Sooreh الانشقاق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ هنگامى كه آسمان بشكافد
وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ
2و فرمان پروردگارش را اطاعت كند، و [به اين اطاعت از فرمان،] سزاوارتر گردد
وَ إِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ
3و هنگامى كه زمين گسترده شود
وَ أَلْقَتْ ما فِيها وَ تَخَلَّتْ
4و آنچه را در درون دارد بيرون افكند، و تهى گردد
وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ
5و فرمان پروردگارش را اطاعت كند، و [به اين اطاعت از فرمان،] سزاوارتر گردد،
يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِليٰ رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقِيهِ
6اى انسان! يقينا تو با كوشش و تلاشى سخت به سوى پروردگارت در حركتى، پس او را [در حالى كه مقام فرمانروايى مطلق و حكومت بر همه چيز ويژه اوست و هيچ حكومتى در برابرش وجود ندارد] ديدار مىكنى،
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ
7اما كسى كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند،
فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِساباً يَسِيراً
8به زودى با حسابى آسان به حسابش رسيدگىشود،
وَ يَنْقَلِبُ إِليٰ أَهْلِهِ مَسْرُوراً
9و خوشحال و شادمان به سوى خانوادهاش [در بهشت] باز گردد،
وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ
10و اما كسى كه نامه اعمالش را از پشت سرش دهند،
فَسَوْفَ يَدْعُوا ثُبُوراً
11به زودى با فريادى حسرت بار، هلاكت و نابودى خود را خواهد،
وَ يَصْليٰ سَعِيراً
12و در آتش افروخته در آيد.
إِنَّهُ كانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُوراً
13او همواره در ميان خانوادهاش [به ثروت و مال و مقام] خوشحال و شادمان بود.
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ
14او مىپنداشت كه هرگز پس از مرگ [به حيات دوباره] باز نخواهد گشت.
بَليٰ إِنَّ رَبَّهُ كانَ بِهِ بَصِيراً
15آرى، بىترديد پروردگارش نسبت به [همه امور] او بينا بود [از اين جهت تمام اعمال و دستآوردش را براى پاداش و كيفر ثبت كرد.]
فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ
16سوگند به سرخى كنار افق به هنگام غروب خورشيد
وَ اللَّيْلِ وَ ما وَسَقَ
17و سوگند به شب و آنچه را [از موجودات پراكنده شده در روز، در خانهها و لانهها] جمع مىكند
وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ
18و سوگند به ماه هنگامى كه بدر كامل مىشود
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ
19كه شما حالى را پس از حالى [كه مراحل مختلف زندگى است و در سختى و زحمت مطابق يكديگرند] طى مىكنيد [تا به ديدار پروردگارتان نايل آييد.]
فَما لَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ
20پس اينان را چه مىشود كه ايمان نمىآورند؟!
وَ إِذا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لا يَسْجُدُونَ
21و هرگاه قرآن را بر آنان خوانند، خاضع و تسليم نمىشوند؟!
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ
22بلكه كافران همواره انكار هم مىكنند!
وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما يُوعُونَ
23و خدا به آنچه [از انكار، كفر، نفاق، حسد و... در دل خود جمع مىكنند، داناتر است.
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيمٍ
24پس آنان را به عذابى دردناك بشارت ده.
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ
25مگر آنان را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، كه آنان را پاداشى جاودان و بىمنت است.