قرآن عثمان طه

Wa Mā 'Anzalnā `Alá Qawmihi Min Ba`dihi Min Jundin Mina As-Samā'i Wa Mā Kunnā Munzilīna

28

و بعد از او بر قومش هيچ لشكرى از آسمان نفرستاديم و فرو فرستنده (آن) نبوديم.


'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Khāmidūna

29

(عذاب آنان) جز يك بانگ (مرگبار) نبود، پس ناگهان آنان خاموش (و بى جان) شدند.


Yā Ĥasratan `Alá Al-`Ibādi Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

30

اى افسوس بر بندگان كه هيچ فرستاده‌اى به سراغ آنان نيامد، مگر اينكه همواره او را ريشخند مى‌كردند!


'Alam Yarawā Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni 'Annahum 'Ilayhim Lā Yarji`ūna

31

آيا اطلاع نيافته‌اند كه پيش از آنان چه بسيار گروه‌هايى را هلاك كرديم كه آنان به سوى ايشان باز نمى‌گردند؟!


Wa 'In Kullun Lammā Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna

32

هيچ كس نيست مگر اينكه همگى نزد ما احضار شده‌اند.


Wa 'Āyatun Lahumu Al-'Arđu Al-Maytatu 'Aĥyaynāhā Wa 'Akhrajnā Minhā Ĥabbāan Faminhu Ya'kulūna

33

و براى آنان نشانه (خدا) است، در زمين مرده‌اى كه آن را زنده كرديم و دانه از آن بر آورديم و از آن مى‌خورند.


Wa Ja`alnā Fīhā Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Wa Fajjarnā Fīhā Mina Al-`Uyūni

34

و در آن بوستان‌هايى از درختان خرما و انگورها قرار داديم، و چشمه ساران را در آن شكافتيم (و روان ساختيم)،


Liya'kulū Min Thamarihi Wa Mā `Amilat/hu 'Aydīhim 'Afalā Yashkurūna

35

تا از ميوه آن بخورند در حالى كه دستانشان آن را نساخته است؛ پس آيا سپاسگزارى نمى‌كنند؟!


Subĥāna Al-Ladhī Khalaqa Al-'Azwāja Kullahā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Wa Min 'Anfusihim Wa Mimmā Lā Ya`lamūna

36

منزه است كسى كه همه آن زوج‌ها را آفريد، از آنچه زمين مى‌روياند، و از خودشان و از آنچه نمى‌دانند.


Wa 'Āyatun Lahumu Al-Laylu Naslakhu Minhu An-Nahāra Fa'idhā Hum Mužlimūna

37

و براى آنان نشانه (خدا) است در شب، كه روز را از آن برمى‌كنيم، و ناگهان آنان در تاريكى فرو روند؛


Wa Ash-Shamsu Tajrī Limustaqarrin Lahā Dhālika Taqdīru Al-`Azīzi Al-`Alīmi

38

و خورشيد كه تا قرارگاهش روان است؛ اين اندازه‌گيرى (خداى) شكست‌ناپذير داناست.


Wa Al-Qamara Qaddarnāhu Manāzila Ĥattá `Āda Kāl`urjūni Al-Qadīmi

39

و ماه را برايش منزلگاه‌هايى قرار داديم، تا اينكه همچون شاخك ديرينه [قوسى شكل زرد رنگ‌] برگردد.


Lā Ash-Shamsu Yanbaghī Lahā 'An Tudrika Al-Qamara Wa Lā Al-Laylu Sābiqu An-Nahāri Wa Kullun Fī Falakin Yasbaĥūna

40

نه خورشيد برايش سزاوار است كه ماه را دريابد، و نه شب بر روز پيشى گيرنده است؛ در حالى كه هر يك در مدارى شناورند.


Wa 'Āyatun Lahum 'Annā Ĥamalnā Dhurrīyatahum Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni

41

و براى آنان نشانه (خدا) است كه ما نسل آنان را در كشتى انباشته (از بارها) حمل كرديم.


Wa Khalaqnā Lahum Min Mithlihi Mā Yarkabūna

42

و براى آنان همانند آن چيزى آفريديم كه (بر آن) سوار مى‌شوند.


Wa 'In Nasha' Nughriqhum Falā Şarīkha Lahum Wa Lā Hum Yunqadhūna

43

و اگر بخواهيم آنان را غرق مى‌كنيم پس هيچ فريادرسى براى شان نيست، و (نيز) آنان نجات داده نمى‌شوند.


'Illā Raĥmatan Minnā Wa Matā`āan 'Ilá Ĥīnin

44

مگر رحمتى از جانب ما، و بهره‌اى (از دنيا) تا مدتى (معين شامل حالشان شود).


Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attaqū Mā Bayna 'Aydīkum Wa Mā Khalfakum La`allakum Turĥamūna

45

و هنگامى كه به آن (مشرك) ان گفته شود:« [خودتان را] از آنچه [از عذاب‌] در پيش‌رويتان و آنچه در پشت سرتان است حفظ كنيد، باشد كه شما (مشمول) رحمت شويد (روى بر مى‌تابند.) »


Wa Mā Ta'tīhim Min 'Āyatin Min 'Āyāti Rabbihim 'Illā Kānū `Anhā Mu`riđīna

46

و هيچ نشانه‌اى از نشانه‌هاى پروردگارشان براى آنان نمى‌آيد، مگر اينكه از آن روى گردانند.


Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Anfiqū Mimmā Razaqakumu Allāhu Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū 'Anuţ`imu Man Law Yashā'u Allāhu 'Aţ`amahu 'In 'Antum 'Illā Fī Đalālin Mubīnin

47

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« از آنچه خدا به شما روزى داده [در راه خدا] مصرف كنيد. »كسانى كه كفر ورزيدند به كسانى كه ايمان آوردند، مى‌گويند:« آيا كسى را غذا دهيم، كه اگر (بر فرض) خدا مى‌خواست او را غذا مى‌داد؟! شما جز در گمراهى آشكارى نيستيد. »


Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna

48

(كافران) مى‌گويند:« اگر راست گوييد، اين وعده (قيامت) چه وقت است؟! »


Mā Yanžurūna 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Ta'khudhuhum Wa Hum Yakhişşimūna

49

جز يك بانگ (مرگبار) را انتظار نمى‌كشند، كه آنان را فرو گيرد در حالى كه آنان [با يكديگر] كشمكش مى‌كنند.


Falā Yastaţī`ūna Tawşiyatan Wa Lā 'Ilá 'Ahlihim Yarji`ūna

50

پس نه مى‌توانند سفارش (و وصيتى) كنند، و نه به سوى خانواده‌شان باز مى‌گردند.


Wa Nufikha Fī Aş-Şūri Fa'idhā Hum Mina Al-'Ajdāthi 'Ilá Rabbihim Yansilūna

51

و (بار ديگر) در شيپور دميده مى‌شود، پس ناگهان آنان از قبرها به سوى پروردگارشان به سرعت سرازير مى‌شوند.


Qālū Yā Waylanā Man Ba`athanā Min Marqadinā Hādhā Mā Wa`ada Ar-Raĥmānu Wa Şadaqa Al-Mursalūna

52

مى‌گويند:« اى واى بر ما! چه كسى ما را از خوابگاه‌مان بر انگيخت؟! اين چيزى است كه (خداى) گسترده‌مهر وعده داده است. و فرستادگان (او) راست گفتند. »


'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna

53

(اين) جز يك بانگ (بزرگ) نبود، و [لى‌] ناگهان آنان همگى در نزد ما احضار شده‌اند.


Fālyawma Lā Tužlamu Nafsun Shay'āan Wa Lā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna

54

پس امروز چيزى بر كسى ستم نمى‌شود و جز (بر طبق) آنچه همواره انجام مى‌داديد، جزا داده نمى‌شويد.


'Inna 'Aşĥāba Al-Jannati Al-Yawma Fī Shughulin Fākihūna

55

مسلما امروز اهل بهشت به شادمانى مشغولند؛


Hum Wa 'Azwājuhum Fī Žilālin `Alá Al-'Arā'iki Muttaki'ūna

56

آنان و همسرانشان در سايه‌ها بر تخت‌ها تكيه كرده‌اند؛


Lahum Fīhā Fākihatun Wa Lahum Mā Yadda`ūna

57

براى آنان در آنجا ميوه‌اى است؛ و آنچه فرا خوانند برايشان (آماده) است.


Salāmun Qawlāan Min Rabbin Raĥīmin

58

سلام (بر شما، اين) سخنى از جانب پرودرگار مهرورز است.


Wa Amtāzū Al-Yawma 'Ayyuhā Al-Mujrimūna

59

و (ندا آيد:) اى خلافكاران امروز جدا شويد.


'Alam 'A`had 'Ilaykum Yā Banī 'Ādama 'An Lā Ta`budū Ash-Shayţāna 'Innahu Lakum `Adūwun Mubīnun

60

اى فرزندان آدم! آيا با شما پيمان نبستم كه شيطان را نپرستيد، [چرا] كه او دشمن آشكارى براى شماست؟!


Wa 'Ani A`budūnī Hādhā Şirāţun Mustaqīmun

61

و اينكه مرا بپرستيد كه اين راه راست است؟


Wa Laqad 'Ađalla Minkum Jibillāan Kathīrāan 'Afalam Takūnū Ta`qilūna

62

و بيقين گروه زيادى از شما را گمراه كرد، و آيا خردورزى نكرده‌ايد؟!


Hadhihi Jahannamu Allatī Kuntum Tū`adūna

63

اين جهنمى است كه همواره (بدان) وعده داده مى‌شديد؛


Aşlawhā Al-Yawma Bimā Kuntum Takfurūna

64

امروز به سبب كفر ورزيدنتان وارد آن شويد (و مى‌سوزيد).


Al-Yawma Nakhtimu `Alá 'Afwāhihim Wa Tukallimunā 'Aydīhim Wa Tash/hadu 'Arjuluhum Bimā Kānū Yaksibūna

65

امروز بر دهان‌هايشان مهر مى‌نهيم، و دست‌هايشان با ما سخن مى‌گويند و پاهايشان به آنچه همواره كسب مى‌كردند گواهى مى‌دهند!


Wa Law Nashā'u Laţamasnā `Alá 'A`yunihim Fāstabaqū Aş-Şirāţa Fa'anná Yubşirūna

66

و اگر (بر فرض) بخواهيم حتما چشمانشان را محو مى‌كنيم؛ و به (سوى) راه بر يكديگر پيشى گيرند، و [لى‌] چگونه مى‌بينند؟!


Wa Law Nashā'u Lamasakhnāhum `Alá Makānatihim Famā Astaţā`ū Muđīyan Wa Lā Yarji`ūna

67

و اگر (بر فرض) بخواهيم، حتما آنان را بر جايشان مسخ (و زمينگير) مى‌كنيم، پس توان رفتن ندارند و بر نمى‌گردند.


Wa Man Nu`ammirhu Nunakkis/hu Fī Al-Khalqi 'Afalā Ya`qilūna

68

و هر كس را عمر درازش دهيم، وى را در آفرينش (وجود) نگون سار مى‌سازيم؛ و آيا خردورزى نمى‌كنند؟!


Wa Mā `Allamnāhu Ash-Shi`ra Wa Mā Yanbaghī Lahu 'In Huwa 'Illā Dhikrun Wa Qur'ānun Mubīnun

69

شعر به او [پيامبر] نياموختيم، و شايسته او نيست؛ اين (سخن) جز ياد آورى و قرآن روشنگر نيست.


Liyundhira Man Kāna Ĥayyan Wa Yaĥiqqa Al-Qawlu `Alá Al-Kāfirīna

70

تا هر كس را كه زنده (دل) است هشدار دهد؛ و گفتار (سنت گونه و وعده عذاب) بر كافران تحقق يابد.


'Awalam Yarawā 'Annā Khalaqnā Lahum Mimmā `Amilat 'Aydīnā 'An`āmāan Fahum Lahā Mālikūna

71

و آيا نظر نكرده‌اند كه از آنچه دستان (قدرت) ما بر ساخته است، دام‌هايى براى آنان آفريديم و آنان مالك آنها هستند؟!


Wa Dhallalnāhā Lahum Faminhā Rakūbuhum Wa Minhā Ya'kulūna

72

و آنها را براى‌شان فروتن (و رام) ساختيم، پس [وسيله‌] سوارى‌شان از برخى آنهاست و از برخى آنها مى‌خورند؛


Wa Lahum Fīhā Manāfi`u Wa Mashāribu 'Afalā Yashkurūna

73

و براى آنان در آنها سودها و و نوشيدنى‌هاست؛ پس آيا سپاسگزارى نمى‌كنند؟!


Wa Attakhadhū Min Dūni Allāhi 'Ālihatan La`allahum Yunşarūna

74

غير از خدا معبودانى (براى پرستش) گزيده‌اند، باشد كه آنان يارى شوند؛


Lā Yastaţī`ūna Naşrahum Wa Hum Lahum Jundun Muĥđarūna

75

(ولى آنها) نمى‌توانند آنان را يارى رسانند، و آنان براى آن (بت) ان لشكرى احضار شده‌اند.


Falā Yaĥzunka Qawluhum 'Innā Na`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna

76

پس سخن آن (مشرك) ان تو را اندوهگين نسازد؛ كه ما آنچه را پنهان مى‌كنند و آنچه را آشكار مى‌سازند مى‌دانيم.


'Awalam Yara Al-'Insānu 'Annā Khalaqnāhu Min Nuţfatin Fa'idhā Huwa Khaşīmun Mubīnun

77

و آيا انسان نظر نكرده كه ما او را از آب اندك سيال آفريديم؟! و بناگاه وى دشمنى آشكار است.


Wa Đaraba Lanā Mathalāan Wa Nasiya Khalqahu Qāla Man Yuĥyī Al-`Ižāma Wa Hiya Ramīmun

78

و براى ما مثلى زد و آفرينش خود را فراموش كرده و گفت:« چه كسى اين استخوان را در حالى كه آن پوسيده است زنده مى‌سازد؟! »


Qul Yuĥyīhā Al-Ladhī 'Ansha'ahā 'Awwala Marratin Wa Huwa Bikulli Khalqin `Alīmun

79

بگو:« كسى آن را زنده مى‌كند، كه نخستين بار وى را پديد آورد؛ و او به هر آفرينشى داناست؛


Al-Ladhī Ja`ala Lakum Mina Ash-Shajari Al-'Akhđari Nārāan Fa'idhā 'Antum Minhu Tūqidūna

80

(همان) كسى كه براى شما از درخت سبز، آتشى قرار داد، و شما در هنگام (نياز) از آن (آتش) مى‌افروزيد. »


'Awalaysa Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Biqādirin `Alá 'An Yakhluqa Mithlahum Balá Wa Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu

81

و آيا كسى كه آسمان‌ها و زمين را آفريد، نمى‌تواند كه همانند آن (مردگ) ان را بيافريند؟! آرى (مى‌تواند)، و او فراوان آفرين داناست.


'Innamā 'Amruhu 'Idhā 'Arāda Shay'āan 'An Yaqūla Lahu Kun Fayakūnu

82

هنگامى كه چيزى را بخواهد، فرمان او فقط اين است كه به آن مى‌گويد:« باش! »پس [فورا موجود] مى‌شود.


Fasubĥāna Al-Ladhī Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa 'Ilayhi Turja`ūna

83

پس منزه است كسى كه فرمانروايى مطلق همه چيز تنها به دست اوست؛ و فقط به سوى او بازگردانده مى‌شويد.


Sooreh الصافات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Aş-Şāffāti Şaffāan

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به صف كشيدگان صف بسته،


Fālzzājirāti Zajrāan

2

و به بازدارندگان منع كننده،


Fālttāliyāti Dhikrāan

3

و به خوانندگان (آيات) يادآور،


'Inna 'Ilahakum Lawāĥidun

4

قطعا معبود شما يگانه است.


Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Rabbu Al-Mashāriqi

5

(همان) پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه بين آن دو است، و پروردگار خاوران.


'Innā Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bizīnatin Al-Kawākib

6

در حقيقت ما آسمان نزديك را با زيور سيارات آراستيم؛


Wa Ĥifžāan Min Kulli Shayţānin Māridin

7

و آن را از هر شيطان سركش حفظ كرديم؛


Lā Yassamma`ūna 'Ilá Al-Mala'i Al-'A`lá Wa Yuqdhafūna Min Kulli Jānibin

8

نمى توانند به جمع (فرشتگان عالم) بالاتر گوش فرا دهند و از هر جانب به آنان (تير) افكنده مى‌شود؛


Duĥūrāan Wa Lahum `Adhābun Waşibun

9

(آنان) رانده شده‌اند، و برايشان عذابى پايدار است!


'Illā Man Khaţifa Al-Khaţfata Fa'atba`ahu Shihābun Thāqibunā

10

مگر كسى كه (اسرار را) يكباره بربايد، و شهاب درخشان شكافنده‌اى او را تعقيب كند.


Fāstaftihim 'Ahum 'Ashaddu Khalqāan 'Am Man Khalaqnā 'Innā Khalaqnāhum Min Ţīnin Lāzibin

11

از آنان پرسش كن:« آيا آفرينش آنان سخت‌تر است يا كسانى كه ما آفريديم؟! »كه ما آنان را از گل چسبنده‌اى آفريديم.


Bal `Ajibta Wa Yaskharūna

12

بلكه (از انكارشان) تعجب مى كنى، و (آنان) ريشخند مى‌كنند.


Wa 'Idhā Dhukkirū Lā Yadhkurūna

13

و هنگامى كه تذكر داده شوند، يادآور نمى‌شوند.


Wa 'Idhā Ra'awā 'Āyatan Yastaskhirūna

14

و هنگامى كه نشانه‌اى (معجزه آسا) ببينند به ريشخند مى‌گيرند.


Wa Qālū 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun

15

و مى‌گويند:« اين جز سحرى آشكار نيست.


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna

16

آيا هنگامى كه مرديم و خاك و استخوان‌هايى (پوسيده) شديم، آيا حتما ما برانگيخته خواهيم شد؟!


'Awa'ābā'uunā Al-'Awwalūna

17

و آيا نياكان نخستين ما (زنده مى‌شوند)؟! »


Qul Na`am Wa 'Antum Dākhirūna

18

بگو:« آرى، در حالى كه شما خوار هستيد.


Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidatun Fa'idhā Hum Yanžurūna

19

و آن فقط يك خروش است و ناگهان آنان (زنده مى‌شوند و) نگاه مى كنند؛


Wa Qālū Yā Waylanā Hādhā Yawmu Ad-Dīni

20

و مى‌گويند: اى واى بر ما، اين روز جزاست! »


Hādhā Yawmu Al-Faşli Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna

21

(ندا مى آيد:) اين روز جدايى است كه همواره آن را دروغ مى انگاشتيد.


Aĥshurū Al-Ladhīna Žalamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budūna

22

كسانى را كه ستم كرده‌اند و همسانان ايشان و آنچه را جز خدا همواره مى‌پرستيدند،


Min Dūni Allāhi Fāhdūhum 'Ilá Şirāţi Al-Jaĥīmi

23

گردآورى كنيد و آنان را به سوى راه دوزخ رهنمون شويد.


Wa Qifūhum 'Innahum Mas'ūlūna

24

و آنان را نگاه داريد، [چرا] كه آنان مورد بازپرسى قرار مى‌گيرند.


Mā Lakum Lā Tanāşarūna

25

شما را چه شده كه يكديگر را يارى نمى كنيد؟!


Bal Humu Al-Yawma Mustaslimūna

26

بلكه امروز آنان در پى تسليم‌اند.


Wa 'Aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna

27

و برخى آنان به برخى [ديگر] رو كرده در حالى كه از يكديگر مى‌پرسند؛


Qālū 'Innakum Kuntum Ta'tūnanā `Ani Al-Yamīni

28

(پيروان به رهبران) گويند:« مسلما شما همواره از در راستى با ما در مى آمديد! »


Qālū Bal Lam Takūnū Mu'uminīna

29

(رهبران در پاسخ) گويند:« بلكه (خودتان) مؤمن نبوديد.


Wa Mā Kāna Lanā `Alaykum Min Sulţānin Bal Kuntum Qawmāan Ţāghīna

30

و براى ما هيچ تسلطى بر شما نبود، بلكه (شما) گروهى طغيانگر بوديد.


Faĥaqqa `Alaynā Qawlu Rabbinā 'Innā Ladhā'iqūna

31

پس سخن (سنت گونه) پروردگارمان در مورد (مجازات) ما تحقق يافت، قطعا ما چشنده (عذاب) هستيم!


Fa'aghwaynākum 'Innā Kunnā Ghāwīna

32

و شما را گمراه كرديم، [چرا] كه ما گمراه بوديم. »


Fa'innahum Yawma'idhin Fī Al-`Adhābi Mushtarikūna

33

و در واقع آنان در آن روز در عذاب شريكند.


'Innā Kadhālika Naf`alu Bil-Mujrimīna

34

در حقيقت ما با خلافكاران اينچنين مى كنيم.


'Innahum Kānū 'Idhā Qīla Lahum Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Yastakbirūna

35

[چرا] كه آنان هنگامى كه به ايشان گفته مى‌شد:« هيچ معبودى جز خدا نيست. »همواره تكبر مى‌ورزيدند؛


Wa Yaqūlūna 'A'innā Latārikū 'Ālihatinā Lishā`irin Majnūnin

36

و مى‌گفتند:« آيا واقعا ما معبودانمان را بخاطر شاعرى ديوانه رهاكنيم؟! »


Bal Jā'a Bil-Ĥaqqi Wa Şaddaqa Al-Mursalīna

37

(چنين نيست،) بلكه حق را آورده و فرستادگان (الهى) را تاييد كرده‌است.


'Innakum Ladhā'iqū Al-`Adhābi Al-'Alīmi

38

قطعا شما عذاب دردناكى را خواهيد چشيد!


Wa Mā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna

39

و جز به آنچه همواره انجام مى‌داديد مجازات نخواهيد شد.


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

40

جز بندگان خالص شده خدا؛


'Ūlā'ika Lahum Rizqun Ma`lūmun

41

آنان برايشان« روزى »معينى است،


Fawākihu Wa Hum Mukramūna

42

(از انواع) ميوه‌هاست، و آنان گرامى داشته شده‌اند؛


Fī Jannāti An-Na`īmi

43

در حالى كه در بوستان‌هاى پر نعمت (بهشت)،


`Alá Sururin Mutaqābilīna

44

برتخت هايى روياروى همند،


Yuţāfu `Alayhim Bika'sin Min Ma`īnin

45

جامى از (شراب) لبريز برگردشان چرخانده مى‌شود،


Bayđā'a Ladhdhatin Lilshshāribīna

46

(شرابى) سپيد (و درخشان) كه براى نوشندگان لذت بخش است؛


Lā Fīhā Ghawlun Wa Lā Hum `Anhā Yunzafūna

47

نه در آن تباهى (خرد) است، و نه آنان از آن مست مى‌شوند.


Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi `Īnun

48

و نزد آنان (همسرانى) چشم فروهشته [و] فراخ ديده باشند؛


Ka'annahunna Bayđun Maknūnun

49

(از شدت سفيدى) چنانكه‌گويى آنان تخم مرغ هاى (زير پر) پنهان مانده اند.


Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna

50

و برخى آنان به برخى [ديگر] رو كرده در حالى كه از يكديگر مى‌پرسند،


Qāla Qā'ilun Minhum 'Innī Kāna Lī Qarīnun

51

گوينده‌اى از آنان مى‌گويد:« راستى من همنشينى (در دنيا) داشتم.


Yaqūlu 'A'innaka Lamina Al-Muşaddiqīna

52

كه مى‌گفت: آيا قطعا تو از تأييد كنندگان (معاد) هستى؟


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamadīnūna

53

آيا هنگامى كه مرديم و خاك و استخوان‌هايى (پوسيده) شديم آيا واقعا ما جزاداده مى‌شويم؟! »


Qāla Hal 'Antum Muţţali`ūna

54

گويد:« آيا شما (از جاى او) آگاهيد؟ »


Fāţţala`a Fara'āhu Fī Sawā'i Al-Jaĥīmi

55

پس آگاه شود و او را در ميان دوزخ ببيند؛


Qāla Ta-Allāhi 'In Kidta Laturdīni

56

گويد:« به خدا سوگند واقعا نزديك بود [مرا] به هلاكت اندازى.


Wa Lawlā Ni`matu Rabbī Lakuntu Mina Al-Muĥđarīna

57

و اگر نعمت پروردگارم نبود، حتما از احضار شدگان (در دوزخ) بودم!


'Afamā Naĥnu Bimayyitīna

58

پس آيا ما جز به (همان) مرگ اولمان (ديگر) نمى‌ميريم.


'Illā Mawtatanā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna

59

و ما عذاب نخواهيم شد؟!


'Inna Hādhā Lahuwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu

60

قطعا تنها اين كاميابى بزرگ است! »


Limithli Hādhā Falya`mali Al-`Āmilūna

61

پس بايد براى مثل اين (پاداش) كوشندگان عمل كنند.


'Adhalika Khayrun Nuzulāan 'Am Shajaratu Az-Zaqqūmi

62

آيا اين (نعمت‌هاى بهشتى بعنوان نخستين) پذيرايى بهتر است، يا درخت (نفرت‌انگيز) زقوم؟!


'Innā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimīna

63

كه ما آن را آزمايش (و عذاب) براى ستمكاران قرار داديم.


'Innahā Shajaratun Takhruju Fī 'Aşli Al-Jaĥīmi

64

كه آن درختى است كه از بن دوزخ بيرون مى آيد؛


Ţal`uhā Ka'annahu Ru'ūsu Ash-Shayāţīni

65

شكوفه آن (درخت، از زشتى) چنانكه‌گويى همانند سرهاى شيطان‌هاست!


Fa'innahum La'ākilūna Minhā Famāli'ūna Minhā Al-Buţūna

66

و قطعا آن (ستمكار) ان از آن مى خورند و شكم‌ها را از آن پرمى‌كنند.


Thumma 'Inna Lahum `Alayhā Lashawbāan Min Ĥamīmin

67

سپس قطعا آنان بر روى آن (غذا)، آب سوزان آلوده مى نوشند!


Thumma 'Inna Marji`ahum La'ilá Al-Jaĥīmi

68

سپس قطعا بازگشت آنان به سوى دوزخ است.


'Innahum 'Alfawā 'Ābā'ahum Đāllīna

69

[چرا] كه آنان پدرانشان را گمراه يافتند،


Fahum `Alá 'Āthārihim Yuhra`ūna

70

و آنان بدنبال آن (پدر) ان مى‌شتابند.


Wa Laqad Đalla Qablahum 'Aktharu Al-'Awwalīna

71

و بيقين قبل از آنان بيشتر پيشينيان گمراه شدند.


Wa Laqad 'Arsalnā Fīhim Mundhirīna

72

و بيقين در [ميان‌] آنان هشدارگرانى فرستاديم.


Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna

73

پس بنگر كه فرجام هشدارداده شدگان چگونه شد؟!


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

74

مگر بندگان خالص شده خدا (كه نجات يافتند.)


Wa Laqad Nādānā Nūĥun Falani`ma Al-Mujībūna

75

و بيقين نوح، ما را نداداد، و چه خوب پاسخ دهنده‌اى بوديم.


Wa Najjaynāhu Wa 'Ahlahu Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi

76

و وى و خانواده اش را از اندوه بزرگ نجات داديم؛


Wa Ja`alnā Dhurrīyatahu Humu Al-Bāqīna

77

و تنها نسل اورا باقى گذاشتيم.


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

78

و (نام نيك) او را در (ميان ملت‌هاى) پسين برجاى گذاشتيم.


Salāmun `Alá Nūĥin Fī Al-`Ālamīna

79

در ميان جهانيان سلام بر نوح [باد]؛


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

80

كه ما اينگونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

81

[چرا] كه او از بندگان مؤمن ما بود.


Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna

82

سپس ديگران (مشركان) را غرق كرديم.


Wa 'Inna Min Shī`atihi La'ibrāhīma

83

و قطعا ابراهيم از پيروان او بود؛


'Idh Jā'a Rabbahu Biqalbin Salīmin

84

آنگاه كه با دلى سالم به پيشگاه پروردگارش آمد؛


'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mādhā Ta`budūna

85

هنگامى كه به پدر (مادرش يا عموي) ش و قومش گفت:« چه مى پرستيد؟!


'A'ifkāan 'Ālihatan Dūna Allāhi Turīdūna

86

آيا دروغ بزرگ (كه همان پرستش) معبودانى جز خداست را مى خواهيد؟!


Famā Žannukum Birabbi Al-`Ālamīna

87

پس گمانتان به پروردگار جهانيان چيست؟! »


Fanažara Nažratan Fī An-Nujūmi

88

پس با نگاهى به ستارگان در نگريست،


Faqāla 'Innī Saqīmun

89

و گفت:« در حقيقت من بيمارم. »


Fatawallawā `Anhu Mudbirīna

90

پس (مشركان) پشت كرده، از او روى برتافتند.


Farāgha 'Ilá 'Ālihatihim Faqāla 'Alā Ta'kulūna

91

پس به سوى معبودانشان روى كرد و گفت:« آيا [غذا] نمى خوريد؟!


Mā Lakum Lā Tanţiqūna

92

شما را چه شده كه سخن نمى‌گوييد؟! »


Farāgha `Alayhim Đarbāan Bil-Yamīni

93

پس با ضربه (قدرتمند دست) راست، به سوى آن (معبود) ان روى آورد،


Fa'aqbalū 'Ilayhi Yaziffūna

94

و (مشركان) شتابان به سوى او آمدند.


Qāla 'Ata`budūna Mā Tanĥitūna

95

(ابراهيم) گفت:« آيا آنچه را مى تراشيد مى پرستيد؟!


Wa Allāhu Khalaqakum Wa Mā Ta`malūna

96

و حال آنكه خدا شما و آنچه را مى سازيد، آفريده است! »


Qālū Abnū Lahu Bunyānāan Fa'alqūhu Fī Al-Jaĥīmi

97

(بت پرستان) گفتند:« ساختمان (آتشكده‌ا) ى براى او بسازيد و وى را در آن دوزخ بيفكنيد! »


Fa'arādū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu Al-'Asfalīna

98

و خواستند براى او نقشه‌اى بكشند (و نابودش كنند)، و [لى‌] آنان را فروترين (و خوارترين مردم) گردانيديم.


Wa Qāla 'Innī Dhāhibun 'Ilá Rabbī Sayahdīni

99

و (ابراهيم) گفت:« در حقيقت من به سوى پروردگارم رهسپارم، كه بزودى [مرا] رهنمون شود.


Rabbi Hab Lī Mina Aş-Şāliĥīna

100

پروردگارا! به من از (فرزندان) شايسته ببخش! »


Fabashsharnāhu Bighulāmin Ĥalīmin

101

پس او را به پسرى بردبار مژده داديم.


Falammā Balagha Ma`ahu As-Sa`ya Qāla Yā Bunayya 'Innī 'Ará Fī Al-Manāmi 'Annī 'Adhbaĥuka Fānžur Mādhā Tará Qāla Yā 'Abati Af`al Mā Tu'umaru Satajidunī 'In Shā'a Allāhu Mina Aş-Şābirīna

102

و هنگامى كه (پسر) به حد [كار و] كوشش با او رسيد، گفت:« اى پسركم! در حقيقت من در خواب مى‌بينم كه من تورا سر مى‌برم! پس بنگر چه به نظرت مى‌رسد؟ » (اسماعيل) گفت:« اى پدرم! آنچه را مأموريت دارى انجام ده، اگر خدا بخواهد بزودى مرا از شكيبايان خواهى يافت. »


Falammā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabīni

103

و هنگامى كه هر دو تسليم شدند و او را به پيشانى بر خاك نهاد،


Wa Nādaynāhu 'An Yā 'Ibrāhīmu

104

و او را ندا داديم كه:« اى ابراهيم!


Qad Şaddaqta Ar-Ru'uyā 'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

105

بيقين آن خواب را تأييد كردى (و تحقق بخشيدى). »در واقع اينگونه، نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Inna Hādhā Lahuwa Al-Balā'u Al-Mubīnu

106

قطعا اين تنها آزمايش روشنگر بود؛


Wa Fadaynāhu Bidhibĥin `Ažīmin

107

و قربانى بزرگى را تاوان او داديم.


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

108

و (نام نيك) اورا در (ميان ملت هاى) پسين برجاى گذاشتيم.


Salāmun `Alá 'Ibrāhīma

109

سلام بر ابراهيم!


Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

110

اينگونه، نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

111

[چرا] كه او از بندگان مؤمن ما بود.


Wa Bashsharnāhu Bi'isĥāqa Nabīyan Mina Aş-Şāliĥīna

112

و او را به اسحاق در حالى كه پيامبرى از شايستگان بود بشارت داديم.


Wa Bāraknā `Alayhi Wa `Alá 'Isĥāqa Wa Min Dhurrīyatihimā Muĥsinun Wa Žālimun Linafsihi Mubīnun

113

و به او و به اسحاق بركت داديم؛ و از نسل آن دو (برخى) نيكوكارند و (برخى) ستمكارى آشكار، برخويشتنند.


Wa Laqad Manannā `Alá Mūsá Wa Hārūna

114

و بيقين به موسى و هارون منت نهاديم [و نعمت بزرگى بخشيديم‌].


Wa Najjaynāhumā Wa Qawmahumā Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi

115

و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم؛


Wa Naşarnāhum Fakānū Humu Al-Ghālibīna

116

و آنان را يارى كرديم، پس فقط (آنان) بر دشمنان پيروز شدند.


Wa 'Ātaynāhumā Al-Kitāba Al-Mustabīna

117

و به آن دو، كتاب روشنگر داديم؛


Wa Hadaynāhumā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma

118

و آن دو را به راه راست راهنمايى كرديم.


Wa Taraknā `Alayhimā Fī Al-'Ākhirīna

119

و (نام نيك) آن دو را در (ميان ملت هاى) پسين برجاى گذاشتيم.


Salāmun `Alá Mūsá Wa Hārūna

120

سلام بر موسى و هارون!


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

121

كه اينگونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Innahumā Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

122

[چرا] كه آن دو از بندگان مؤمن ما بودند.


Wa 'Inna 'Ilyāsa Lamina Al-Mursalīna

123

و قطعا الياس از [جمله‌] فرستادگان (خدا) بود؛


'Idh Qāla Liqawmihi 'Alā Tattaqūna

124

آنگاه كه به قومش گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمى كنيد؟!


'Atad`ūna Ba`lāan Wa Tadharūna 'Aĥsana Al-Khāliqīna

125

آيا بت« بعل »را مى خوانيد (و مى پرستيد) و نيكوترين آفرينندگان را رها مى سازيد؟!


Al-Laha Rabbakum Wa Rabba 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna

126

(همان) خدا كه پروردگار شما و پروردگار نياكان نخستين شماست! »


Fakadhdhabūhu Fa'innahum Lamuĥđarūna

127

پس او را تكذيب كردند؛ و قطعا آنان (براى عذاب) احضار شدگانند!


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

128

مگر بندگان خالص شده خدا.


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

129

و (نام نيك) او را در (ميان امت‌هاى) پسين برجاى گذارديم.


Salāmun `Alá Ilyāsin

130

سلام بر الياسين!


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

131

مسلما ما اينگونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

132

[چرا] كه او از بندگان مؤمن ماست.


Wa 'Inna Lūţāan Lamina Al-Mursalīna

133

و قطعا لوط از فرستاده شدگان (خدا) بود،


'Idh Najjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna

134

آنگاه كه او و خانواده‌اش همگى را نجات داديم،


'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna

135

مگر پيرزنى كه در ميان بازماندگان (در عذاب) بود.


Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna

136

سپس ديگران را درهم كوبيديم!


Wa 'Innakum Latamurrūna `Alayhim Muşbiĥīna

137

و قطعا شما صبحگاهان و شبانگاه برآنان مى‌گذريد،


Wa Bil-Layli 'Afalā Ta`qilūna

138

پس آيا خردورزى نمى‌كنيد؟!


Wa 'Inna Yūnis Lamina Al-Mursalīna

139

و قطعا يونس از فرستادگان (خدا) بود.


'Idh 'Abaqa 'Ilá Al-Fulki Al-Mashĥūni

140

آنگاه كه به سوى كشتى انباشته (از كالا و مردم) بگريخت؛


Fasāhama Fakāna Mina Al-Mudĥađīna

141

ا آنان قرعه افكند و (قرعه به نام او افتاد و) از ساقط شدگان (به دريا) شد.


Fāltaqamahu Al-Ĥūtu Wa Huwa Mulīmun

142

و ماهى (بزرگى) او را بلعيد، در حالى كه او سزاوار سرزنش بود؛


Falawlā 'Annahu Kāna Mina Al-Musabbiĥīna

143

و اگر او از تسبيح كنندگان نبود،


Lalabitha Fī Baţnihi 'Ilá Yawmi Yub`athūna

144

حتما تا روزى كه (مردم) برانگيخته مى‌شوند در شكم آن (ماهى) درنگ مى‌كرد!


Fanabadhnāhu Bil-`Arā'i Wa Huwa Saqīmun

145

پس اورا به كرانه خشكى افكنديم در حالى كه او بيمار بود؛


Wa 'Anbatnā `Alayhi Shajaratan Min Yaqţīnin

146

و بر فراز او گياهى از (نوع) كدو برويانديم.


Wa 'Arsalnāhu 'Ilá Miā'ati 'Alfin 'Aw Yazīdūna

147

و او را به سوى صد هزار (نفر) يا بيشتر فرستاديم؛


Fa'āmanū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥīnin

148

و ايمان آوردند، و تا زمان (مرگ) بهره‌مندشان ساختيم.


Fāstaftihim 'Alirabbika Al-Banātu Wa Lahumu Al-Banūna

149

و از آن (مشرك) ان بپرس:« آيا فقط دختران براى پروردگار توست و فقط پسران براى آنان است؟!


'Am Khalaqnā Al-Malā'ikata 'Ināthāan Wa Hum Shāhidūna

150

يا فرشتگان را ماده آفريديم در حالى كه آنان گواه بودند؟! »


'Alā 'Innahum Min 'Ifkihim Layaqūlūna

151

آگاه باشيد كه آنان قطعا براثر دروغ بزرگشان مى‌گويند:


Walada Allāhu Wa 'Innahum Lakādhibūna

152

« خدا فرزند آورده. »در حالى كه آنان مسلما دروغگويند.


'Āşţafá Al-Banāti `Alá Al-Banīna

153

آيا دختران را بر پسران برگزيده است؟!


Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna

154

شما را چه شده؟! چگونه داورى مى كنيد؟!


'Afalā Tadhakkarūn

155

آيا (غافليد) و متذكر نمى‌شويد؟!


'Am Lakum Sulţānun Mubīnun

156

بلكه آيا دليل آشكارى براى شماست؟


Fa'tū Bikitābikum 'In Kuntum Şādiqīna

157

پس كتابتان را بياوريد اگر راست گوييد!


Wa Ja`alū Baynahu Wa Bayna Al-Jinnati Nasabāan Wa Laqad `Alimati Al-Jinnatu 'Innahum Lamuĥđarūna

158

و (مشركان) بين او (خدا) و بين جن‌ها نسبت (خويشاوندى) قراردادند، و بيقين جن‌ها مى‌دانند كه قطعا آنان (براى عذاب) احضار شدگانند.


Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna

159

منزه است خدا از آنچه (اورا) وصف مى كنند،


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

160

مگر بندگان خالص شده خدا.


Fa'innakum Wa Mā Ta`budūna

161

و شما و آنچه را پرستش مى كنيد،


Mā 'Antum `Alayhi Bifātinīna

162

شما براساس آن گمراه كننده (كسى) نيستيد،


'Illā Man Huwa Şālī Al-Jaĥīmi

163

مگر كسى كه او در دوزخ وارد شود (و بسوزد).


Wa Mā Minnā 'Illā Lahu Maqāmun Ma`lūmun

164

و هيچ يك از ما نيست جز آنكه جايگاه معينى دارد؛


Wa 'Innā Lanaĥnu Aş-Şāffūna

165

و قطعا فقط ما (براى اطاعت) صف كشيده‌ايم؛


Wa 'Innā Lanaĥnu Al-Musabbiĥūna

166

و فقط ما تسبيح گوييم.


Wa 'In Kānū Layaqūlūna

167

و مسلما همواره مى‌گفتند:


Law 'Anna `Indanā Dhikrāan Mina Al-'Awwalīna

168

« اگر (بر فرض) يادى (از كتاب‌هاى) پيشينيان نزد ما بود،


Lakunnā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

169

بيقين، ما بندگان خالص شده خدا بوديم. »


Fakafarū Bihi Fasawfa Ya`lamūna

170

و [لى‌] بدان كفر ورزيدند، و در آينده خواهند دانست.


Wa Laqad Sabaqat Kalimatunā Li`ibādinā Al-Mursalīn

171

و بيقين سخن (سنت گونه) ما در مورد بندگان فرستاده شده ما از پيش (مقرر شده) است.


'Innahum Lahumu Al-Manşūrūna

172

كه قطعا تنها آنان يارى شدگانند،


Wa 'Inna Jundanā Lahumu Al-Ghālibūna

173

و مسلما فقط لشكر ما پيروزند.


Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin

174

پس تا زمان [معينى‌] از آنان روى برتاب.


Wa 'Abşirhum Fasawfa Yubşirūna

175

و آنان را بنگر پس در آينده خواهند ديد!


'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna

176

و آيا آنان به عذاب ما شتاب مى‌ورزند؟!


Fa'idhā Nazala Bisāĥatihim Fasā'a Şabāĥu Al-Mundharīna

177

و [لى‌] هنگامى كه (عذاب) در آستانه (خانه‌ها) يشان فرود آيد، پس صبحگاه هشدار داده‌شدگان، بد است!


Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin

178

و تا زمان [معينى‌] از آنان روى برتاب.


Wa 'Abşir Fasawfa Yubşirūna

179

و بنگر پس در آينده خواهند ديد.


Subĥāna Rabbika Rabbi Al-`Izzati `Ammā Yaşifūna

180

پروردگار تو، (همان) پروردگار شكست ناپذير، منزه است از آنچه (مشركان) وصف مى‌كنند.


Wa Salāmun `Alá Al-Mursalīna

181

و سلام بر فرستاده شدگان (خدا)!


Wa Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna

182

و ستايش مخصوص خدايى است كه پروردگار جهانيان است.


Sooreh ص

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Şād Wa Al-Qur'āni Dhī Adh-Dhikri

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ صاد، سوگند به قرآن صاحب ياد (كه تو برحقى)!


Bali Al-Ladhīna Kafarū Fī `Izzatin Wa Shiqāqin

2

بلكه كسانى كه كفر ورزيدند در نخوت و ستيز [و جدايى‌] هستند.


Kam 'Ahlaknā Min Qablihim Min Qarnin Fanādawā Walāta Ĥīna Manāşin

3

چه بسيار گروه‌هايى را پيش از آنان هلاك كرديم؛ و (به هنگام عذاب، ما را) ندا دادند، در حالى كه زمان پناهجويى نبود.


Wa `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Wa Qāla Al-Kāfirūna Hādhā Sāĥirun Kadhdhābun

4

و (مشركان) به شگفت آمدند كه (پيامبرى) هشدارگر از ميان آنان به سراغشان آمد؛ و كافران گفتند:« اين ساحر بسيار دروغگويى است.


Aja`ala Al-'Ālihata 'Ilahāan Wāĥidāan 'Inna Hādhā Lashay'un `Ujābun

5

آيا معبودان (متعدد) را معبود يگانه گردانيده است؟! قطعا اين چيزى بسيار شگفت‌آور است! »


Wa Anţalaqa Al-Mala'u Minhum 'Ani Amshū Wa Aşbirū `Alá 'Ālihatikum 'Inna Hādhā Lashay'un Yurādu

6

و اشراف آنان باشتاب به راه افتادند (و گفتند:) برويد و بر (پرستش) معبودانتان شكيبا باشيد، قطعا اين چيزى است كه خواسته شده است.


Mā Sami`nā Bihadhā Fī Al-Millati Al-'Ākhirati 'In Hādhā 'Illā Akhtilāqun

7

اين (مطالب پيامبر) را در آيين بازپسين نشنيده‌ايم؛ اين (ادعا) جز دروغى بربافته نيست.


A'uunzila `Alayhi Adh-Dhikru Min Bayninā Bal Hum Fī Shakkin Min Dhikrī Bal Lammā Yadhūqū `Adhābi

8

آيا از ميان ما، آگاه كننده [قرآن‌] بر او [محمد] فروفرستاده شده است؟! بلكه آنان از (وحى) يادآور من، در شك‌اند، بلكه هنوز عذاب [من‌] را نچشيده‌اند.


'Am `Indahum Khazā'inu Raĥmati Rabbika Al-`Azīzi Al-Wahhābi

9

يا منابع رحمت پروردگار شكست ناپذير [و] بسيار بخشنده تو نزد آنان است؟!


'Am Lahum Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Falyartaqū Fī Al-'Asbābi

10

يا فرمانروايى آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان اين دو است از آن آنان است؟! (اگر چنين است) پس با وسايلى به (آسمان) بالا روند.


Jundun Mā Hunālika Mahzūmun Mina Al-'Aĥzābi

11

(آنان) لشكركى از حزب‌ها هستند كه در آنجا شكست خورده‌اند.


Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa `Ādun Wa Fir`awnu Dhū Al-'Awtādi

12

پيش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب ميخ‌ها، (پيامبران ما را) تكذيب كردند.


Wa Thamūdu Wa Qawmu Lūţin Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati 'Ūlā'ika Al-'Aĥzābu

13

و (نيز) ثمود و قوم لوط و اهل ايكه (سرزمين پردرخت قوم شعيب) آنان حزب‌هايى بودند (كه پيامبران را تكذيب كردند).


'In Kullun 'Illā Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa `Iqābi

14

هيچ كدام نبودند مگر اينكه فرستادگان (خدا) را تكذيب كردند و كيفر [من برآنان‌] تحقق يافت.


Wa Mā Yanžuru Hā'uulā' 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawāqin

15

اينان جز يك بانگ (مرگبار) را انتظار نمى‌كشند، كه هيچ بازگشتى براى آن وجود ندارد!


Wa Qālū Rabbanā `Ajjil Lanā Qiţţanā Qabla Yawmi Al-Ĥisābi

16

و (مشركان) گفتند:« [اى‌] پروردگار ما! قبل از روز حساب در دادن سهم ما (از عذاب، بر ايمان) شتاب كن. »


Aşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Adhkur `Abdanā Dāwūda Dhā Al-'Aydi 'Innahu 'Awwābun

17

برآنچه مى‌گويند شكيبا باش: و يادكن بنده ما داود را كه صاحب دستان (قدرتمندى) بود، كه او توبه كار بود.


'Innā Sakhkharnā Al-Jibāla Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ashīyi Wa Al-'Ishrāqi

18

در حقيقت ما (منافع) كوه‌ها را مسخر (او) ساختيم كه هر عصرگاه و بامداد با او تسبيح مى‌گفتند.


Wa Aţ-Ţayra Maĥshūratan Kullun Lahu 'Awwābun

19

و پرندگان را (رام او ساختيم) در حالى كه گردآمده [و] همه به سوى او بازگشت مى‌كردند.


Wa Shadadnā Mulkahu Wa 'Ātaynāhu Al-Ĥikmata Wa Faşla Al-Khiţābi

20

و فرمانروايى او را محكم ساختيم؛ و به او فرزانگى و سخنى فيصله بخش داديم.


Wa Hal 'Atāka Naba'u Al-Khaşmi 'Idh Tasawwarū Al-Miĥrāba

21

و آيا خبر بزرگ دعواگران به تو رسيد هنگامى كه از محراب (داود) بالا رفتند؟!


'Idh Dakhalū `Alá Dāwūda Fafazi`a Minhum Qālū Lā Takhaf Khaşmāni Baghá Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tushţiţ Wa Ahdinā 'Ilá Sawā'i Aş-Şirāţi

22

(همان) هنگام كه بر داود وارد شدند و از آنان وحشت كرد؛ گفتند:« نترس، (ما) دو، دعواگريم كه برخى از ما بر برخى [ديگر] ستم كرده، پس ميان ما بحق داورى كن و گزاف مگوى و ما را به راه درست راهنمايى كن.


'Inna Hādhā 'Akhī Lahu Tis`un Wa Tis`ūna Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faqāla 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī Al-Khiţābi

23

در واقع اين برادر من است، او نود و نه ميش دارد و من يك ميش دارم، و [لى‌] گفته است كه مرا سرپرست آن (يك ميش نيز) بنما؛ و در سخن بر من غلبه كرده است. »


Qāla Laqad Žalamaka Bisu'uāli Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi Wa 'Inna Kathīrāan Mina Al-Khulaţā'i Layabghī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Qalīlun Mā Hum Wa Žanna Dāwūdu 'Annamā Fatannāhu Fāstaghfara Rabbahu Wa Kharra Rāki`āan Wa 'Anāba

24

(داود) گفت:« بيقين با درخواست ميش تو براى افزودن به ميش‌هايش، برتو ستم نموده؛ و قطعا بسيارى از شريكان (و دوستان) برخى آنان بر برخى [ديگر] ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام داده اند؛ و [لى‌] آنان اندكند. »و داود دانست كه اورا آزمايش كرده‌ايم، پس از پروردگارش طلب آمرزش نمود و ركوع كنان (بر زمين) افتاد و (با توبه به سوى خدا) بازگشت.


Faghafarnā Lahu Dhālika Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin

25

و ما آن (كار) را بر او آمرزيديم، و قطعا براى او نزد ما (مقامى) نزديك و بازگشتى نيكوست.


Yā Dāwūdu 'Innā Ja`alnāka Khalīfatan Fī Al-'Arđi Fāĥkum Bayna An-Nāsi Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`i Al-Hawá Fayuđillaka `An Sabīli Allāhi 'Inna Al-Ladhīna Yađillūna `An Sabīli Allāhi Lahum `Adhābun Shadīdun Bimā Nasū Yawma Al-Ĥisābi

26

اى داود! در واقع ما تو را جانشين [نماينده خود] در زمين قرار داديم؛ پس بين مردم بحق داورى كن، و از هوس پيروى مكن كه تورا از راه خدا گمراه مى سازد؛ در حقيقت كسانى كه از راه خدا گمراه شوند، بخاطر فراموش كردن روز حساب، عذاب شديدى براى آنان است!


Wa Mā Khalaqnā As-Samā'a Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţilāan Dhālika Žannu Al-Ladhīna Kafarū Fawaylun Lilladhīna Kafarū Mina An-Nāri

27

و آسمان و زمين و آنچه را ميان آن دو است بيهوده نيافريديم؛ اين گمان كسانى است كه كفر ورزيدند؛ پس واى بر كسانى كه كفر ورزيدند از آتش (دوزخ).


'Am Naj`alu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Kālmufsidīna Fī Al-'Arđi 'Am Naj`alu Al-Muttaqīna Kālfujjāri

28

بلكه آيا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند همچون فسادگران در زمين قرار مى‌دهيم، يا پارسايان (خود نگهدار) را همچون بدكاران قرار مى‌دهيم؟!


Kitābun 'Anzalnāhu 'Ilayka Mubārakun Liyaddabbarū 'Āyātihi Wa Liyatadhakkara 'Ūlū Al-'Albābi

29

(اين) كتابى خجسته است كه آن را به سوى تو فرو فرستاديم، تا در آيات آن تدبركنند و تا خردمندان متذكر شوند.


Wa Wahabnā Lidāwūda Sulaymāna Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun

30

و سليمان را به داود بخشيديم؛ چه بنده نيكويى بود! [چرا] كه او توبه كار بود.


'Idh `Uriđa `Alayhi Bil-`Ashīyi Aş-Şāfinātu Al-Jiyādu

31

(يادكن) هنگامى را كه عصرگاهان اسبان چابك تندرو بر او عرضه شد،


Faqāla 'Innī 'Aĥbabtu Ĥubba Al-Khayri `An Dhikri Rabbī Ĥattá Tawārat Bil-Ĥijābi

32

و گفت:« در حقيقت من (اسبان) نيكو را بخاطر ياد پروردگارم دوست دارم. » (و به آنها نگاه كرد) تا اينكه در (پشت) مانعى پنهان شدند.


Ruddūhā `Alayya Faţafiqa Masĥāan Bis-Sūqi Wa Al-'A`nāqi

33

(و گفت:) آنها را نزد من بازگردانيد. پس شروع كرد كه بر ساق‌ها و گردن‌هاى آنها دست كشد.


Wa Laqad Fatannā Sulaymāna Wa 'Alqaynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Thumma 'Anāba

34

و بيقين سليمان را آزموديم و بر تخت او جسدى افكنديم؛ سپس (با توبه به سوى خدا) بازگشت.


Qāla Rabbi Aghfir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yanbaghī Li'ĥadin Min Ba`dī 'Innaka 'Anta Al-Wahhābu

35

گفت:« پروردگارا! مرا بيامرز و حكومتى به من ببخش كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد، [چرا] كه تنها تو بسيار بخشنده‌اى. »


Fasakhkharnā Lahu Ar-Rīĥa Tajrī Bi'amrihi Rukhā'an Ĥaythu 'Aşāba

36

و باد را رام او ساختيم، در حالى كه به فرمانش بنرمى به هر كجا خواست روان مى‌شد.


Wa Ash-Shayāţīna Kulla Bannā'in Wa Ghawwāşin

37

و شيطان ها را (از) هر بنا و غواص (رام او ساختيم).


Wa 'Ākharīna Muqarranīna Fī Al-'Aşfādi

38

و (گروه) ديگر را كه نزديك به همديگر در زنجيرها [بسته شده‌] اند (تحت سلطه او قرار داديم).


Hādhā `Aţā'uunā Fāmnun 'Aw 'Amsik Bighayri Ĥisābin

39

(و به او گفتيم:) اين بخشش ماست؛ پس بى‌شمار [و بدون محاسبه‌] ببخش يا نگاه‌دار.


Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin

40

و قطعا براى او [سليمان‌]، نزد ما (مقامى) نزديك و بازگشتى نيكوست.


Wa Adhkur `Abdanā 'Ayyūba 'Idh Nādá Rabbahu 'Annī Massanī Ash-Shayţānu Binuşbin Wa `Adhābin

41

و يادكن بنده ما ايوب را، هنگامى كه پروردگارش را ندا داد: كه شيطان به من رنج و عذابى رساند!


Arkuđ Birijlika Hādhā Mughtasalun Bāridun Wa Sharābun

42

(به او گفتيم:) پاى خود را (بر زمين) بكوب؛ اين (چشمه) آبى سرد و نوشيدنى است.


Wa Wahabnā Lahu 'Ahlahu Wa Mithlahum Ma`ahum Raĥmatan Minnā Wa Dhikrá Li'wlī Al-'Albābi

43

و خانواده‌اش و همانند آنان را همراهشان به او بخشيديم، تا رحمتى از جانب ما و تذكرى براى خردمندان باشد.


Wa Khudh Biyadika Đighthāan Fāđrib Bihi Wa Lā Taĥnath 'Innā Wajadnāhu Şābirāan Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun

44

(و به او گفتيم:) دسته اى (گياه) به دست گير و با آن بزن و سوگند خود را مشكن. كه ما او را شكيبا يافتيم؛ چه بنده نيكويى بود [چرا] كه او توبه‌كار بود.


Wa Adhkur `Ibādanā 'Ibrāhīma Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba 'Ūlī Al-'Aydī Wa Al-'Abşāri

45

و يادكن بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را، كه صاحبان دستان (نيرومند) و چشمان (با بصيرت) بودند.


'Innā 'Akhlaşnāhum Bikhālişatin Dhikrá Ad-Dāri

46

در حقيقت ما آنان را با خلوص [ويژه اى‌] خالص كرديم، كه (همان) يادآورى سرا (ى آخرت) بود.


Wa 'Innahum `Indanā Lamina Al-Muşţafayna Al-'Akhyāri

47

و قطعا آنان نزد ما از برگزيدگان نيكند.


Wa Adhkur 'Ismā`īla Wa Al-Yasa`a Wa Dhā Al-Kifli Wa Kullun Mina Al-'Akhyāri

48

و يادكن اسماعيل و يسع و ذو الكفل را، و همه از نيكانند.


Hādhā Dhikrun Wa 'Inna Lilmuttaqīna Laĥusna Ma'ābin

49

اين يادمان است؛ و قطعا براى پارسايان (خودنگهدار) بازگشتى نيكوست.


Jannāti `Adnin Mufattaĥatan Lahumu Al-'Abwābu

50

(همان) بوستان‌هاى ماندگار (بهشتى) در حالى كه درها برايشان گشوده شده است؛


Muttaki'īna Fīhā Yad`ūna Fīhā Bifākihatin Kathīratin Wa Sharābin

51

در آنجا (برتخت‌ها) تكيه كرده اند، [و] در آنجا ميوه‌هاى فراوان و نوشيدنى فرا مى‌خوانند.


Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi 'Atrābun

52

و نزد آنان (همسران) چشم فرو هشته همسالند.


Hādhā Mā Tū`adūna Liyawmi Al-Ĥisābi

53

اين چيزى است كه براى روز حساب (بدان) وعده داده مى‌شويد.


'Inna Hādhā Larizqunā Mā Lahu Min Nafādin

54

قطعا اين« روزى »ماست در حالى كه هيچ پايانى براى آن نيست.


Hādhā Wa 'Inna Lilţţāghīna Lasharra Ma'ābin

55

اين (پاداش پارسايان است)، و قطعا براى طغيانگران بدترين بازگشت است.


Jahannama Yaşlawnahā Fabi'sa Al-Mihādu

56

(همان) جهنمى كه در آن وارد مى‌شوند (و مى‌سوزند)؛ پس چه بستر بدى است!


Hādhā Falyadhūqūhu Ĥamīmun Wa Ghassāqun

57

اين آب سوزان و چركاب است، و بايد از آن بچشند!


Wa 'Ākharu Min Shaklihi 'Azwājun

58

و انواع ديگر از (عذاب) همانند آن دارند.


Hādhā Fawjun Muqtaĥimun Ma`akum Lā Marĥabāan Bihim 'Innahum Şālū An-Nāri

59

(طغيانگران مى‌گويند:) اين گروهى است كه همراه شما با مشقت وارد (دوزخ) مى‌شوند؛ وسعت (و خوشامد) برآنان مباد، [چرا] كه ايشان وارد آتش مى‌شوند (و مى‌سوزند)!


Qālū Bal 'Antum Lā Marĥabāan Bikum 'Antum Qaddamtumūhu Lanā Fabi'sa Al-Qarāru

60

(پيروان به سران خود) گويند:« بلكه شما وسعت (و خوشامد) برايتان مباد، كه شما آن (عذاب) را فرا پيش ما نهاديد، و چه بد قرارگاهى است! »


Qālū Rabbanā Man Qaddama Lanā Hādhā Fazid/hu `Adhābāan Đi`fāan Fī An-Nāri

61

گويند:« [اى‌] پروردگار ما! هر كس اين (عذاب) را فراپيش ما نهاد، پس عذابى دو برابر در آتش برايش بيفزا! »


Wa Qālū Mā Lanā Lā Nará Rijālāan Kunnā Na`udduhum Mina Al-'Ashrār

62

و گويند:« ما را چه شده در حالى كه مردانى را كه همواره آنان را از اشرار مى‌شمرديم، (در آتش) نمى بينيم؟!


Āttakhadhnāhum Sikhrīyan 'Am Zāghat `Anhumu Al-'Abşāru

63

آيا آنان را به ريشخند گرفته‌ايم يا چشمان از آنان منحرف شده است؟! »


'Inna Dhālika Laĥaqqun Takhāşumu 'Ahli An-Nāri

64

قطعا اين (گفتگوها) حق، [و] كشمكش اهل آتش است.


Qul 'Innamā 'Anā Mundhirun Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā Al-Lahu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru

65

بگو:« من فقط هشدار دهنده‌ام؛ و هيچ معبودى جز خداى يگانه چيره نيست،


Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Al-`Azīzu Al-Ghaffāru

66

پروردگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو، شكست‌ناپذير بسيار آمرزنده است. »


Qul Huwa Naba'un `Ažīmun

67

بگو:« آن خبرى بسيار بزرگ است،


'Antum `Anhu Mu`riđūna

68

كه شما از آن رويگردانيد!


Mā Kāna Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i Al-'A`lá 'Idh Yakhtaşimūna

69

براى من هيچ علمى به جمع (عالم) بالاترنيست، هنگامى كه كشمكش مى‌كنند.


'In Yūĥá 'Ilayya 'Illā 'Annamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun

70

به سوى من وحى نمى‌شود جز اينكه من هشدارگرى روشنگرم. »


'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Ţīnin

71

(يادكن) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت:« در واقع من آفريننده بشرى از گل هستم؛


Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna

72

و هنگامى كه اورا مرتب نمودم و از روح خود در او دميدم، پس براى او سجده‌كنان درافتيد. »


Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna

73

و فرشتگان همه آنها، دستجمعى سجده كردند،


'Illā 'Iblīsa Astakbara Wa Kāna Mina Al-Kāfirīna

74

جز ابليس كه تكبر ورزيد، در حالى كه از كافران بود.


Qāla Yā 'Iblīsu Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Khalaqtu Biyadayya 'Āstakbarta 'Am Kunta Mina Al-`Ālīna

75

(خدا) گفت:« اى ابليس! چه چيز تو را بازداشت كه بر چيزى كه با دستان (قدرت) م آفريدم، سجده كنى؟! آيا تكبر ورزيدى يا از برترى جويان بودى؟! »


Qāla 'Anā Khayrun Minhu Khalaqtanī Min Nārin Wa Khalaqtahu Min Ţīnin

76

گفت:« من از او بهترم؛ مرا از آتش آفريدى و او را از گل آفريدى. »


Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun

77

(خدا) فرمود:« از آن [مقام فرشتگان‌] بيرون شو، چرا كه تو رانده شده‌اى.


Wa 'Inna `Alayka La`natī 'Ilá Yawmi Ad-Dīni

78

و در واقع تا روز جزا لعنت من برتوست! »


Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna

79

(ابليس) گفت:« پروردگارا، پس مرا تا روزى كه (مردم) برانگيخته خواهند شد مهلت ده. »


Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna

80

(خدا) فرمود:« پس در واقع تو از مهلت داده شدگانى،


'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi

81

تا روز زمان معلوم. »


Qāla Fabi`izzatika La'ughwiyannahum 'Ajma`īna

82

(ابليس) گفت:« پس به عزتت سوگند، كه حتما همه آنان را مى فريبم!


'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna

83

مگر بندگان خالص شده تو، از ميان آنان. »


Qāla Fālĥaqqu Wa Al-Ĥaqqa 'Aqūlu

84

(خدا) فرمود:« پس حق (از من است) و فقط حق مى‌گويم.


La'amla'anna Jahannama Minka Wa Mimman Tabi`aka Minhum 'Ajma`īna

85

حتما جهنم را از تو و همه كسانى از آنان كه از تو پيروى كند پر مى كنم! »


Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin Wa Mā 'Anā Mina Al-Mutakallifīna

86

(اى پيامبر!) بگو:« از شما هيچ پاداشى بر اين (قرآن و رسالت) نمى طلبم، و من از ظاهر سازان (رياكار) نيستم. »


'In Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna

87

اين (قرآن) جز ياد آورى براى جهانيان نيست؛


Wa Lata`lamunna Naba'ahu Ba`da Ĥīnin

88

و قطعا خبر بزرگ آن را بعد از مدتى خواهيد دانست.


Sooreh الزمر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Tanzīlu Al-Kitābi Mina Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ فروفرستادن كتاب (قرآن)، از جانب خداى شكست ناپذير فرزانه است.


'Innā 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Fā`budi Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna

2

در حقيقت ما اين كتاب را بحق به سوى تو فروفرستاديم. پس خدا را در حالى كه دين خود را براى او خالص كرده‌اى، پرستش كن.


'Alā Lillāh Ad-Dīnu Al-Khālişu Wa Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūnihi 'Awliyā'a Mā Na`buduhum 'Illā Liyuqarribūnā 'Ilá Allāhi Zulfá 'Inna Allāha Yaĥkumu Baynahum Fī Mā Hum Fīhi Yakhtalifūna 'Inna Allāha Lā Yahdī Man Huwa Kādhibun Kaffārun

3

آگاه باشيد كه دين خالص فقط از آن خداست، و كسانى كه جز او سرپرستانى بر مى‌گزينند، (و مى‌گويند:) آنان را نمى‌پرستيم مگر بخاطر اينكه ما را به خدا كاملا نزديك سازند. در حقيقت خدا بين آنان در مورد آنچه در باره آن اختلاف كنند داورى مى‌كند؛ در واقع خدا كسى را كه وى دروغگو و بسيار ناسپاس است راهنمايى نمى‌كند.


Law 'Arāda Allāhu 'An Yattakhidha Waladāan Lāşţafá Mimmā Yakhluqu Mā Yashā'u Subĥānahu Huwa Allāhu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru

4

اگر (بر فرض) خدا مى خواست فرزندى برگزيند، حتما از آنچه مى آفريند، آنچه را مى‌خواست بر مى‌گزيد؛ او منزه است (از اينكه فرزندى داشته باشد)! او خداى يگانه چيره است.


Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi Yukawwiru Al-Layla `Alá An-Nahāri Wa Yukawwiru An-Nahāra `Alá Al-Layli Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Kullun Yajrī Li'jalin Musamman 'Alā Huwa Al-`Azīzu Al-Ghaffāru

5

آسمان‌ها و زمين را به حق آفريد؛ شب را بر روز مى پيچد و روز را بر شب مى‌پيچد؛ و خورشيد و ماه را مسخر كرد، كه هر كدام تا سرآمد معينى روانند؛ آگاه باشيد كه او شكست‌ناپذير بسيار آمرزنده است.


Khalaqakum Min Nafsin Wāĥidatin Thumma Ja`ala Minhā Zawjahā Wa 'Anzala Lakum Mina Al-'An`ām Thamāniyata 'Azwājin Yakhluqukum Fī Buţūni 'Ummahātikum Khalqāan Min Ba`di Khalqin Fī Žulumātin Thalāthin Dhalikumu Allāhu Rabbukum Lahu Al-Mulku Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Fa'anná Tuşrafūna

6

شما را از يك شخص آفريد، سپس از او همسرش را آفريد؛ و براى شما هشت زوج از دام‌ها (پديد آورد و) فروفرستاد، شما را در شكم‌هاى مادرانتان آفرينشى بعد از آفرينش [ديگر]، در ميان تاريكى‌هاى (لايه‌هاى) سه گانه، آفريد؛ اين خدا، پروردگار شماست؛ فرمانروايى تنها از آن اوست؛ هيچ معبودى جز او نيست؛ پس چگونه (از حق) روى گردانيده مى‌شويد؟!


'In Takfurū Fa'inna Allāha Ghanīyun `Ankum Wa Lā Yarđá Li`ibādihi Al-Kufra Wa 'In Tashkurū Yarđahu Lakum Wa Lā Taziru Wāziratun Wizra 'Ukhrá Thumma 'Ilá Rabbikum Marji`ukum Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna 'Innahu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri

7

اگر ناسپاسى كنيد، پس در واقع خدا از شما بى نياز است، و ناسپاسى را براى بندگانش نمى پسندد؛ و اگر سپاسگزارى كنيد آن را براى شما مى پسندد. و هيچ بار بردارى بار سنگين (گناه) ديگرى را بر نمى‌دارد. سپس بازگشت شما فقط به سوى پروردگارتان است، و شما را از آنچه همواره انجام مى‌داديد با خبر مى سازد؛ [چرا] كه او به (اسرار) درون سينه‌ها داناست.


Wa 'Idhā Massa Al-'Insāna Đurrun Da`ā Rabbahu Munībāan 'Ilayhi Thumma 'Idhā Khawwalahu Ni`matan Minhu Nasiya Mā Kāna Yad`ū 'Ilayhi Min Qablu Wa Ja`ala Lillāh 'Andādāan Liyuđilla `An Sabīlihi Qul Tamatta` Bikufrika Qalīlāan 'Innaka Min 'Aşĥābi An-Nāri

8

و هنگامى كه انسان را زيان (و رنج) ى رسد، پروردگارش را مى‌خواند در حالى كه بازگشت كننده به سوى اوست؛ سپس هنگامى كه نعمتى از خود به او عطا كند، آنچه را همواره بخاطر آن قبلا (خدا را) مى‌خواند، فراموش مى‌كند و براى خدا همانند هايى (معبود گونه) قرار مى‌دهد تا (مردم را) از راه او گمراه سازد؛ بگو:« اندكى از كفر خويش بهره‌مند باش كه در حقيقت تو از همراهان آتشى. »


'Amman Huwa Qānitun 'Ānā'a Al-Layli Sājidāan Wa Qā'imāan Yaĥdharu Al-'Ākhirata Wa Yarjū Raĥmata Rabbihi Qul Hal Yastawī Al-Ladhīna Ya`lamūna Wa Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna 'Innamā Yatadhakkaru 'Ūlū Al-'Albābi

9

آيا (چنين كسى با ارزش است)، يا كسى كه او شبانگاهان سجده كنان و ايستاده فرمانبردارى فروتن است؛ [و] از آخرت بيمناك است و به رحمت پروردگارش اميدواراست؟! بگو:« آيا كسانى كه مى‌دانند با كسانى كه نمى‌دانند يكسانند؟! فقط خردمندان متذكر مى‌شوند. »


Qul Yā `Ibādi Al-Ladhīna 'Āmanū Attaqū Rabbakum Lilladhīna 'Aĥsanū Fī Hadhihi Ad-Dunyā Ĥasanatun Wa 'Arđu Allāhi Wāsi`atun 'Innamā Yuwaffá Aş-Şābirūna 'Ajrahum Bighayri Ĥisābin

10

بگو:« اى بندگان [من‌] كه ايمان آورده‌ايد! [خودتان را] از [عذاب‌] پروردگارتان حفظ كنيد؛ براى كسانى كه در اين دنيا نيكى كرده اند نيكى است؛ و زمين خدا وسيع است، فقط شكيبايان پاداششان را بى شمار [و بدون محاسبه‌] بطور كامل دريافت مى‌كنند. »


Qul 'Innī 'Umirtu 'An 'A`buda Allāha Mukhlişāan Lahu Ad-Dīna

11

بگو:« درواقع من فرمان داده شده‌ام كه خدا را پرستش كنم در حالى كه دين (خود) را براى او خالص كرده مسلمان باشم.


Wa 'Umirtu Li'n 'Akūna 'Awwala Al-Muslimīna

12

و فرمان داده شده‌ام كه نخستين مسلمان باشم. »


Qul 'Innī 'Akhāfu 'In `Aşaytu Rabbī `Adhāba Yawmin `Ažīmin

13

بگو:« در حقيقت اگر من پروردگارم را نافرمانى كنم، از عذاب روز بزرگ (قيامت) مى‌ترسم! »


Quli Allāha 'A`budu Mukhlişāan Lahu Dīni

14

بگو:« فقط خدا را مى پرستم در حالى كه دينم را براى او خالص مى كنم.


Fā`budū Mā Shi'tum Min Dūnihi Qul 'Inna Al-Khāsirīna Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Wa 'Ahlīhim Yawma Al-Qiyāmati 'Alā Dhālika Huwa Al-Khusrānu Al-Mubīnu

15

و (شما) جز او هر چه را مى خواهيد بپرستيد. »بگو:« در واقع زيانكاران كسانى هستند كه به خودشان و خانواده هايشان در روز رستاخيز زيان رسانده‌اند؛ آگاه باشيد كه اين فقط زيان آشكار است! »


Lahum Min Fawqihim Žulalun Mina An-Nāri Wa Min Taĥtihim Žulalun Dhālika Yukhawwifu Allāhu Bihi `Ibādahu Yā `Ibādi Fa Attaqūni

16

براى آنان از بالاى سرشان سايبان‌هايى از آتش است، و (نيز) از زير (پاي) شان سايبان‌هاى (آتش) است؛ اين (چيزى است) كه خدا با آن بندگانش را مى‌ترساند، اى بندگان [من‌]! پس [خودتان را از عذاب من‌] حفظ كنيد.


Wa Al-Ladhīna Ajtanabū Aţ-Ţāghūta 'An Ya`budūhā Wa 'Anābū 'Ilá Allāhi Lahumu Al-Bushrá Fabashshir `Ibādi

17

و كسانى كه از طغيانگر، كه آن را مى پرستيدند دورى كردند و به سوى خدا بازگشتند، تنها براى آنان مژده است، پس بندگان [من‌] را مژده ده؛


Al-Ladhīna Yastami`ūna Al-Qawla Fayattabi`ūna 'Aĥsanahu 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Hadāhumu Allāhu Wa 'Ūlā'ika Hum 'Ūlū Al-'Albābi

18

(همان) كسانى كه به سخن (ها) گوش فرامى‌دهند و از نيكوترين آن پيروى مى كنند؛ آنان كسانى هستند كه خدا راهنمايى‌شان كرده و فقط آنان خردمندانند.


'Afaman Ĥaqqa `Alayhi Kalimatu Al-`Adhābi 'Afa'anta Tunqidhu Man Fī An-Nāri

19

و آيا كسى كه سخن (و وعده) عذاب بر او محقق مى‌شود (قابل نجات است،) و آيا تو كسى را كه در آتش است نجات مى‌دهى؟!


Lakini Al-Ladhīna Attaqawā Rabbahum Lahum Ghurafun Min Fawqihā Ghurafun Mabnīyatun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa`da Allāhi Lā Yukhlifu Allāhu Al-Mī`ād

20

ولى كسانى كه [خودشان را] از [عذاب‌] پروردگارشان حفظ كردند، براى آنان جايگاه‌هاى (بلند بهشتى) است كه بر فراز آنها جايگاه‌هايى ساخته شده است، در حالى كه از زير آنها نهرها روان است؛ (اين) وعده خداست، كه خدا از وعده (خود) تخلف نمى‌كند.


'Alam Tará 'Anna Allāha 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fasalakahu Yanābī`a Fī Al-'Arđi Thumma Yukhriju Bihi Zar`āan Mukhtalifāan 'Alwānuhu Thumma Yahīju Fatarāhu Muşfarrāan Thumma Yaj`aluhu Ĥuţāmāan 'Inna Fī Dhālika Ladhikrá Li'wlī Al-'Albābi

21

آيا نظر نكرده‌اى كه خدا از آسمان آبى فروفرستاد و آن را به چشمه‌هايى كه در زمين است وارد نمود، سپس بوسيله آن زراعتى را با رنگ‌هاى متفاوتش بيرون مى آورد؛ سپس خشك مى‌گردد، پس آن را زرد مى بينى؛ سپس آن را درهم شكسته مى‌گرداند؟! قطعا در اين (مطلب) تذكرى براى خردمندان است.


'Afaman Sharaĥa Allāhu Şadrahu Lil'islāmi Fahuwa `Alá Nūrin Min Rabbihi Fawaylun Lilqāsiyati Qulūbuhum Min Dhikri Allāhi 'Ūlā'ika Fī Đalālin Mubīnin

22

و آيا كسى كه خدا سينه‌اش را براى (پذيرش) اسلام گشاده است و او برفراز نورى از جانب پروردگارش است (همانند سخت دلان است؟!) پس واى بر آنان كه در برابر يادخدا سخت دلند! آنان در گمراهى آشكارى هستند.


Al-Lahu Nazzala 'Aĥsana Al-Ĥadīthi Kitābāan Mutashābihāan Mathāniya Taqsha`irru Minhu Julūdu Al-Ladhīna Yakhshawna Rabbahum Thumma Talīnu Julūduhum Wa Qulūbuhum 'Ilá Dhikri Allāhi Dhālika Hudá Allāhi Yahdī Bihi Man Yashā'u Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin

23

خدا نيكوترين سخن را فروفرستاده است، كتابى همگون (كه آياتش) مكرر است. پوست‌هاى (بدن) كسانى كه از پروردگارشان هراس دارند، از (شنيدن آيات) ش به لرزه در مى‌آيد؛ سپس پوست‌هايشان و دل‌هايشان به يادخدا نرم مى‌شود. اين رهنمود خداست كه هر كس را بخواهد (و شايسته بداند)، با آن راهنمايى مى كند؛ و هر كس را خدا (بخاطر اعمالش) در گمراهى وانهد، پس هيچ راهنمايى براى او نيست.


'Afaman Yattaqī Biwajhihi Sū'a Al-`Adhābi Yawma Al-Qiyāmati Wa Qīla Lilžžālimīna Dhūqū Mā Kuntum Taksibūna

24

و آيا كسى كه از عذاب بد روز رستاخيز با صورتش خودنگهدارى مى كند، (همانند كسى است كه آتش دوزخ به او نمى رسد)؟! و به ستمكاران گفته مى‌شود:« بچشيد آنچه را همواره كسب مى كرديد! »


Kadhdhaba Al-Ladhīna Min Qablihim Fa'atāhumu Al-`Adhābu Min Ĥaythu Lā Yash`urūna

25

كسانى كه پيش از آنان بودند (نيز آيات الهى را) دروغ انگاشتند، و عذاب از جايى كه (با درك حسى) متوجه نمى‌شدند به سراغشان آمد.


Fa'adhāqahumu Allāhu Al-Khizya Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna

26

پس خدا رسوايى را در زندگى پست (دنيا) به آنان چشانيد، و حتما عذاب آخرت بزرگتر است اگر (بر فرض) مى‌دانستند!


Wa Laqad Đarabnā Lilnnāsi Fī Hādhā Al-Qur'āni Min Kulli Mathalin La`allahum Yatadhakkarūna

27

و بيقين براى مردم در اين قرآن از هر (گونه) مثالى زديم، باشد كه آنان متذكر شوند.


Qur'ānāan `Arabīyan Ghayra Dhī `Iwajin La`allahum Yattaqūna

28

(قرآن را فروفرستاديم) در حالى كه خواندنى، عربى (واضح و) بدون انحراف است؛ باشد كه آنان خودنگهدار (و پارسا) شوند.


Đaraba Allāhu Mathalāan Rajulāan Fīhi Shurakā'u Mutashākisūna Wa Rajulāan Salamāan Lirajulin Hal Yastawiyāni Mathalāan Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna

29

خدا مثلى زده است: مردى كه ستيزه جويان در او شريكند، و مردى كه تسليم (يك) مرد است؛ آيا (اين دو) در مثال يكسانند؟! ستايش مخصوص خداست، بلكه بيشتر آنان نمى‌دانند.


'Innaka Mayyitun Wa 'Innahum Mayyitūna

30

مسلما تو مى‌ميرى و حتما آنان (نيز) مى‌ميرند.


Thumma 'Innakum Yawma Al-Qiyāmati `Inda Rabbikum Takhtaşimūna

31

سپس در حقيقت شما روز رستاخيز نزد پروردگارتان كشمكش مى كنيد.


جزء قبل

جزء 23 قرآن کریم

جزء بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان