قرآن عثمان طه

Sooreh الذاریات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Adh-Dhāriyāti Dharwan

1

به نام خدا كه هم رحمان است و هم رحيم.؛ سوگند به بادهايى كه ذرات سر راه خود را به اطراف مى‌پراكند.


Fālĥāmilāti Wiqrāan

2

و پس از آن سوگند به ابرهاى سنگين بار از آب.


Fāljāriyāti Yusrāan

3

و سپس سوگند به كشتى‌هايى كه به آسانى در درياها در حركتند.


Fālmuqassimāti 'Amrāan

4

و آن گاه به فرشتگانى سوگند كه امر خدا را در بين خود تقسيم مى‌كنند.


'Innamā Tū`adūna Laşādiqun

5

كه آنچه بدان تهديد شده‌ايد صادق و آمدنى است.


Wa 'Inna Ad-Dīna Lawāqi`un

6

و محققا روز جزا واقع شدنى است.


Wa As-Samā'i Dhāti Al-Ĥubuki

7

به آسمان آراسته سوگند.


'Innakum Lafī Qawlin Mukhtalifin

8

كه شما در سخنانى مختلف سرگردانيد.


Yu'ufaku `Anhu Man 'Ufika

9

سخنانى كه هر كس از كتاب خدا منحرف مى‌شود به وسيله آن منحرف مى‌شود.


Qutila Al-Kharrāşūna

10

خدا بكشد كسانى را كه بى دليل و برهان در باره روز جزاء سخن مى‌گويند (و مردم را منحرف مى‌كند).


Al-Ladhīna Hum Fī Ghamratin Sāhūna

11

آنهايى كه در جهلى عميق غرق در غفلتند.


Yas'alūna 'Ayyāna Yawmu Ad-Dīni

12

و در چنين ظلمت و غفلتى مى‌پرسند روز جزاء كى است.


Yawma Hum `Alá An-Nāri Yuftanūna

13

روزى است كه همين خراصان در آتش گداخته مى‌شوند.


Dhūqū Fitnatakum Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tasta`jilūna

14

و به ايشان گفته مى‌شود بچشيد ان عذابى را كه مى‌خواستيد در آمدنش عجله شود.


'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin

15

محققا مردم با تقوى در بهشت‌ها و چشمه‌سارهايى وصف‌ناپذيرند.


Ākhidhīna Mā 'Ātāhum Rabbuhum 'Innahum Kānū Qabla Dhālika Muĥsinīna

16

در حالى كه به آنچه پروردگارشان به ايشان مى‌دهد راضى‌اند، چون در دنيا از نيكوكاران بودند.


Kānū Qalīlāan Mina Al-Layli Mā Yahja`ūna

17

آرى، اندكى از شب‌ها را مى‌خوابيدند.


Wa Bil-'Asĥāri Hum Yastaghfirūna

18

و در سحرها استغفار مى‌كردند.


Wa Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi

19

و در اموال خود براى سائل و محروم حقى قائل بودند.


Wa Fī Al-'Arđi 'Āyātun Lilmūqinīna

20

هم در زمين آياتى هست براى اهل يقين.


Wa Fī 'Anfusikum 'Afalā Tubşirūna

21

و هم در درون وجود خودتان چرا آن آيات را نمى‌بينيد.


Wa Fī As-Samā'i Rizqukum Wa Mā Tū`adūna

22

و در آسمان، هم رزق شما هست و هم آنچه كه وعده داده شده‌ايد.


Fawarabbi As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Innahu Laĥaqqun Mithla Mā 'Annakum Tanţiqūna

23

پس به رب آسمانها و زمين سوگند كه آنچه وعده داده شده‌ايد عينا مثل اينكه شما سخن مى‌گوييد حق است.


Hal 'Atāka Ĥadīthu Đayfi 'Ibrāhīma Al-Mukramīna

24

آيا هيچ داستان ميهمانان محترم ابراهيم را شنيده‌اى؟.


'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla Salāmun Qawmun Munkarūna

25

آن گاه كه بر او وارد شده سلام كردند و او هم سلام گفت در حالى كه زير لب مى‌گفت: ناشناسند.


Farāgha 'Ilá 'Ahlihi Fajā'a Bi`ijlin Samīnin

26

و سپس محرمانه نزد اهل خود شده گوساله‌اى چاق و بريان حاضر كرد.


Faqarrabahu 'Ilayhim Qāla 'Alā Ta'kulūna

27

گوساله را نزديك آنان گذاشت و وقتى ديد نمى‌خورند پرسيد چرا نمى‌خوريد.


Fa'awjasa Minhum Khīfatan Qālū Lā Takhaf Wa Bashsharūhu Bighulāmin `Alīmin

28

در اينجا بود كه در باطن احساس ترس كرد. گفتند مترس، و او را به فرزندى دانا بشارت دادند.


Fa'aqbalati Amra'atuhu Fī Şarratin Faşakkat Wajhahā Wa Qālat `Ajūzun `Aqīmun

29

همسرش در حالى كه جمعى با او بودند نزديك آمد و به روى خود مى‌زد و مى‌گفت: آيا من بچه‌دار مى‌شوم در حالى كه عجوزى نازا هستم.


Qālū Kadhāliki Qāla Rabbuki 'Innahu Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu

30

گفتند: آرى، پروردگارت اين چنين خواسته و او حكيم و عليم است.


Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna

31

ابراهيم پرسيد براى چه مهمى آمده‌ايد اى فرستاده شدگان؟.


Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna

32

گفتند ما به سوى قومى مجرم فرستاده شده‌ايم.


Linursila `Alayhim Ĥijāratan Min Ţīnin

33

تا سنگى از گل بر سر آنان رها كنيم.


Musawwamatan `Inda Rabbika Lilmusrifīna

34

سنگهايى كه همه نزد پروردگارت براى اسرافگران نشان شده.


Fa'akhrajnā Man Kāna Fīhā Mina Al-Mu'uminīna

35

پس ما از مؤمنين هر كه در آنجا بود بيرون كرديم.


Famā Wajadnā Fīhā Ghayra Baytin Mina Al-Muslimīna

36

و به غير از يك خانوار مسلمان كسى در آنجا نيافتيم.


Wa Taraknā Fīhā 'Āyatan Lilladhīna Yakhāfūna Al-`Adhāba Al-'Alīma

37

و از آن قريه چيزى باقى نگذاشتيم مگر نشانه‌اى، تا آنها كه از عذاب اليم مى‌ترسند از آن عبرت گيرند.


Wa Fī Mūsá 'Idh 'Arsalnāhu 'Ilá Fir`awna Bisulţānin Mubīnin

38

و در موسى هم آيتى است آن وقت كه با برهانى محكم او را به سوى فرعون فرستاديم.


Fatawallá Biruknihi Wa Qāla Sāĥirun 'Aw Majnūnun

39

فرعون كه همه اعتمادش به لشكرش بود گفت وى يا ساحر است يا جن زده.


Fa'akhadhnāhu Wa Junūdahu Fanabadhnāhum Fī Al-Yammi Wa Huwa Mulīmun

40

پس او و لشكريانش را گرفتيم و در دريا پرت كرديم در حالى كه خود را ملامت مى‌كرد.


Wa Fī `Ādin 'Idh 'Arsalnā `Alayhimu Ar-Rīĥa Al-`Aqīma

41

و در عاد نيز آيتى است آن وقت كه بادى خشك و بى فايده به سويشان روانه كرديم.


Mā Tadharu Min Shay'in 'Atat `Alayhi 'Illā Ja`alat/hu Kālrramīmi

42

هيچ چيزى سر راه خود نيافت مگر آنكه چون جسمى پوسيده به صورت پودر درآورد.


Wa Fī Thamūda 'Idh Qīla Lahum Tamatta`ū Ĥattá Ĥīnin

43

و در ثمود هم آيتى است آن زمان كه به ايشان گفته شد تنها چند روز ديگر مهلت خوشگذرانى داريد.


Fa`atawā `An 'Amri Rabbihim Fa'akhadhat/humu Aş-Şā`iqatu Wa Hum Yanžurūna

44

در آن چند روز هم به سوى پروردگار خود برنگشتند و هم چنان از امر پروردگارشان طغيان ورزيدند پس صاعقه ايشان را گرفت در حالى كه خود تماشا مى‌كردند.


Famā Astaţā`ū Min Qiyāmin Wa Mā Kānū Muntaşirīna

45

حتى نتوانستند از آنجا كه نشسته بودند برخيزند و كسى را هم نيافتند كه به يارى خويش بطلبند.


Wa Qawma Nūĥin Min Qablu 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna

46

و در قوم نوح هم كه قبل از همه نامبردگان بودند آيتى است و آنان مردمى فاسق بودند.


Wa As-Samā'a Banaynāhā Bi'ayydin Wa 'Innā Lamūsi`ūna

47

در آسمان هم آيتى است كه ما با قدرت خود بنايش كرديم و روز بروز وسعتش مى‌دهيم.


Wa Al-'Arđa Farashnāhā Fani`ma Al-Māhidūna

48

و در زمين آيتى است كه آن را گسترده و قابل زيست كرديم.


Wa Min Kulli Shay'in Khalaqnā Zawjayni La`allakum Tadhakkarūna

49

و از هر چيزى جفت خلق كرديم باشد كه شما متذكر شويد.


Fafirrū 'Ilá Allāhi 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun

50

پس به سوى خدا بگريزيد كه من شما را بيم‌رسانى روشنگرم.


Wa Lā Taj`alū Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun

51

و با الله هيچ اله ديگرى مگيريد كه من براى شما نذيرى آشكارم.


Kadhālika Mā 'Atá Al-Ladhīna Min Qablihim Min Rasūlin 'Illā Qālū Sāĥirun 'Aw Majnūnun

52

اين چنين بود كه هيچ رسولى به سراغ كفار قبل از اين كفار نيامد مگر اينكه گفتند يا ساحر است و يا جن‌زده.


Atawāşawā Bihi Bal Hum Qawmun Ţāghūna

53

آيا يكديگر را به آن سفارش مى‌كردند، نه، مساله سفارش نيست بلكه همه طاغى‌اند.


Fatawalla `Anhum Famā 'Anta Bimalūmin

54

پس تو هم از آنان روى بگردان كه هيچ سرزنشى بر تو نيست.


Wa Dhakkir Fa'inna Adh-Dhikrá Tanfa`u Al-Mu'uminīna

55

و تذكر بده كه تذكر به حال مؤمنين نافع است.


Wa Mā Khalaqtu Al-Jinna Wa Al-'Insa 'Illā Liya`budūni

56

و من جن و انس را نيافريدم مگر براى اينكه عبادتم كنند.


Mā 'Urīdu Minhum Min Rizqin Wa Mā 'Urīdu 'An Yuţ`imūni

57

و من از آنان نه رزقى مى‌خواهم و نه مى‌خواهم چيزى به من بچشانند.


'Inna Allāha Huwa Ar-Razzāqu Dhū Al-Qūwati Al-Matīnu

58

بدرستى يگانه رزاق و داراى قوت و متانت خداست.


Fa'inna Lilladhīna Žalamū Dhanūbāan Mithla Dhanūbi 'Aşĥābihim Falā Yasta`jilūni

59

پس به درستى آنهايى كه در اين امت ستم كردند همان نصيبى را دارند كه هم مسلكانشان در امت‌هاى گذشته داشتند پس خيلى به عجله وادار مكنيد.


Fawaylun Lilladhīna Kafarū Min Yawmihimu Al-Ladhī Yū`adūna

60

پس واى بر كسانى كه كفر ورزيدند از آن روزى كه وعده‌اش به ايشان داده شده.


سوره قبل

سوره adhdhārīyāt

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان