احكام سر بريدن وشكار كردن حيوانات
احكام سر بريدن وشكار كردن حيوانات
مسأله 2577 - اگر حيوان حلال گوشت رابه دستورى كه بعدا گفته مى شود سر ببرند : وحشى باشد يا اهلى بعد از جان دادن ، گوشت آن حلال وبدن آن پاك است ، ولى حيوانى كه انسان با آن وطى ونزديكى كرده ، وحيوانى كه نجاستخوار شده ، اگر به دستورى كه در شرع معين نموده اند ، آن را استبراء نكرده باشند ، بعد از سر بريدن گوشت آنها حلال نيست .
مسأله 2578 - حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو وكبك وبز كوهى وحيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده وبعدا وحشى شده مثل گاو وشتر اهلى كه فرار كرده ووحشى شدن اند ، اگر به دستورى كه بعدا گفته مى شود آنها را شكار كنند پاك وحلالند ولى حيوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند ومرغ خانگى وحيوان حلال گوشت وحشى كه به واسطه تربيت كردنه اهلى شده است ، با شكار كردن پاك وحلال نمى شوند .
مسأله 2579 - حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى باشكار كردن پاك وحلال مى شود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد ، بنا بر اين بچه آهو كه نمى تواند فرار كند وبچه كبك كه نمى تواند پرواز نمايد ، باشكار كردن پاك وحلال نمى شوند واگر آهو وبچه اش را كه نمى تواند فرار كند ، با يك تير شكار نميد آهو حلال وبچه اش حرام است .
مسأله 2580 - حيوان حلال گوشتى كه مانند ماهى خون جهنده ندارد ، اگر به خودى خود بميرد پاك است ولى گوشت آن را نمى شود خورد .
مسأله 2581 - حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد ، مانند مار با سر به خودى خود بميرد پاك است ولى گوشت ان را نمى شود خورد .
مسأله 2581 - حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد ، مانند ما ر با سر بريدن حلال نمى شود ولى مرده آن پاك است .
مسأله 2582 - سگ وخوك به واسطه سر بريدن وشكار كردن پاك نمى شوند وخوردن گوشت آنها حرام است وحيوان حرام گوشتى را كه درنده وگوشتخوار است مانند گرگ وپلنگ اگر به دستورى كه گفته مى شود سر ببرند ، يا با تبر ومانند آن شكار كنند پاك است ولى گوشت آن حلال نمى شود واگر با سك شكارى آن را شكار كنند ، پاك شدن بدنش هم اشكال دارد .
مسأله 2583 - فيل وخرس وبوزينه وموش وحيواناتى كه مانند مار وسوسمار در داخل زمين زندگى مى كنند ، اگر خون جهنده داشته باشند وبخودى خود بميرند نجسند ، واگر سر آنها را ببرند ، يا آنها را با آلة صيد شكار نمايند ، پاكند ولى گوشت آنها حلال نمى شود .
مسأله 2584 - اگر از شكم حيوان زنده بچه مرده اى بيرون آيد ، يا آن را بيرون آورند ، خوردن گوشت آن حرام است .
دستور سر بريدن حيوانات
مسأله 2585 - دستور سر بريدن حيوانات آن است كه چهار رگ بزرگ گردن آن را از پايين بر آمدگى زبر گلو به طور كامل ببرند . واگر آنها را بشكافند كافى نيست .
مسأله 2586 - اگر بعضى از چهار رگ را ببرند وصبر كنند تاحيوان بميرد بعد بقيه را ببرند فائده ندارد ، واگر به اين مقدار صب رنكنند ولى به طور معمولى چهار رگ را پشت سر هم نبرند ، چنانچه بعد از قطع آخرين رگ حيوة حيوان باقى باشد كافى است .
مسأله 2587 - اگر گرگ گلوى گوسفندى را به طورى بكند كه از چهار رگى كه در گردن است وبايد بريده شود ، چيزى نمانده ، آن حيوان حرام مى شود . ولى اگر مقدارى از گردن را بكند وچهار رگ باقى باشد ، يا جاى ديگر بدن را بكند ، در صورتى كه گوسفند زنده باشد وبه دستورى كه گفته مى شود سر آن را ببرند حلال وپاك مى باشد !
شرايط سر بريدن حيوان
مسأله 2588 - سر بريدن حيوان پنج شرط دارد : اول - كسى كه سر حيوان را مى برد چه مرد چه ، زن ، بايد مسلمان باشد واظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر صلى الله عليهم وآله نكند ، ويا اهل كتاب به شرط احراز نام خدا بردن ، وبچه مسلمان هم اگر مميز باشد يعنى خوب وبد را بفهمد مى تواند سر حيوان را ببرد وهمچنين بچه كتابى ، دوم - سر حيوان را با چيزى ببرند كه از آهن باشد ولى چنانچه آهن پيدا نشود وطورى باشد كه اگر سر حيوان را نبرند مى ميرد ، با چيز تيزى كه چهار رگ آن را جدا كند مانند شيشه وسنگ تيز ، مى شود سر آن را بريد . سوم - در موقع سر بريدن ، حيوان رو به قبله باشد وكسى كه مى داند بايد رو به قبله سر ببرد اگر عمدا حيوان را رو به قبله نكند ، حيوان حرام مى شود ولى اگر فراموش كند ، يا مسأله را نداند ، يا قبله را اشتباه كند ، يا نداند قبله كدام طرف است ، يا نتواند حيوان را رو به قبله كند ، اشكال ندارد . چهارم - وقتى مى خواهد سر حيوان راببرد ، يا كارد به گلويش بگذارد ، به نيت سر بريدن ، نام خدا را ببرد وهمينقدر كه بگويد الله كافى است ، ولازم نيست عربى باشد ، واگر بدون قصد سر بريدن نام خدا را ببرد ، آن حيوان پاك نمى شود وگوشت آن هم حرام سات ولى اگر از روى فراموشى نام خدا را نبرد اشكال ندارد . پنجم - حيوان بعد از سر بريدن حركتى بكند ، اگر چه مثلا چشم يا دم خود را حركت دهد ، يا پاى خود را به زمين زند يا آنكه به اندازه معمول خون از بدن حيوان بيرون آيد .
دستور كشتن شتر
مسأله 2589 - اگر بخواهند شتر را بكشند كه بعد از جان دادن پاك وحلال باشد ، بايد با پنج شرطى كه براى سر بريدن حيوانات گفته شد ، كارد يا چيز ديگرى را كه از آهن وبرنده باشد ، در گودى بين گردن وسينه اش فرو كنند .
مسأله 2590 - وقتى مى خواهند كارد را به گردن شتر فرو ببرند ، بهتر است كه شتر ايستاده باشد ولى اگر در حالى كه زانوها را به زمين زده ، به پهلو خوابيده ودست وپا وسينه اش رو به قبله است ، كارد را در گودى گردنش فرو كنند اشكال ندارد .
مسأله 2591 - اگر به جاى اينكه كارد در گودى گردن شتر فرو كنند سر آن را ببرند ، يا گوسفند وگاو ومانند اينها را مثل شتر كارد در گودى گردنشان فرو كنند ، گوشت آنها حرام وبدن آنها نجس است ، ولى اگر چهار رگ شتر را ببرند وتا زنده است به دستورى كه گفته شد كارد در گودى گردنش فرو كنند ، گوشت آن حلال وبدن آن پاك است ، ونيز اگر كارد در گودى گردن گاو يا گوسفند ومانند اينها فرو كنند وتا زنده است سر آن را ببرند حلال وپاك مى باشد .
مسأله 2592 - اگر حيوانى سر كش شود ونتوانند آن را به دستورى كه در شرع معين شده بگشند ، يا مثلا در چاه بيفتد واحتمال بدند كه در آنجا بميرد وكشتن آن به دستور شرع ممكن نباشد ، هر جاى بدنش را كه زخم بزنند ودر اثر زخم جان دهد حلال مى باشد ، ورو به قبله بودن آن لازم نيست ولى بايد شرطهاى ديگرى را كه براى سر بريدن حيوانات گفته شد دارا باشد .
چيزهايى كه موقع سر بريدن حيوانات مستحب است
مسأله 2593 - چند چيز در سر بريدن حيوانات مستحب است : او ل - موقع سر بريدن گوسفند ، دو دست ويك پاى آن را ببندند وپاى ديگرش را باز بگذارند وموقع سر بريدن گاو چهار دست وپايش را ببندند ودم آن را بگذارند ، وموقع كشتن شبر دو دست آن را از پاييثن تا زانو ، يا تا زير بغل به يكگديگر ببندند وپاهايش را باز بگذارند ومستحب است مرغ را بعد از سر بريدن رها كنند تا پرو بال بزند . دوم - كسى كه حيوان را مى كشد رو به قبله باشد . سوم - پيش از كشتن حيوان آب حلوى آن بگذارند چهارم - كارى كنند كه حيوان كمتر اذيت شود مثلا كارد را خوب تيز كنند وبا عجله سر حيوان را ببرند
چيزهايى كه در كشتن حيوانات مكروه است .
مسأله 2594 - چند چيز در كشتن حيوانات مكروه است : اول - آنكه كارد را پشت حلقوم فرو كنند وبه طرف جلو بياورند كه حلقوم از پشت آن بريده شود ، دوم - پيش از بيرون امدن روح ، سر حيوان را از بدنش جدا كنند سوم - پيش از بيرون آمدن روح ، پوست حيوان را بكنند چهارم - پيش از آنكه روح از بدن حيوان بيرود رود ، مغز حرام را كه در بيره پشت است ببرند ، پنجم - در جايى حيوان را بكشند كه حيوان ديگر آن را ببيند . ششم - در شب يا پيش از ظهر روز جمعه سر حيوان را نبرند ولى در صورت احتياج عيبى ندارد هفتم - خود انشان چهار پايى را كه پرورش داده است بكشد .
احكام شكار كردن با اسلحه
مسأله 2595 - اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شكار كنند ، با پنج شرط حلال وبدنش پاك است : اول - آنكه اسلحه شكار مثل كارد وشمشير برنده باشد ، يا مثل نيزه ونير ، تيز باشد كه به واسطه تيز بودن ، بدن حيوان را پاره كند ، واگر به وسيله دام يا چوب وسنگ ومانند اينها حيوانى را شكار كنند ، پاك نمى شود ، وخوردن آن هم حرام است ، واگر حيوانى را با تفنگ شكار كنند ، چنانچه گلوله ان تيز باشد كه در بدن حيوان فرو رود وآن را پاره كند پاك وحلال است ونيز اگر گلوله تيز نباشد بلكه با فشار در بدن حيوان فرو رود وحيوان را بكشد . پاك وحلال است واگر به واسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند ودر اثر سوزاندن ، حيوان بميرد پاك وحلال بودنش اشكال دارد . دوم - كسى كه كشتار مى كند بايد مسلمان يا اهل كتاب باشد يا بچه مسلمان يا بچه اه لكتاب باشد كه خوب وبد را بفهمد ، واگر كافر غير كتابى يا كسى كه اظهار دشمنى با اهل بيت وپيغمبر صلى الله عليه وسلم مى كند ، حيوانى را شكار نمايد ، آن شكار حلال نيست . سوم - اسلحه را براى شكار كردن حيوان بكار برد واگر مثلا جايى را نشان كند واتفاقا حيوانى را بكشد ، آن حيوان پاك نيست وخوردن آن هم حرام است . چهارم - در وقت بكار بردن اسلحه نام خدا را ببرد وچنانچه عمدا نام خدا را نبرد شكار حلال نمى شود ، ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد . پنجم - وقتى به حيوان برسد كه مرده باشد ، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن ان وقت نباشد وجنانجه به اندازه سر برديدن وقت باشد وسر حيوان را نبرد تا بميرد حرام است .
مسأله 2596 - اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند ، ويكى از آنان مسلمان يا كتابى وديگرى كافر غير كتابى باشد يا يكى از آندو نام خدا را ببرد وديگرى عمدا نام خدا را نبرد ، آن حيوان حلال نيست .
