


Walada Allāhu Wa 'Innahum Lakādhibūna

152

« خدا فرزند آورده. »در حالى كه آنان مسلما دروغگويند.


'Āşţafá Al-Banāti `Alá Al-Banīna

153

آيا دختران را بر پسران برگزيده است؟!


Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna

154

شما را چه شده؟! چگونه داورى مى كنيد؟!


'Afalā Tadhakkarūn

155

آيا (غافليد) و متذكر نمى‌شويد؟!


'Am Lakum Sulţānun Mubīnun

156

بلكه آيا دليل آشكارى براى شماست؟


Fa'tū Bikitābikum 'In Kuntum Şādiqīna

157

پس كتابتان را بياوريد اگر راست گوييد!


Wa Ja`alū Baynahu Wa Bayna Al-Jinnati Nasabāan Wa Laqad `Alimati Al-Jinnatu 'Innahum Lamuĥđarūna

158

و (مشركان) بين او (خدا) و بين جن‌ها نسبت (خويشاوندى) قراردادند، و بيقين جن‌ها مى‌دانند كه قطعا آنان (براى عذاب) احضار شدگانند.


Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna

159

منزه است خدا از آنچه (اورا) وصف مى كنند،


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

160

مگر بندگان خالص شده خدا.


Fa'innakum Wa Mā Ta`budūna

161

و شما و آنچه را پرستش مى كنيد،


Mā 'Antum `Alayhi Bifātinīna

162

شما براساس آن گمراه كننده (كسى) نيستيد،


'Illā Man Huwa Şālī Al-Jaĥīmi

163

مگر كسى كه او در دوزخ وارد شود (و بسوزد).


Wa Mā Minnā 'Illā Lahu Maqāmun Ma`lūmun

164

و هيچ يك از ما نيست جز آنكه جايگاه معينى دارد؛


Wa 'Innā Lanaĥnu Aş-Şāffūna

165

و قطعا فقط ما (براى اطاعت) صف كشيده‌ايم؛


Wa 'Innā Lanaĥnu Al-Musabbiĥūna

166

و فقط ما تسبيح گوييم.


Wa 'In Kānū Layaqūlūna

167

و مسلما همواره مى‌گفتند:


Law 'Anna `Indanā Dhikrāan Mina Al-'Awwalīna

168

« اگر (بر فرض) يادى (از كتاب‌هاى) پيشينيان نزد ما بود،


Lakunnā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

169

بيقين، ما بندگان خالص شده خدا بوديم. »


Fakafarū Bihi Fasawfa Ya`lamūna

170

و [لى‌] بدان كفر ورزيدند، و در آينده خواهند دانست.


Wa Laqad Sabaqat Kalimatunā Li`ibādinā Al-Mursalīn

171

و بيقين سخن (سنت گونه) ما در مورد بندگان فرستاده شده ما از پيش (مقرر شده) است.


'Innahum Lahumu Al-Manşūrūna

172

كه قطعا تنها آنان يارى شدگانند،


Wa 'Inna Jundanā Lahumu Al-Ghālibūna

173

و مسلما فقط لشكر ما پيروزند.


Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin

174

پس تا زمان [معينى‌] از آنان روى برتاب.


Wa 'Abşirhum Fasawfa Yubşirūna

175

و آنان را بنگر پس در آينده خواهند ديد!


'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna

176

و آيا آنان به عذاب ما شتاب مى‌ورزند؟!


Fa'idhā Nazala Bisāĥatihim Fasā'a Şabāĥu Al-Mundharīna

177

و [لى‌] هنگامى كه (عذاب) در آستانه (خانه‌ها) يشان فرود آيد، پس صبحگاه هشدار داده‌شدگان، بد است!


Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin

178

و تا زمان [معينى‌] از آنان روى برتاب.


Wa 'Abşir Fasawfa Yubşirūna

179

و بنگر پس در آينده خواهند ديد.


Subĥāna Rabbika Rabbi Al-`Izzati `Ammā Yaşifūna

180

پروردگار تو، (همان) پروردگار شكست ناپذير، منزه است از آنچه (مشركان) وصف مى‌كنند.


Wa Salāmun `Alá Al-Mursalīna

181

و سلام بر فرستاده شدگان (خدا)!


Wa Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna

182

و ستايش مخصوص خدايى است كه پروردگار جهانيان است.


سوره قبل

سوره الصافات

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان