Sooreh المومنون
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Qad 'Aflaĥa Al-Mu'uminūna
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ به راستى كه مؤمنان رستگار شدند،
Al-Ladhīna Hum Fī Şalātihim Khāshi`ūna
2همانان كه در نمازشان فروتنند،
Wa Al-Ladhīna Hum `Ani Al-Laghwi Mu`riđūna
3و آنان كه از بيهوده رويگردانند،
Wa Al-Ladhīna Hum Lilzzakāati Fā`ilūna
4و آنان كه زكات مىپردازند،
Wa Al-Ladhīna Hum Lifurūjihim Ĥāfižūna
5و كسانى كه پاكدامنند،
'Illā `Alá 'Azwājihim 'W Mā Malakat 'Aymānuhum Fa'innahum Ghayru Malūmīna
6مگر در مورد همسرانشان يا كنيزانى كه به دست آوردهاند، كه در اين صورت بر آنان نكوهشى نيست.
Famani Abtaghá Warā'a Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-`Ādūna
7پس هر كه فراتر از اين جُويد، آنان از حد درگذرندگانند.
Wa Al-Ladhīna Hum Li'mānātihim Wa `Ahdihim Rā`ūna
8و آنان كه امانتها و پيمان خود را رعايت مىكنند،
Wa Al-Ladhīna Hum `Alá Şalawātihim Yuĥāfižūna
9و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مىنمايند،
'Ūlā'ika Humu Al-Wārithūna
10آنانند كه خود وارثانند،
Al-Ladhīna Yarithūna Al-Firdawsa Hum Fīhā Khālidūna
11همانان كه بهشت را به ارث مىبرند و در آنجا جاودان مىمانند.
Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Sulālatin Min Ţīnin
12و به يقين، انسان را از عصارهاى از گِل آفريديم.
Thumma Ja`alnāhu Nuţfatan Fī Qarārin Makīnin
13سپس او را [به صورت] نطفهاى در جايگاهى استوار قرار داديم.
Thumma Khalaqnā An-Nuţfata `Alaqatan Fakhalaqnā Al-`Alaqata Muđghatan Fakhalaqnā Al-Muđghata `Ižāmāan Fakasawnā Al-`Ižāma Laĥmāan Thumma 'Ansha'nāhu Khalqāan 'Ākhara Fatabāraka Allāhu 'Aĥsanu Al-Khāliqīna
14آن گاه نطفه را به صورت علقه درآورديم. پس آن علقه را [به صورت] مضغه گردانيديم، و آن گاه مضغه را استخوانهايى ساختيم، بعد استخوانها را با گوشتى پوشانيديم، آن گاه [جنين را در] آفرينشى ديگر پديد آورديم. آفرين باد بر خدا كه بهترين آفرينندگان است.
Thumma 'Innakum Ba`da Dhālika Lamayyitūna
15بعد از اين [مراحل] قطعاً خواهيد مرد.
Thumma 'Innakum Yawma Al-Qiyāmati Tub`athūna
16آن گاه شما در روز رستاخيز برانگيخته خواهيد شد.
Wa Laqad Khalaqnā Fawqakum Sab`a Ţarā'iqa Wa Mā Kunnā `Ani Al-Khalqi Ghāfilīna
17و به راستى [ما] بالاى سر شما هفت راه [آسمانى] آفريديم و از [كار] آفرينش غافل نبودهايم.
Wa 'Anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Biqadarin Fa'askannāhu Fī Al-'Arđi Wa 'Innā `Alá Dhahābin Bihi Laqādirūna
18و از آسمان، آبى به اندازه [معين] فرود آورديم، و آن را در زمين جاى داديم، و ما براى از بين بردن آن مسلماً تواناييم.
Fa'ansha'nā Lakum Bihi Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Lakum Fīhā Fawākihu Kathīratun Wa Minhā Ta'kulūna
19پس براى شما به وسيله آن باغهايى از درختان خرما و انگور پديدار كرديم كه در آنها براى شما ميوههاى فراوان است و از آنها مىخوريد.
Wa Shajaratan Takhruju Min Ţūri Saynā'a Tanbutu Bid-Duhni Wa Şibghin Lil'ākilīna
20و از طور سينا درختى برمىآيد كه روغن و نان خورشى براى خورندگان است.
Wa 'Inna Lakum Fī Al-'An`āmi La`ibratan Nusqīkum Mimmā Fī Buţūnihā Wa Lakum Fīhā Manāfi`u Kathīratun Wa Minhā Ta'kulūna
21و البته براى شما در دامها [ى گلّه درس] عبرتى است: از [شيرى] كه در شكم آنهاست، به شما مىنوشانيم، و براى شما در آنها سودهاى فراوان است و از آنها مىخوريد.
Wa `Alayhā Wa `Alá Al-Fulki Tuĥmalūna
22و بر آنها و بر كشتيها سوار مىشويد.
Wa Laqad 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi Faqāla Yā Qawmi A`budū Allaha Mā Lakum Min 'Ilahin Ghayruhu 'Afalā Tattaqūna
23و به يقين نوح را به سوى قومش فرستاديم. پس [به آنان] گفت: «اى قوم من، خدا را بپرستيد. شما را جز او خدايى نيست. مگر پروا نداريد؟»
Faqāla Al-Mala'u Al-Ladhīna Kafarū Min Qawmihi Mā Hādhā 'Illā Basharun Mithlukum Yurīdu 'An Yatafađđala `Alaykum Wa Law Shā'a Allāhu La'anzala Malā'ikatan Mā Sami`nā Bihadhā Fī 'Ābā'inā Al-'Awwalīna
24و اشراف قومش كه كافر بودند گفتند: «اين [مرد] جز بشرى چون شما نيست، مىخواهد بر شما برترى جويد، و اگر خدا مىخواست قطعاً فرشتگانى مىفرستاد. [ما] در ميان پدران نخستين خود، چنين [چيزى] نشنيدهايم.»
'In Huwa 'Illā Rajulun Bihi Jinnatun Fatarabbaşū Bihi Ĥattá Ĥīnin
25او نيست جز مردى كه در وى [حال] جنون است، پس تا چندى در بارهاش دست نگاه داريد.
Qāla Rabbi Anşurnī Bimā Kadhdhabūni
26[نوح] گفت: «پروردگارا، از آن روى كه دروغزنم خواندند مرا يارى كن.»
Fa'awĥaynā 'Ilayhi 'Ani Aşna`i Al-Fulka Bi'a`yuninā Wa Waĥyinā Fa'idhā Jā'a 'Amrunā Wa Fāra At-Tannūru Fāsluk Fīhā Min Kullin Zawjayni Athnayni Wa 'Ahlaka 'Illā Man Sabaqa `Alayhi Al-Qawlu Minhum Wa Lā Tukhāţibnī Fī Al-Ladhīna Žalamū 'Innahum Mughraqūna
27پس به او وحى كرديم كه: زير نظر ما و [به] وحى ما كشتى را بساز، و چون فرمان ما دررسيد و تنور به فوران آمد، پس در آن از هر نوع [حيوانى] دو تا [يكى نر و ديگرى ماده] با خانوادهات- بجز كسى از آنان كه حكم [عذاب] بر او پيشى گرفته است- وارد كن، در باره كسانى كه ظلم كردهاند با من سخن مگوى، زيرا آنها غرق خواهند شد.
Fa'idhā Astawayta 'Anta Wa Man Ma`aka `Alá Al-Fulki Faquli Al-Ĥamdu Lillāh Al-Ladhī Najjānā Mina Al-Qawmi Až-Žālimīna
28و چون تو با آنان كه همراه تواند بر كشتى نشستى بگو: «ستايش خدايى را كه ما را از [چنگ] گروه ظالمان رهانيد.»
Wa Qul Rabbi 'Anzilnī Munzalāan Mubārakāan Wa 'Anta Khayru Al-Munzilīna
29و بگو: «پروردگارا، مرا در جايى پربركت فرود آور [كه] تو نيكترين مهماننوازانى.»
'Inna Fī Dhālika La'āyātin Wa 'In Kunnā Lamubtalīna
30در حقيقت، در اين [ماجرا] عبرتهايى است، و قطعاً ما آزمايشكننده بوديم.
Thumma 'Ansha'nā Min Ba`dihim Qarnāan 'Ākharīna
31سپس، بعد از آنان نسل [هايى] ديگر پديد آورديم.
Fa'arsalnā Fīhim Rasūlāan Minhum 'Ani A`budū Allaha Mā Lakum Min 'Ilahin Ghayruhu 'Afalā Tattaqūna
32و در ميانشان پيامبرى از خودشان روانه كرديم كه: خدا را بپرستيد. جز او براى شما معبودى نيست. آيا سَرِ پرهيزگارى نداريد؟
Wa Qāla Al-Mala'u Min Qawmihi Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Biliqā'i Al-'Ākhirati Wa 'Atrafnāhum Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Mā Hādhā 'Illā Basharun Mithlukum Ya'kulu Mimmā Ta'kulūna Minhu Wa Yashrabu Mimmā Tashrabūna
33و اشراف قومش كه كافر شده، و ديدار آخرت را دروغ پنداشته بودند، و در زندگى دنيا آنان را مرفّه ساخته بوديم گفتند: «اين [مرد] جز بشرى چون شما نيست: از آنچه مىخوريد، مىخورد و از آنچه مىنوشيد، مىنوشد.
Wa La'in 'Aţa`tum Basharāan Mithlakum 'Innakum 'Idhāan Lakhāsirūna
34و اگر بشرى مثل خودتان را اطاعت كنيد در آن صورت قطعاً زيانكار خواهيد بود.
'Aya`idukum 'Annakum 'Idhā Mittum Wa Kuntum Turābāan Wa `Ižāmāan 'Annakum Mukhrajūna
35آيا به شما وعده مىدهد كه وقتى مرديد و خاك و استخوان شديد [باز] شما [از گور زنده] بيرون آورده مىشويد؟
Hayhāta Hayhāta Limā Tū`adūna
36وه، چه دور است آنچه كه وعده داده مىشويد.
'In Hiya 'Illā Ĥayātunā Ad-Dunyā Namūtu Wa Naĥyā Wa Mā Naĥnu Bimab`ūthīna
37جز اين زندگانى دنياى ما چيزى نيست. مىميريم و زندگى مىكنيم و ديگر برانگيخته نخواهيم شد.
'In Huwa 'Illā Rajulun Aftará `Alá Allāhi Kadhibāan Wa Mā Naĥnu Lahu Bimu'uminīna
38او جز مردى كه بر خدا دروغ مىبندد نيست، و ما به او اعتقاد نداريم.»
Qāla Rabbi Anşurnī Bimā Kadhdhabūni
39گفت: «پروردگارا، از آن روى كه مرا دروغزن خواندند ياريم كن.»
Qāla `Ammā Qalīlin Layuşbiĥunna Nādimīna
40فرمود: «به زودى سخت پشيمان خواهند شد.»
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Bil-Ĥaqqi Faja`alnāhum Ghuthā'an Fabu`dāan Lilqawmi Až-Žālimīna
41پس فرياد [مرگبار] آنان را به حق فرو گرفت، و آنها را [چون] خاشاكى كه بر آب افتد، گردانيديم. دور باد [از رحمت خدا] گروه ستمكاران.
Thumma 'Ansha'nā Min Ba`dihim Qurūnāan 'Ākharīna
42آن گاه پس از آنان نسلهاى ديگرى پديد آورديم.
Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna
43هيچ امتى نه از اجل خود پيشى مىگيرد و نه باز پس مىماند.
Thumma 'Arsalnā Rusulanā Tatrā Kullamā Jā'a 'Ummatan Rasūluhā Kadhdhabūhu Fa'atba`nā Ba`đahum Ba`đāan Wa Ja`alnāhum 'Aĥādītha Fabu`dāan Liqawmin Lā Yu'uminūna
44باز فرستادگان خود را پياپى روانه كرديم. هر بار براى [هدايت] امتى پيامبرش آمد، او را تكذيب كردند پس [ما امتهاى سركش را] يكى پس از ديگرى آورديم و آنها را مايه عبرت [و زبانزد مردم] گردانيديم. دور باد [از رحمت خدا] مردمى كه ايمان نمىآورند.
Thumma 'Arsalnā Mūsá Wa 'Akhāhu Hārūna Bi'āyātinā Wa Sulţānin Mubīnin
45سپس موسى و برادرش هارون را با آيات خود و حجتى آشكار فرستاديم،
'Ilá Fir`awna Wa Mala'ihi Fāstakbarū Wa Kānū Qawmāan `Ālīna
46به سوى فرعون و سران [قوم] او، ولى تكبر نمودند و مردمى گردنكش بودند،
Faqālū 'Anu'uminu Libasharayni Mithlinā Wa Qawmuhumā Lanā `Ābidūna
47پس گفتند: «آيا به دو بشر كه مثل خود ما هستند و طايفه آنها بندگان ما مىباشند ايمان بياوريم؟»
Fakadhdhabūhumā Fakānū Mina Al-Muhlakīna
48در نتيجه، آن دو را دروغزن خواندند، پس از زمره هلاكشدگان گشتند.
Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba La`allahum Yahtadūna
49و به يقين، ما به موسى كتاب [آسمانى] داديم، باشد كه آنان به راه راست روند.
Wa Ja`alnā Abna Maryama Wa 'Ummahu 'Āyatan Wa 'Āwaynāhumā 'Ilá Rabwatin Dhāti Qarārin Wa Ma`īnin
50و پسر مريم و مادرش را نشانهاى گردانيديم و آن دو را در سرزمين بلندى كه جاى زيست و [داراى] آب زلال بود جاى داديم.
Yā 'Ayyuhā Ar-Rusulu Kulū Mina Aţ-Ţayyibāti Wa A`malū Şāliĥāan 'Innī Bimā Ta`malūna `Alīmun
51اى پيامبران، از چيزهاى پاكيزه بخوريد و كار شايسته كنيد، كه من به آنچه انجام مىدهيد دانايم.
Wa 'Inna Hadhihi 'Ummatukum 'Ummatan Wāĥidatan Wa 'Anā Rabbukum Fattaqūni
52و در حقيقت، اين امت شماست كه امتى يگانه است، و من پروردگار شمايم پس، از من پروا داريد.
Fataqaţţa`ū 'Amrahum Baynahum Zuburāan Kullu Ĥizbin Bimā Ladayhim Fariĥūna
53تا كار [دين] شان را ميان خود قطعه قطعه كردند [و] دسته دسته شدند: هر دستهاى به آنچه نزدشان بود، دل خوش كردند.
Fadharhum Fī Ghamratihim Ĥattá Ĥīnin
54پس آنها را در ورطه گمراهىشان تا چندى واگذار.
'Ayaĥsabūna 'Annamā Numidduhum Bihi Min Mālin Wa Banīna
55آيا مىپندارند كه آنچه از مال و پسران كه بديشان مدد مىدهيم،
Nusāri`u Lahum Fī Al-Khayrāti Bal Lā Yash`urūna
56[از آن روى است كه] مىخواهيم به سودشان در خيرات شتاب ورزيم؟ [نه،] بلكه نمىفهمند.
'Inna Al-Ladhīna Hum Min Khashyati Rabbihim Mushfiqūna
57در حقيقت، كسانى كه از بيم پروردگارشان هراسانند،
Wa Al-Ladhīna Hum Bi'āyāti Rabbihim Yu'uminūna
58و كسانى كه به نشانههاى پروردگارشان ايمان مىآورند،
Wa Al-Ladhīna Hum Birabbihim Lā Yushrikūna
59و آنان كه به پروردگارشان شرك نمىآورند،
Wa Al-Ladhīna Yu'utūna Mā 'Ātaw Wa Qulūbuhum Wa Jilatun 'Annahum 'Ilá Rabbihim Rāji`ūna
60و كسانى كه آنچه را دادند [در راه خدا] مىدهند، در حالى كه دلهايشان ترسان است [و مىدانند] كه به سوى پروردگارشان بازخواهند گشت،
'Ūlā'ika Yusāri`ūna Fī Al-Khayrāti Wa Hum Lahā Sābiqūna
61آنانند كه در كارهاى نيك شتاب مىورزند و آنانند كه در انجام آنها سبقت مىجويند.
Wa Lā Nukallifu Nafsāan 'Illā Wus`ahā Wa Ladaynā Kitābun Yanţiqu Bil-Ĥaqqi Wa Hum Lā Yužlamūn
62و هيچ كس را جز به قدر توانش تكليف نمىكنيم، و نزد ما كتابى است كه به حق سخن مىگويد و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت.
Bal Qulūbuhum Fī Ghamratin Min Hādhā Wa Lahum 'A`mālun Min Dūni Dhālika Hum Lahā `Āmilūna
63[نه،] بلكه دلهاى آنان از اين [حقيقت] در غفلت است، و آنان غير از اين [گناهان] كردارهايى [ديگر] دارند كه به انجام آن مبادرت مىورزند.
Ĥattá 'Idhā 'Akhadhnā Mutrafīhim Bil-`Adhābi 'Idhā Hum Yaj'arūna
64تا وقتى خوشگذرانان آنها را به عذاب گرفتار ساختيم، بناگاه به زارى درمىآيند.
Lā Taj'arū Al-Yawma 'Innakum Minnā Lā Tunşarūna
65امروز زارى مكنيد كه قطعاً شما از جانب ما يارى نخواهيد شد.
Qad Kānat 'ĀyāTī 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fakuntum `Alá 'A`qābikum Tankişūna
66در حقيقت، آيات من بر شما خوانده مىشد و شما بوديد كه همواره به قهقرا مىرفتيد.
Mustakbirīna Bihi Sāmirāan Tahjurūna
67در حالى كه از [پذيرفتن] آن تكبر مىورزيديد و شبهنگام [در محافل خود] بدگويى مىكرديد.
'Afalam Yaddabbarū Al-Qawla 'Am Jā'ahum Mā Lam Ya'ti 'Ābā'ahumu Al-'Awwalīna
68آيا در [عظمت] اين سخن نينديشيدهاند، يا چيزى براى آنان آمده كه براى پدران پيشين آنها نيامده است؟
'Am Lam Ya`rifū Rasūlahum Fahum Lahu Munkirūna
69يا پيامبر خود را [درست] نشناخته و [لذا] به انكار او پرداختهاند؟
'Am Yaqūlūna Bihi Jinnatun Bal Jā'ahum Bil-Ĥaqqi Wa 'Aktharuhum Lilĥaqqi Kārihūna
70يا مىگويند او جنونى دارد؟ [نه،] بلكه [او] حق را براى ايشان آورده و [لى] بيشترشان حقيقت را خوش ندارند.
Wa Lawi Attaba`a Al-Ĥaqqu 'Ahwā'ahum Lafasadati As-Samāwātu Wa Al-'Arđu Wa Man Fīhinna Bal 'Ataynāhum Bidhikrihim Fahum `An Dhikrihim Mu`riđūna
71و اگر حق از هوسهاى آنها پيروى مىكرد، قطعاً آسمانها و زمين و هر كه در آنهاست تباه مىشد. [نه!] بلكه يادنامهشان را به آنان دادهايم، ولى آنها از [پيروى] يادنامه خود رويگردانند.
'Am Tas'aluhum Kharjāan Fakharāju Rabbika Khayrun Wa Huwa Khayru Ar-Rāziqīna
72يا از ايشان مزدى مطالبه مىكنى؟ و مزد پروردگارت بهتر است، و اوست كه بهترين روزىدهندگان است.
Wa 'Innaka Latad`ūhum 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin
73و در حقيقت، اين تويى كه جداً آنها را به راه راست مىخوانى.
Wa 'Inna Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Bil-'Ākhirati `Ani Aş-Şirāţi Lanākibūna
74و به راستى كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، از راه [درست] سخت منحرفند.
Wa Law Raĥimnāhum Wa Kashafnā Mā Bihim Min Đurrin Lalajjū Fī Ţughyānihim Ya`mahūna
75و اگر ايشان را ببخشاييم، و آنچه از صدمه بر آنان [وارد آمده] است برطرف كنيم، در طغيان خود كوردلانه اصرار مىورزند.
Wa Laqad 'Akhadhnāhum Bil-`Adhābi Famā Astakānū Lirabbihim Wa Mā Yatađarra`ūna
76و به راستى ايشان را به عذاب گرفتار كرديم و [لى] نسبت به پروردگارشان فروتنى نكردند و به زارى درنيامدند.
Ĥattá 'Idhā Fataĥnā `Alayhim Bābāan Dhā `Adhābin Shadīdin 'Idhā Hum Fīhi Mublisūna
77تا وقتى كه درى از عذاب دردناك بر آنان گشوديم، بناگاه ايشان در آن [حال] نوميد شدند.
Wa Huwa Al-Ladhī 'Ansha'a Lakumu As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Al-'Af'idata Qalīlāan Mā Tashkurūna
78و اوست آن كس كه براى شما گوش و چشم و دل پديد آورد. چه اندك سپاس گزاريد.
Wa Huwa Al-Ladhī Dhara'akum Fī Al-'Arđi Wa 'Ilayhi Tuĥsharūna
79و اوست آن كس كه شما را در زمين پديد آورد، و به سوى اوست كه گردآورده خواهيد شد.
Wa Huwa Al-Ladhī Yuĥyī Wa Yumītu Wa Lahu Akhtilāfu Al-Layli Wa An-Nahāri 'Afalā Ta`qilūna
80و اوست آن كس كه زنده مىكند و مىميراند، و اختلاف شب و روز از اوست. مگر نمىانديشيد؟
Bal Qālū Mithla Mā Qāla Al-'Awwalūna
81[نه،] بلكه آنان [نيز] مثل آنچه پيشينيان گفته بودند، گفتند.
Qālū 'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna
82گفتند: «آيا چون بميريم و خاك و استخوان شويم، آيا واقعاً باز ما زنده خواهيم شد؟
Laqad Wu`idnā Naĥnu Wa 'Ābā'uunā Hādhā Min Qablu 'In Hādhā 'Illā 'Asāţīru Al-'Awwalīna
83درست همين را قبلًا به ما و پدرانمان وعده دادند. اين جز افسانههاى پيشينيان [چيزى] نيست.»
Qul Limani Al-'Arđu Wa Man Fīhā 'In Kuntum Ta`lamūna
84بگو: «اگر مىدانيد [بگوييد] زمين و هر كه در آن است به چه كسى تعلق دارد؟»
Sayaqūlūna Lillāh Qul 'Afalā Tadhakkarūna
85خواهند گفت: «به خدا.» بگو: «پس آيا عبرت نمىگيريد؟»
Qul Man Rabbu As-Samāwāti As-Sab`i Wa Rabbu Al-`Arshi Al-`Ažīmi
86بگو: «پروردگار آسمانهاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ كيست؟»
Sayaqūlūna Lillāh Qul 'Afalā Tattaqūna
87خواهند گفت: «خدا.» بگو: «آيا پرهيزگارى نمىكنيد؟»
Qul Man Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa Huwa Yujīru Wa Lā Yujāru `Alayhi 'In Kuntum Ta`lamūn
88بگو: «فرمانروايى هر چيزى به دست كيست؟ و اگر مىدانيد [كيست آنكه] او پناه مىدهد و در پناه كسى نمىرود؟»
Sayaqūlūna Lillāh Qul Fa'annā Tusĥarūna
89خواهند گفت: «خدا.» بگو: «پس چگونه دستخوش افسون شدهايد؟»
Bal 'Ataynāhum Bil-Ĥaqqi Wa 'Innahum Lakādhibūna
90[نه!] بلكه حقيقت را برايشان آورديم، و قطعاً آنان دروغگويند.
Mā Attakhadha Allāhu Min Waladin Wa Mā Kāna Ma`ahu Min 'Ilahin 'Idhāan Ladhahaba Kullu 'Ilahin Bimā Khalaqa Wa La`alā Ba`đuhum `Alá Ba`đin Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna
91خدا فرزندى اختيار نكرده و با او معبودى [ديگر] نيست، و اگر جز اين بود، قطعاً هر خدايى آنچه را آفريده [بود] با خود مىبرد، و حتماً بعضى از آنان بر بعضى ديگر تفوّق مىجستند. منزه است خدا از آنچه وصف مىكنند.
`Ālimi Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Fata`ālá `Ammā Yushrikūna
92داناى نهان و آشكار، و برتر است از آنچه [با او] شريك مىگردانند.
Qul Rabbi 'Immā Turiyannī Mā Yū`adūna
93بگو: «پروردگارا، اگر آنچه را كه [از عذاب] به آنان وعده داده شده است به من نشان دهى،
Rabbi Falā Taj`alnī Fī Al-Qawmi Až-Žālimīna
94پروردگارا، پس مرا در ميان قوم ستمكار قرار مده.»
Wa 'Innā `Alá 'An Nuriyaka Mā Na`iduhum Laqādirūna
95و به راستى كه ما تواناييم كه آنچه را به آنان وعده دادهايم بر تو بنمايانيم.
Adfa` Billatī Hiya 'Aĥsanu As-Sayyi'ata Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaşifūna
96بدى را به شيوهاى نيكو دفع كن. ما به آنچه وصف مىكنند داناتريم.
Wa Qul Rabbi 'A`ūdhu Bika Min Hamazāti Ash-Shayāţīni
97و بگو: «پروردگارا، از وسوسههاى شيطانها به تو پناه مىبرم.
Wa 'A`ūdhu Bika Rabbi 'An Yaĥđurūni
98و پروردگارا، از اينكه [آنها] به پيش من حاضر شوند به تو پناه مىبرم.»
Ĥattá 'Idhā Jā'a 'Aĥadahumu Al-Mawtu Qāla Rabbi Arji`ūni
99تا آن گاه كه مرگ يكى از ايشان فرا رسد، مىگويد: «پروردگارا، مرا بازگردانيد،
La`allī 'A`malu Şāliĥāan Fīmā Taraktu Kallā 'Innahā Kalimatun Huwa Qā'iluhā Wa Min Warā'ihim Barzakhun 'Ilá Yawmi Yub`athūna
100شايد من در آنچه وانهادهام كار نيكى انجام دهم. نه چنين است، اين سخنى است كه او گوينده آن است و پشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته خواهند شد.
Fa'idhā Nufikha Fī Aş-Şūri Falā 'Ansāba Baynahum Yawma'idhin Wa Lā Yatasā'alūna
101پس آن گاه كه در صور دميده شود، [ديگر] آن روز ميانشان نسبت خويشاوندى وجود ندارد، و از [حال] يكديگر نمىپرسند.
Faman Thaqulat Mawāzīnuhu Fa'ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna
102پس كسانى كه كفه ميزان [اعمال] آنان سنگين باشد، ايشان رستگارانند.
Wa Man Khaffat Mawāzīnuhu Fa'ūlā'ika Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Fī Jahannama Khālidūna
103و كسانى كه كَفِّه ميزان [اعمال] شان سبك باشد، آنان به خويشتن زيان زده [و] هميشه در جهنم مىمانند.
Talfaĥu Wujūhahumu An-Nāru Wa Hum Fīhā Kāliĥūna
104آتش چهره آنها را مىسوزاند، و آنان در آنجا ترشرويند.
'Alam Takun 'ĀyāTī 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fakuntum Bihā Tukadhdhibūna
105آيا آيات من بر شما خوانده نمىشد و [همواره] آن را مورد تكذيب قرار نمىداديد؟
Qālū Rabbanā Ghalabat `Alaynā Shiqwatunā Wa Kunnā Qawmāan Đāllīna
106مىگويند: «پروردگارا، شقاوت ما بر ما چيره شد و ما مردمى گمراه بوديم.»
Rabbanā 'Akhrijnā Minhā Fa'in `Udnā Fa'innā Žālimūna
107پروردگارا، ما را از اينجا بيرون بر، پس اگر بازهم [به بدى] برگشتيم، در آن صورت ستمگر خواهيم بود.
Qāla Akhsa'ū Fīhā Wa Lā Tukallimūni
108مىفرمايد: « [برويد] در آن گم شويد و با من سخن مگوييد.»
'Innahu Kāna Farīqun Min `Ibādī Yaqūlūna Rabbanā 'Āmannā Fāghfir Lanā Wa Arĥamnā Wa 'Anta Khayru Ar-Rāĥimīna
109در حقيقت، دستهاى از بندگان من بودند كه مىگفتند: «پروردگارا، ايمان آورديم. بر ما ببخشاى و به ما رحم كن [كه] تو بهترين مهربانانى.»
Fāttakhadhtumūhum Sikhrīyan Ĥattá 'Ansawkum Dhikrī Wa Kuntum Minhum Tađĥakūna
110و شما آنان [مؤمنان] را به ريشخند گرفتيد، تا [با اين كار] ياد مرا از خاطرتان بردند و شما بر آنان مىخنديديد.
'Innī Jazaytuhumu Al-Yawma Bimā Şabarū 'Annahum Humu Al-Fā'izūna
111من [هم] امروز به [پاس] آنكه صبر كردند، بدانان پاداش دادم. آرى، ايشانند كه رستگارانند.
Qāla Kam Labithtum Fī Al-'Arđi `Adada Sinīna
112مىفرمايد: «چه مدت به عدد سالها در زمين مانديد؟»
Qālū Labithnā Yawmāan 'Aw Ba`đa Yawmin Fās'ali Al-`Āddīna
113مىگويند: «يك روز يا پارهاى از يك روز مانديم. از شمارگران [خود] بپرس.»
Qāla 'In Labithtum 'Illā Qalīlāan Law 'Annakum Kuntum Ta`lamūna
114مىفرمايد: «جز اندكى درنگ نكرديد، كاش شما مىدانستيد.»
'Afaĥasibtum 'Annamā Khalaqnākum `Abathāan Wa 'Annakum 'Ilaynā Lā Turja`ūna
115آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريدهايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمىشويد؟
Fata`ālá Allāhu Al-Maliku Al-Ĥaqqu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Rabbu Al-`Arshi Al-Karīmi
116پس والاست خدا، فرمانرواى بر حق، خدايى جز او نيست. [اوست] پروردگار عرش گرانمايه.
Wa Man Yad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Lā Burhāna Lahu Bihi Fa'innamā Ĥisābuhu `Inda Rabbihi 'Innahu Lā Yufliĥu Al-Kāfirūna
117و هر كس با خدا معبود ديگرى بخواند، كه براى آن برهانى نخواهد داشت، حسابش فقط با پروردگارش مىباشد، در حقيقت، كافران رستگار نمىشوند.
Wa Qul Rabbi Aghfir Wa Arĥam Wa 'Anta Khayru Ar-Rāĥimīna
118و بگو: «پروردگارا، ببخشاى و رحمت كن [كه] تو بهترين بخشايندگانى.