مسأله 2597 - اگر بعد از آنكه حيوانى را تير زدند مثلا در اب بيفتد ، وانسان بداند كه حيوان به واسطه تير وافتادن در آب جان داده ، حلال نيست . بلكه اگر شك كند كه فقط براى تير بوده يا نه ، حلال نمى باشد .
مسأله 2598 - اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شكار كند ، شكار حلال است ومال خود او مى شود ولى گذشته از اينكه گناه كرده ، بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد .
مسأله 2599 - اگر با شمشير يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح است با شرطهايى كه در صفحه گذشته گفته شد ، حيوانى را دو قسمت كنند ، وسر وگردن در يك قسمت بماند وانسان وقتى برسد كه حيوان زنده باشد ولى به اندازه سر بريدن وقت نباشد ، اما اگر به اندازه سر بريدن وقت باشد وممكن باشد كه مقدارى زنده بماند ، قسمتى كه سر وگردن ندارد حرام وقسمتى كه سر وگردن دارد ، اگر سر آن را به دستورى كه درشرع معين شده ببرند حلال وگرنه آن هم حرام مى باشد .
مسأله 2600 - اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت كنند ، قسمتى كه سر وگردن ندارد حرام است وقسمتى كه سر وگردن دارد ، اگر زنده باشد وممكن باشد كه مقدارى زنده بماند ، وسر آن را به دستورى كه در شرع معين شده ببرند حلال وگرنه آن قسمت هم حرام مى باشد .
مسأله 2601 - اگر حيوانى را شكار كنند ، يا سر ببرند وبچه زنده اى از شكم ان بيرون آيد چنانچه آن بچه را به دستورى كه در شرع معين شده سر ببرند حلال وگرنه حرام مى باشد .
مسأله 2602 - اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند وبچه مردن اى از شكمش بيرون آورند چنانچه خلقت آن بچه كامل بادش ومو يا پشم در بدنش روئيده باشد پاك وحلال است
شكار كردن با شگ شكارى
مسأله 2603 - اگر سگ شكارى حيوان وحشى حلال گوشتيرا شكار كند پاك بودن وحلال بدون آن حيوان شش شرط دارد : اول - سگ به طورى تربيت شده باشد كه هر وقت آن را براى گرفتن شكار بفرستند برود وهر وقت از رفتن جلو گيرى كنند بايستد . ونيز بايد عادتش اين باشد كه تا صاحبش نرد از شكار نخورد . ولى اگر اتفاقا شكار را بخورد اشكال ندارد . دوم - صاحبش آن را بفرستد واگر پيش خود دنبال شكار رود وحيوانى را شكار كند خوردن آن حيوان حرام است . بلكه اگر پيش خود دنبال شكار رود وبعدا صاحبش بانك بزند كه زودتر آن را به شكار برساند ، اگر چه به واسطه صداى صاحبش شتاب كند ، بايد از خوردن ان شكار خود دارى نمايند . سوم - سى كه سگ را مى فرستد بايد مسلمان يا كتابى باشد يا بچه مسلمان يا بچه كتابى كه خوب وبد را بفهمد ، واگر كافر غير كتابى يا كسى كه اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه وآله مى كند سگ بفرستد شكار آن سگ حرام است . چهارم - وقت فرستادن سگ نام خدا را ببرد واگر عمدا نام خدا را نبرد ، آن شكار حرام است ، ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد . پنجم - شكار به واسطه زخمى كه از دندان سگ پيدا كرده بميرد ، پس اگر سگ شكار را خفه كند ، يا شكار از دويدن يا ترس بميرد حلال نيست . ششم - كسى كه سگ را فرساتاده ، وقتى برسد كه حيوان مرده باد ، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد وچنانچه وقتى برسد كه به اندازه سر بريدن وقت باشد مثال حيوان چشم يا دم خود را حركت دهد ، يا پاى خود را به زمين بزند ، چنانچه سر حيوان را نبرد تا بميرد حلال نيست .
مسأله 2604 - كسى كه سگرا فرستاده اگر وقتى برسد كه بتواند سر حيوان را ببرد ، چنانچه مثلا به واسطه بيرون آوردن كارد ومانند آن وقت بگذرد وآن حيوان بميرد حلال است ، وارگ چيزى همراه او نباشد كه با ان ، سر حيوان را ببرد وحيوان بميرد ، حلال نيست بلى چنانچه سگ را در وقت بفرستد وسگ حيوان را بدرد وبميرد حلال است . كه از خوردن آن خود دارى كنند .
مسأله 2605 - اگر چند سگ را بفرستد وباهم حيوانى را شكار كنند ، چنانچه همه آنها داراى شرطهايى كه در صفحه گذشته گفته شد بوده اند شكار حلال است واگر يكى از آنها داراى آن شرطها نبوده ، شكار حرام است .
مسأله 2606 - اگر سگ را براى شكا ر حيوانى بفرستد وآن سگ حيوان ديگرى را شكار كند ، آن شكار حلال وپاك است . ونيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگرى شكار كند ، هر دوى آنها حلال وپاك مى باشند .
مسأله 2607 - اگر چند نفر باهم سگ را بفرستند ويگى از آنها كافر غير كتابى باشد ، يا عمدا نام خود را نبرد ، آن شكار حرام است . ونيز اگر يكى از سگهايى را كه فرستاده اند به طورى كه در صفحه گذشته گفته شد تربيت شده نباشد ، آن شكار حرام مى باشد .
مسأله 2608 - اگر باز حيوان ديگرى غير سگ شكارى ، حيوانى را شكار كند ، آن شكار حلال نيست ، ولى اگر وقتى برسدند كه حيوان زنده باشد وبه دستورى كه در شرع معين شده سر آن را ببرند حلال است .
صيد ماهى
مسأله 2609 - اگر ماهى فلسدار را زنده از آب بگيرند وبيرون آب جان دهد ، پاك وخوردن آن حلال است ، وچنانچه در آب بميرد پاك است ولى خوردن آن حرام مى باشد وماهى بى فلس را اگر چه زنده از آب بگيرند وبيرون آب جان دهد حرام است بنا بر احتياط .
مسأله 2610 - اگر ماهى از آب بيرون بيفتد يا موج آن را بيرون بيندازد ، يا آب فرو رود وماهى در خشكى بماند ، چنانچه پيش از آنكه بميرد ، با دست يا به وسيله ديگر كسى آن را بگيرد ، بعد از جان دادن حلال است .
مسأله 2611 - كسى كه ماهى را صيد مى كند ، لازم نيست مسلمان باشد ودر موقع گرفتن ، نام خدا را ببرد .
مسأله 2612 - ماهى مرده اى كه معلوم نيست آن را زنده از آب گرفته اند يا مرده ، چنانچه در دست مسلمان باشد ، حلال است واگر در دست كافر باشد ، اگر چه بگويد آن را زنده گرفته ام حرام مى باشد .
مسأله 2613 - خوردن ماهى زنده جايز است .
مسأله 2614 - اگر ماهى زنده را بريان كنند ، يا در بيرون آب پيش از جان دادن بكشند ، خوردن آن جايز است .
مسأله 2615 - اگر ماهى را بيرون آب دو قسمت كنند ويك قسمت آن را در حالى كه زنده است در آب بيفتد ، خوردن آن قسمتى را كه بيرون آب مانده ، جايز است .
صيد ملخ
مسأله 2616 - اگر ملخ را با دست يا به وسيله ديگرى زنده بگيرند ، بعد از جان دادن خوردن آن حلال است ، ولازم نيست كسى كه آن را مى گيرد مسلمان باشد ودر موقع گفتن نام خدا را ببرد ، ولى اگر ملخ مرده اى در دست كافر باشد ومعلوم نباشد كه آن را زنده گرفته يا نه ، اگر چه بگويد زنده گرفته ام حلال نيست .
مسأله 2617 - خوردن ملخى كه بال در نياورده ونمى تواند پرواز كند حرام است .