Sooreh المسد
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَ تَبَّ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ نابود باد قدرت ابولهب، و نابود باد خودش؛
مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَ مَا كَسَبَ
2ثروتش و آنچه به دست آورده است چيزى [از عذاب خدا] را از او دفع نمىكند.
سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ
3به زودى در آتشى زبانهدار درآيد؛
وَ ٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ
4و [نيز] همسرش كه هيزمكش است [در آتش زبانهدار در آيد.]
فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۢ
5[همان كه] بر گردنش طنابى تابيده از ليف خرماست.
ترجمه گویا
انصاریان