قرآن عثمان طه

Sooreh المومنون

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qad 'Aflaĥa Al-Mu'uminūna

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ به راستى كه مؤمنان رستگار شدند،


Al-Ladhīna Hum Fī Şalātihim Khāshi`ūna

2

همانان كه در نمازشان فروتنند،


Wa Al-Ladhīna Hum `Ani Al-Laghwi Mu`riđūna

3

و آنان كه از بيهوده رويگردانند،


Wa Al-Ladhīna Hum Lilzzakāati Fā`ilūna

4

و آنان كه زكات مى‌پردازند،


Wa Al-Ladhīna Hum Lifurūjihim Ĥāfižūna

5

و كسانى كه پاكدامنند،


'Illā `Alá 'Azwājihim 'W Mā Malakat 'Aymānuhum Fa'innahum Ghayru Malūmīna

6

مگر در مورد همسرانشان يا كنيزانى كه به دست آورده‌اند، كه در اين صورت بر آنان نكوهشى نيست.


Famani Abtaghá Warā'a Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-`Ādūna

7

پس هر كه فراتر از اين جُويد، آنان از حد درگذرندگانند.


Wa Al-Ladhīna Hum Li'mānātihim Wa `Ahdihim Rā`ūna

8

و آنان كه امانتها و پيمان خود را رعايت مى‌كنند،


Wa Al-Ladhīna Hum `Alá Şalawātihim Yuĥāfižūna

9

و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مى‌نمايند،


'Ūlā'ika Humu Al-Wārithūna

10

آنانند كه خود وارثانند،


Al-Ladhīna Yarithūna Al-Firdawsa Hum Fīhā Khālidūna

11

همانان كه بهشت را به ارث مى‌برند و در آنجا جاودان مى‌مانند.


Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Sulālatin Min Ţīnin

12

و به يقين، انسان را از عصاره‌اى از گِل آفريديم.


Thumma Ja`alnāhu Nuţfatan Fī Qarārin Makīnin

13

سپس او را [به صورت‌] نطفه‌اى در جايگاهى استوار قرار داديم.


Thumma Khalaqnā An-Nuţfata `Alaqatan Fakhalaqnā Al-`Alaqata Muđghatan Fakhalaqnā Al-Muđghata `Ižāmāan Fakasawnā Al-`Ižāma Laĥmāan Thumma 'Ansha'nāhu Khalqāan 'Ākhara Fatabāraka Allāhu 'Aĥsanu Al-Khāliqīna

14

آن گاه نطفه را به صورت علقه درآورديم. پس آن علقه را [به صورت‌] مضغه گردانيديم، و آن گاه مضغه را استخوانهايى ساختيم، بعد استخوانها را با گوشتى پوشانيديم، آن گاه [جنين را در] آفرينشى ديگر پديد آورديم. آفرين باد بر خدا كه بهترين آفرينندگان است.


Thumma 'Innakum Ba`da Dhālika Lamayyitūna

15

بعد از اين [مراحل‌] قطعاً خواهيد مرد.


Thumma 'Innakum Yawma Al-Qiyāmati Tub`athūna

16

آن گاه شما در روز رستاخيز برانگيخته خواهيد شد.


Wa Laqad Khalaqnā Fawqakum Sab`a Ţarā'iqa Wa Mā Kunnā `Ani Al-Khalqi Ghāfilīna

17

و به راستى [ما] بالاى سر شما هفت راه [آسمانى‌] آفريديم و از [كار] آفرينش غافل نبوده‌ايم.


Wa 'Anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Biqadarin Fa'askannāhu Fī Al-'Arđi Wa 'Innā `Alá Dhahābin Bihi Laqādirūna

18

و از آسمان، آبى به اندازه [معين‌] فرود آورديم، و آن را در زمين جاى داديم، و ما براى از بين بردن آن مسلماً تواناييم.


Fa'ansha'nā Lakum Bihi Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Lakum Fīhā Fawākihu Kathīratun Wa Minhā Ta'kulūna

19

پس براى شما به وسيله آن باغهايى از درختان خرما و انگور پديدار كرديم كه در آنها براى شما ميوه‌هاى فراوان است و از آنها مى‌خوريد.


Wa Shajaratan Takhruju Min Ţūri Saynā'a Tanbutu Bid-Duhni Wa Şibghin Lil'ākilīna

20

و از طور سينا درختى برمى‌آيد كه روغن و نان خورشى براى خورندگان است.


Wa 'Inna Lakum Fī Al-'An`āmi La`ibratan Nusqīkum Mimmā Fī Buţūnihā Wa Lakum Fīhā Manāfi`u Kathīratun Wa Minhā Ta'kulūna

21

و البته براى شما در دامها [ى گلّه درس‌] عبرتى است: از [شيرى‌] كه در شكم آنهاست، به شما مى‌نوشانيم، و براى شما در آنها سودهاى فراوان است و از آنها مى‌خوريد.


Wa `Alayhā Wa `Alá Al-Fulki Tuĥmalūna

22

و بر آنها و بر كشتيها سوار مى‌شويد.


Wa Laqad 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi Faqāla Yā Qawmi A`budū Allaha Mā Lakum Min 'Ilahin Ghayruhu 'Afalā Tattaqūna

23

و به يقين نوح را به سوى قومش فرستاديم. پس [به آنان‌] گفت: «اى قوم من، خدا را بپرستيد. شما را جز او خدايى نيست. مگر پروا نداريد؟»


Faqāla Al-Mala'u Al-Ladhīna Kafarū Min Qawmihi Mā Hādhā 'Illā Basharun Mithlukum Yurīdu 'An Yatafađđala `Alaykum Wa Law Shā'a Allāhu La'anzala Malā'ikatan Mā Sami`nā Bihadhā Fī 'Ābā'inā Al-'Awwalīna

24

و اشراف قومش كه كافر بودند گفتند: «اين [مرد] جز بشرى چون شما نيست، مى‌خواهد بر شما برترى جويد، و اگر خدا مى‌خواست قطعاً فرشتگانى مى‌فرستاد. [ما] در ميان پدران نخستين خود، چنين [چيزى‌] نشنيده‌ايم.»


'In Huwa 'Illā Rajulun Bihi Jinnatun Fatarabbaşū Bihi Ĥattá Ĥīnin

25

او نيست جز مردى كه در وى [حال‌] جنون است، پس تا چندى در باره‌اش دست نگاه داريد.


Qāla Rabbi Anşurnī Bimā Kadhdhabūni

26

[نوح‌] گفت: «پروردگارا، از آن روى كه دروغزنم خواندند مرا يارى كن.»


Fa'awĥaynā 'Ilayhi 'Ani Aşna`i Al-Fulka Bi'a`yuninā Wa Waĥyinā Fa'idhā Jā'a 'Amrunā Wa Fāra At-Tannūru Fāsluk Fīhā Min Kullin Zawjayni Athnayni Wa 'Ahlaka 'Illā Man Sabaqa `Alayhi Al-Qawlu Minhum Wa Lā Tukhāţibnī Fī Al-Ladhīna Žalamū 'Innahum Mughraqūna

27

پس به او وحى كرديم كه: زير نظر ما و [به‌] وحى ما كشتى را بساز، و چون فرمان ما دررسيد و تنور به فوران آمد، پس در آن از هر نوع [حيوانى‌] دو تا [يكى نر و ديگرى ماده‌] با خانواده‌ات- بجز كسى از آنان كه حكم [عذاب‌] بر او پيشى گرفته است- وارد كن، در باره كسانى كه ظلم كرده‌اند با من سخن مگوى، زيرا آنها غرق خواهند شد.


Fa'idhā Astawayta 'Anta Wa Man Ma`aka `Alá Al-Fulki Faquli Al-Ĥamdu Lillāh Al-Ladhī Najjānā Mina Al-Qawmi Až-Žālimīna

28

و چون تو با آنان كه همراه تواند بر كشتى نشستى بگو: «ستايش خدايى را كه ما را از [چنگ‌] گروه ظالمان رهانيد.»


Wa Qul Rabbi 'Anzilnī Munzalāan Mubārakāan Wa 'Anta Khayru Al-Munzilīna

29

و بگو: «پروردگارا، مرا در جايى پربركت فرود آور [كه‌] تو نيكترين مهمان‌نوازانى.»


'Inna Fī Dhālika La'āyātin Wa 'In Kunnā Lamubtalīna

30

در حقيقت، در اين [ماجرا] عبرتهايى است، و قطعاً ما آزمايش‌كننده بوديم.


Thumma 'Ansha'nā Min Ba`dihim Qarnāan 'Ākharīna

31

سپس، بعد از آنان نسل [هايى‌] ديگر پديد آورديم.


Fa'arsalnā Fīhim Rasūlāan Minhum 'Ani A`budū Allaha Mā Lakum Min 'Ilahin Ghayruhu 'Afalā Tattaqūna

32

و در ميانشان پيامبرى از خودشان روانه كرديم كه: خدا را بپرستيد. جز او براى شما معبودى نيست. آيا سَرِ پرهيزگارى نداريد؟


Wa Qāla Al-Mala'u Min Qawmihi Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Biliqā'i Al-'Ākhirati Wa 'Atrafnāhum Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Mā Hādhā 'Illā Basharun Mithlukum Ya'kulu Mimmā Ta'kulūna Minhu Wa Yashrabu Mimmā Tashrabūna

33

و اشراف قومش كه كافر شده، و ديدار آخرت را دروغ پنداشته بودند، و در زندگى دنيا آنان را مرفّه ساخته بوديم گفتند: «اين [مرد] جز بشرى چون شما نيست: از آنچه مى‌خوريد، مى‌خورد و از آنچه مى‌نوشيد، مى‌نوشد.


Wa La'in 'Aţa`tum Basharāan Mithlakum 'Innakum 'Idhāan Lakhāsirūna

34

و اگر بشرى مثل خودتان را اطاعت كنيد در آن صورت قطعاً زيانكار خواهيد بود.


'Aya`idukum 'Annakum 'Idhā Mittum Wa Kuntum Turābāan Wa `Ižāmāan 'Annakum Mukhrajūna

35

آيا به شما وعده مى‌دهد كه وقتى مرديد و خاك و استخوان شديد [باز] شما [از گور زنده‌] بيرون آورده مى‌شويد؟


Hayhāta Hayhāta Limā Tū`adūna

36

وه، چه دور است آنچه كه وعده داده مى‌شويد.


'In Hiya 'Illā Ĥayātunā Ad-Dunyā Namūtu Wa Naĥyā Wa Mā Naĥnu Bimab`ūthīna

37

جز اين زندگانى دنياى ما چيزى نيست. مى‌ميريم و زندگى مى‌كنيم و ديگر برانگيخته نخواهيم شد.


'In Huwa 'Illā Rajulun Aftará `Alá Allāhi Kadhibāan Wa Mā Naĥnu Lahu Bimu'uminīna

38

او جز مردى كه بر خدا دروغ مى‌بندد نيست، و ما به او اعتقاد نداريم.»


Qāla Rabbi Anşurnī Bimā Kadhdhabūni

39

گفت: «پروردگارا، از آن روى كه مرا دروغزن خواندند ياريم كن.»


Qāla `Ammā Qalīlin Layuşbiĥunna Nādimīna

40

فرمود: «به زودى سخت پشيمان خواهند شد.»


Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Bil-Ĥaqqi Faja`alnāhum Ghuthā'an Fabu`dāan Lilqawmi Až-Žālimīna

41

پس فرياد [مرگبار] آنان را به حق فرو گرفت، و آنها را [چون‌] خاشاكى كه بر آب افتد، گردانيديم. دور باد [از رحمت خدا] گروه ستمكاران.


Thumma 'Ansha'nā Min Ba`dihim Qurūnāan 'Ākharīna

42

آن گاه پس از آنان نسلهاى ديگرى پديد آورديم.


Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna

43

هيچ امتى نه از اجل خود پيشى مى‌گيرد و نه باز پس مى‌ماند.


Thumma 'Arsalnā Rusulanā Tatrā Kullamā Jā'a 'Ummatan Rasūluhā Kadhdhabūhu Fa'atba`nā Ba`đahum Ba`đāan Wa Ja`alnāhum 'Aĥādītha Fabu`dāan Liqawmin Lā Yu'uminūna

44

باز فرستادگان خود را پياپى روانه كرديم. هر بار براى [هدايت‌] امتى پيامبرش آمد، او را تكذيب كردند پس [ما امتهاى سركش را] يكى پس از ديگرى آورديم و آنها را مايه عبرت [و زبانزد مردم‌] گردانيديم. دور باد [از رحمت خدا] مردمى كه ايمان نمى‌آورند.


Thumma 'Arsalnā Mūsá Wa 'Akhāhu Hārūna Bi'āyātinā Wa Sulţānin Mubīnin

45

سپس موسى و برادرش هارون را با آيات خود و حجتى آشكار فرستاديم،


'Ilá Fir`awna Wa Mala'ihi Fāstakbarū Wa Kānū Qawmāan `Ālīna

46

به سوى فرعون و سران [قوم‌] او، ولى تكبر نمودند و مردمى گردنكش بودند،


Faqālū 'Anu'uminu Libasharayni Mithlinā Wa Qawmuhumā Lanā `Ābidūna

47

پس گفتند: «آيا به دو بشر كه مثل خود ما هستند و طايفه آنها بندگان ما مى‌باشند ايمان بياوريم؟»


Fakadhdhabūhumā Fakānū Mina Al-Muhlakīna

48

در نتيجه، آن دو را دروغزن خواندند، پس از زمره هلاك‌شدگان گشتند.


Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba La`allahum Yahtadūna

49

و به يقين، ما به موسى كتاب [آسمانى‌] داديم، باشد كه آنان به راه راست روند.


Wa Ja`alnā Abna Maryama Wa 'Ummahu 'Āyatan Wa 'Āwaynāhumā 'Ilá Rabwatin Dhāti Qarārin Wa Ma`īnin

50

و پسر مريم و مادرش را نشانه‌اى گردانيديم و آن دو را در سرزمين بلندى كه جاى زيست و [داراى‌] آب زلال بود جاى داديم.


Yā 'Ayyuhā Ar-Rusulu Kulū Mina Aţ-Ţayyibāti Wa A`malū Şāliĥāan 'Innī Bimā Ta`malūna `Alīmun

51

اى پيامبران، از چيزهاى پاكيزه بخوريد و كار شايسته كنيد، كه من به آنچه انجام مى‌دهيد دانايم.


Wa 'Inna Hadhihi 'Ummatukum 'Ummatan Wāĥidatan Wa 'Anā Rabbukum Fattaqūni

52

و در حقيقت، اين امت شماست كه امتى يگانه است، و من پروردگار شمايم پس، از من پروا داريد.


Fataqaţţa`ū 'Amrahum Baynahum Zuburāan Kullu Ĥizbin Bimā Ladayhim Fariĥūna

53

تا كار [دين‌] شان را ميان خود قطعه قطعه كردند [و] دسته دسته شدند: هر دسته‌اى به آنچه نزدشان بود، دل خوش كردند.


Fadharhum Fī Ghamratihim Ĥattá Ĥīnin

54

پس آنها را در ورطه گمراهى‌شان تا چندى واگذار.


'Ayaĥsabūna 'Annamā Numidduhum Bihi Min Mālin Wa Banīna

55

آيا مى‌پندارند كه آنچه از مال و پسران كه بديشان مدد مى‌دهيم،


Nusāri`u Lahum Fī Al-Khayrāti Bal Lā Yash`urūna

56

[از آن روى است كه‌] مى‌خواهيم به سودشان در خيرات شتاب ورزيم؟ [نه،] بلكه نمى‌فهمند.


'Inna Al-Ladhīna Hum Min Khashyati Rabbihim Mushfiqūna

57

در حقيقت، كسانى كه از بيم پروردگارشان هراسانند،


Wa Al-Ladhīna Hum Bi'āyāti Rabbihim Yu'uminūna

58

و كسانى كه به نشانه‌هاى پروردگارشان ايمان مى‌آورند،


Wa Al-Ladhīna Hum Birabbihim Lā Yushrikūna

59

و آنان كه به پروردگارشان شرك نمى‌آورند،


Wa Al-Ladhīna Yu'utūna Mā 'Ātaw Wa Qulūbuhum Wa Jilatun 'Annahum 'Ilá Rabbihim Rāji`ūna

60

و كسانى كه آنچه را دادند [در راه خدا] مى‌دهند، در حالى كه دلهايشان ترسان است [و مى‌دانند] كه به سوى پروردگارشان بازخواهند گشت،


'Ūlā'ika Yusāri`ūna Fī Al-Khayrāti Wa Hum Lahā Sābiqūna

61

آنانند كه در كارهاى نيك شتاب مى‌ورزند و آنانند كه در انجام آنها سبقت مى‌جويند.


Wa Lā Nukallifu Nafsāan 'Illā Wus`ahā Wa Ladaynā Kitābun Yanţiqu Bil-Ĥaqqi Wa Hum Lā Yužlamūn

62

و هيچ كس را جز به قدر توانش تكليف نمى‌كنيم، و نزد ما كتابى است كه به حق سخن مى‌گويد و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت.


Bal Qulūbuhum Fī Ghamratin Min Hādhā Wa Lahum 'A`mālun Min Dūni Dhālika Hum Lahā `Āmilūna

63

[نه،] بلكه دلهاى آنان از اين [حقيقت‌] در غفلت است، و آنان غير از اين [گناهان‌] كردارهايى [ديگر] دارند كه به انجام آن مبادرت مى‌ورزند.


Ĥattá 'Idhā 'Akhadhnā Mutrafīhim Bil-`Adhābi 'Idhā Hum Yaj'arūna

64

تا وقتى خوشگذرانان آنها را به عذاب گرفتار ساختيم، بناگاه به زارى درمى‌آيند.


Lā Taj'arū Al-Yawma 'Innakum Minnā Lā Tunşarūna

65

امروز زارى مكنيد كه قطعاً شما از جانب ما يارى نخواهيد شد.


Qad Kānat 'ĀyāTī 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fakuntum `Alá 'A`qābikum Tankişūna

66

در حقيقت، آيات من بر شما خوانده مى‌شد و شما بوديد كه همواره به قهقرا مى‌رفتيد.


Mustakbirīna Bihi Sāmirāan Tahjurūna

67

در حالى كه از [پذيرفتن‌] آن تكبر مى‌ورزيديد و شب‌هنگام [در محافل خود] بدگويى مى‌كرديد.


'Afalam Yaddabbarū Al-Qawla 'Am Jā'ahum Mā Lam Ya'ti 'Ābā'ahumu Al-'Awwalīna

68

آيا در [عظمت‌] اين سخن نينديشيده‌اند، يا چيزى براى آنان آمده كه براى پدران پيشين آنها نيامده است؟


'Am Lam Ya`rifū Rasūlahum Fahum Lahu Munkirūna

69

يا پيامبر خود را [درست‌] نشناخته و [لذا] به انكار او پرداخته‌اند؟


'Am Yaqūlūna Bihi Jinnatun Bal Jā'ahum Bil-Ĥaqqi Wa 'Aktharuhum Lilĥaqqi Kārihūna

70

يا مى‌گويند او جنونى دارد؟ [نه،] بلكه [او] حق را براى ايشان آورده و [لى‌] بيشترشان حقيقت را خوش ندارند.


Wa Lawi Attaba`a Al-Ĥaqqu 'Ahwā'ahum Lafasadati As-Samāwātu Wa Al-'Arđu Wa Man Fīhinna Bal 'Ataynāhum Bidhikrihim Fahum `An Dhikrihim Mu`riđūna

71

و اگر حق از هوسهاى آنها پيروى مى‌كرد، قطعاً آسمانها و زمين و هر كه در آنهاست تباه مى‌شد. [نه!] بلكه يادنامه‌شان را به آنان داده‌ايم، ولى آنها از [پيروى‌] يادنامه خود رويگردانند.


'Am Tas'aluhum Kharjāan Fakharāju Rabbika Khayrun Wa Huwa Khayru Ar-Rāziqīna

72

يا از ايشان مزدى مطالبه مى‌كنى؟ و مزد پروردگارت بهتر است، و اوست كه بهترين روزى‌دهندگان است.


Wa 'Innaka Latad`ūhum 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin

73

و در حقيقت، اين تويى كه جداً آنها را به راه راست مى‌خوانى.


Wa 'Inna Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Bil-'Ākhirati `Ani Aş-Şirāţi Lanākibūna

74

و به راستى كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، از راه [درست‌] سخت منحرفند.


Wa Law Raĥimnāhum Wa Kashafnā Mā Bihim Min Đurrin Lalajjū Fī Ţughyānihim Ya`mahūna

75

و اگر ايشان را ببخشاييم، و آنچه از صدمه بر آنان [وارد آمده‌] است برطرف كنيم، در طغيان خود كوردلانه اصرار مى‌ورزند.


Wa Laqad 'Akhadhnāhum Bil-`Adhābi Famā Astakānū Lirabbihim Wa Mā Yatađarra`ūna

76

و به راستى ايشان را به عذاب گرفتار كرديم و [لى‌] نسبت به پروردگارشان فروتنى نكردند و به زارى درنيامدند.


Ĥattá 'Idhā Fataĥnā `Alayhim Bābāan Dhā `Adhābin Shadīdin 'Idhā Hum Fīhi Mublisūna

77

تا وقتى كه درى از عذاب دردناك بر آنان گشوديم، بناگاه ايشان در آن [حال‌] نوميد شدند.


Wa Huwa Al-Ladhī 'Ansha'a Lakumu As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Al-'Af'idata Qalīlāan Mā Tashkurūna

78

و اوست آن كس كه براى شما گوش و چشم و دل پديد آورد. چه اندك سپاس گزاريد.


Wa Huwa Al-Ladhī Dhara'akum Fī Al-'Arđi Wa 'Ilayhi Tuĥsharūna

79

و اوست آن كس كه شما را در زمين پديد آورد، و به سوى اوست كه گردآورده خواهيد شد.


Wa Huwa Al-Ladhī Yuĥyī Wa Yumītu Wa Lahu Akhtilāfu Al-Layli Wa An-Nahāri 'Afalā Ta`qilūna

80

و اوست آن كس كه زنده مى‌كند و مى‌ميراند، و اختلاف شب و روز از اوست. مگر نمى‌انديشيد؟


Bal Qālū Mithla Mā Qāla Al-'Awwalūna

81

[نه،] بلكه آنان [نيز] مثل آنچه پيشينيان گفته بودند، گفتند.


Qālū 'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna

82

گفتند: «آيا چون بميريم و خاك و استخوان شويم، آيا واقعاً باز ما زنده خواهيم شد؟


Laqad Wu`idnā Naĥnu Wa 'Ābā'uunā Hādhā Min Qablu 'In Hādhā 'Illā 'Asāţīru Al-'Awwalīna

83

درست همين را قبلًا به ما و پدرانمان وعده دادند. اين جز افسانه‌هاى پيشينيان [چيزى‌] نيست.»


Qul Limani Al-'Arđu Wa Man Fīhā 'In Kuntum Ta`lamūna

84

بگو: «اگر مى‌دانيد [بگوييد] زمين و هر كه در آن است به چه كسى تعلق دارد؟»


Sayaqūlūna Lillāh Qul 'Afalā Tadhakkarūna

85

خواهند گفت: «به خدا.» بگو: «پس آيا عبرت نمى‌گيريد؟»


Qul Man Rabbu As-Samāwāti As-Sab`i Wa Rabbu Al-`Arshi Al-`Ažīmi

86

بگو: «پروردگار آسمانهاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ كيست؟»


Sayaqūlūna Lillāh Qul 'Afalā Tattaqūna

87

خواهند گفت: «خدا.» بگو: «آيا پرهيزگارى نمى‌كنيد؟»


Qul Man Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa Huwa Yujīru Wa Lā Yujāru `Alayhi 'In Kuntum Ta`lamūn

88

بگو: «فرمانروايى هر چيزى به دست كيست؟ و اگر مى‌دانيد [كيست آنكه‌] او پناه مى‌دهد و در پناه كسى نمى‌رود؟»


Sayaqūlūna Lillāh Qul Fa'annā Tusĥarūna

89

خواهند گفت: «خدا.» بگو: «پس چگونه دستخوش افسون شده‌ايد؟»


Bal 'Ataynāhum Bil-Ĥaqqi Wa 'Innahum Lakādhibūna

90

[نه!] بلكه حقيقت را برايشان آورديم، و قطعاً آنان دروغگويند.


Mā Attakhadha Allāhu Min Waladin Wa Mā Kāna Ma`ahu Min 'Ilahin 'Idhāan Ladhahaba Kullu 'Ilahin Bimā Khalaqa Wa La`alā Ba`đuhum `Alá Ba`đin Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna

91

خدا فرزندى اختيار نكرده و با او معبودى [ديگر] نيست، و اگر جز اين بود، قطعاً هر خدايى آنچه را آفريده [بود] با خود مى‌برد، و حتماً بعضى از آنان بر بعضى ديگر تفوّق مى‌جستند. منزه است خدا از آنچه وصف مى‌كنند.


`Ālimi Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Fata`ālá `Ammā Yushrikūna

92

داناى نهان و آشكار، و برتر است از آنچه [با او] شريك مى‌گردانند.


Qul Rabbi 'Immā Turiyannī Mā Yū`adūna

93

بگو: «پروردگارا، اگر آنچه را كه [از عذاب‌] به آنان وعده داده شده است به من نشان دهى،


Rabbi Falā Taj`alnī Fī Al-Qawmi Až-Žālimīna

94

پروردگارا، پس مرا در ميان قوم ستمكار قرار مده.»


Wa 'Innā `Alá 'An Nuriyaka Mā Na`iduhum Laqādirūna

95

و به راستى كه ما تواناييم كه آنچه را به آنان وعده داده‌ايم بر تو بنمايانيم.


Adfa` Billatī Hiya 'Aĥsanu As-Sayyi'ata Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaşifūna

96

بدى را به شيوه‌اى نيكو دفع كن. ما به آنچه وصف مى‌كنند داناتريم.


Wa Qul Rabbi 'A`ūdhu Bika Min Hamazāti Ash-Shayāţīni

97

و بگو: «پروردگارا، از وسوسه‌هاى شيطانها به تو پناه مى‌برم.


Wa 'A`ūdhu Bika Rabbi 'An Yaĥđurūni

98

و پروردگارا، از اينكه [آنها] به پيش من حاضر شوند به تو پناه مى‌برم.»


Ĥattá 'Idhā Jā'a 'Aĥadahumu Al-Mawtu Qāla Rabbi Arji`ūni

99

تا آن گاه كه مرگ يكى از ايشان فرا رسد، مى‌گويد: «پروردگارا، مرا بازگردانيد،


La`allī 'A`malu Şāliĥāan Fīmā Taraktu Kallā 'Innahā Kalimatun Huwa Qā'iluhā Wa Min Warā'ihim Barzakhun 'Ilá Yawmi Yub`athūna

100

شايد من در آنچه وانهاده‌ام كار نيكى انجام دهم. نه چنين است، اين سخنى است كه او گوينده آن است و پشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته خواهند شد.


Fa'idhā Nufikha Fī Aş-Şūri Falā 'Ansāba Baynahum Yawma'idhin Wa Lā Yatasā'alūna

101

پس آن گاه كه در صور دميده شود، [ديگر] آن روز ميانشان نسبت خويشاوندى وجود ندارد، و از [حال‌] يكديگر نمى‌پرسند.


Faman Thaqulat Mawāzīnuhu Fa'ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna

102

پس كسانى كه كفه ميزان [اعمال‌] آنان سنگين باشد، ايشان رستگارانند.


Wa Man Khaffat Mawāzīnuhu Fa'ūlā'ika Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Fī Jahannama Khālidūna

103

و كسانى كه كَفِّه ميزان [اعمال‌] شان سبك باشد، آنان به خويشتن زيان زده [و] هميشه در جهنم مى‌مانند.


Talfaĥu Wujūhahumu An-Nāru Wa Hum Fīhā Kāliĥūna

104

آتش چهره آنها را مى‌سوزاند، و آنان در آنجا ترش‌رويند.


'Alam Takun 'ĀyāTī 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fakuntum Bihā Tukadhdhibūna

105

آيا آيات من بر شما خوانده نمى‌شد و [همواره‌] آن را مورد تكذيب قرار نمى‌داديد؟


Qālū Rabbanā Ghalabat `Alaynā Shiqwatunā Wa Kunnā Qawmāan Đāllīna

106

مى‌گويند: «پروردگارا، شقاوت ما بر ما چيره شد و ما مردمى گمراه بوديم.»


Rabbanā 'Akhrijnā Minhā Fa'in `Udnā Fa'innā Žālimūna

107

پروردگارا، ما را از اينجا بيرون بر، پس اگر بازهم [به بدى‌] برگشتيم، در آن صورت ستمگر خواهيم بود.


Qāla Akhsa'ū Fīhā Wa Lā Tukallimūni

108

مى‌فرمايد: « [برويد] در آن گم شويد و با من سخن مگوييد.»


'Innahu Kāna Farīqun Min `Ibādī Yaqūlūna Rabbanā 'Āmannā Fāghfir Lanā Wa Arĥamnā Wa 'Anta Khayru Ar-Rāĥimīna

109

در حقيقت، دسته‌اى از بندگان من بودند كه مى‌گفتند: «پروردگارا، ايمان آورديم. بر ما ببخشاى و به ما رحم كن [كه‌] تو بهترين مهربانانى.»


Fāttakhadhtumūhum Sikhrīyan Ĥattá 'Ansawkum Dhikrī Wa Kuntum Minhum Tađĥakūna

110

و شما آنان [مؤمنان‌] را به ريشخند گرفتيد، تا [با اين كار] ياد مرا از خاطرتان بردند و شما بر آنان مى‌خنديديد.


'Innī Jazaytuhumu Al-Yawma Bimā Şabarū 'Annahum Humu Al-Fā'izūna

111

من [هم‌] امروز به [پاس‌] آنكه صبر كردند، بدانان پاداش دادم. آرى، ايشانند كه رستگارانند.


Qāla Kam Labithtum Fī Al-'Arđi `Adada Sinīna

112

مى‌فرمايد: «چه مدت به عدد سالها در زمين مانديد؟»


Qālū Labithnā Yawmāan 'Aw Ba`đa Yawmin Fās'ali Al-`Āddīna

113

مى‌گويند: «يك روز يا پاره‌اى از يك روز مانديم. از شمارگران [خود] بپرس.»


Qāla 'In Labithtum 'Illā Qalīlāan Law 'Annakum Kuntum Ta`lamūna

114

مى‌فرمايد: «جز اندكى درنگ نكرديد، كاش شما مى‌دانستيد.»


'Afaĥasibtum 'Annamā Khalaqnākum `Abathāan Wa 'Annakum 'Ilaynā Lā Turja`ūna

115

آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريده‌ايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمى‌شويد؟


Fata`ālá Allāhu Al-Maliku Al-Ĥaqqu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Rabbu Al-`Arshi Al-Karīmi

116

پس والاست خدا، فرمانرواى بر حق، خدايى جز او نيست. [اوست‌] پروردگار عرش گرانمايه.


Wa Man Yad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Lā Burhāna Lahu Bihi Fa'innamā Ĥisābuhu `Inda Rabbihi 'Innahu Lā Yufliĥu Al-Kāfirūna

117

و هر كس با خدا معبود ديگرى بخواند، كه براى آن برهانى نخواهد داشت، حسابش فقط با پروردگارش مى‌باشد، در حقيقت، كافران رستگار نمى‌شوند.


Wa Qul Rabbi Aghfir Wa Arĥam Wa 'Anta Khayru Ar-Rāĥimīna

118

و بگو: «پروردگارا، ببخشاى و رحمت كن [كه‌] تو بهترين بخشايندگانى.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان