Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Lā 'Uqsimu Biyawmi Al-Qiyāmahi

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ چنين نيست (كه كافران پنداشتند)، قسم به روز (بزرگ) قيامت.

Wa Lā 'Uqsimu Bin-Nafsi Al-Lawwāmahi

و قسم به نفس بسيار ملامت كننده.

'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'Allan Najma`a `Ižāmahu

آيا آدمى پندارد كه ما ديگر ابدا استخوانهاى (پوسيده) او را باز جمع نمى‌كنيم؟.

Balá Qādirīna `Alá 'An Nusawwiya Banānahu

بلى ما قادريم كه سرانگشتان او را هم درست گردانيم.

Bal Yurīdu Al-'Insānu Liyafjura 'Amāmahu

بلكه انسان مى‌خواهد ما دام العمر گناه كند.

Yas'alu 'Ayyāna Yawmu Al-Qiyāmahi

(كه دايم با شك و انكار) مى‌پرسد كى روز قيامت (و حساب) خواهد بود؟.

Fa'idhā Bariqa Al-Başaru

(بگو) روزى كه چشمها از وحشت و هول خيره بماند.

Wa Khasafa Al-Qamaru

و ماه (تابان) تاريك شود.

Wa Jumi`a Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru

و ميان خورشيد و ماه جمع گردد.

Yaqūlu Al-'Insānu Yawma'idhin 'Ayna Al-Mafarru

و در آن روز انسان (زشت كار) گويد: (اى واى از سختى عذاب) كجا مفر و پناهى خواهد بود؟.

Kallā Lā Wazara

هرگز مفرى نيست.

'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Mustaqarru

آن روز جز درگاه خدا هيچ آرامگاهى نيست.

Yunabba'u Al-'Insānu Yawma'idhin Bimā Qaddama Wa 'Akhkhara

آن روز آدمى به هر نيك و بدى كه در مقدم و مؤخر عمر كرده از نتيجه همه آگاه خواهد شد.

Bali Al-'Insānu `Alá Nafsihi Başīrahun

بلكه انسان خود بر نيك و بد خويش به خوبى آگاهست.

Wa Law 'Alqá Ma`ādhīrahu

و هر چند (پرده‌هاى) عذر بر (چشم بصيرت) خود بيفكند.

Lā Tuĥarrik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi

(اى رسول!) با شتاب و عجله زبان به قرائت (قرآن) مگشاى.

'Inna `Alaynā Jam`ahu Wa Qur'ānahu

كه ما خود آن را مجموع و محفوظ داشته و بر تو فراخوانيم.

Fa'idhā Qara'nāhu Fa Attabi` Qur'ānahu

و آن گاه كه آن را خوانديم تو از آن پيروى كن (و به تعليم امت بكوش).

Thumma 'Inna `Alaynā Bayānahu

پس از آن بر ماست كه حقايق آن را بر تو بيان كنيم (و احكام آن را بر قلبت مشروح سازيم).

Kallā Bal Tuĥibbūna Al-`Ājilaha

هرگز چنين نيست كه شما مى‌پنداريد (و دلايل معاد را مخفى شماريد) بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد.

Wa Tadharūna Al-'Ākhiraha

و به كلى كار آخرت و نشانه قيامت را رها مى‌كنيد.

Wujūhun Yawma'idhin Nāđirahun

آن روز رخسار طايفه‌اى از شادى برافروخته و نورانى است.

'Ilá Rabbihā Nāžirahun

و با چشم قلب جمال حق را مشاهده مى‌كنند.

Wa Wujūhun Yawma'idhin Bāsirahun

و رخسار گروهى ديگر عبوس و غمگين است.

Tažunnu 'An Yuf`ala Bihā Fāqirahun

كه مى‌دانند حادثه ناگوارى در پيش است كه پشت آنها را مى‌شكند.

Kallā 'Idhā Balaghati At-Tarāqī

چنين نيست كه منكران قيامت پنداشتند، باش تا جانشان به گلو رسد.

Wa Qīla Man Rāqin

و (اهلش) گويند كيست كه درد اين بيمار را علاج كند (و او را از مرگ نجات دهد)؟.

Wa Žanna 'Annahu Al-Firāqu

و بيمار خود يقين به مفارقت از دنيا كند (كه ملك الموت را به چشم ببيند).

Wa Altaffati As-Sāqu Bis-Sāqi

و ساقهاى پا (از شدت غم عقبى و حسرت دنيا) به هم در پيچد.

'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Masāqu

در آن روز خلق را به سوى خدا خواهند كشيد.

Falā Şaddaqa Wa Lā Şallá

(آن روز واى بر آنكه چون ابو جهل) حق را تصديق نكرد و نماز و طاعتش را بجا نياورد.

Wa Lakin Kadhdhaba Wa Tawallá

بلكه خدا را تكذيب كرد و از حكمش رو بگردانيد.

Thumma Dhahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţţá

و آن گاه با تكبر و نخوت به سوى اهل خويش روى آورد.

'Awlá Laka Fa'awlá

عذاب الهى براى تو شايسته‌تر است، شايسته‌تر.

Thumma 'Awlá Laka Fa'awlá

سپس عذاب الهى بر تو شايسته‌تر است، شايسته‌تر.

'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'An Yutraka Sudan

آيا آدمى پندارد كه او را مهمل از تكليف و ثواب و عقاب گذارند (و غرضى در خلقتش منظور ندارند).

'Alam Yaku Nuţfatan Min Manīyin Yumná

آيا در اول، قطره آب منى نبود؟.

Thumma Kāna `Alaqatan Fakhalaqa Fasawwá

و پس از آن، خون بسته و آن گاه (به اين صورت زيباى حيرت انگيز) آفريده و آراسته گرديد.

Faja`ala Minhu Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá

پس آن گاه از او دو صنف نر و ماده پديد آورد.

'Alaysa Dhālika Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá

آيا چنين خداى با قدرت و حكمت (كه اول او را از قطره آبى آفريده) دگر بار نمى‌تواند پس از مرگش زنده‌اش گرداند؟.