سوره الهمزة
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَيۡلٞ لِّكُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ واى بر هر عيبجوى بدگوى!
ٱلَّذِي جَمَعَ مَالٗا وَ عَدَّدَهُۥ
2همان كه ثروتى فراهم آورده و [پى در پى] آن را شمرد [و ذخيره كرد.]
يَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخۡلَدَهُۥ
3گمان مىكند كه ثروتش او را جاودانه خواهد كرد.
كَلَّا لَيُنۢبَذَنَّ فِي ٱلۡحُطَمَةِ
4اين چنين نيست، بىترديد او را در آن شكننده اندازند؛
وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ
5و تو چه مىدانى آن شكننده چيست؟
نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ
6آتش برافروخته خداست
ٱلَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفِۡٔدَةِ
7[آتشى] كه بر دلها برآيد و چيره شود.
إِنَّهَا عَلَيۡهِم مُّؤۡصَدَةٞ
8آن آتش بر آنان سربسته است [كه هيچ راه گريزى از آن ندارند؛]
فِي عَمَدٖ مُّمَدَّدَةِۢ
9[آتشى] در ستونهايى بلند و كشيده.