قرآن عثمان طه

Sooreh التین

بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلتِّينِ وَ ٱلزَّيۡتُونِ

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ سوگند به انجير و زيتون!


وَ طُورِ سِينِينَ

2

سوگند به كوه پر بركت (طور سينا)!


وَ هَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ

3

سوگند به اين سرزمين امن (مكه)!


لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ

4

بيقين انسان را در بهترين (نظام معتدل و) استوار آفريديم،


ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ

5

سپس او را به فروترين (و خوارترين مرحله) فروتران باز گردانديم،


إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ

6

مگر كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، پس براى آنان پاداشى بى‌پايان است.


فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ

7

پس بعد (از اين دلايل) چه چيزى تو را به تكذيب كردن (روز) جزا واداشت؟!


أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ

8

آيا خدا داورترين داوران نيست؟!


قاری
ترجمه گویا
انصاریان