سوره الهمزة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
1به نام خداوند بخشنده مهربان؛ واى بر هر عيبجوى مسخرهكنندهاى!
الَّذِي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ
2همان كس كه مال فراوانى جمعآورى و شماره كرده (بىآنكه مشروع و نامشروع آن را حساب كند)!
يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ
3او گمان مىكند كه اموالش او را جاودانه مىسازد!
كَلاَّ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
4چنين نيست كه مىپندارد؛ بزودى در «حطمه» [آتشى خردكننده] پرتاب مىشود!
وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ
5و تو چه مىدانى «حطمه» چيست؟!
نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
6آتش برافروخته الهى است،
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَي الْأَفْئِدَةِ
7آتشى كه از دلها سرمىزند!
إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
8اين آتش بر آنها فروبسته شده،
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
9در ستونهاى كشيده و طولانى!
ترجمه گویا
انصاریان