قرآن عثمان طه

Sooreh الفرقان

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Tabāraka Al-Ladhī Nazzala Al-Furqāna `Alá `Abdihi Liyakūna Lil`ālamīna Nadhīrāan

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ دائم الخير است خدايى كه قرآن را بر بنده خود نازل كرد تا بر جهانيان انذارگر باشد.


Al-Ladhī Lahu Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Lam Yattakhidh Waladāan Wa Lam Yakun Lahu Sharīkun Fī Al-Mulki Wa Khalaqa Kulla Shay'in Faqaddarahu Taqdīrāan

2

خدايى كه حكومت آسمانها و زمين خاص اوست، فرزندى اخذ نكرده، شريكى در حكومت نداشته و همه اشياء را آفريده و آنها را به طرز مخصوصى اندازه گرفته است.


Wa Attakhadhū Min Dūnihi 'Ālihatan Lā Yakhluqūna Shay'āan Wa Hum Yukhlaqūna Wa Lā Yamlikūna Li'nfusihim Đarrāan Wa Lā Naf`āan Wa Lā Yamlikūna Mawtāan Wa Lā Ĥayāatan Wa Lā Nushūrāan

3

به جز خدا معبودهايى گرفته‌اند، كه چيزى نمى‌آفرينند و خود آفريده مى‌شوند، و براى خود ضرر و نفعى را مالك نيستند و به مرگى و حياتى و زنده كردنى قدرت ندارند.


Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū 'In Hādhā 'Illā 'Ifkun Aftarāhu Wa 'A`ānahu `Alayhi Qawmun 'Ākharūna Faqad Jā'ū Žulmāan Wa Zūrāan

4

كافران گفتند: اين قرآن نيست مگر دروغى كه جعل كرده و در جعل آن گروه ديگرى بر او يارى نموده‌اند، حقا كه گفته ظلم و دروغ آورند.


Wa Qālū 'Asāţīru Al-'Awwalīna Aktatabahā Fahiya Tumlá `Alayhi Bukratan Wa 'Aşīlāan

5

و گفتند: قرآن افسانه‌هاى گذشتگان است كه نوشته است و صبح و شام بر او ديكته مى‌شود.


Qul 'Anzalahu Al-Ladhī Ya`lamu As-Sirra Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi 'Innahu Kāna Ghafūrāan Raĥīmāan

6

بگو: قرآن را خدايى نازل كرده كه نهان آسمانها و زمين را مى‌داند، كه او چاره ساز و مهربان است.


Wa Qālū Mā lihādhā Ar-Rasūli Ya'kulu Aţ-Ţa`āma Wa Yamshī Fī Al-'Aswāqi Lawlā 'Unzila 'Ilayhi Malakun Fayakūna Ma`ahu Nadhīrāan

7

گفتند: چه شده بر اين پيامبر كه طعام مى‌خورد و در بازارها راه مى‌رود؟ چرا به سوى او ملكى نازل نگشته تا با او انذارگر باشد؟!


'Aw Yulqá 'Ilayhi Kanzun 'Aw Takūnu Lahu Jannatun Ya'kulu Minhā Wa Qāla Až-Žālimūna 'In Tattabi`ūna 'Illā Rajulāan Masĥūrāan

8

تا گنجى به طرف او انداخته شود يا باغى داشته باشد كه از آن بخورد، ظالمان (به‌ مسلمانان) گفتند: پيروى نمى‌كنيد مگر از مرد جادو شده.


'Anžur Kayfa Đarabū Laka Al-'Amthāla Fađallū Falā Yastaţī`ūna Sabīlāan

9

بنگر چه مثلهايى براى تو مى‌زنند، گمراه شده‌اند قدرت هدايت ندارند.


Tabāraka Al-Ladhī 'In Shā'a Ja`ala Laka Khayrāan Min Dhālika Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa Yaj`al Laka Quşūrāan

10

مبارك است خدايى كه اگر بخواهد بهتر از آنچه مى‌گويند براى تو نازل كند، باغهايى كه از زير آن نهرها روان است و براى تو كاخها قرار دهد.


Bal Kadhdhabū Bis-Sā`ati Wa 'A`tadnā Liman Kadhdhaba Bis-Sā`ati Sa`īrāan

11

بلكه قيامت را تكذيب كرده‌اند به كسى كه قيامت را تكذيب كند آتشى افروخته آماده كرده‌ايم.


'Idhā Ra'at/hum Min Makānin Ba`īdin Sami`ū Lahā Taghayyužāan Wa Zafīrāan

12

آتش چون مردم را از دور ببيند، اظهار خشم و فرياد آن را مى‌شنوند.


Wa 'Idhā 'Ulqū Minhā Makānāan Đayyiqāan Muqarranīna Da`awā Hunālika Thubūrāan

13

و چون در آن آتش به طور بسته به مكان تنگى انداخته شوند فرياد و اهلاكا سر مى‌دهند


Lā Tad`ū Al-Yawma Thubūrāan Wāĥidāan Wa 'Ad`ū Thubūrāan Kathīrāan

14

امروز يك دفعه و اهلاكا نگوئيد بلكه وا هلاكاى بيشتر سر دهيد.


Qul 'Adhalika Khayrun 'Am Jannatu Al-Khuldi Allatī Wu`ida Al-Muttaqūna Kānat Lahum Jazā'an Wa Maşīrāan

15

بگو: آيا آن آتش بهتر است يا بهشت جاودان كه اهل تقوى وعده شده‌اند، بهشت براى پاداش و محل بازگشت است‌


Lahum Fīhā Mā Yashā'ūna Khālidīna Kāna `Alá Rabbika Wa`dāan Mas'ūlāan

16

آنچه بخواهند در بهشت براى آنها موجود است اين براى پروردگار تو وعده سؤال كشده‌اى است.


Wa Yawma Yaĥshuruhum Wa Mā Ya`budūna Min Dūni Allāhi Fayaqūlu 'A'antum 'Ađlaltum `Ibādī Hā'uulā' 'Am Hum Đallū As-Sabīla

17

روزى كافران و معبودهايشان را محشور مى‌كند و مى‌گويد: آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد يا خود گمراه شدند؟


Qālū Subĥānaka Mā Kāna Yanbaghī Lanā 'An Nattakhidha Min Dūnika Min 'Awliyā'a Wa Lakin Matta`tahum Wa 'Ābā'ahum Ĥattá Nasū Adh-Dhikra Wa Kānū Qawmāan Būrāan

18

معبودها گويند: منزهى تو ما را نمى‌رسيد كه جز تو دوستانى بگيريم، ليكن آنها و پدرانشان را متاع دنيا دادى، تا ياد تو را فراموش كردند و قومى هلاك شدند.


Faqad Kadhdhabūkum Bimā Taqūlūna Famā Tastaţī`ūna Şarfāan Wa Lā Naşrāan Wa Man Yažlim Minkum Nudhiqhu `Adhābāan Kabīrāan

19

(اى عبادت كنندگان) معبودها شما را در آنچه مى‌گفتند تكذيب كردند، قدرت برگرداندن عذاب و يارى را نداريد، هر كه از شما ظلم كند عذاب بزرگى را بر او مى‌چشانيم.


Wa Mā 'Arsalnā Qablaka Mina Al-Mursalīna 'Illā 'Innahum Laya'kulūna Aţ-Ţa`āma Wa Yamshūna Fī Al-'Aswāqi Wa Ja`alnā Ba`đakum Liba`đin Fitnatan 'Ataşbirūna Wa Kāna Rabbuka Başīrāan

20

پيش از تو پيامبرانى نفرستاديم مگر اينكه آنها طعام مى‌خوردند و در بازارها راه مى‌رفتند بعضى از شما را براى بعضى امتحان گردانده‌ايم آيا صبر مى‌كنيد، پروردگار تو بيناست.


Wa Qāla Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā Lawlā 'Unzila `Alaynā Al-Malā'ikatu 'Aw Nará Rabbanā Laqadi Astakbarū Fī 'Anfusihim Wa `Atawā `Utūwan Kabīrāan

21

كسانى كه لقاء ما را اميد ندارند گويند چرا ملائكه بر ما نازل نمى‌شود يا چرا پروردگار خويش را نمى‌بينيم، در نفس خود تكبر كردند و طغيان بزرگى به وجود آوردند.


Yawma Yarawna Al-Malā'ikata Lā Bushrá Yawma'idhin Lilmujrimīna Wa Yaqūlūna Ĥijrāan Maĥjūrāan

22

روزى ملائكه را مى‏بينند آن روز گناهكاران را بشارتى نيست و گويند: حجرا محجورا.


Wa Qadimnā 'Ilá Mā `Amilū Min `Amalin Faja`alnāhu Habā'an Manthūrāan

23

مى‌آئيم بر آنچه عمل كرده‌اند و آن را غبارى پراكنده مى‌گردانيم.


'Aşĥābu Al-Jannati Yawma'idhin Khayrun Mustaqarrāan Wa 'Aĥsanu Maqīlāan

24

اهل بهشت در آن روز از حيث قرارگاه بهترند و از حيث استراحتگاه خوبتر.


Wa Yawma Tashaqqaqu As-Samā'u Bil-Ghamāmi Wa Nuzzila Al-Malā'ikatu Tanzīlāan

25

و روزى كه آسمان ابر آلود شكافته مى‌شود و ملائكه نازل مى‌گردند.


Al-Mulku Yawma'idhin Al-Ĥaqqu Lilrraĥmani Wa Kāna Yawmāan `Alá Al-Kāfirīna `Asīrāan

26

حكومت حق در آن روز خاص خداست و روزى است بر كافران دشوار.


Wa Yawma Ya`ađđu Až-Žālimu `Alá Yadayhi Yaqūlu Yā Laytanī Attakhadhtu Ma`a Ar-Rasūli Sabīlāan

27

يا دآر روزى را كه در آن ظالم (از كثرت تأسف) هر دو دست خويش را مى‌جود و گويد: اى كاش با اين پيامبر راه دين را اخذ مى‌كرد.


Yā Waylatī Laytanī Lam 'Attakhidh Fulānāan Khalīlāan

28

واى بر من اى كاش فلان كس را دوست نمى‌گرفتم.


Laqad 'Ađallanī `Ani Adh-Dhikri Ba`da 'Idh Jā'anī Wa Kāna Ash-Shayţānu Lil'insāni Khadhūlāan

29

او مرا از قرآن گمراه كرد، بعد از آنكه قرآن به من آمد، شيطان خوار كننده (رها كننده) انسان است.


Wa Qāla Ar-Rasūlu Yā Rabbi 'Inna Qawmī Attakhadhū Hādhā Al-Qur'āna Mahjūrāan

30

پيامبر (در آن روز) خواهد گفت: پروردگارا قوم من اين قرآن را متروك كردند.


Wa Kadhalika Ja`alnā Likulli Nabīyin `Adūwan Mina Al-Mujrimīna Wa Kafá Birabbika Hādīāan Wa Naşīrāan

31

اين چنين براى هر پيامبر دشمنى از گناهكاران قرار داده‌ايم، خدا در هدايت و يارى كافى است.


Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lawlā Nuzzila `Alayhi Al-Qur'ānu Jumlatan Wāĥidatan Kadhālika Linuthabbita Bihi Fu'uādaka Wa Rattalnāhu Tartīlāan

32

كافران گفتند: چرا قرآن يك دفعه بر او نازل نمى‌شود اين چنين (به تدريج نازل كرديم) تا قلوب تو را قوى كنيم آن را با تأنى مخصوص بيان كرديم.


Wa Lā Ya'tūnaka Bimathalin 'Illā Ji'nāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Aĥsana Tafsīrāan

33

براى تو گفته (باطلى) نمى‌آورند مگر آنكه ما حق را مى‌آوريم و بهترين بيان را.


Al-Ladhīna Yuĥsharūna `Alá Wujūhihim 'Ilá Jahannama 'Ūlā'ika Sharrun Makānāan Wa 'Ađallu Sabīlāan

34

آنهايى كه بر رويشان به جهنم محشور مى‌شوند آنان از حيث منزل بدتر هستند و از حيث راه گمراهتر.


Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Wa Ja`alnā Ma`ahu 'Akhāhu Hārūna Wazīrāan

35

به موسى كتاب تورات را داديم، برادرش هارون را با او وزير (يار) گردانديم.


Faqulnā Adh/habā 'Ilá Al-Qawmi Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā Fadammarnāhum Tadmīrāan

36

گفتيم: برويد به سوى قومى كه آيات ما را تكذيب كرده‌اند، آنها را به طرز بديعى هلاك كرديم.


Wa Qawma Nūĥin Lammā Kadhdhabū Ar-Rusula 'Aghraqnāhum Wa Ja`alnāhum Lilnnāsi 'Āyatan Wa 'A`tadnā Lilžžālimīna `Adhābāan 'Alīmāan

37

(يا دآر) قوم نوح را، چون پيامبران را تكذيب كردند غرقشان نموديم براى مردم‌ عبرتشان گردانديم، ظالمان را عذابى اليم آماده كرده‌ايم.


Wa `Ādāan Wa Thamūda Wa 'Aşĥāba Ar-Rassi Wa Qurūnāan Bayna Dhālika Kathīrāan

38

(يا دآر) قوم عاد و ثمود و اهل رس و مردمان زيادى را ميان آنها.


Wa Kullāan Đarabnā Lahu Al-'Amthāla Wa Kullāan Tabbarnā Tatbīrāan

39

به همه آنها مثلها زديم و همه را به طرز خاصى هلاك كرديم.


Wa Laqad 'Atawā `Alá Al-Qaryati Allatī 'Umţirat Maţara As-Saw'i 'Afalam Yakūnū Yarawnahā Bal Kānū Lā Yarjūna Nushūrāan

40

اهل مكه (در سفر خويش) به شهرى كه باران بد بر آن باريده بود آمدند، آيا آن را نديده بودند بلكه برانگيخته شدن را اميد ندارند.


Wa 'Idhā R'awka 'In Yattakhidhūnaka 'Illā Huzūan 'Ahadhā Al-Ladhī Ba`atha Allāhu Rasūlāan

41

چون كفار تو را به بينند، به مسخره‌ات مى‌گيرند (و مى‌گويند) آيا اين همانست كه خدا پيامبرش مبعوث كرده است؟!


'In Kāda Layuđillunā `An 'Ālihatinā Lawlā 'An Şabarnā `Alayhā Wa Sawfa Ya`lamūna Ĥīna Yarawna Al-`Adhāba Man 'Ađallu Sabīlāan

42

نزديك بود كه ما را از عبادت خدايانمان گمراه كند، اگر در عبادت آنها استقامت نكرده بوديم آن گاه كه عذاب را ببينند، زود مى‌دانند كه گمراه كيست.


'Ara'ayta Mani Attakhadha 'Ilahahu Hawāhu 'Afa'anta Takūnu `Alayhi Wakīlāan

43

بگو به بينم آنكه معبودش را هواى خود قرار داده است آيا تو بر او كارساز مى‌شوى؟


'Am Taĥsabu 'Anna 'Aktharahum Yasma`ūna 'Aw Ya`qilūna 'In Hum 'Illā Kāl'an`ām Bal Hum 'Ađallu Sabīlāan

44

يا گمان مى‌كنى كه بسيارى از آنها مى‌شنوند يا تعقل مى‌كنند، آنها مانند چهارپايان بلكه گمراهتر هستند.


'Alam Tará 'Ilá Rabbika Kayfa Madda Až-Žilla Wa Law Shā'a Laja`alahu Sākināan Thumma Ja`alnā Ash-Shamsa `Alayhi Dalīlāan

45

آيا نمى‌دانى خدايت سايه را چطور امتداد مى‌دهد، اگر مى‌خواست آن را پيوسته مى‌كرد، سپس آفتاب را بر آن دليل قرار داديم.


Thumma Qabađnāhu 'Ilaynā Qabđāan Yasīrāan

46

سپس آن را به آسانى به سوى خود گرفتيم.


Wa Huwa Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-Layla Libāsāan Wa An-Nawma Subātāan Wa Ja`ala An-Nahāra Nushūrāan

47

خدا همانست كه شب را براى شما لباس و خواب را راحتى قرار داد و روز را برانگيخته شدن كرد.


Wa Huwa Al-Ladhī 'Arsala Ar-Riyāĥa Bushrāan Bayna Yaday Raĥmatihi Wa 'Anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Ţahūrāan

48

خدا همانست كه بادها را پيش از باران رحمتش بشارت دهنده مى‌فرستد و از آسمان آبى پاك و پاك كننده نازل كرديم.


Linuĥyiya Bihi Baldatan Maytāan Wa Nusqiyahu Mimmā Khalaqnā 'An`āmāan Wa 'Anāsīya Kathīrāan

49

تا با آن آب ديار مرده را زنده گردانيم و چهارپايان و انسانهاى بسيار را با آن آب دهيم.


Wa Laqad Şarrafnāhu Baynahum Liyadhdhakkarū Fa'abá 'Aktharu An-Nāsi 'Illā Kufūrāan

50

سخن را ميان آنها گوناگون بيان كرديم تا متذكر گردند (ولى) بيشتر مردم جز ناسپاسى نكردند.


Wa Law Shi'nā Laba`athnā Fī Kulli Qaryatin Nadhīrāan

51

اگر مى‌خواستيم در هر قريه انذار كننده‌اى مبعوث مى‌كرديم.


Falā Tuţi`i Al-Kāfirīna Wa Jāhid/hum Bihi Jihādāan Kabīrāan

52

از كافران اطاعت مكن و با قرآن با كفار جهاد بزرگى بكن.


Wa Huwa Al-Ladhī Maraja Al-Baĥrayni Hādhā `Adhbun Furātun Wa Hadhā Milĥun 'Ujājun Wa Ja`ala Baynahumā Barzakhāan Wa Ĥijrāan Maĥjūrāan

53

خدا همانست كه دو دريا را به هم فرستاد، اين شيرين و گوارا است و آن شور و تلخ و ميان آن دو حائلى و مانع محكمى قرار داد.


Wa Huwa Al-Ladhī Khalaqa Mina Al-Mā'i Basharāan Faja`alahu Nasabāan Wa Şihrāan Wa Kāna Rabbuka Qadīrāan

54

خدا همانست كه از نطفه بشر آفريد، آن را مذكر و مؤنث گردانيد، خدايت تواناست.


Wa Ya`budūna Min Dūni Allāhi Mā Lā Yanfa`uhum Wa Lā Yađurruhum Wa Kāna Al-Kāfiru `Alá Rabbihi Žahīrāan

55

جز خدا بندگى مى‌كنند، چيزى را نفعشان نمى‌دهد و ضررشان نمى‌رساند، كافر بر عليه پروردگارش يار ناحق است.


Wa Mā 'Arsalnāka 'Illā Mubashshirāan Wa Nadhīrāan

56

تو را نفرستاديم مگر بشارت دهنده و انذار كننده.


Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'Illā Man Shā'a 'An Yattakhidha 'Ilá Rabbihi Sabīlāan

57

بگو: بر ارشاد شما مزدى نمى‌خواهم، ليكن گرفتن راه خدا را مى‌خواهم از كسى كه بخواهد.


Wa Tawakkal `Alá Al-Ĥayyi Al-Ladhī Lā Yamūtu Wa Sabbiĥ Biĥamdihi Wa Kafá Bihi Bidhunūbi `Ibādihi Khabīrāan

58

توكل كن بر خداى هميشه زنده كه مرگى بر او نيست او را تسبيح و حمد گوى، او در دانستن گناه بندگانش كافى است.


Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Fī Sittati 'Ayyāmin Thumma Astawá `Alá Al-`Arshi Ar-Raĥmānu Fās'al Bihi Khabīrāan

59

خدايى كه آسمانها و زمين و آنچه را كه در ميان آن دو است در شش روز آفريد، سپس بر تدبير استقرار يافت او رحمان است، اعتنا كن بر او به وقت خبر دادن‌


Wa 'Idhā Qīla Lahum Asjudū Lilrraĥmani Qālū Wa Mā Ar-Raĥmānu 'Anasjudu Limā Ta'murunā Wa Zādahum Nufūrāan

60

چون به آنها گفته شود: خداى رحمان را سجده كنيد، گويند رحمان چيست آيا به هر چه مى‌خواهى سجده كنيم، اين دستور بر نفرتشان مى‌افزايد.


Tabāraka Al-Ladhī Ja`ala Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Ja`ala Fīhā Sirājāan Wa Qamarāan Munīrāan

61

دائم الخير است خدايى كه در آسمان ستارگان درخشان و چراغى (تابان) و ماهى نور افشان قرار داد.


Wa Huwa Al-Ladhī Ja`ala Al-Layla Wa An-Nahāra Khilfatan Liman 'Arāda 'An Yadhdhakkara 'Aw 'Arāda Shukūrāan

62

خدا همانست كه شب و روز را پى در پى كرد براى هر كه بخواهد متذكر شود و يا سپاسگزار باشد.


Wa `Ibādu Ar-Raĥmani Al-Ladhīna Yamshūna `Alá Al-'Arđi Hawnāan Wa 'Idhā Khāţabahumu Al-Jāhilūna Qālū Salāmāan

63

بندگان خدا كسانى هستند كه در زمين با تواضع قدم برمى‌دارند و چون نادانان آنها را خطاب كنند جواب سالم گويند.


Wa Al-Ladhīna Yabītūna Lirabbihim Sujjadāan Wa Qiyāmāan

64

و كسانى هستند كه شب را در حال سجده و قيام براى خدايشان برگزار مى‌كنند.


Wa Al-Ladhīna Yaqūlūna Rabbanā Aşrif `Annā `Adhāba Jahannama 'Inna `Adhābahā Kāna Gharāmāan

65

و كسانى هستند كه مى‌گويند: پروردگارا عذاب جهنم را از ما برگردان كه عذاب آن دست بردار نيست.


'Innahā Sā'at Mustaqarrāan Wa Muqāmāan

66

جهنم قرارگاه و محل اقامت بدى است.


Wa Al-Ladhīna 'Idhā 'Anfaqū Lam Yusrifū Wa Lam Yaqturū Wa Kāna Bayna Dhālika Qawāmāan

67

و كسانى كه چون انفاق كنند اسراف نمى‌كنند و كم نمى‌نمايند، انفاق آنها بين اين دو حد وسط است.


Wa Al-Ladhīna Lā Yad`ūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Wa Lā Yaqtulūna An-Nafsa Allatī Ĥarrama Allāhu 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Yaznūna Wa Man Yaf`al Dhālika Yalqa 'Athāmāan

68

و كسانى هستند كه با خدا معبود ديگرى نمى‌خوانند و نفسى را كه خدا محترم كرده جز به حق نمى‌كشند و زنا نمى‌كنند هر كس چنين كند، به عقوبت خواهد افتاد.


Yuđā`af Lahu Al-`Adhābu Yawma Al-Qiyāmati Wa Yakhlud Fīhi Muhānāan

69

عذاب بر او در قيامت مضاعف مى‌شود و در عذاب مخلد مى‌ماند.


'Illā Man Tāba Wa 'Āmana Wa `Amila `Amalāan Şāliĥāan Fa'ūlā'ika Yubaddilu Allāhu Sayyi'ātihim Ĥasanātin Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan

70

مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح بكند، خدا سيئات آنها را به خوبيها مبدل مى‌كند، خدا آمرزنده و مهربان است.


Wa Man Tāba Wa `Amila Şāliĥāan Fa'innahu Yatūbu 'Ilá Allāhi Matābāan

71

هر كه توبه كند و عمل صالح انجام دهد او به سوى خدا توبه مى‌كند توبه خاصى.


Wa Al-Ladhīna Lā Yash/hadūna Az-Zūra Wa 'Idhā Marrū Bil-Laghwi Marrū Kirāmāan

72

و كسانى هستند كه در مجالس باطل حاضر نمى‌شوند و چون به كار بيهوده رسند، بزرگواران مى‌گذرند.


Wa Al-Ladhīna 'Idhā Dhukkirū Bi'āyāti Rabbihim Lam Yakhirrū `Alayhā Şummāan Wa `Umyānāan

73

و كسانى هستند كه چون آيات خدا را تذكر داده مى‌شوند ناشنوايان و نابينايان بر آنها نمى‌افتند.


Wa Al-Ladhīna Yaqūlūna Rabbanā Hab Lanā Min 'Azwājinā Wa Dhurrīyātinā Qurrata 'A`yunin Wa Aj`alnā Lilmuttaqīna 'Imāmāan

74

و كسانى كه مى‌گويند: پروردگارا از زنان و فرزندان ما روشنى چشم ما گردان و ما را براى تقوى كاران سرمشق گردان.


'Ūlā'ika Yujzawna Al-Ghurfata Bimā Şabarū Wa Yulaqqawna Fīhā Taĥīyatan Wa Salāmāan

75

آنها پاداش داده مى‌شوند درجه بلندى را و در آن تحيت و سلام داده مى‌شوند.


Khālidīna Fīhā Ĥasunat Mustaqarrāan Wa Muqāmāan

76

در آن پيوسته‌اند، آن بهتر قرارگاه و بهتر محل اقامت است.


Qul Mā Ya`ba'u Bikum Rabbī Lawlā Du`ā'uukum Faqad Kadhdhabtum Fasawfa Yakūnu Lizāmāan

77

بگو خدايم به شما اعتنايى ندارد اگر دعوت شما لازم نبود كه رسالت را تكذيب كرديد، آن تكذيب بر شما ملازم خواهد بود.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان