Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi `Amma Yatasā'alūna

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ مردم از چه خبر مهمى پرسش و گفتگو مى‌كنند؟.

`Ani An-Naba'i Al-`Ažīmi

از خبر بزرگ قيامت.

Al-Ladhī Hum Fīhi Mukhtalifūna

كه در آن با هم به جدل و اختلاف كلمه برخاستند (چون پيغمبر (ص) به نزول قرآن سخن از خدا و قيامت آغاز فرمود مؤمن و كافر در صدق و كذبش به مجادله پرداختند اين آيات نازل شد).

Kallā Saya`lamūna

چنين نيست كه منكران پنداشته‌اند به زودى (وقت مرگ را) خواهند دانست.

Thumma Kallā Saya`lamūna

و البته (بر خطاى خود) به زودى آگاه مى‌شوند.

'Alam Naj`ali Al-'Arđa Mihādāan

آيا ما زمين را مهد آسايش خلق نگردانيديم؟.

Wa Al-Jibāla 'Awtādāan

و كوه‌ها را ميخ‌هايى در آن نساختيم؟.

Wa Khalaqnākum 'Azwājāan

و شما را جفت (زن و مرد) آفريديم (تا انس و نشاط و فرزند صالح و بقاى نوع بازيابيد).

Wa Ja`alnā Nawmakum Subātāan

و خواب را براى شما مايه قوام حيات و استراحت قرار داديم.

Wa Ja`alnā Al-Layla Libāsāan

و پرده سياه شب را ساتر (احوال خلق) گردانيديم.

Wa Ja`alnā An-Nahāra Ma`āshāan

و روز روشن را براى تحصيل معاش آنان مقرر داشتيم.

Wa Banaynā Fawqakum Sab`āan Shidādāan

و بر فراز آنها هفت آسمان محكم بنا كرديم.

Wa Ja`alnā Sirājāan Wahhājāan

و چراغى (چون خورشيد) رخشان بر افروختيم.

Wa 'Anzalnā Mina Al-Mu`şirāti Mā'an Thajjājāan

و از فشار و تراكم ابرها آب باران فرو ريختيم.

Linukhrija Bihi Ĥabbāan Wa Nabātāan

تا بدان آب و دانه و گياه برويانيم.

Wa Jannātin 'Alfāfāan

و باغهاى پر درخت (و انواع ميوه‌ها) پديد آورديم.

'Inna Yawma Al-Faşli Kāna Mīqātāan

همانا روز فصل (يعنى روز قيامت كه در آن فصل خصومتها شود) وعده‌گاه خلق است.

Yawma Yunfakhu Fī Aş-Şūri Fata'tūna 'Afwājāan

آن روزى كه در صور دميده مى‌شود تا شما فوج فوج به محشر وارد شويد.

Wa Futiĥati As-Samā'u Fakānat 'Abwābāan

و آسمان گشوده شود پس درهاى متعددى از آن باز شود (تا هر فوجى از درى شتابند).

Wa Suyyirati Al-Jibālu Fakānat Sarābāan

و كوه‌ها به حركت در آيد و مانند سراب گردد.

'Inna Jahannama Kānat Mirşādāan

همانا دوزخ در انتظار بدكاران است.

Lilţţāghīna Ma'ābāan

آن دوزخ جايگاه مردم سركش و ستمكار است.

Lābithīna Fīhā 'Aĥqābāan

كه در آن دوران‌هاى متمادى عذاب كشند.

Lā Yadhūqūna Fīhā Bardāan Wa Lā Sharābāan

هرگز در آنجا قطره‌اى آب سرد و شراب طهور نياشامند (چنان كه در دنيا از علوم انبيا بهره نيافتند).

'Illā Ĥamīmāan Wa Ghassāqāan

مگر آبى پليد سوزان كه از چرك و خون جهنم است به آنها دهند.

Jazā'an Wifāqāan

كه با كيفر اعمال آنها موافق است.

'Innahum Kānū Lā Yarjūna Ĥisābāan

زيرا آنها به روز حساب اميد نداشتند.

Wa Kadhdhabū Bi'āyātinā Kidhdhābāan

و آيات ما را از فرط جهالت سخت تكذيب كردند.

Wa Kulla Shay'in 'Aĥşaynāhu Kitābāan

و حال آنكه هر چيز را ما در كتابى به احصاء و شماره رقم كرده‌ايم.

Fadhūqū Falan Nazīdakum 'Illā `Adhābāan

پس بچشيد (كيفر تكذيب و بدكارى را) كه هرگز بر شما چيزى جز رنج و عذاب دوزخ نيفزاييم (چنان كه شما در دنيا هيچ متنبه نشده و جز بر بدى نيفزوديد).

'Inna Lilmuttaqīna Mafāzāan

براى متقيان در آن جهان رستگارى و آسايش است.

Ĥadā'iqa Wa 'A`nābāan

باغهايى سرسبز و انواعى از انگورها.

Wa Kawā`iba 'Atrābāan

و دختران (زيباى دلربا) كه همه در خوبى و جوانى مانند يكديگرند.

Wa Ka'sāan Dihāqāan

و جامهايى پر (از شراب طهور).

Lā Yasma`ūna Fīhā Laghwan Wa Lā Kidhdhābāan

هرگز سخن بيهوده و دروغ نشنوند.

Jazā'an Min Rabbika `Aţā'an Ĥisābāan

اين (نعمتهاى ابدى) مزدى به عطا و حساب پروردگار تو است.

Rabbi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Ar-Raĥmani Lā Yamlikūna Minhu Khiţābāan

خدايى كه آسمانها و زمين و همه مخلوقاتى كه در بين آسمان و زمين است بيافريده خدايى مهربان است كه در عين مهربانى كسى از قهر و سطوتش با او به گفتگو لب نتواند گشود.

Yawma Yaqūmu Ar-Rūĥu Wa Al-Malā'ikatu Şaffāan Lā Yatakallamūna 'Illā Man 'Adhina Lahu Ar-Raĥmānu Wa Qāla Şawābāan

روزى كه آن فرشته بزرگ روح القدس با همه فرشتگان صف زده و به نظم برخيزند و هيچ كس سخن نگويد جز آن كس كه خداى مهربانش اذن دهد و او سخن به صواب گويد.

Dhālika Al-Yawmu Al-Ĥaqqu Faman Shā'a Attakhadha 'Ilá Rabbihi Ma'ābāan

چنين روز محقق خواهد شد پس هر كه مى‌خواهد، نزد خداى خود (در آن روز) مقام و منزلتى يابد (در راه ايمان و اطاعت بكوشد).

'Innā 'Andharnākum `Adhābāan Qarībāan Yawma Yanžuru Al-Mar'u Mā Qaddamat Yadāhu Wa Yaqūlu Al-Kāfiru Yā Laytanī Kuntu Turābāan

ما شما را از روز عذاب كه نزديك است ترسانيده و آگاه ساختيم روزى كه هر كس هر چه (از نيك و بد) كرده در پيش روى خود حاضر بيند و كافر در آن روز (از فرط عذاب) آرزو مى‌كند كه اى كاش خاك‌ بود (تا چنين به آتش كفر خود نمى‌سوخت).