بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَ أَحۡصُواْ ٱلۡعِدَّةَ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ لَا تُخۡرِجُوهُنَّ مِنۢ بُيُوتِهِنَّ وَ لَا يَخۡرُجۡنَ إِلَّآ أَن يَأۡتِينَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖ وَ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ وَ مَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥ لَا تَدۡرِي لَعَلَّ ٱللَّهَ يُحۡدِثُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ أَمۡرٗا

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ اى پيامبر! زمانى كه خواستيد زنان را طلاق دهيد، آنان را در زمان عده [آن زمانى كه از عادت پاك شده و با همسر آميزش نكرده باشند] طلاق دهيد و حساب عده را نگه داريد، و از خدا پروردگارتان پروا كنيد، و آنان را [در مدتى كه عده خود را مى‌گذرانند] از خانه‌هايشان بيرون مكنيد، و آنان هم [در مدت عده‌] بيرون نروند مگر اينكه مرتكب عمل زشت آشكارى شوند [كه در آن صورت بيرون كردنشان از خانه بى‌مانع است‌]. اين حدود خداست؛ و هر كه از حدود تجاوز كند، يقينا به خودش ستم ورزيده است. تو نمى‌دانى شايد خدا پس از اين [طلاق‌] كارى پديد آورد [تا وسيله صلح و سازشى ميان آنان شود.]

فَإِذَا بَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمۡسِكُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ فَارِقُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٖ وَ أَشۡهِدُواْ ذَوَيۡ عَدۡلٖ مِّنكُمۡ وَ أَقِيمُواْ ٱلشَّهَٰدَةَ لِلَّهِ ذَٰلِكُمۡ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَ ٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَ مَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مَخۡرَجٗا

و چون به پايان زمان [عده‌] نزديك شدند، آنان را [با رجوع به زوجيت‌] به صورتى شايسته [كه رعايت همه حقوق همسردارى است‌] نگه داريد يا از آنان به طرزى شايسته [كه پرداخت همه حقوق شرعيه اوست‌] جدا شويد، و [هنگام جدايى‌] دو عادل از خودتان را گواه [طلاق‌] گيريد. [و شما اى گواهان!] گواهى را براى خدا اقامه كنيد. به وسيله اين [حقايق‌] به كسى كه همواره به خدا و روز قيامت ايمان دارد، اندرز داده مى‌شود و هر كه از خدا پروا كند، خدا براى او راه بيرون شدن [از مشكلات و تنگناها را] قرار مى‌دهد.

وَ يَرۡزُقۡهُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَحۡتَسِبُ وَ مَن يَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِ فَهُوَ حَسۡبُهُۥٓ إِنَّ ٱللَّهَ بَٰلِغُ أَمۡرِهِۦ قَدۡ جَعَلَ ٱللَّهُ لِكُلِّ شَيۡءٖ قَدۡرٗا

و او را از جايى كه گمان نمى‌برد روزى مى‌دهد، و كسى كه بر خدا توكل كند، خدا برايش كافى است، [و] خدا فرمان و خواسته‌اش را [به هر كس كه بخواهد] مى‌رساند؛ يقينا براى هر چيزى اندازه‌اى قرار داده است.

وَ ٱلَّٰٓـِٔي يَئِسۡنَ مِنَ ٱلۡمَحِيضِ مِن نِّسَآئِكُمۡ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَٰثَةُ أَشۡهُرٖ وَ ٱلَّٰٓـِٔي لَمۡ يَحِضۡنَ وَ أُوْلَٰتُ ٱلۡأَحۡمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّ وَ مَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مِنۡ أَمۡرِهِۦ يُسۡرٗا

و از زنان شما آنانى كه از عادت ماهيانه نااميداند، اگر شك داريد [كه به سبب رسيدن به سن يائسگى يا عاملى ديگر است‌] عده آنان [پس از طلاق‌] سه ماه است. و [هم چنين عده‌] زنانى كه [با وجود سن معمولى‌] عادت نشده‌اند [سه ماه است‌] و [پايان‌] عده زنان باردار روزى است كه وضع حمل مى‌كنند. و هر كه از خدا پروا كند براى او در كارش آسانى قرار مى‌دهد.

ذَٰلِكَ أَمۡرُ ٱللَّهِ أَنزَلَهُۥٓ إِلَيۡكُمۡ وَ مَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يُكَفِّرۡ عَنۡهُ سَيِّ‍َٔاتِهِۦ وَ يُعۡظِمۡ لَهُۥٓ أَجۡرًا

آن احكام خداست كه آنها را به سوى شما نازل كرده است؛ و هر كس از خدا پروا كند، گناهانش را از او محو مى‌كند و پاداش او را بزرگ مى‌دارد.

أَسۡكِنُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ سَكَنتُم مِّن وُجۡدِكُمۡ وَ لَا تُضَآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُواْ عَلَيۡهِنَّ وَ إِن كُنَّ أُوْلَٰتِ حَمۡلٖ فَأَنفِقُواْ عَلَيۡهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّ فَإِنۡ أَرۡضَعۡنَ لَكُمۡ فَ‍َٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ أۡتَمِرُواْ بَيۡنَكُم بِمَعۡرُوفٖ وَ إِن تَعَاسَرۡتُمۡ فَسَتُرۡضِعُ لَهُۥٓ أُخۡرَىٰ

زنان طلاق داده را [تا پايان عده‌] به اندازه توانگرى خود آنجا سكونت دهيد كه خود سكونت داريد و به آنان [در نفقه و مسكن‌] آسيب و زيان نرسانيد تا زندگى را بر آنان سخت و دشوار كنيد [و آنان مجبور به ترك خانه شوند]، و اگر باردار باشند، هزينه آنان را تا زمانى كه وضع حمل كنند، بپردازيد و اگر [پس از جدايى‌] كودك شما را شير دادند اجرتشان را بدهيد، و در ميان خود [درباره فرزند] به نيكى و شايستگى مشورت كنيد [تا به توافقى عادلانه برسيد و در نتيجه به حق زن و شوهر و فرزند زيانى نرسد] و اگر [كارتان در اين زمينه‌] با يكديگر به سختى كشيد [و نهايتا به توافق نرسيديد] زنى ديگر كودك را [با هزينه پدر] شير دهد.

لِيُنفِقۡ ذُو سَعَةٖ مِّن سَعَتِهِۦ وَ مَن قُدِرَ عَلَيۡهِ رِزۡقُهُۥ فَلۡيُنفِقۡ مِمَّآ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا مَآ ءَاتَىٰهَا سَيَجۡعَلُ ٱللَّهُ بَعۡدَ عُسۡرٖ يُسۡرٗا

بر توانگر است كه از توانگرى‌اش [همسر بچه‌دارش را در ايام عده‌] هزينه دهد، و هر كه رزق و روزى‌اش تنگ باشد از همان كه خدا به او عطا كرده هزينه دهد. خدا هيچ‌كس را جز به اندازه رزقى كه به او عطا كرده است، تكليف نمى‌كند. خدا به زودى پس از سختى و تنگنا فراخى و گشايش قرار مى‌دهد.

وَ كَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ عَتَتۡ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهَا وَ رُسُلِهِۦ فَحَاسَبۡنَٰهَا حِسَابٗا شَدِيدٗا وَ عَذَّبۡنَٰهَا عَذَابٗا نُّكۡرٗا

چه بسيار آبادى‌ها كه [اهلش‌] از فرمان پروردگارشان و فرستادگانش روى برگرداندند، پس ما آنان را به حساب سختى محاسبه كرديم و به عذاب بسيار شديدى عذاب نموديم؛

فَذَاقَتۡ وَبَالَ أَمۡرِهَا وَ كَانَ عَٰقِبَةُ أَمۡرِهَا خُسۡرًا

و آنان كيفر سنگين كفر و كبرشان را چشيدند و سرانجام كارشان خسارت بود.

أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدٗا فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ يَٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَدۡ أَنزَلَ ٱللَّهُ إِلَيۡكُمۡ ذِكۡرٗا

خدا براى آنان [در آخرت‌] عذابى سخت آماده كرده است، پس اى خردمندان مؤمن! از خدا پروا كنيد. به راستى خدا به سوى شما وسيله تذكر نازل كرده است.

رَّسُولٗا يَتۡلُواْ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ مُبَيِّنَٰتٖ لِّيُخۡرِجَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ وَ مَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَ يَعۡمَلۡ صَٰلِحٗا يُدۡخِلۡهُ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗا قَدۡ أَحۡسَنَ ٱللَّهُ لَهُۥ رِزۡقًا

[و آن‌] پيامبرى [است‌] كه آيات روشن خدا را بر شما مى‌خواند، تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند از تاريكى‌ها به سوى نور بيرون آورد. و هر كس به خدا ايمان بياورد و كار شايسته انجام دهد، او را در بهشت‌هايى كه از زير [درختان‌] آن نهرها جارى است درآورد، در حالى كه در آنها جاودانه‌اند. همانا رزق و روزى را براى او نيكو قرار داده است.

ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖ وَ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ مِثۡلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ ٱلۡأَمۡرُ بَيۡنَهُنَّ لِتَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ وَ أَنَّ ٱللَّهَ قَدۡ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عِلۡمَۢا

خداست كه هفت آسمان و نيز مثل آنها هفت زمين را آفريد. همواره فرمان او در ميان آنها نازل مى‌شود، تا بدانيد كه خدا بر هر كارى تواناست و اينكه يقينا علم خدا به همه چيز احاطه دارد.