قرآن عثمان طه

Sooreh الانشقاق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ هنگامى كه آسمان بشكافد


وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ

2

و فرمان پروردگارش را اطاعت كند، و [به اين اطاعت از فرمان،] سزاوارتر گردد


وَ إِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ

3

و هنگامى كه زمين گسترده شود


وَ أَلْقَتْ ما فِيها وَ تَخَلَّتْ

4

و آنچه را در درون دارد بيرون افكند، و تهى گردد


وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ

5

و فرمان پروردگارش را اطاعت كند، و [به اين اطاعت از فرمان،] سزاوارتر گردد،


يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِليٰ رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقِيهِ

6

اى انسان! يقينا تو با كوشش و تلاشى سخت به سوى پروردگارت در حركتى، پس او را [در حالى كه مقام فرمانروايى مطلق و حكومت بر همه چيز ويژه اوست و هيچ حكومتى در برابرش وجود ندارد] ديدار مى‌كنى،


فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ

7

اما كسى كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند،


فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِساباً يَسِيراً

8

به زودى با حسابى آسان به حسابش رسيدگى‌شود،


وَ يَنْقَلِبُ إِليٰ أَهْلِهِ مَسْرُوراً

9

و خوشحال و شادمان به سوى خانواده‌اش [در بهشت‌] باز گردد،


وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ

10

و اما كسى كه نامه اعمالش را از پشت سرش دهند،


فَسَوْفَ يَدْعُوا ثُبُوراً

11

به زودى با فريادى حسرت بار، هلاكت و نابودى خود را خواهد،


وَ يَصْليٰ سَعِيراً

12

و در آتش افروخته در آيد.


إِنَّهُ كانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُوراً

13

او همواره در ميان خانواده‌اش [به ثروت و مال و مقام‌] خوشحال و شادمان بود.


إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ

14

او مى‌پنداشت كه هرگز پس از مرگ [به حيات دوباره‌] باز نخواهد گشت.


بَليٰ إِنَّ رَبَّهُ كانَ بِهِ بَصِيراً

15

آرى، بى‌ترديد پروردگارش نسبت به [همه امور] او بينا بود [از اين جهت تمام اعمال و دست‌آوردش را براى پاداش و كيفر ثبت كرد.]


فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ

16

سوگند به سرخى كنار افق به هنگام غروب خورشيد


وَ اللَّيْلِ وَ ما وَسَقَ

17

و سوگند به شب و آنچه را [از موجودات پراكنده شده در روز، در خانه‌ها و لانه‌ها] جمع مى‌كند


وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ

18

و سوگند به ماه هنگامى كه بدر كامل مى‌شود


لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ

19

كه شما حالى را پس از حالى [كه مراحل مختلف زندگى است و در سختى و زحمت مطابق يكديگرند] طى مى‌كنيد [تا به ديدار پروردگارتان نايل آييد.]


فَما لَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ

20

پس اينان را چه مى‌شود كه ايمان نمى‌آورند؟!


وَ إِذا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لا يَسْجُدُونَ

21

و هرگاه قرآن را بر آنان خوانند، خاضع و تسليم نمى‌شوند؟!


بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ

22

بلكه كافران همواره انكار هم مى‌كنند!


وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما يُوعُونَ

23

و خدا به آنچه [از انكار، كفر، نفاق، حسد و... در دل خود جمع مى‌كنند، داناتر است.


فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيمٍ

24

پس آنان را به عذابى دردناك بشارت ده.


إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ

25

مگر آنان را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، كه آنان را پاداشى جاودان و بى‌منت است.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان