سوره الهمزة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ واى بر هر بدگوى عيبجويى،
الَّذِي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ
2كه مالى گرد آورد و برشمردش.
يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ
3پندارد كه مالش او را جاويد كرده
كَلاَّ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
4ولى نه! قطعاً در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد.
وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ
5و تو چه دانى كه آن آتشِ خردكننده چيست؟
نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
6آتشِ افروخته خدا [يى] است.
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَي الْأَفْئِدَةِ
7[آتشى] كه به دلها مىرسد.
إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
8و [آتشى كه] در ستونهايى دراز، آنان را در ميان فرامىگيرد.
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
9و [آتشى كه] در ستونهايى دراز، آنان را در ميان فرامىگيرد.
ترجمه گویا
انصاریان