سوره القیامة
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Lā 'Uqsimu Biyawmi Al-Qiyāmahi
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به روز قيامت،
Wa Lā 'Uqsimu Bin-Nafsi Al-Lawwāmahi
2و سوگند به (نفس لوامه و) و جدان بيدار و ملامتگر (كه رستاخيز حق است)!
'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'Allan Najma`a `Ižāmahu
3آيا انسان مىپندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد؟!
Balá Qādirīna `Alá 'An Nusawwiya Banānahu
4آرى قادريم كه (حتى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب كنيم!
Bal Yurīdu Al-'Insānu Liyafjura 'Amāmahu
5(انسان شك در معاد ندارد) بلكه او مىخواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قيامت) در تمام عمر گناه كند!
Yas'alu 'Ayyāna Yawmu Al-Qiyāmahi
6(از اين رو) مىپرسد: «قيامت كى خواهد بود»!
Fa'idhā Bariqa Al-Başaru
7(بگو:) در آن هنگام كه چشمها از شدت وحشت به گردش درآيد،
Wa Khasafa Al-Qamaru
8و ماه بىنور گردد،
Wa Jumi`a Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru
9و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند،
Yaqūlu Al-'Insānu Yawma'idhin 'Ayna Al-Mafarru
10آن روز انسان مىگويد: «راه فرار كجاست؟!»
Kallā Lā Wazara
11هرگز چنين نيست، راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد!
'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Mustaqarru
12آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است؛
Yunabba'u Al-'Insānu Yawma'idhin Bimā Qaddama Wa 'Akhkhara
13و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مىكنند!
Bali Al-'Insānu `Alá Nafsihi Başīrahun
14بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است،
Wa Law 'Alqá Ma`ādhīrahu
15هر چند (در ظاهر) براى خود عذرهايى بتراشد!
Lā Tuĥarrik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi
16زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [قرآن] حركت مده،
'Inna `Alaynā Jam`ahu Wa Qur'ānahu
17چرا كه جمع كردن و خواندن آن بر عهده ماست!
Fa'idhā Qara'nāhu Fa Attabi` Qur'ānahu
18پس هر گاه آن را خوانديم، از خواندن آن پيروى كن!
Thumma 'Inna `Alaynā Bayānahu
19سپس بيان و (توضيح) آن (نيز) بر عهده ماست!
Kallā Bal Tuĥibbūna Al-`Ājilaha
20چنين نيست كه شما مىپنداريد (و دلايل معاد را كافى نمىدانيد)؛ بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد (و هوسرانى بىقيد و شرط را)!
Wa Tadharūna Al-'Ākhiraha
21و آخرت را رها مىكنيد!
Wujūhun Yawma'idhin Nāđirahun
22(آرى) در آن روز صورتهايى شاداب و مسرور است،
'Ilá Rabbihā Nāžirahun
23و به پروردگارش مىنگرد!
Wa Wujūhun Yawma'idhin Bāsirahun
24و در آن روز صورتهايى عبوس و در هم كشيده است،
Tažunnu 'An Yuf`ala Bihā Fāqirahun
25زيرا مىداند عذابى در پيش دارد كه پشت را در هم مىشكند!
Kallā 'Idhā Balaghati At-Tarāqī
26چنين نيست (كه انسان مىپندارد! او ايمان نمىآورد) تا موقعى كه جان به گلوگاهش رسد،
Wa Qīla Man Rāqin
27و گفته شود: «آيا كسى هست كه (اين بيمار را از مرگ) نجات دهد؟!»
Wa Žanna 'Annahu Al-Firāqu
28و به جدايى از دنيا يقين پيدا كند،
Wa Altaffati As-Sāqu Bis-Sāqi
29و ساق پاها (از سختى جاندادن) به هم بپيچد!
'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Masāqu
30(آرى) در آن روز مسير همه بسوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود!
Falā Şaddaqa Wa Lā Şallá
31(در آن روز گفته مىشود:) او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند،
Wa Lakin Kadhdhaba Wa Tawallá
32بلكه تكذيب كرد و روىگردان شد،
Thumma Dhahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţţá
33سپس بسوى خانواده خود بازگشت در حالى كه متكبرانه قدم برمىداشت!
'Awlá Laka Fa'awlá
34(با اين اعمال) عذاب الهى براى تو شايستهتر است، شايستهتر!
Thumma 'Awlá Laka Fa'awlá
35سپس عذاب الهى براى تو شايستهتر است، شايستهتر!
'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'An Yutraka Sudan
36آيا انسان گمان مىكند بىهدف رها مىشود؟!
'Alam Yaku Nuţfatan Min Manīyin Yumná
37آيا او نطفهاى از منى كه در رحم ريخته مىشود نبود؟!
Thumma Kāna `Alaqatan Fakhalaqa Fasawwá
38سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفريد و موزون ساخت،
Faja`ala Minhu Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá
39و از او دو زوج مرد و زن آفريد!
'Alaysa Dhālika Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá
40آيا چنين كسى قادر نيست كه مردگان را زنده كند؟!