قرآن عثمان طه

سوره القیامة

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Lā 'Uqsimu Biyawmi Al-Qiyāmahi

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به روز قيامت،


Wa Lā 'Uqsimu Bin-Nafsi Al-Lawwāmahi

2

و سوگند به (نفس لوامه و) و جدان بيدار و ملامتگر (كه رستاخيز حق است)!


'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'Allan Najma`a `Ižāmahu

3

آيا انسان مى‌پندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد؟!


Balá Qādirīna `Alá 'An Nusawwiya Banānahu

4

آرى قادريم كه (حتى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب كنيم!


Bal Yurīdu Al-'Insānu Liyafjura 'Amāmahu

5

(انسان شك در معاد ندارد) بلكه او مى‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قيامت) در تمام عمر گناه كند!


Yas'alu 'Ayyāna Yawmu Al-Qiyāmahi

6

(از اين رو) مى‌پرسد: «قيامت كى خواهد بود»!


Fa'idhā Bariqa Al-Başaru

7

(بگو:) در آن هنگام كه چشمها از شدت وحشت به گردش درآيد،


Wa Khasafa Al-Qamaru

8

و ماه بى‌نور گردد،


Wa Jumi`a Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru

9

و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند،


Yaqūlu Al-'Insānu Yawma'idhin 'Ayna Al-Mafarru

10

آن روز انسان مى‌گويد: «راه فرار كجاست؟!»


Kallā Lā Wazara

11

هرگز چنين نيست، راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد!


'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Mustaqarru

12

آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است؛


Yunabba'u Al-'Insānu Yawma'idhin Bimā Qaddama Wa 'Akhkhara

13

و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مى‌كنند!


Bali Al-'Insānu `Alá Nafsihi Başīrahun

14

بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است،


Wa Law 'Alqá Ma`ādhīrahu

15

هر چند (در ظاهر) براى خود عذرهايى بتراشد!


Lā Tuĥarrik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi

16

زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [قرآن‌] حركت مده،


'Inna `Alaynā Jam`ahu Wa Qur'ānahu

17

چرا كه جمع كردن و خواندن آن بر عهده ماست!


Fa'idhā Qara'nāhu Fa Attabi` Qur'ānahu

18

پس هر گاه آن را خوانديم، از خواندن آن پيروى كن!


Thumma 'Inna `Alaynā Bayānahu

19

سپس بيان و (توضيح) آن (نيز) بر عهده ماست!


Kallā Bal Tuĥibbūna Al-`Ājilaha

20

چنين نيست كه شما مى‌پنداريد (و دلايل معاد را كافى نمى‌دانيد)؛ بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد (و هوسرانى بى‌قيد و شرط را)!


Wa Tadharūna Al-'Ākhiraha

21

و آخرت را رها مى‌كنيد!


Wujūhun Yawma'idhin Nāđirahun

22

(آرى) در آن روز صورتهايى شاداب و مسرور است،


'Ilá Rabbihā Nāžirahun

23

و به پروردگارش مى‌نگرد!


Wa Wujūhun Yawma'idhin Bāsirahun

24

و در آن روز صورتهايى عبوس و در هم كشيده است،


Tažunnu 'An Yuf`ala Bihā Fāqirahun

25

زيرا مى‌داند عذابى در پيش دارد كه پشت را در هم مى‌شكند!


Kallā 'Idhā Balaghati At-Tarāqī

26

چنين نيست (كه انسان مى‌پندارد! او ايمان نمى‌آورد) تا موقعى كه جان به گلوگاهش رسد،


Wa Qīla Man Rāqin

27

و گفته شود: «آيا كسى هست كه (اين بيمار را از مرگ) نجات دهد؟!»


Wa Žanna 'Annahu Al-Firāqu

28

و به جدايى از دنيا يقين پيدا كند،


Wa Altaffati As-Sāqu Bis-Sāqi

29

و ساق پاها (از سختى جان‌دادن) به هم بپيچد!


'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Masāqu

30

(آرى) در آن روز مسير همه بسوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود!


Falā Şaddaqa Wa Lā Şallá

31

(در آن روز گفته مى‌شود:) او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند،


Wa Lakin Kadhdhaba Wa Tawallá

32

بلكه تكذيب كرد و روى‌گردان شد،


Thumma Dhahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţţá

33

سپس بسوى خانواده خود بازگشت در حالى كه متكبرانه قدم برمى‌داشت!


'Awlá Laka Fa'awlá

34

(با اين اعمال) عذاب الهى براى تو شايسته‌تر است، شايسته‌تر!


Thumma 'Awlá Laka Fa'awlá

35

سپس عذاب الهى براى تو شايسته‌تر است، شايسته‌تر!


'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'An Yutraka Sudan

36

آيا انسان گمان مى‌كند بى‌هدف رها مى‌شود؟!


'Alam Yaku Nuţfatan Min Manīyin Yumná

37

آيا او نطفه‌اى از منى كه در رحم ريخته مى‌شود نبود؟!


Thumma Kāna `Alaqatan Fakhalaqa Fasawwá

38

سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفريد و موزون ساخت،


Faja`ala Minhu Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá

39

و از او دو زوج مرد و زن آفريد!


'Alaysa Dhālika Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá

40

آيا چنين كسى قادر نيست كه مردگان را زنده كند؟!


سوره قبل

سوره القیامة

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان