'Innamā As-Sabīlu `Alá Al-Ladhīna Yasta'dhinūnaka Wa Hum 'Aghniyā'u Rađū Bi'an Yakūnū Ma`a Al-Khawālifi Wa Ţaba`a Allāhu `Alá Qulūbihim Fahum Lā Ya`lamūna
93راه (مؤاخذه،) تنها بر كسانى است كه از تو رخصت مىخواهند، در حالى كه آنان توانگرند (آنان) راضى شدند به اينكه با (خانه) نشستگان باشند؛ و خدا بر دلهايشان مهر نهاده؛ و از اين رو نمىدانند.
Ya`tadhirūna 'Ilaykum 'Idhā Raja`tum 'Ilayhim Qul Lā Ta`tadhirū Lan Nu'umina Lakum Qad Nabba'anā Al-Lahu Min 'Akhbārikum Wa Sayarā Al-Lahu `Amalakum Wa Rasūluhu Thumma Turaddūna 'Ilá `Ālimi Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna
94هنگامى كه به سوى آن (منافق) ان باز گرديد، از شما عذرخواهى مىكنند؛ بگو:« عذرخواهى نكنيد، (ما سخن) شما را تصديق نخواهيم كرد! [چرا] كه خدا ما را از اخبار شما با خبر ساخته؛ و بزودى خدا و فرستادهاش، عملتان را مىبينند؛ سپس به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانده مىشويد؛ و [او] شما را از آنچه همواره انجام مىداديد، با خبر مىسازد. »
Sayaĥlifūna Billāhi Lakum 'Idhā Anqalabtum 'Ilayhim Litu`riđū `Anhum Fa'a`riđū `Anhum 'Innahum Rijsun Wa Ma'whum Jahannamu Jazā'an Bimā Kānū Yaksibūna
95هنگامى كه به سوى آنان باز گرديد، بزودى براى شما به خدا سوگند ياد مىكنند، تا از آنان صرف نظر كنيد (و درگذريد،) پس از آنان روى گردانيد؛ [چرا] كه آنان پليدند؛ و به كيفر آنچه همواره كسب مىكردند، مقصدشان جهنم است!
Yaĥlifūna Lakum Litarđawā `Anhum Fa'in Tarđawā `Anhum Fa'inna Allāha Lā Yarđá `Ani Al-Qawmi Al-Fāsiqīna
96براى شما سوگند ياد مىكنند تا از آنان راضى شويد؛ و اگر [شما] از آنان راضى شويد، پس حتما خدا از گروه نافرمانبرداران راضى نخواهد شد.
Al-'A`rābu 'Ashaddu Kufrāan Wa Nifāqāan Wa 'Ajdaru 'Allā Ya`lamū Ĥudūda Mā 'Anzala Allāhu `Alá Rasūlihi Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun
97عربهاى صحرانشين، در كفر و نفاق شديدترند؛ و به ناآگاهى از حدود آنچه خدا بر فرستادهاش فرو فرستاده، سزاوارترند؛ و خدا داناى فرزانه است.
Wa Mina Al-'A`rābi Man Yattakhidhu Mā Yunfiqu Maghramāan Wa Yatarabbaşu Bikumu Ad-Dawā'ira `Alayhim Dā'iratu As-Saw'i Wa Allāhu Samī`un `Alīmun
98و از عربهاى صحرانشين كسانى هستند كه آنچه را (در راه خدا) مصرف مىكنند، زيان مىشمارند؛ و براى شما حوادثى انتظار مىكشند، حادثه بد، بر (خود) آنان است؛ و خدا شنواى داناست.
Wa Mina Al-'A`rābi Man Yu'uminu Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Yattakhidhu Mā Yunfiqu Qurubātin `Inda Allāhi Wa Şalawāti Ar-Rasūli 'Alā 'Innahā Qurbatun Lahum Sayudkhiluhumu Allāhu Fī Raĥmatihi 'Inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun
99و از عربهاى صحرانشين كسانى هستند، كه به خدا و روز بازپسين ايمان دارند؛ و آنچه را (در راه خدا) مصرف مىكنند، [مايه] نزديكىهايى در پيشگاه خدا، و دعاهاى فرستاده [او] مىشمارند؛ آگاه باشيد كه به راستى اين [مايه] نزديكى آنان است. بزودى خدا آنان را در رحمتش در آورد؛ [چرا] كه خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.
Wa As-Sābiqūna Al-'Awwalūna Mina Al-Muhājirīna Wa Al-'Anşāri Wa Al-Ladhīna Attaba`ūhum Bi'iĥsānin Rađiya Allāhu `Anhum Wa Rađū `Anhu Wa 'A`adda Lahum Jannātin Tajrī Taĥtahā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā 'Abadāan Dhālika Al-Fawzu Al-`Ažīmu
100و پيشگامان نخستين از مهاجران و انصار، و كسانى كه (به شايستگى) در نيكوكارى از آنان پيروى كردند، خدا از آنان خشنود گشت، و آنان (نيز) از او خشنود شدند؛ و بوستانهايى (بهشتى) براى آنان فراهم ساخته، كه نهرها از زير [درختان] ش روان است؛ در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند، اين كاميابى بزرگ است!
Wa Mimman Ĥawlakum Mina Al-'A`rābi Munāfiqūna Wa Min 'Ahli Al-Madīnati Maradū `Alá An-Nifāqi Lā Ta`lamuhum Naĥnu Na`lamuhum Sanu`adhdhibuhum Marratayni Thumma Yuraddūna 'Ilá `Adhābin `Ažīmin
101و از اطرافيان شما، برخى عربهاى صحرانشين منافقند؛ و برخى ساكنان مدينه (نيز) به دو رويى خو گرفته [و سركشى كرده] اند، در حالى كه (تو) آنان را نمىشناسى، (ولى) ما آنان را مىشناسيم؛ بزودى آنان را دو بار عذاب مىكنيم سپس به سوى عذاب بزرگى بازگردانده مىشوند!
Wa 'Ākharūna A`tarafū Bidhunūbihim Khalaţū `Amalāan Şāliĥāan Wa 'Ākhara Sayyi'āan `Asá Allāhu 'An Yatūba `Alayhim 'Inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun
102و (گروه) ديگرى كه به پيامدهاى (گناهان) شان اعتراف كردند، (و) كار شايسته را با (كار) بد ديگرى در آميختند، اميد مىرود كه خدا توبه آنان را بپذيرد؛ [چرا] كه خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.
Khudh Min 'Amwālihim Şadaqatan Tuţahhiruhum Wa Tuzakkīhim Bihā Wa Şalli `Alayhim 'Inna Şalātaka Sakanun Lahum Wa Allāhu Samī`un `Alīmun
103از اموال آنان بخشش خالصانه (و ماليات زكات) را بگير، كه بوسيله آن، پاكشان سازى و رشدشان دهى؛ و برايشان دعا كن؛ [چرا] كه دعاى تو، براى آنان آرامشى است؛ و خدا شنواى داناست.
'Alam Ya`lamū 'Anna Allāha Huwa Yaqbalu At-Tawbata `An `Ibādihi Wa Ya'khudhu Aş-Şadaqāti Wa 'Anna Allāha Huwa At-Tawwābu Ar-Raĥīmu
104آيا ندانستهاند كه خدا، خود توبه را از بندگانش مىپذيرد؛ و بخششهاى خالصانه (و ماليات زكات) را مىگيرد؛ و اينكه تنها خدا بسيار توبهپذير [و] مهرورز است؟!
Wa Quli A`malū Fasayarā Al-Lahu `Amalakum Wa Rasūluhu Wa Al-Mu'uminūna Wa Saturaddūna 'Ilá `Ālimi Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna
105و (اى پيامبر) بگو:« عمل كنيد! پس بزودى خدا و فرستادهاش و مؤمنان، كردار شما را مىبينند! و بزودى، به سوى داناى نهان و آشكار، بازگردانده مىشويد؛ و [او] شما را از آنچه همواره انجام مىداديد، با خبر مىسازد! »
Wa 'Ākharūna Murjawna Li'amri Allāhi 'Immā Yu`adhdhibuhum Wa 'Immā Yatūbu `Alayhim Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun
106و (سرنوشت گروهى) ديگر متوقف بر فرمان خداست، يا عذابشان مىكند، و يا توبه آنان را مىپذيرد؛ و خدا دانايى فرزانه است.
Wa Al-Ladhīna Attakhadhū Masjidāan Đirārāan Wa Kufrāan Wa Tafrīqāan Bayna Al-Mu'uminīna Wa 'Irşādāan Liman Ĥāraba Allāha Wa Rasūlahu Min Qablu Wa Layaĥlifunna 'In 'Aradnā 'Illā Al-Ĥusná Wa Allāhu Yash/hadu 'Innahum Lakādhibūna
107و (برخى منافقان) كسانى هستند كه مسجدى برگزيدند، براى زيان رساندن، و كفر ورزيدن، و تفرقهافكنى بين مؤمنان، و كمينگاهى براى كسى كه پيش از [آن] با خدا و فرستادهاش جنگ كرده بود؛ و به طور قاطع سوگند ياد مىكنند كه:« ارادهاى جز نيكى نداشتهايم. »و [لى] خدا گواهى مىدهد كه قطعا آنان دروغگويند.
Lā Taqum Fīhi 'Abadāan Lamasjidun 'Ussisa `Alá At-Taqwá Min 'Awwali Yawmin 'Aĥaqqu 'An Taqūma Fīhi Fīhi Rijālun Yuĥibbūna 'An Yataţahharū Wa Allāhu Yuĥibbu Al-Muţţahhirīna
108هرگز در آن (مسجد به عبادت) نايست! حتما مسجدى كه از روز نخست بر پارسايى (و خود نگهدارى) بنيانگذارى شده، شايستهتر است كه در آن (به عبادت) بايستى؛ در آن، مردانى هستند كه دوست مىدارند پاكيزه باشند؛ و خدا پاكيزگان را دوست دارد.
'Afaman 'Assasa Bunyānahu `Alá Taqwá Mina Allāhi Wa Riđwānin Khayrun 'Am Man 'Assasa Bunyānahu `Alá Shafā Jurufin Hārin Fānhāra Bihi Fī Nāri Jahannama Wa Allāhu Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna
109و آيا كسى كه ساختمانش را بر پارسايى (و خود نگهدارى) و خشنودى خدا بنيانگذارى كرده، بهتر است، يا كسى كه ساختمانش را بر كنار پرتگاه فرو ريختنى بنيان نهاده است، و او را در آتش جهنم فرو مىافكند؟ و خدا گروه ستمكاران را راهنمايى نمىكند.
Lā Yazālu Bunyānuhumu Al-Ladhī Banawā Rībatan Fī Qulūbihim 'Illā 'An Taqaţţa`a Qulūbuhum Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun
110ساختمانى كه آنان ساختند، هميشه (به عنوان سبب) ترديد، در دلهايشان باقى مىماند؛ مگر اينكه دلهايشان پاره پاره شود، و خدا داناى فرزانه است.
'Inna Allāha Ashtará Mina Al-Mu'uminīna 'Anfusahum Wa 'Amwālahum Bi'anna Lahumu Al-Jannata Yuqātilūna Fī Sabīli Allāhi Fayaqtulūna Wa Yuqtalūna Wa`dāan `Alayhi Ĥaqqāan Fī At-Tawrāati Wa Al-'Injīli Wa Al-Qur'āni Wa Man 'Awfá Bi`ahdihi Mina Allāhi Fāstabshirū Bibay`ikumu Al-Ladhī Bāya`tum Bihi Wa Dhalika Huwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu
111در حقيقت خدا، از مؤمنان جانهايشان و اموالشان را خريدارى كرده، به (بهاى) اينكه بهشت براى آنان باشد؛ (چرا كه) در راه خدا پيكار مىكنند، و مىكشند و كشته مىشوند؛ [اين] وعده حقى است، كه در تورات و انجيل و قرآن بر عهده اوست؛ و چه كسى به عهدش، از خدا وفادارتر است؟! پس بخاطر معاملهتان، كه با او معامله كرديد، شادمان باشيد؛ و تنها اين كاميابى بزرگ است!
At-Tā'ibūna Al-`Ābidūna Al-Ĥāmidūna As-Sā'iĥūna Ar-Rāki`ūna As-Sājidūna Al-'Āmirūna Bil-Ma`rūfi Wa An-Nāhūna `Ani Al-Munkari Wa Al-Ĥāfižūna Liĥudūdi Allāhi Wa Bashshiri Al-Mu'uminīna
112(آن مؤمنان)، توبه كنندگان، پرستش كنندگان، ستايش كنندگان، روزهداران، ركوع كنندگان، سجده كنندگان، فرمان دهندگان به [كار] پسنديده، و منع كنندگان از [كار] ناپسند، و پاسداران مرزهاى خدايند؛ و مؤمنان را مژده ده!
Mā Kāna Lilnnabīyi Wa Al-Ladhīna 'Āmanū 'An Yastaghfirū Lilmushrikīna Wa Law Kānū 'Ūlī Qurbá Min Ba`di Mā Tabayyana Lahum 'Annahum 'Aşĥābu Al-Jaĥīmi
113براى پيامبر و كسانى كه ايمان آوردهاند، شايسته نيست كه براى مشركان- پس از آنكه برايشان روشن گرديد كه آنان اهل دوزخند- طلب آمرزش كنند؛ و گرچه نزديكان (شان) باشند.
Wa Mā Kāna Astighfāru 'Ibrāhīma Li'abīhi 'Illā `An Maw`idatin Wa`adahā 'Īyāhu Falammā Tabayyana Lahu 'Annahu `Adūwun Lillāh Tabarra'a Minhu 'Inna 'Ibrāhīma La'awwāhun Ĥalīmun
114و طلب آمرزش ابراهيم براى پدر (مادرش يا عموي) ش نبود، جز بخاطر وعدهاى كه آن را به او وعده داده بود؛ و [لى] هنگامى كه براى او روشن شد كه وى دشمن خداست، نسبت به او، وعده (اش) را كنار گذاشت؛ قطعا ابراهيم بسيار غمخوار (و) بردبار بود.
Wa Mā Kāna Allāhu Liyuđilla Qawmāan Ba`da 'Idh Hadāhum Ĥattá Yubayyina Lahum Mā Yattaqūna 'Inna Allāha Bikulli Shay'in `Alīmun
115و خدا هرگز گروهى را بعد از آنكه آنان را راهنمايى كرد، گمراه (و مجازات) نمىكند؛ تا آنچه را (بايد از آن) خودنگهدارى كنند، برايشان روشن بيان كند؛ [چرا] كه خدا به هر چيزى داناست.
'Inna Allāha Lahu Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Yuĥyī Wa Yumītu Wa Mā Lakum Min Dūni Allāhi Min Walīyin Wa Lā Naşīrin
116براستى كه خدا فرمانروايى آسمانها و زمين فقط براى اوست؛ زنده مىكند و مىميراند؛ و جز خدا، هيچ سرپرست و ياورى براى شما نيست.
Laqad Tāba Allāhu `Alá An-Nabīyi Wa Al-Muhājirīna Wa Al-'Anşāri Al-Ladhīna Attaba`ūhu Fī Sā`ati Al-`Usrati Min Ba`di Mā Kāda Yazīghu Qulūbu Farīqin Minhum Thumma Tāba `Alayhim 'Innahu Bihim Ra'ūfun Raĥīmun
117مسلما خدا [با رحمت خويش] بر پيامبر و مهاجران و انصار بازگشت، كه در هنگامه سختى (در جنگ تبوك) از او پيروى كردند؛ بعد از آنكه نزديك بود دلهاى دستهاى از آنان، (از حق) منحرف شود؛ سپس [خدا] توبه آنان را پذيرفت؛ [چرا] كه او [نسبت] به آنان مهربانى مهرورز است.
Wa `Alá Ath-Thalāthati Al-Ladhīna Khullifū Ĥattá 'Idhā Đāqat `Alayhimu Al-'Arđu Bimā Raĥubat Wa Đāqat `Alayhim 'Anfusuhum Wa Žannū 'An Lā Malja'a Mina Allāhi 'Illā 'Ilayhi Thumma Tāba `Alayhim Liyatūbū 'Inna Allāha Huwa At-Tawwābu Ar-Raĥīmu
118و (نيز) بر آن سه [نفر] كه (از شركت در جنگ تبوك) وا مانده بودند، تا آنگاه كه زمين با همه پهناورى بر آنان تنگ شد، و آنان از خودشان به تنگ آمدند، و دانستند كه هيچ پناهگاهى از (عذاب) خدا جز به سوى او نيست؛ سپس خدا (با رحمتش) به سوى آنان بازگشت، تا توبه كنند؛ [چرا] كه خدا بسيار توبهپذير [و] مهرورز است.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Attaqū Allaha Wa Kūnū Ma`a Aş-Şādiqīna
119اى كسانى كه ايمان آوردهايد! [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد؛ و با راستگويان باشيد.
Mā Kāna Li'hli Al-Madīnati Wa Man Ĥawlahum Mina Al-'A`rābi 'An Yatakhallafū `An Rasūli Allāhi Wa Lā Yarghabū Bi'anfusihim `An Nafsihi Dhālika Bi'annahum Lā Yuşībuhum Žama'un Wa Lā Naşabun Wa Lā Makhmaşatun Fī Sabīli Allāhi Wa Lā Yaţa'ūna Mawţi'āan Yaghīžu Al-Kuffāra Wa Lā Yanālūna Min `Adūwin Naylāan 'Illā Kutiba Lahum Bihi `Amalun Şāliĥun 'Inna Allāha Lā Yuđī`u 'Ajra Al-Muĥsinīna
120بر ساكنان مدينه و كسانى از عربهاى صحرانشين كه اطراف آنان هستند سزاوار نيست، كه از فرستاده خدا تخلف ورزند، و بخاطر (حفظ) جانهايشان، از جان او روى برتابند؛ اين بخاطر آن است كه آنان هيچ تشنگى و رنج، و گرسنگى در راه خدا به آنان نمىرسد و بر هيچ قدمگاهى كه كافران را به خشم آورد، گام نمىنهند، و به هيچ هدفى (از ضربه و قتل) از دشمن نمىرسند، مگر اينكه بخاطر آن، كار شايستهاى براى آنان نوشته مىشود؛ [چرا] كه خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمىكند.
Wa Lā Yunfiqūna Nafaqatan Şaghīratan Wa Lā Kabīratan Wa Lā Yaqţa`ūna Wadīāan 'Illā Kutiba Lahum Liyajziyahumu Allāhu 'Aĥsana Mā Kānū Ya`malūna
121و هيچ هزينه كوچك يا بزرگى را در راه خدا مصرف نمىكنند، و هيچ درهاى (و سرزمينى) را نمىپيمايند، مگر اينكه براى آنان نوشته مىشود؛ تا خدا آنان را به [عنوان] بهترين چيزى كه همواره انجام مىدادند، پاداش دهد.
Wa Mā Kāna Al-Mu'uminūna Liyanfirū Kāffatan Falawlā Nafara Min Kulli Firqatin Minhum Ţā'ifatun Liyatafaqqahū Fī Ad-Dīni Wa Liyundhirū Qawmahum 'Idhā Raja`ū 'Ilayhim La`allahum Yaĥdharūna
122و هرگز مؤمنان همگى بسيج نمىشوند؛ پس چرا از هر گروهى از آنان، دستهاى بسيج نمىشوند (و كوچ نمىكنند)، تا در دين، فهم عميق نمايند؛ و تا قومشان را به هنگامى كه به سوى آنان باز مىگردند، هشدار دهند؟! تا شايد (از مخالفت خدا) بيمناك شوند.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Qātilū Al-Ladhīna Yalūnakum Mina Al-Kuffāri Wa Lyajidū Fīkum Ghilžatan Wa A`lamū 'Anna Allāha Ma`a Al-Muttaqīna
123اى كسانى كه ايمان آوردهايد! با كسانى از كافران كه نزديك شما هستند، پيكار كنيد؛ و بايد (آنان) در شما سختى (و خشونت) بيابند؛ و بدانيد كه خدا با پارسايان (خود نگهدار) است.
Wa 'Idhā Mā 'Unzilat Sūratun Faminhum Man Yaqūlu 'Ayyukum Zādat/hu Hadhihi 'Īmānāan Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Fazādat/hum 'Īmānāan Wa Hum Yastabshirūna
124و هنگامى كه سورهاى فرو فرستاده شود، پس كسى از آن (منافق) ان مىگويد:« كدام يك از شما، اين (سوره) ايمانش را افزون ساخت؟! »و اما كسانى كه ايمان آوردهاند، پس بر ايمانشان افزوده؛ در حالى كه آنان شادى مىكنند.
Wa 'Ammā Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Fazādat/hum Rijsāan 'Ilá Rijsihim Wa Mātū Wa Hum Kāfirūna
125و اما كسانى كه در دلهايشان [نوعى] بيمارى است، پس آنان پليدى بر پليديشان افزوده؛ و مردند در حالى كه آنان كافرند.
'Awalā Yarawna 'Annahum Yuftanūna Fī Kulli `Āmin Marratan 'Aw Marratayni Thumma Lā Yatūbūna Wa Lā Hum Yadhdhakkarūna
126و آيا (منافقان) نمىبينند كه آنان در هر سال، يك يا دو بار آزمايش مىشوند؟! سپس توبه نمىكنند، و آنان متذكر (هم) نمىگردند.
Wa 'Idhā Mā 'Unzilat Sūratun Nažara Ba`đuhum 'Ilá Ba`đin Hal Yarākum Min 'Aĥadin Thumma Anşarafū Şarafa Allāhu Qulūbahum Bi'annahum Qawmun Lā Yafqahūna
127و هنگامى كه سورهاى فرو فرستاده شود، برخى آن (منافق) ان به برخى (ديگر) نگاه مىكنند (در حالى كه مىگويند:) آيا هيچ كس شما را مىبيند؟ سپس منصرف مىشوند (و بيرون مىروند)؛ خدا دلهايشان را (از رحمت) منصرف ساخته؛ بخاطر آنكه آنان گروهى هستند كه فهم عميق نمىكنند.
Laqad Jā'akum Rasūlun Min 'Anfusikum `Azīzun `Alayhi Mā `Anittum Ĥarīşun `Alaykum Bil-Mu'uminīna Ra'ūfun Raĥīmun
128بيقين، فرستادهاى از خودتان به سوى شما آمد كه رنجهاى شما بر او سخت است؛ (و) بر (هدايت) شما حريص است؛ (و نسبت) به مؤمنان، مهربانى مهرورز است.
Fa'in Tawallawā Faqul Ĥasbī Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa `Alayhi Tawakkaltu Wa Huwa Rabbu Al-`Arshi Al-`Ažīmi
129و اگر (مردم) روى برتافتند، پس بگو:« خدايى كه هيچ معبودى جز او نيست مرا بس است؛ تنها بر او توكل كردم؛ و او پروردگار تخت بزرگ (جهاندارى و تدبير هستى) است. »
Sooreh یونس
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Alif-Lām-Rā Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Ĥakīmi
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ الف، لام، را، آن آيات كتاب حكمتآميز است.
Akāna Lilnnāsi `Ajabāan 'An 'Awĥaynā 'Ilá Rajulin Minhum 'An 'Andhiri An-Nāsa Wa Bashshiri Al-Ladhīna 'Āmanū 'Anna Lahum Qadama Şidqin `Inda Rabbihim Qāla Al-Kāfirūna 'Inna Hādhā Lasāĥirun Mubīnun
2آيا براى مردم شگفتآور است، كه به سوى مردى از آنان وحى نموديم كه:« مردم را هشدار ده، و به كسانى كه ايمان آوردهاند مژده ده: كه براى آنان گامى راستين (و پيشرو در شرافت) نزد پروردگارشان است »؟! كافران گفتند:« بىشك اين ساحرى آشكار است! »
'Inna Rabbakumu Allāhu Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Fī Sittati 'Ayyāmin Thumma Astawá `Alá Al-`Arshi Yudabbiru Al-'Amra Mā Min Shafī`in 'Illā Min Ba`di 'Idhnihi Dhalikumu Allāhu Rabbukum Fā`budūhu 'Afalā Tadhakkarūna
3در واقع پروردگار شما، خدايى است كه آسمانها و زمين را در شش روز [و دوره] آفريد؛ سپس بر تخت (جهاندارى) تسلط يافت، [و] به تدبير كار [ها] پرداخت؛ هيچ شفاعتگرى، جز پس از رخصت او، نيست؛ اين خدا پروردگار شماست، پس او را بپرستيد؛ آيا (غافليد) و متذكر نمىشويد؟!
'Ilayhi Marji`ukum Jamī`āan Wa`da Allāhi Ĥaqqāan 'Innahu Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu Liyajziya Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Bil-Qisţi Wa Al-Ladhīna Kafarū Lahum Sharābun Min Ĥamīmin Wa `Adhābun 'Alīmun Bimā Kānū Yakfurūna
4بازگشت همه شما فقط به سوى اوست؛ [اين] وعده حق خداست. او آفرينش را آغاز مىكند، سپس آن را تجديد مىكند، براى آنكه كسانى را كه ايمان آورده و [كارهاى] شايسته انجام دادهاند، به دادگرى پاداش دهد؛ و كسانى كه كفر ورزيدند، نوشابهاى از آب سوزان و عذابى دردناك، براى آنان است، بدان سبب كه همواره كفر مىورزيدند!
Huwa Al-Ladhī Ja`ala Ash-Shamsa Điyā'an Wa Al-Qamara Nūrāan Wa Qaddarahu Manāzila Lita`lamū `Adada As-Sinīna Wa Al-Ĥisāba Mā Khalaqa Allāhu Dhālika 'Illā Bil-Ĥaqqi Yufaşşilu Al-'Āyāti Liqawmin Ya`lamūna
5او كسى است كه خورشيد را روشنايى، و ماه را نور قرار داد؛ و براى آن منزلگاههايى معين كرد، تا عدد سالها و حساب را بدانيد؛ خدا اين [ها] را جز به حق نيافريد. [او] آيات (و نشانههاى خود را) براى گروهى كه مىدانند، شرح مىدهد.
'Inna Fī Akhtilāfi Al-Layli Wa An-Nahāri Wa Mā Khalaqa Allāhu Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi La'āyātin Liqawmin Yattaqūna
6مسلما در، پى در پى آمدن شب و روز، و آنچه خدا در آسمانها و زمين آفريده، آيات (و نشانههايى) است، براى گروهى كه خودنگهدارى مىكنند.
'Inna Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā Wa Rađū Bil-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Aţma'annū Bihā Wa Al-Ladhīna Hum `An 'Āyātinā Ghāfilūna
7در حقيقت كسانى كه به ملاقات ما (و روز رستاخيز) اميد ندارند، و به زندگى پست (دنيا) خشنود شدند و بدان آرامش يافتند، و كسانى كه آنان از آيات (و نشانههاى) ما غافلند،
'Ūlā'ika Ma'whumu An-Nāru Bimā Kānū Yaksibūna
8آنان به سبب آنچه همواره كسب مىكردند، مقصدشان آتش است!
'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Yahdīhim Rabbuhum Bi'īmānihim Tajrī Min Taĥtihimu Al-'Anhāru Fī Jannāti An-Na`īmi
9براستى كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى] شايسته انجام دادند، پروردگارشان آنان را به وسيله ايمانشان راهنمايى مىكند؛ [و] در بوستانهاى پر نعمت (بهشت)، نهرها از زير (درختان) شان روان است.
Da`wāhum Fīhā Subĥānaka Allāhumma Wa Taĥīyatuhum Fīhā Salāmun Wa 'Ākhiru Da`wāhum 'Ani Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna
10ندا (و نيايش) آنان در آن (بوستانها، اين است كه:)« خدايا، منزهى تو! »و زنده باد آنان در آنجا:« سلام »است؛ و پايان ندا (و نيايش) آنان (اين است) كه:« ستايش، مخصوص خدايى است كه پروردگار جهانيان است! »
Wa Law Yu`ajjilu Allāhu Lilnnāsi Ash-Sharra Asti`jālahum Bil-Khayri Laquđiya 'Ilayhim 'Ajaluhum Fanadharu Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā Fī Ţughyānihim Ya`mahūna
11اگر (بر فرض) خدا براى مردم (در پذيرش نفرين و مجازات) بدى [ها]، شتاب مىكرد همچون شتاب جويى آنان در نيكى [ها]، حتما براى آنان سرآمد (عمر) شان فرا مىرسيد؛ و [لى] كسانى را كه اميد به ملاقات ما ندارند، وا مىگذاريم در حالى كه در طغيانشان سرگردان مىشوند.
Wa 'Idhā Massa Al-'Insāna Ađ-Đurru Da`ānā Lijanbihi 'Aw Qā`idāan 'Aw Qā'imāan Falammā Kashafnā `Anhu Đurrahu Marra Ka'an Lam Yad`unā 'Ilá Đurrin Massahu Kadhālika Zuyyina Lilmusrifīna Mā Kānū Ya`malūna
12و هنگامى كه به انسان زيان (و رنج) رسد، ما را، در حالى كه به پهلويش خوابيده، يا نشسته، يا ايستاده، مىخواند؛ و هنگامى كه زيان (و رنج) او را از وى برطرف ساختيم، [چنان] مىرود كه گويا ما را براى (دفع رنج و) زيانى كه به او رسيده بود، نخوانده است! اين گونه براى اسرافكاران، آنچه را كه همواره انجام مىدادند، آراسته شده است.
Wa Laqad 'Ahlaknā Al-Qurūna Min Qablikum Lammā Žalamū Wa Jā'at/hum Rusuluhum Bil-Bayyināti Wa Mā Kānū Liyu'uminū Kadhālika Najzī Al-Qawma Al-Mujrimīna
13و بيقين گروههاى پيش از شما را، هنگامى كه ستم كردند، هلاك نموديم؛ در حالى كه فرستادگانشان دليلهاى روشن (معجزه آسا) براى آنان آوردند، و [لى] هرگز ايمان نمىآورند؛ اين گونه گروه خلافكاران را كيفر مىدهيم!
Thumma Ja`alnākum Khalā'ifa Fī Al-'Arđi Min Ba`dihim Linanžura Kayfa Ta`malūna
14سپس شما را پس از آنان، جانشينانى در زمين قرار داديم، تا ببينيم چگونه عمل مىكنيد.
Wa 'Idhā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinātin Qāla Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā A'ti Biqur'ānin Ghayri Hādhā 'Aw Baddilhu Qul Mā Yakūnu Lī 'An 'Ubaddilahu Min Tilqā'i Nafsī 'In 'Attabi`u 'Illā Mā Yūĥá 'Ilayya 'Innī 'Akhāfu 'In `Aşaytu Rabbī `Adhāba Yawmin `Ažīmin
15و هنگامى كه آيات ما در حالى كه روشن است بر آنان تلاوت مىشود، كسانى كه به ملاقات ما (و روز رستاخيز) اميد ندارند، مىگويند:« قرآنى غير از اين بياور، يا آن را تغيير ده. » (اى پيامبر) بگو:« براى من (ممكن) نيست، كه از پيش خودم آن را تغيير دهم، (زيرا) جز آنچه به سوى من وحى مىشود، پيروى نمىكنم؛ [چرا] كه اگر من پروردگارم را نافرمانى كنم، از عذاب روز بزرگ (قيامت) مىترسم! »
Qul Law Shā'a Allāhu Mā Talawtuhu `Alaykum Wa Lā 'Adrākum Bihi Faqad Labithtu Fīkum `Umurāan Min Qablihi 'Afalā Ta`qilūna
16بگو:« اگر (بر فرض) خدا مىخواست، آن (آيات) را بر شما نمىخواندم (و پيروى نمىكردم)، و (خدا) شما را بدان آگاه نمىساخت؛ چه اينكه پيش از اين، مدتى طولانى در ميان شما درنگ كردهام و (هرگز آيهاى نياوردم)؛ آيا خردورزى نمىكنيد؟! »
Faman 'Ažlamu Mimmani Aftará `Alá Allāhi Kadhibāan 'Aw Kadhdhaba Bi'āyātihi 'Innahu Lā Yufliĥu Al-Mujrimūna
17و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه بر خدا دروغ بسته، يا آيات (و نشانههاى) او را دروغ انگاشته است؟! براستى كه خلافكاران رستگار نخواهند شد.
Wa Ya`budūna Min Dūni Allāhi Mā Lā Yađurruhum Wa Lā Yanfa`uhum Wa Yaqūlūna Hā'uulā' Shufa`ā'uunā `Inda Allāhi Qul 'Atunabbi'ūna Allāha Bimā Lā Ya`lamu Fī As-Samāwāti Wa Lā Fī Al-'Arđi Subĥānahu Wa Ta`ālá `Ammā Yushrikūna
18و (مشركان) غير از خدا، چيزهايى را مىپرستند كه به آنان زيان نمىرساند، و سودى به ايشان نمىبخشد؛ و مىگويند:« اينها شفاعتگران، در پيشگاه خدا هستند. »بگو:« آيا خدا را به چيزى كه در آسمانها و زمين نمىداند، خبر مىدهيد؟! »او منزه و برتر است از آنچه شريك [او] قرار مىدهند!
Wa Mā Kāna An-Nāsu 'Illā 'Ummatan Wāĥidatan Fākhtalafū Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat Min Rabbika Laquđiya Baynahum Fīmā Fīhi Yakhtalifūna
19و مردم (در آغاز)، جز يك امت نبودند، و اختلاف كردند؛ و اگر نبود سخن (سنت گونها) ى از طرف پروردگارت، (در مورد مجازات نكردن سريع گناهكاران) كه از پيش مقرر شده است، حتما در ميان آنان در مورد آنچه در آن اختلاف كردند داورى شده بود.
Wa Yaqūlūna Lawlā 'Unzila `Alayhi 'Āyatun Min Rabbihi Faqul 'Innamā Al-Ghaybu Lillāh Fāntažirū 'Innī Ma`akum Mina Al-Muntažirīna
20و مىگويند:« چرا نشانه (معجزهوارى) از پروردگارش بر او فرو فرستاده نمىشود؟! »پس بگو:« (آنچه از حس) پوشيده، تنها براى خداست؛ پس منتظر باشيد، [چرا] كه من (هم) با شما از منتظرانم. »
Wa 'Idhā 'Adhaqnā An-Nāsa Raĥmatan Min Ba`di Đarrā'a Massat/hum 'Idhā Lahum Makrun Fī 'Āyātinā Quli Allāhu 'Asra`u Makrāan 'Inna Rusulanā Yaktubūna Mā Tamkurūn
21و هنگامى كه مردم را پس از زيان (و ناراحتى) كه به آنان رسيده، رحمتى بچشانيم، به ناگاه آنان در مورد آيات ما فريبى دارند؛ بگو:« ترفند خدا سريعتر است. [چرا] كه فرستادگان (از فرشتگان) ما، آنچه را فريبكارى مىكنيد مىنويسند. »
Huwa Al-Ladhī Yusayyirukum Fī Al-Barri Wa Al-Baĥri Ĥattá 'Idhā Kuntum Fī Al-Fulki Wa Jarayna Bihim Birīĥin Ţayyibatin Wa Fariĥū Bihā Jā'at/hā Rīĥun `Āşifun Wa Jā'ahumu Al-Mawju Min Kulli Makānin Wa Žannū 'Annahum 'Uĥīţa Bihim Da`awā Al-Laha Mukhlişīna Lahu Ad-Dīna La'in 'Anjaytanā Min Hadhihi Lanakūnanna Mina Ash-Shākirīna
22او كسى است كه شما را در خشكى و دريا مىگرداند؛ تا هنگامى كه در كشتىها قرار مىگيريد. و با بادى دلپسند (و ملايم) آنان را روان مىسازند و بدان شادمان شوند. [ناگهان] باد شديدى مىوزد، و امواج از هر جايى به سراغ آنان مىآيد، و يقين مىكنند كه آنان محاصره شدهاند (و هلاك خواهند شد؛ در اين هنگام) خدا را، در حالى كه دين (خود) را براى او خالص گردانيدهاند، مىخوانند كه:« اگر ما را از اين [گرفتارى] نجات دهى، قطعا از سپاسگزاران خواهيم بود. »
Falammā 'Anjāhum 'Idhā Hum Yabghūna Fī Al-'Arđi Bighayri Al-Ĥaqqi Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'Innamā Baghyukum `Alá 'Anfusikum Matā`a Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Thumma 'Ilaynā Marji`ukum Fanunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna
23و هنگامى كه [خدا] آنان را نجات بخشيد، ناگهان آنان به ناحق، در زمين ستم مىكنند! اى مردم! ستم شما، تنها به زيان خود شماست؛ بهره زندگى پست (دنيا را مىبريد)، سپس بازگشت شما فقط به سوى ماست؛ و شما را به آنچه همواره انجام مىداديد، خبر مىدهيم.
'Innamā Mathalu Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Kamā'in 'Anzalnāhu Mina As-Samā'i Fākhtalaţa Bihi Nabātu Al-'Arđi Mimmā Ya'kulu An-Nāsu Wa Al-'An`ām Ĥattá 'Idhā 'Akhadhati Al-'Arđu Zukhrufahā Wa Azzayyanat Wa Žanna 'Ahluhā 'Annahum Qādirūna `Alayhā 'Atāhā 'Amrunā Laylāan 'Aw Nahārāan Faja`alnāhā Ĥaşīdāan Ka'an Lam Taghna Bil-'Amsi Kadhālika Nufaşşilu Al-'Āyāti Liqawmin Yatafakkarūna
24مثال زندگى پست (دنيا،) فقط همانند آبى است كه آن را از آسمان فرو فرستاديم، و به آن گياهان زمين- از آنچه مردم و دامها مىخورند- آميخته شود، تا هنگامى كه زمين، زيبايىاش را برگرفت و آراسته شد، و اهل آن يقين مىكنند كه آنان بر آن توانايى دارند؛ (ناگهان) در شبى يا روزى، فرمان (نابودى) ما بدان در رسد، و آن را درو مىكنيم چنانكه گويا ديروز هرگز برپا نبوده است! اين گونه، آيات را براى گروهى كه تفكر مىكنند، شرح مىدهيم.
Wa Allāhu Yad`ū 'Ilá Dāri As-Salāmi Wa Yahdī Man Yashā'u 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin
25و خدا (شما را) به سراى سلامت فرا مىخواند؛ و هر كس را بخواهد (و شايسته ببيند)، به راهى راست راهنمايى مىكند.
Lilladhīna 'Aĥsanū Al-Ĥusná Wa Ziyādatun Wa Lā Yarhaqu Wujūhahum Qatarun Wa Lā Dhillatun 'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jannati Hum Fīhā Khālidūna
26براى كسانى كه نيكى كردند، [پاداش] نيكو و زيادهايست؛ و هيچ سياهى و خوارى، چهرههايشان را نمىپوشاند؛ اينان اهل بهشتند، در حالى كه آنان در آنجا ماندگارند.
Wa Al-Ladhīna Kasabū As-Sayyi'āti Jazā'u Sayyi'atin Bimithlihā Wa Tarhaquhum Dhillatun Mā Lahum Mina Allāhi Min `Āşimin Ka'annamā 'Ughshiyat Wujūhuhum Qiţa`āan Mina Al-Layli Mužlimāan 'Ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri Hum Fīhā Khālidūna
27و كسانى كه [كارهاى] بد را كسب كردند، كيفر بدى همانند آن است؛ و خوارى آنان را فرا مىگيرد؛ [و] هيچ نگهدارندهاى از جانب خدا، براى آنان نيست. گويى چهرههايشان با پارههايى از شب تاريك، پوشيده شده! آنان اهل آتشند، در حالى كه آنان در آنجا ماندگارند.
Wa Yawma Naĥshuruhum Jamī`āan Thumma Naqūlu Lilladhīna 'Ashrakū Makānakum 'Antum Wa Shurakā'uukum Fazayyalnā Baynahum Wa Qāla Shurakā'uuhum Mā Kuntum 'Īyānā Ta`budūna
28و [ياد كن] روزى را كه همه آنان را گردآورى مىكنيم، سپس به كسانى كه شرك ورزيدند، مىگوييم:« شما و شريكهايتان (كه آنان را شريك خدا مىپنداشتيد) در جايتان باشيد. »و بين آنان جدايى مىافكنيم، و شريكانشان مىگويند:« شما (در واقع) هرگز ما را نمىپرستيديد!
Fakafá Billāhi Shahīdāan Baynanā Wa Baynakum 'In Kunnā `An `Ibādatikum Laghāfilīna
29و گواهى خدا بين ما و بين شما، كافى است كه قطعا ما از پرستش شما غافل بوديم. »
Hunālika Tablū Kullu Nafsin Mā 'Aslafat Wa Ruddū 'Ilá Allāhi Mawlāhumu Al-Ĥaqqi Wa Đalla `Anhum Mā Kānū Yaftarūna
30در آنجا، هر كس آنچه را از پيش فرستاده، مىآزمايد، و به سوى خدا كه مولاى بحق آنهاست، بازگردانده مىشوند؛ و آنچه را همواره (بر خدا شريك) مىبستند از ايشان گم شد.
Qul Man Yarzuqukum Mina As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Amman Yamliku As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Man Yukhriju Al-Ĥayya Mina Al-Mayyiti Wa Yukhriju Al-Mayyita Mina Al-Ĥayyi Wa Man Yudabbiru Al-'Amra Fasayaqūlūna Allāhu Faqul 'Afalā Tattaqūna
31بگو:« چه كسى شما را از آسمان و زمين روزى مىدهد؟ يا چه كسى صاحب اختيار گوش [ها] و چشمهاست؟ و چه كسى زنده را از مرده بيرون مىآورد، و مرده را از زنده بيرون مىسازد؟ و چه كسى كار [ها] را تدبير مىكند؟ »پس بزودى (مشركان) مىگويند:« خدا (چنين مىكند.) »و بگو:« آيا (بر گمراهى اصرار مىورزيد) و خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
Fadhalikumu Allāhu Rabbukumu Al-Ĥaqqu Famādhā Ba`da Al-Ĥaqqi 'Illā Ađ-Đalālu Fa'annā Tuşrafūna
32و اين خدا، پروردگار حق شماست، و بعد از حق، چه چيزى جز گمراهى وجود دارد؟! پس چگونه (از حق) روى گردانيده مىشويد؟! »
Kadhālika Ĥaqqat Kalimatu Rabbika `Alá Al-Ladhīna Fasaqū 'Annahum Lā Yu'uminūna
33اينگونه سخن پروردگارت بر كسانى كه نافرمانى كردند، به حقيقت پيوست، كه آنان ايمان نمىآورند.
Qul Hal Min Shurakā'ikum Man Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu Quli Allāhu Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu Fa'anná Tu'ufakūna
34(اى پيامبر) بگو:« آيا از شريكان (معبود) شما، كسى هست كه آفرينش را آغاز كند، سپس آن را باز گرداند؟! »بگو:« (تنها) خدا آفرينش را آغاز كرد، سپس آن را باز مىگرداند؛ پس چگونه (از حق) بازگردانده مىشويد؟! »
Qul Hal Min Shurakā'ikum Man Yahdī 'Ilá Al-Ĥaqqi Quli Allāhu Yahdī Lilĥaqqi 'Afaman Yahdī 'Ilá Al-Ĥaqqi 'Aĥaqqu 'An Yuttaba`a 'Amman Lā Yahiddī 'Illā 'An Yuhdá Famā Lakum Kayfa Taĥkumūna
35بگو:« آيا از شريكان (معبود) شما، كسى هست كه به سوى حق راهنمايى كند؟! »بگو:« (تنها) خدا به سوى حق راهنمايى مىكند؛ و آيا كسى كه به سوى حق راهنمايى مىكند شايستهتر است كه پيروى شود، يا كسى كه راه نمىيابد، مگر آنكه راهنمايى شود؟! پس شما را چه شده، چگونه داورى مىكنيد؟! »
Wa Mā Yattabi`u 'Aktharuhum 'Illā Žannāan 'Inna Až-Žanna Lā Yughnī Mina Al-Ĥaqqi Shay'āan 'Inna Allāha `Alīmun Bimā Yaf`alūna
36و بيشتر آن (مشرك) ان جز از گمان پيروى نمىكنند؛ براستى كه گمان، چيزى را از حق بىنياز نمىسازد؛ در واقع خدا به آنچه انجام مىدهند، داناست.
Wa Mā Kāna Hādhā Al-Qur'ānu 'An Yuftará Min Dūni Allāhi Wa Lakin Taşdīqa Al-Ladhī Bayna Yadayhi Wa Tafşīla Al-Kitābi Lā Rayba Fīhi Min Rabbi Al-`Ālamīna
37و سزاوار نيست كه اين قرآن، به دروغ، به غير خدا نسبت داده شود؛ و ليكن مؤيد آنچه كه پيش از آن است، مىباشد؛ و شرح كتاب (هاى الهى) است؛ در حالى كه هيچ ترديدى در آن نيست، [و] از طرف پروردگار جهانيان است.
'Am Yaqūlūna Aftarāhu Qul Fa'tū Bisūratin Mithlihi Wa 'Ad`ū Mani Astaţa`tum Min Dūni Allāhi 'In Kuntum Şādiqīna
38آيا مىگويند:« (او) به دروغ آن (قرآن) را (به خدا) نسبت داده است؟! »بگو:« اگر راست گوييد پس سورهاى همانند آن بياوريد؛ و غير از خدا، هر كس را مىتوانيد (به يارى) فرا خوانيد! »
Bal Kadhdhabū Bimā Lam Yuĥīţū Bi`ilmihi Wa Lammā Ya'tihim Ta'wīluhu Kadhālika Kadhdhaba Al-Ladhīna Min Qablihim Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Až-Žālimīna
39بلكه چيزى را دروغ انگاشتند كه به علم آن احاطه نداشتند، و هنوز سرانجام (واقعيت) آن برايشان نيامده است. كسانى (هم) كه پيش از آنان بودند، همين گونه (پيامبران را) تكذيب كردند؛ پس بنگر فرجام ستمكاران چگونه بوده است!
Wa Minhum Man Yu'uminu Bihi Wa Minhum Man Lā Yu'uminu Bihi Wa Rabbuka 'A`lamu Bil-Mufsidīna
40و از آن (مشرك) ان كسى است كه به آن (قرآن) ايمان مىآورد؛ و از آنان كسى است كه بدان ايمان نمىآورد؛ و پروردگارت به (حال) فسادگران داناتر است.
Wa 'In Kadhdhabūka Faqul Lī `Amalī Wa Lakum `Amalukum 'Antum Barī'ūna Mimmā 'A`malu Wa 'Anā Barī'un Mimmā Ta`malūna
41و اگر تو را تكذيب كردند، پس بگو:« كردار من فقط براى من، و كردار شما فقط براى شماست؛ شما نسبت به آنچه من انجام مىدهم، غير متعهديد، و من (نيز) نسبت به آنچه شما انجام مىدهيد غير متعهدم. »
Wa Minhum Man Yastami`ūna 'Ilayka 'Afa'anta Tusmi`u Aş-Şumma Wa Law Kānū Lā Ya`qilūna
42و برخى از آن (مشرك) ان كسانى هستند، كه به (ظاهر، به سخنان) تو گوش فرا مىدهند و آيا (تو مىتوانى سخن خود را) به گوش ناشنوايان برسانى، و گرچه هرگز خردورزى نكنند؟!
Wa Minhum Man Yanžuru 'Ilayka 'Afa'anta Tahdī Al-`Umya Wa Law Kānū Lā Yubşirūna
43و از آن (مشرك) ان كسى است كه به (ظاهر به سوى) تو مىنگرد، و آيا تو (مىتوانى) نابينايان را راهنمايى كنى، و گرچه هرگز نبينند؟!
'Inna Allāha Lā Yažlimu An-Nāsa Shay'āan Wa Lakinna An-Nāsa 'Anfusahum Yažlimūna
44براستى كه خدا هيچ گونه به مردم ستم نمىكند؛ و ليكن مردم بر خودشان ستم مىكنند.
Wa Yawma Yaĥshuruhum Ka'an Lam Yalbathū 'Illā Sā`atan Mina An-Nahāri Yata`ārafūna Baynahum Qad Khasira Al-Ladhīna Kadhdhabū Biliqā'i Allāhi Wa Mā Kānū Muhtadīna
45و (ياد كن) روزى را كه (خدا) آنان را گرد مىآورد؛ گويا جز ساعتى از روز، (در دنيا) درنگ نكردهاند، (به اندازهاى كه) همديگر را مىشناسند؛ مسلما كسانى زيان كردند، كه ملاقات خدا (و روز رستاخيز) را دروغ انگاشتند؛ و ره يافته نبودند.
Wa 'Immā Nuriyannaka Ba`đa Al-Ladhī Na`iduhum 'Aw Natawaffayannaka Fa'ilaynā Marji`uhum Thumma Allāhu Shahīdun `Alá Mā Yaf`alūna
46و اگر، پارهاى از آنچه (از مجازاتها) كه به آنان وعده مىدهيم، به تو بنمايانيم، يا (قبل از عذاب آنان، جان) تو را كامل بگيريم، پس بازگشتشان تنها به سوى ماست؛ سپس خدا بر آنچه انجام مىدهند گواه است.
Wa Likulli 'Ummatin Rasūlun Fa'idhā Jā'a Rasūluhum Quđiya Baynahum Bil-Qisţi Wa Hum Lā Yužlamūna
47و براى هر امتى، فرستادهاى است؛ و هنگامى كه فرستاده آنان بيايد، بينشان به دادگرى داورى مىشود؛ در حالى كه آنان مورد ستم واقع نمىشوند.
Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna
48و (مشركان) مىگويند:« اگر راست گوييد، اين وعده (عذاب الهى) چه وقت است؟ »
Qul Lā 'Amliku Linafsī Đarrāan Wa Lā Naf`āan 'Illā Mā Shā'a Allāhu Likulli 'Ummatin 'Ajalun 'Idhā Jā'a 'Ajaluhum Falā Yasta'khirūna Sā`atan Wa Lā Yastaqdimūna
49بگو:« براى خودم هيچ زيان و سودى را مالك نيستم جز آنچه خدا بخواهد. براى هر امتى سرآمد (عمر معين) است؛ هنگامى كه سرآمد (عمر) آنان فرا رسد، پس ساعتى تأخير نمىكنند، و پيشى نمىگيرند. »
Qul 'Ara'aytum 'In 'Atākum `Adhābuhu Bayātāan 'Aw Nahārāan Mādhā Yasta`jilu Minhu Al-Mujrimūna
50بگو:« آيا به نظر شما اگر عذاب او، شبانگاه يا در روز به سراغ شما آيد (، مىتوانيد آن را دفع كنيد؟!) » (پس) چه چيزى را خلافكاران از (آمدن) آن به شتاب مىطلبند.
Athumma 'Idhā Mā Waqa`a 'Āmantum Bihi 'Āl'āna Wa Qad Kuntum Bihi Tasta`jilūna
51سپس، آيا آنگاه كه (عذاب) واقع شد، به آن ايمان مىآوريد؟! (به شما گفته مىشود:) حالا (ايمان مىآوريد؟) در حالى كه به (آمدن) آن همواره شتاب مىكرديد!
Thumma Qīla Lilladhīna Žalamū Dhūqū `Adhāba Al-Khuldi Hal Tujzawna 'Illā Bimā Kuntum Taksibūna
52سپس به كسانى كه ستم كردند گفته مىشود:« عذاب ماندگار را بچشيد! آيا جز به (كيفر) آنچه همواره به دست مىآورديد، مجازات خواهيد شد؟! »
Wa Yastanbi'ūnaka 'Aĥaqqun Huwa Qul 'Ī Wa Rabbī 'Innahu Laĥaqqun Wa Mā 'Antum Bimu`jizīna
53از تو خبر مىگيرند:« آيا آن (وعده عذاب) حق است؟ »بگو:« آرى، به پروردگارم سوگند، كه آن حتما حق است! و شما عاجز كننده (خدا) نيستيد. »
Wa Law 'Anna Likulli Nafsin Žalamat Mā Fī Al-'Arđi Lāftadat Bihi Wa 'Asarrū An-Nadāmata Lammā Ra'aw Al-`Adhāba Wa Quđiya Baynahum Bil-Qisţi Wa Hum Lā Yužlamūna
54و اگر (بر فرض) براى هر شخصى كه ستم كرده، آنچه در زمين است مىبود، حتما آن را (براى نجات خويش) تاوان مىداد؛ و هنگامى كه عذاب را ببينند، پشيمانى (خود) را رازدارى مىكنند؛ و بينشان به دادگرى داورى شود؛ و آنان مورد ستم واقع نمىشوند.
'Alā 'Inna Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi 'Alā 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Ya`lamūna
55آگاه باشيد كه در حقيقت آنچه در آسمانها و زمين است، فقط از آن خداست. آگاه باشيد كه در واقع وعده خدا حق است، و ليكن بيشتر آنان نمىدانند.
Huwa Yuĥyī Wa Yumītu Wa 'Ilayhi Turja`ūna
56اوست كه زنده مىكند و مىميراند، و تنها به سوى او بازگردانده مىشويد.
Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Qad Jā'atkum Maw`ižatun Min Rabbikum Wa Shifā'un Limā Fī Aş-Şudūri Wa Hudan Wa Raĥmatun Lilmu'uminīna
57اى مردم! بيقين از طرف پروردگارتان براى شما، پندى و درمانى براى آنچه در سينههاست؛ و رهنمود و رحمتى براى مؤمنان، آمده است.
Qul Bifađli Allāhi Wa Biraĥmatihi Fabidhālika Falyafraĥū Huwa Khayrun Mimmā Yajma`ūna
58بگو:« به بخشش خدا و به رحمت او (خوشحال شدن نيكوست؛) پس بايد (مؤمنان) بدان شادمان شوند، (چرا كه) آن از هر آنچه گرد مىآورند، بهتر است. »
Qul 'Ara'aytum Mā 'Anzala Allāhu Lakum Min Rizqin Faja`altum Minhu Ĥarāmāan Wa Ĥalālāan Qul 'Ālllahu 'Adhina Lakum 'Am `Alá Allāhi Taftarūna
59بگو:« آيا نگريستهايد، به آنچه از روزى [ها] كه خدا براى شما فرود آورده، و برخى از آن را حرام، و (برخى را) حلال نمودهايد؟! »بگو:« آيا خدا به شما رخصت داده، يا بر خدا [دروغ] مىبنديد؟! »
Wa Mā Žannu Al-Ladhīna Yaftarūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Yawma Al-Qiyāmati 'Inna Allāha Ladhū Fađlin `Alá An-Nāsi Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Yashkurūna
60و كسانى كه بر خدا دروغ مىبندند، در (باره مجازات) روز رستاخيز، چه گمان دارند؟ قطعا خدا نسبت به مردم داراى بخشش است؛ و ليكن بيشتر آنان سپاسگزارى نمىكنند.
Wa Mā Takūnu Fī Sha'nin Wa Mā Tatlū Minhu Min Qur'ānin Wa Lā Ta`malūna Min `Amalin 'Illā Kunnā `Alaykum Shuhūdāan 'Idh Tufīđūna Fīhi Wa Mā Ya`zubu `An Rabbika Min Mithqāli Dharratin Fī Al-'Arđi Wa Lā Fī As-Samā'i Wa Lā 'Aşghara Min Dhālika Wa Lā 'Akbara 'Illā Fī Kitābin Mubīnin
61و در هيچ كارى (و حالى) نباشى، و از طرف آن [خدا] هيچ (آيهاى) از قرآن را تلاوت (و پيروى) نمىكنى، و هيچ عملى را انجام نمىدهيد، مگر اينكه [ما] گواه بر شما هستيم در آن هنگام كه بدان مىپردازيد؛ و در زمين و در آسمان، از پروردگارت هيچ هم وزن ذرهاى و نه كوچكتر و نه بزرگتر از آن مخفى نمىماند! مگر اينكه (همه آنها) در كتاب روشنگر (علم خدا ثبت شده) است.
'Alā 'Inna 'Awliyā'a Allāhi Lā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna
62آگاه باشيد! كه دوستان خدا، هيچ ترسى بر آنان نيست، و نه آنان اندوهگين مىشوند؛
Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Kānū Yattaqūna
63(همان) كسانى كه ايمان آوردند، و همواره خودنگهدارى (و پارسايى) مىكردند.
Lahumu Al-Bushrá Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Fī Al-'Ākhirati Lā Tabdīla Likalimāti Allāhi Dhālika Huwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu
64تنها براى آنان در زندگى پست (دنيا) و در آخرت، مژده است. هيچ تغييرى براى سخنان (سنت گونه و وعدههاى) خدا نيست؛ تنها اين كاميابى بزرگ است.
Wa Lā Yaĥzunka Qawluhum 'Inna Al-`Izzata Lillāh Jamī`āan Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu
65سخن آن (مشرك) ان تو را اندوهگين نسازد! [چرا] كه عزت همه از آن خداست؛ او شنوا [و] داناست.
'Alā 'Inna Lillāh Man Fī As-Samāwāti Wa Man Fī Al-'Arđi Wa Mā Yattabi`u Al-Ladhīna Yad`ūna Min Dūni Allāhi Shurakā'a 'In Yattabi`ūna 'Illā Až-Žanna Wa 'In Hum 'Illā Yakhruşūna
66آگاه باش، در حقيقت، هر كه در آسمانها و هر كه در زمين است، فقط از آن خداست. و كسانى كه (معبودانى) غير از خدا را مىخوانند، شريكهاى (خيالى او را) پيروى نمىكنند (بلكه اينان) جز از گمان پيروى نمىنمايند؛ و جز اين نيست كه آنان حدس مىزنند (و دروغ مىبافند.)
Huwa Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-Layla Litaskunū Fīhi Wa An-Nahāra Mubşirāan 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yasma`ūna
67او كسى است كه شب را براى شما (تاريك) قرار داد، تا در آن آرام گيريد؛ و روز را روشنىبخش (قرار داد)؛ قطعا در اين [ها] نشانههايى است براى گروهى كه گوش شنوا دارند.
Qālū Attakhadha Allāhu Waladāan Subĥānahu Huwa Al-Ghanīyu Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi 'In `Indakum Min Sulţānin Bihadhā 'Ataqūlūna `Alá Allāhi Mā Lā Ta`lamūna
68(مشركان) گفتند:« خدا فرزندى گزيده است. »او منزه است (چرا كه) تنها او توانگر است! [و] آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است فقط از آن اوست. نزد شما هيچ دليلى بر اين (ادعا) نيست؛ آيا چيزى را كه نمىدانيد، به خدا نسبت مىدهيد؟
Qul 'Inna Al-Ladhīna Yaftarūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Lā Yufliĥūna
69بگو:« در حقيقت كسانى كه به خدا دروغ مىبندند، رستگار نمىشوند؛
Matā`un Fī Ad-Dunyā Thumma 'Ilaynā Marji`uhum Thumma Nudhīquhumu Al-`Adhāba Ash-Shadīda Bimā Kānū Yakfurūna
70(اين دروغ پردازى براى اندك) بهرهاى در دنياست؛ سپس بازگشتشان تنها به سوى ماست؛ آنگاه بدان سبب كه همواره كفر مىورزيدند، عذاب شديد را به آنان مىچشانيم! »
Wa 'Atlu `Alayhim Naba'a Nūĥin 'Idh Qāla Liqawmihi Yā Qawmi 'In Kāna Kabura `Alaykum Maqāmī Wa Tadhkīrī Bi'āyāti Allāhi Fa`alá Allāhi Tawakkaltu Fa'ajmi`ū 'Amrakum Wa Shurakā'akum Thumma Lā Yakun 'Amrukum `Alaykum Ghummatan Thumma Aqđū 'Ilayya Wa Lā Tunžirūni
71خبر بزرگ نوح را بر آنان بخوان (و پيروى كن)، آنگاه كه به مردمش گفت:« اى قوم [من]! اگر جايگاه من و تذكرات من نسبت به آيات خدا، بر شما گران است، پس (من) تنها بر خدا توكل مىكنم. و كار (و فكر) تان و شريكهاى (معبود) تان را جمع كنيد؛ سپس كارتان بر شما هيچ پوشيده نماند، آنگاه به (حيات) من پايان دهيد، و [مرا] مهلت مدهيد.
Fa'in Tawallaytum Famā Sa'altukum Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Allāhi Wa 'Umirtu 'An 'Akūna Mina Al-Muslimīna
72و اگر (از قبول دعوتم) روى برتابيد، پس (من) از شما هيچ پاداشى نمىطلبم پاداش من جز بر [عهده] خدا نيست؛ و فرمان دارم كه از مسلمانان باشم. »
Fakadhdhabūhu Fanajjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Wa Ja`alnāhum Khalā'ifa Wa 'Aghraqnā Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna
73و او را تكذيب كردند؛ و (ما) وى و كسانى را كه با او در كشتى بودند، نجات داديم؛ و آنان را جانشينانى (براى كافران) قرار داديم؛ و كسانى را كه نشانههاى ما را دروغ انگاشتند، غرق كرديم. پس بنگر فرجام هشدار داده شدگان، چگونه بود!
Thumma Ba`athnā Min Ba`dihi Rusulāan 'Ilá Qawmihim Fajā'ūhum Bil-Bayyināti Famā Kānū Liyu'uminū Bimā Kadhdhabū Bihi Min Qablu Kadhālika Naţba`u `Alá Qulūbi Al-Mu`tadīna
74سپس بعد از او (نوح)، فرستادگانى به سوى قومشان برانگيختيم؛ و دلايل روشن (معجزهآسا) براى شان آوردند؛ و (ايشان) هرگز به چيزى كه قبلا آن را دروغ انگاشته بودند، ايمان نمىآورند؛ اينگونه بر دلهاى تجاوزكاران مهر مىنهيم.
Thumma Ba`athnā Min Ba`dihim Mūsá Wa Hārūna 'Ilá Fir`awna Wa Mala'ihi Bi'āyātinā Fāstakbarū Wa Kānū Qawmāan Mujrimīna
75سپس بعد از آن (پيامبر) ان موسى و هارون را با نشانههاى (معجزه آساي) مان به سوى فرعون و اشراف او فرستاديم؛ و [لى] تكبر ورزيدند، و گروهى خلافكار شدند.
Falammā Jā'ahumu Al-Ĥaqqu Min `Indinā Qālū 'Inna Hādhā Lasiĥrun Mubīnun
76و هنگامى كه حق از نزد ما به سوى آنان آمد، گفتند:« قطعا اين، سحرى آشكار است! »
Qāla Mūsá 'Ataqūlūna Lilĥaqqi Lammā Jā'akum 'Asiĥrun Hādhā Wa Lā Yufliĥu As-Sāĥirūna
77موسى گفت:« آيا درباره حق، هنگامى كه به سوى شما آمد، (چنين) مىگوييد؟! آيا اين سحر است در حالى كه ساحران رستگار (و پيروز) نمىشوند؟! »
Qālū 'Aji'tanā Litalfitanā `Ammā Wajadnā `Alayhi 'Ābā'anā Wa Takūna Lakumā Al-Kibriyā'u Fī Al-'Arđi Wa Mā Naĥnu Lakumā Bimu'uminīna
78(فرعونيان به موسى) گفتند:« آيا به سراغ ما آمدهاى كه ما را، از آنچه پدرانمان را بر آن يافتهايم، بازگردانى، و بزرگى (و رياست) در زمين، از آن شما دو (نفر) باشد؟! و ما تصديق كننده شما دو (نفر) نيستيم. »
Wa Qāla Fir`awnu A'tūnī Bikulli Sāĥirin `Alīmin
79و فرعون گفت:« هر ساحر دانايى را نزد من آوريد. »
Falammā Jā'a As-Saĥaratu Qāla Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'Antum Mulqūna
80و هنگامى كه ساحران (به ميدان مبارزه) آمدند، موسى به آنان گفت:« آنچه را شما (از وسايل سحر مىتوانيد) بيفكنيد، بيندازيد! »
Falammā 'Alqawā Qāla Mūsá Mā Ji'tum Bihi As-Siĥru 'Inna Allāha Sayubţiluhu 'Inna Allāha Lā Yuşliĥu `Amala Al-Mufsidīna
81و هنگامى كه افكندند، موسى گفت:« آنچه (شما) آن را آورديد، سحر است؛ [چرا] كه خدا بزودى آن را باطل مىكند؛ [زيرا] كه خدا كار فسادگران را اصلاح نمىكند.
Wa Yuĥiqqu Allāhu Al-Ĥaqqa Bikalimātihi Wa Law Kariha Al-Mujrimūna
82و خدا حق را با كلمات (و وعدههاي) ش تثبيت مىكند؛ و گرچه خلافكاران ناخشنود باشند. »
Famā 'Āmana Limūsá 'Illā Dhurrīyatun Min Qawmihi `Alá Khawfin Min Fir`awna Wa Mala'ihim 'An Yaftinahum Wa 'Inna Fir`awna La`ālin Fī Al-'Arđi Wa 'Innahu Lamina Al-Musrifīna
83و موسى را تصديق نكردند، مگر نسلى از قوم او؛ در حال ترس از فرعون و اشراف آنان، كه مبادا آنان را در بلا افكنند! و قطعا فرعون در زمين (مصر)، برترىجويى كرد، و مسلما او از اسرافكاران بود.
Wa Qāla Mūsá Yā Qawmi 'In Kuntum 'Āmantum Billāhi Fa`alayhi Tawakkalū 'In Kuntum Muslimīna
84و موسى گفت:« اى قوم [من]! اگر به خدا ايمان آوردهايد، [و] اگر مسلمانيد، پس فقط بر او توكل كنيد. »
Faqālū `Alá Allāhi Tawakkalnā Rabbanā Lā Taj`alnā Fitnatan Lilqawmi Až-Žālimīna
85و گفتند:« فقط بر خدا توكل داريم؛ [اى] پروردگار ما! ما را [وسيله] آزمايشى براى گروه ستمكاران قرار مده؛
Wa Najjinā Biraĥmatika Mina Al-Qawmi Al-Kāfirīna
86و ما را به رحمت خويش از (شر) گروه كافران نجات بخش. »
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá Wa 'Akhīhi 'An Tabawwa'ā Liqawmikumā Bimişra Buyūtāan Wa Aj`alū Buyūtakum Qiblatan Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa Bashshiri Al-Mu'uminīna
87و به موسى و برادرش وحى كرديم كه:« براى قومتان در مصر خانههايى آماده كنيد؛ و خانههايتان را مقابل يكديگر (و محل عبادت) قرار دهيد؛ و نماز را به پا داريد؛ و مؤمنان را مژده ده. »
Wa Qāla Mūsá Rabbanā 'Innaka 'Ātayta Fir`awna Wa Mala'ahu Zīnatan Wa 'Amwālāan Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Rabbanā Liyuđillū `An Sabīlika Rabbanā Aţmis `Alá 'Amwālihim Wa Ashdud `Alá Qulūbihim Falā Yu'uminū Ĥattá Yarawā Al-`Adhāba Al-'Alīma
88و موسى گفت:« [اى] پروردگار ما! براستى كه تو فرعون و اشراف او را زيور و اموالى در زندگى پست (دنيا) دادهاى؛ اى پروردگار ما! (آنان) در نهايت (مردم را) از راه تو گمراه مىسازند؛ [اى] پروردگار ما! اموالشان را بىاثر (و بىارزش) كن؛ و دلهايشان را (از درك حقايق) بر بند، كه ايمان نياورند تا عذاب دردناك را ببينند. »
Qāla Qad 'Ujībat Da`watukumā Fāstaqīmā Wa Lā Tattabi`āni Sabīla Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna
89(خدا) فرمود:« دعاى هر دوى شما پذيرفته شد؛ پس پايدارى كنيد؛ و راه كسانى را كه نمىدانند، پيروى مكنيد. »
Wa Jāwaznā Bibanī 'Isrā'īla Al-Baĥra Fa'atba`ahum Fir`awnu Wa Junūduhu Baghyan Wa`adwan Ĥattá 'Idhā 'Adrakahu Al-Gharaqu Qāla 'Āmantu 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā Al-Ladhī 'Āmanat Bihi Banū 'Isrā'īla Wa 'Anā Mina Al-Muslimīna
90و بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را از دريا عبور داديم، و فرعون و لشكريانش از روى ستم و تجاوز، در پى آنان رفتند؛ تا هنگامى كه او در (شرف) غرق شدن قرار گرفت، گفت:« ايمان آوردم [به] اينكه هيچ معبودى نيست، جز كسى كه بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) به او ايمان آوردهاند، و من از تسليم شدگان هستم. »
'Āl'āna Wa Qad `Aşayta Qablu Wa Kunta Mina Al-Mufsidīna
91(به فرعون گفته شد:) آيا اكنون (ايمان مىآورى)؟! در حالى كه پيش [از آن] بيقين نافرمانى مىكردى، و از فسادگران بودى!
Fālyawma Nunajjīka Bibadanika Litakūna Liman Khalfaka 'Āyatan Wa 'Inna Kathīrāan Mina An-Nāsi `An 'Āyātinā Laghāfilūna
92و [لى] امروز تو را با زرهات نجات مىدهيم (و بدنت را بر بلندى مىنهيم)، تا براى كسانى كه پس از تو هستند، نشانه (عبرت آموزى) باشى! و قطعا بسيارى از مردم، از نشانههاى ما غافلند.
Wa Laqad Bawwa'nā Banī 'Isrā'īla Mubawwa'a Şidqin Wa Razaqnāhum Mina Aţ-Ţayyibāti Famā Akhtalafū Ĥattá Jā'ahumu Al-`Ilmu 'Inna Rabbaka Yaqđī Baynahum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kānū Fīhi Yakhtalifūna
93و بيقين بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را در جايگاه درستى مستقر ساختيم؛ و آنان را از پاكيزهها روزى داديم؛ و [لى] اختلاف نكردند تا اينكه علم براى آنان [حاصل] آمد؛ در حقيقت پروردگار تو روز رستاخيز، درباره آنچه همواره در آن اختلاف مىكردند، ميان آنان داورى مىكند.
Fa'in Kunta Fī Shakkin Mimmā 'Anzalnā 'Ilayka Fās'ali Al-Ladhīna Yaqra'ūna Al-Kitāba Min Qablika Laqad Jā'aka Al-Ĥaqqu Min Rabbika Falā Takūnanna Mina Al-Mumtarīna
94و اگر در مورد آنچه به سوى تو فرو فرستاديم، در شك هستى، پس از كسانى بپرس، كه پيش از تو كتاب [الهى] را مىخواندند؛ بيقين حق از طرف پروردگارت به تو رسيده است، پس هرگز از ترديد كنندگان مباش.
Wa Lā Takūnanna Mina Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyāti Allāhi Fatakūna Mina Al-Khāsirīna
95و هرگز از كسانى مباش كه آيات خدا را دروغ انگاشتند، كه از زيانكاران مىشوى.
'Inna Al-Ladhīna Ĥaqqat `Alayhim Kalimatu Rabbika Lā Yu'uminūna
96در واقع كسانى كه سخن پروردگارت بر آنان به حقيقت پيوست ايمان نمىآورند؛
Wa Law Jā'at/hum Kullu 'Āyatin Ĥattá Yaraw Al-`Adhāba Al-'Alīma
97و گرچه هر نشانه (معجزهآسا) يى براى شان بيايد، (ايمان نمىآورند،) تا اينكه عذاب دردناك را ببينند!
Falawlā Kānat Qaryatun 'Āmanat Fanafa`ahā 'Īmānuhā 'Illā Qawma Yūnis Lammā 'Āmanū Kashafnā `Anhum `Adhāba Al-Khizyi Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Matta`nāhum 'Ilá Ĥīnin
98و چرا هيچ آبادى نبود كه (اهل آن) ايمان آورند و ايمانشان به آنان سود بخشد؟! مگر قوم يونس، هنگامى كه ايمان آوردند، عذاب رسوايى را در زندگى پست (دنيا) از آنان برطرف ساختيم؛ و تا زمان (مرگ) بهرهمندشان ساختيم.
Wa Law Shā'a Rabbuka La'āmana Man Fī Al-'Arđi Kulluhum Jamī`āan 'Afa'anta Tukrihu An-Nāsa Ĥattá Yakūnū Mu'uminīna
99و اگر (بر فرض) پروردگارت مىخواست، حتما تمام كسانى كه در روى زمين هستند، همگى آنان، ايمان مىآوردند؛ و آيا تو مردم را وا مىدارى تا اينكه مؤمن شوند؟!
Wa Mā Kāna Linafsin 'An Tu'umina 'Illā Bi'idhni Allāhi Wa Yaj`alu Ar-Rijsa `Alá Al-Ladhīna Lā Ya`qilūna
100و براى هيچ كس (ممكن) نيست كه جز با رخصت خدا ايمان آورد. و [خدا] بر كسانى كه خردورزى نمىكنند، پليدى قرار مىدهد.
Qul Anžurū Mādhā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Tughnī Al-'Āyātu Wa An-Nudhuru `An Qawmin Lā Yu'uminūna
101(اى پيامبر) بگو:« بنگريد در آسمانها و زمين چه چيزى است؟ »و [اين] نشانهها و هشدارها براى گروهى كه (بخاطر لجاجت) ايمان نمىآورند، (چيزى از عذاب را) دفع نمىكند!
Fahal Yantažirūna 'Illā Mithla 'Ayyāmi Al-Ladhīna Khalawā Min Qablihim Qul Fāntažirū 'Innī Ma`akum Mina Al-Muntažirīna
102و آيا (مشركان) جز همانند روزگاران كسانى كه پيش از آنان در گذشتند، انتظار مىكشند؟! بگو:« پس منتظر باشيد كه من (هم) با شما از منتظرانم! »
Thumma Nunajjī Rusulanā Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Kadhālika Ĥaqqāan `Alaynā Nunji Al-Mu'uminīna
103سپس فرستادگانمان و كسانى را كه ايمان آوردند، نجات مىدهيم؛ همچنين بر ما حق است كه مؤمنان را نجات دهيم.
Qul Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'In Kuntum Fī Shakkin Min Dīnī Falā 'A`budu Al-Ladhīna Ta`budūna Min Dūni Allāhi Wa Lakin 'A`budu Allāha Al-Ladhī Yatawaffākum Wa 'Umirtu 'An 'Akūna Mina Al-Mu'uminīna
104بگو:« اى مردم! اگر از دين من در شك هستيد، پس كسانى را كه غير از خدا مىپرستيد، نمىپرستم؛ و ليكن خدايى را پرستش مىكنم كه (جان) شما را بطور كامل مىگيرد؛ و فرمان داده شدهام كه از مؤمنان باشم.
Wa 'An 'Aqim Wajhaka Lilddīni Ĥanīfāan Wa Lā Takūnanna Mina Al-Mushrikīna
105و (به من فرمان داده شده:) كه روى (وجود) خود را به دين حق گرايانه، راست دار؛ و هرگز از مشركان مباش!
Wa Lā Tad`u Min Dūni Allāhi Mā Lā Yanfa`uka Wa Lā Yađurruka Fa'in Fa`alta Fa'innaka 'Idhāan Mina Až-Žālimīna
106و غير از خدا، چيزى را كه سودى به تو نمىرساند و زيانى به تو نمىرساند، مخوان (و پرستش مكن؛) و اگر (چنين) كنى، پس آنگاه در واقع تو از ستمكاران خواهى بود.
Wa 'In Yamsaska Allāhu Biđurrin Falā Kāshifa Lahu 'Illā Huwa Wa 'In Yuridka Bikhayrin Falā Rādda Lifađlihi Yuşību Bihi Man Yashā'u Min `Ibādihi Wa Huwa Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu
107و اگر خدا، (براى امتحان يا مجازات،) زيانى به تو رساند، پس جز او هيچ برطرف كنندهاى براى آن، نيست؛ و اگر نيكى براى تو اراده كند، پس هيچ برگردانندهاى براى بخشش او نيست؛ آن را به هر كس از بندگانش بخواهد (و شايسته بداند) مىرساند؛ و او بسيار آمرزنده [و] مهرورز است. »
Qul Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Qad Jā'akumu Al-Ĥaqqu Min Rabbikum Famani Ahtadá Fa'innamā Yahtadī Linafsihi Wa Man Đalla Fa'innamā Yađillu `Alayhā Wa Mā 'Anā `Alaykum Biwakīlin
108بگو:« اى مردم! بيقين، حق از طرف پروردگارتان به سراغ شما آمده؛ و هر كس (در پرتو آن) راه يابد، پس فقط به سود خودش راه يافته است. و هر كس گمراه شود، پس فقط به زيان خود گمراه مىشود؛ و من حمايتگر شما نيستم. »
Wa Attabi` Mā Yūĥá 'Ilayka Wa Aşbir Ĥattá Yaĥkuma Allāhu Wa Huwa Khayru Al-Ĥākimīna
109و از آنچه به سوى تو وحى مىشود پيروى كن، و شكيبايى كن! تا (اينكه) خدا داورى كند، و او بهترين داوران است.
Sooreh هود
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Alif-Lām-Rā Kitābun 'Uĥkimat 'Āyātuhu Thumma Fuşşilat Min Ladun Ĥakīmin Khabīrin
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ الف، لام، را. (اين قرآن) كتابى است كه آياتش محكم شده است، سپس از نزد فرزانهاى آگاه تشريح شده است،
'Allā Ta`budū 'Illā Al-Laha 'Innanī Lakum Minhu Nadhīrun Wa Bashīrun
2كه: جز خدا را نپرستيد! در حقيقت من از سوى او براى شما هشدارگر و بشارتگرم؛
Wa 'Ani Astaghfirū Rabbakum Thumma Tūbū 'Ilayhi Yumatti`kum Matā`āan Ĥasanāan 'Ilá 'Ajalin Musamman Wa Yu'uti Kulla Dhī Fađlin Fađlahu Wa 'In Tawallawā Fa'innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin Kabīrin
3و اينكه: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد؛ سپس به سوى او بازگرديد؛ تا شما را از بهره نيكويى تا سرآمد معينى، برخوردار سازد؛ و به هر صاحب فضيلتى، (به مقدار) فضيلتش بدهد. و اگر روى برتابيد، پس در حقيقت من از عذاب روزى بزرگ بر شما مىترسم!
'Ilá Allāhi Marji`ukum Wa Huwa `Alá Kulli Shay'in Qadīrun
4بازگشت شما فقط به سوى خداست؛ و او بر هر چيزى تواناست.
'Alā 'Innahum Yathnūna Şudūrahum Liyastakhfū Minhu 'Alā Ĥīna Yastaghshūna Thiyābahum Ya`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna 'Innahu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri
5آگاه باشيد، كه آن (مشرك) ان سينههايشان را نزديك هم قرار مىدهند، تا (رازشان را) از آن (پيامبر) پنهان دارند؛ آگاه باشيد، آنگاه كه لباسهايشان را بر سر مىكشند، (خدا) آنچه را پنهان مىكنند و آنچه را آشكار مىسازند، مىداند؛ [چرا] كه او، به (اسرار) درون سينهها داناست.