Sooreh الضحی
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلضُّحَىٰ
1به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به ابتداى روز [وقتى كه خورشيد پرتو افشانى مى‌كند]
وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ
2و سوگند به شب آن گاه كه آرام گيرد،
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ مَا قَلَىٰ
3كه پروردگارت تو را رها نكرده و مورد خشم و كينه قرار نداده است.
وَ لَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ
4و بى‌ترديد آخرت براى تو از دنيا بهتر است،
وَ لَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ
5و به زودى پروردگارت بخششى به تو خواهد كرد تا خشنود شوى.
أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَ‍َٔاوَىٰ
6آيا تو را يتيم نيافت، پس پناه داد؟
وَ وَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ
7و تو را بدون شريعت نيافت، پس به شريعت هدايت كرد؟
وَ وَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ
8و تو را تهيدست نيافت، پس بى‌نياز ساخت؟
فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ
9و اما [به شكرانه اين همه نعمت] يتيم را خوار و رانده مكن
وَ أَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ
10و تهيدست حاجت خواه را [به بانگ زدن] از خود مران
وَ أَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ
11و نعمت هاى پروردگارت را بازگو كن.
