قرآن عثمان طه

Sooreh الذاریات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الذَّارِياتِ ذَرْواً

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به پاشندگان پاشيدن بخصوصى.


فَالْحامِلاتِ وِقْراً

2

پس قسم به حاملان بار سنگين.


فَالْجارِياتِ يُسْراً

3

پس قسم به جارى شوندگان به آسانى.


فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً

4

پس قسم به تقسيم كنندگان كار بخصوصى.


إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ

5

آنچه وعده مى‌شويد راست است.


وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ

6

و جزا واقع شدنى است.


وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ

7

قسم به آسمان كه داراى راههاست.


إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ

8

شما در سخن مختلفى هستيد،


يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ

9

از اقرار بوعده منحرف مى‌شود آنكه منحرف شده است.


قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ

10

مرگ بر ندانسته سخن گويان.


الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ ساهُونَ

11

كسانى كه در جهالت غافلند.


يَسْئَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ

12

مى‌پرسند روز جزا كى خواهد بود.


يَوْمَ هُمْ عَلَي النَّارِ يُفْتَنُونَ

13

يادآور روزى را كه در آتش مى‌سوزند.


ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ

14

بچشيد عذاب خويش را اين عذاب آنست كه به عجله مى‌خواستيد.


إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ

15

حقا كه اهل تقوى در بهشتها و چشمه سارهايند.


آخِذِينَ ما آتاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذٰلِكَ مُحْسِنِينَ

16

گرفته‌اند آنچه را كه پروردگارشان داده زيرا كه آنها قبل از اين نيكوكاران بودند.


كانُوا قَلِيلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ

17

بودند كمتر شبى را مى‌خوابيدند.


وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ

18

و در سحرها استغفار مى‌كردند.


وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ

19

و در اموالشان حقى بود براى سائل و محروم.


وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ

20

در زمين آياتى هست براى يقين جويندگان.


وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ

21

و در وجود خودتان آيا نمى‌بينيد؟!


وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ

22

روزى شما و آنچه وعده مى‌شويد در آسمانست.


فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ

23

قسم به پروردگار آسمان و زمين، اين سخن حق است مانند آنكه سخن مى‌گويند.


هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ الْمُكْرَمِينَ

24

آيا حكايت ميهمانهاى ابراهيم به تو رسيده است؟


إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ

25

وقتى كه بر ابراهيم داخل شدند و سلام گفتند گفت: سلام بر شما، اينان قومى ناشناسند.


فَراغَ إِليٰ أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ

26

به طرف اهل خويش رفت و گوساله فربهى آورد.


فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قالَ أَلا تَأْكُلُونَ

27

به آنها نزديك كرد و گفت: آيا نمى‌خوريد؟


فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قالُوا لا تَخَفْ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَلِيمٍ

28

از آنها احساس ترس كرد گفتند: نترس و به او مژده پسر دانايى را دادند.


فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَها وَ قالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ

29

زنش در جمعى رو كرد و به صورت خويش زد و گفت: پير زن نازا مى‌زايد؟!


قالُوا كَذٰلِكَ قالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

30

گفتند: خدايت اين چنين فرمود: او حكيم و داناست.


قالَ فَما خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ

31

ابراهيم گفت: كار مهم شما چيست؟


قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِليٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ

32

گفتند: به سوى قومى گناهكار فرستاده شده‌ايم.


لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِينٍ

33

تا براى آنها سنگهاى متحجر بفرستيم.


مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ

34

علامتدار هستند نزد خدايت براى اهل اسراف.


فَأَخْرَجْنا مَنْ كانَ فِيها مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

35

آنكه از مؤمنان در آنجا بود بيرون كرديم.


فَما وَجَدْنا فِيها غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ

36

جز يك خانه از مسلمين در آن پيدا نكرديم.


وَ تَرَكْنا فِيها آيَةً لِلَّذِينَ يَخافُونَ الْعَذابَ الْأَلِيمَ

37

در آنجا علامتى گذاشتيم براى آنان كه از عذاب اليم مى‌ترسند.


وَ فِي مُوسيٰ إِذْ أَرْسَلْناهُ إِليٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ

38

و در موسى آيتى است وقتى كه او را به سوى فرعون با حجتى آشكار فرستاديم.


فَتَوَلَّيٰ بِرُكْنِهِ وَ قالَ ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

39

با نيروى خودش اعراض نمود و گفت او جادوگر يا ديوانه است.


فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِي الْيَمِّ وَ هُوَ مُلِيمٌ

40

او را و لشكريانش را گرفته و در دريا انداختيم، او سبب ملامت بود.


وَ فِي عادٍ إِذْ أَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ

41

و در قوم عاد آيتى است وقتى كه بر آنها آن باد عقيم را فرستاديم.


ما تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ

42

چيزى را كه بر آن مى‌وزيد نمى‌گذاشت مگر آنكه مانند استخوان پوسيده مى‌كرد.


وَ فِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّي حِينٍ

43

در قوم ثمود آيتى است كه به آنها گفته شد تا وقتى متمتع شويد.


فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَ هُمْ يَنْظُرُونَ

44

از دستور خدايشان نافرمانى كردند صاعقه آنها را گرفته، در حالى كه نگاه مى‌كردند.


فَمَا اسْتَطاعُوا مِنْ قِيامٍ وَ ما كانُوا مُنْتَصِرِينَ

45

به برخاستن متمكن نشدند و يارى كرده نبودند.


وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقِينَ

46

ياد كن قوم نوح را از پيش كه قومى فاسق بودند.


وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ

47

آسمان را با قدرت كامل خويش آفريده‌ايم و ما توانا هستيم.


وَ الْأَرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ

48

زمين را گسترده‌ايم: بهتر آماده كننده مى‌باشيم.


وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

49

از هر چيز نر و ماده آفريده‌ايم تا از قدرت ما آگاه باشيد.


فَفِرُّوا إِلَي اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ

50

پس بگريزيد به سوى خدا كه من براى شما از جانب او انذار كننده آشكارم.


وَ لا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ

51

با خدا معبود ديگرى قرار ندهيد كه من از جانب او بيم دهنده آشكارم.


كَذٰلِكَ ما أَتَي الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

52

جريان چنين است، پيامبرى قبل از آنها نيامد مگر آنكه گفتند: جادوگرست يا ديوانه.


أَ تَواصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ

53

آيا به يكديگر سفارش كرده‌اند، بلكه قومى طغيانگرند.


فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ

54

به آنها بى‌اعتنا باش تو ملامت شده نيستى.


وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْريٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ

55

يادآورى كن كه آن مؤمنان را نافع است.


وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ

56

جن و انس را نيافريده‌ام مگر آنكه مرا عبادت كنند.


ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ

57

از آنها روزى نمى‌خواهم و نمى‌خواهم مرا اطعام كنند.


إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ

58

خدا فقط اوست رزاق و نيرومند و قوى.


فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحابِهِمْ فَلا يَسْتَعْجِلُونِ

59

حقا كه براى ظالمان نصيبى از عذاب مانند نصيب امثال آنها هست، آن را به عجله نخواهند.


فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

60

واى بر كافران از روزشان كه وعده مى‌شوند.


سوره قبل

سوره adhdhārīyāt

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان