Sooreh الزلزلة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ هنگامى كه زمين را با [شديدترين‌] لرزشش بلرزانند،

وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها

و زمين بارهاى گرانش را بيرون اندازد،

وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها

و انسان بگويد: زمين را چه شده است؟

يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها

آن روز است كه زمين اخبار خود را مى‌گويد؛

بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحيٰ لَها

زيرا كه پروردگارت به او وحى كرده است.

يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً لِيُرَوْا أَعْمالَهُمْ

آن روز مردم [پس از پايان حساب‌] به صورت گروه‌هاى پراكنده [به سوى منزل‌هاى ابدى خود بهشت يا دوزخ‌] باز مى‌گردند، تا اعمالشان را [به صورت تجسم يافته‌] به آنان نشان دهند.