سوره عبس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ عَبَسَ وَ تَوَلَّيٰ
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ روى درهم كشيد و پشت كرد
أَنْ جاءَهُ الْأَعْميٰ
2كه آمدش كور
وَ ما يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّيٰ
3و چه دانستت شايد او پاكى جويد
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْريٰ
4يا يادآور شود پس سود دهدش ياد آوردن
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنيٰ
5اما آنكه بىنيازى جست
فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّيٰ
6پس تواش پذيرفتى
وَ ما عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّيٰ
7و نيست بر تو كه او پاكى نجويد
وَ أَمَّا مَنْ جاءَكَ يَسْعيٰ
8و اما آنكه بيامدت مىدويد
وَ هُوَ يَخْشيٰ
9و او مىترسيد
فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّيٰ
10پس تو از او سرگرمى جستى
كَلاَّ إِنَّها تَذْكِرَةٌ
11نه چنين است همانا آن است يادآوريى
فَمَنْ شاءَ ذَكَرَهُ
12كه هر كه خواهد ياد آوردش
فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ
13در نامههايى گرامى
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ
14برافراشته پاكشده
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ
15به دستهاى پيامآورانى
كِرامٍ بَرَرَةٍ
16گراميانى نيكانى
قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ
17كشته باد انسان چه ناسپاس است
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ
18از چه چيز آفريدش
مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ
19از نطفه بيافريدش پس مقدر داشتش (اندازه نهادش)
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
20سپس راه را آماده ساختش
ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ
21پس ميرانيدش و به گور بردش
ثُمَّ إِذا شاءَ أَنْشَرَهُ
22سپس هر گاه خواست برون آردش
كَلاَّ لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ
23نه چنين است هنوز نگذارد آنچه فرمودش
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِليٰ طَعامِهِ
24پس بنگرد انسان بسوى خوراكش
أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا
25كه ريختيم ما آب را ريزشى
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
26پس شكافتيم زمين را شكافتنى
فَأَنْبَتْنا فِيها حَبًّا
27پس رويانيديم در آن دانه
وَ عِنَباً وَ قَضْباً
28و انگورى و خرمايى
وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلاً
29و زيتونى و خرمابنى
وَ حَدائِقَ غُلْباً
30و باغچههايى پيچيده
وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا
31و ميوهاى و چمنى
مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ
32بهرهاى براى شما و براى دامهاى شما
فَإِذا جاءَتِ الصَّاخَّةُ
33پس گاهى كه آيد خروش كرسازنده
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
34روزى كه گريزد مرد از برادرش
وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ
35و مادرش و پدرش
وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ
36و همسرش و فرزندانش
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
37هر مردى از ايشان را است در آن روز كارى كه به خود واداردش
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ
38چهرههايى است در آن روز گشوده
ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ
39خندان شادان
وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْها غَبَرَةٌ
40و چهرههايى در آن روز بر آنها است گردى
تَرْهَقُها قَتَرَةٌ
41دستخوش سازدش پريشانى
أُولئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
42آنانند كافران پردهدران
![قاری](/images/reciter/1.webp)