احكام راديو وتلويزيون
مسأله 1 - استفاده از راديو در غير از لهو ولعب جايز است ، مانند گوش دادن به اخبار ، قرآن سخنرانيهاى عملى ومذهبى اما گوش دادن به ساز وآواز وبرنامه هاى منحرف كنند آن حرام است .
مسأله 2 - خريد وفروش راديو مانعى ندارد ولى كسى كه مى خرد نه تنها خودش نبايد از لهو ولعب ان استفاده كند ، بلكه از ارتكاب خانواده اش نيز بايد جلو گيرى نمايد .
مسأله 3 - خريد وفورش تلويزيون وكادو دادن آن جائز است ، ونيز گوش دادن به سخنرانيهاى علمى ، ومذهبى ، وتفريحى ، ومسابقات ، وبرنامه هاى آموزنده آن جائز است . ولى گوش دادن به ساز واواز ، وموسيقى ، وغناء ، وبر نامه هاى منحرف كنند ه ان ، كه موجب فساة وسوق جامعه به بى بند وبارى وشهوت پرستى مى شود ، جائز نيست ، ونيز بايد از نگاه كردن به زنهاى مسلمان بى حجاب ولخت وعريان اجتناب نمود .
طهارت الكل الكل بر دو قسم است يك قسم آن از چوب ومانند آن گرفته مى شود كه به آن الكل صنعتى مى گويند وقسم ديگر آن است كه شارب را تبخير مى كنند واز آن الكل درست مى كنند وآن را اكل طبى وجوهر الخمر مى گويند . الكل صنعتى پاك است زيرا اگر چه خمر نجس است ومايعات مسكر ديگر با احتياط واجب نيز نجس است ، وهمين الكل در صورتى كه مقدارى آب با آن مخلوط شود مست كننده است واصولا عامل مست كنند ه در همه مسكرات همين ماده الكلى است كه اگر به نحوى اين ماده از خمر گرفته شود از حالت مست كنندگى بيرون ميايد ، اما چون الكل سم است وقابل خوردن نيست وگويا فعليت پيدا كردن اسكار الكل با مخلوط شدن با آب است ومست كنندگى آن فعلين ندارد جز با آب از اين رو حكم به طهرات آن مى شود به علاوه دليل نجاست مسكرات از الكل انصراف دارد . الكل طبى وجوهر الخمر نيز بعيد نيست كه پاك باشد بلكه اقوى پاك بودن است زيرا با تبخير خمر نجاست خمرى از بخار مى رود بارى اينكه بخار در نظر عرف موضوع ديگرى است وغير از خود خمر است وخود آن بخار هم كه معلوم نيست مست كنند ه باشد بنا بر اين محكوم به طهارت خواهد بود . ورى اين حساب دواهايى كه از خارج وارد مى شود وگفته مى شود اغلب آنها با مقدار كمى الكل مخلوط است همه آنها محكوم به طهارت است وجايز است خوردن انها ، وهمچنين آمپولهايى كه زده مى شود قبلا ويا بعدا موضع ان را با الكل ضد عفونى مى كنند چنانچه در آن موضع خون نيامده باشد به خاطر الكل تطهير موضع لازم نيست .
مسأله 1 - خريد وفروش تمام اقسام الكل جايز است واشكالى ندارد .
حكم تصوير وعكس گرفتن از جمله كارهاى متعارف اين زمان عكس گرفتن با دستكاه عكاسى ، اينك حكم تصوير وعكس بردارى را در ضمن مسائلى ذيلا بيان مى نماييم ،
مسأله 1 - درست كردن مجسمه صاحب روح مانند انسان حرام است ولى نگاه داشتن آن حرام نيست وخريد وفروش آن راى تزيين وغيره جايز وصحيح است .
مسأله 2 - تصويرى كه داراى بر آمدگى نباشد مانند نقش بر ديوار جايز است واشكالى ندارد .
مسأله 3 - عكس گرفتن با دستگاه عكاسى جايز است وشغل عكاسى وهمچنين اجازه دادن براى عكس گرفتن نيز بى اشكال است .
مسأله 4 - خريد وفروش عكس نيز اشكالى ندارد .
مسأله 5 - نگاه كردن به عكس شخص نامحرم مخصوصا اگر آشنا باشد بنا بر احتياط غير لزومى ترك شود ، ودر صورتى كه نگاه كردن به قصد لذت بردن باشد حرام است .
احكام حق تأليف گر چه موضوع حق تأليف در زمان ائمه عليهم السلام نبوده ودر عصر ما پيدا شده است ، اما حكم آن از كليات وقواعد كليه اى كه از شرع مطهر رسيده است كاملا روشن مى باشد واصلا معنى كامل بودن دين اسلام همين است كه تا روز قيامت هر موضوعى پيدا شود حكم آن در تحت يك عنوان كلى بيان شده است ومنظور امام عليه السلام كه فرموده است : بر ما است القاء قواعد كليه وبر شما است استخراج احكام موارد خاصه نيز همين مى باشد .
مسأله 1 - كسى كه چيزى تأليف مى كند آن چيز محصول زحمت ونتيجه كار او است ، وتنها او مالك آن كار است ، وحق دارد ديگران را از تصرف در آن كه عبارت از تگثير نسخه وطبع است منع نمايد ، ودر صورت منع ، تصرف در آن جايز نخواهد بود وتصرف در آن به نگاه كردن وگوش دادن به آن نيست تا گفته شود تگثير نسخه وتجديد طبع تصرف در نتيجه كار او نمى باشد .
مسأله 2 - بهره مند شدن از نوشته هاى ديگران از راه مطالعه وگوش دادن ونظائر آن كه تصرف در آن بشمار نم يرود جايز است اگر چه مؤلف ناراضى باشد واز ان منع نمايد
مسأله 3 - اگر بدون رضايت شخصى كتاب او را طبع كنند ، كتابهاى طبع شده ميان مؤلف ومتصدى چاپ مشترك است وبه نسبت مالك انها مى باشند ، وهمچنين است اگر با رضايت او باشد ولى مقدار حق تأليف تعيين نشده باشد .
مسأله 4 - حق تأليف را مى شود به كسى واگذار كرد ودر مقابل آن پولى گرفت اما نه به عنوان خريد وفروش بلكه به شكل مصالحه ، هبه معوضه ، اباحه به عوض وامثال اينها .
حق امتياز نشر اخبار از جمله مسائل تازه در آمد اين است كه دولتها حق امتياز نشر اخبار را در عوض پولى به شخص يا مؤسسه خاصى واگذار مى كنند كه ديگران پيش از آنها ويا بدون اجازه آنها حق نشر خبر نداشته باشند ودر صورت تخلف بايد مجازات قانونى شوند . به نظر ما دولت چنين حقى را دراد ، نهايت انكه بايد به شكل خريد وفروش نباشد ، بلكه به شكل مصالحه يا اباحه به عوض وامثال اينها باشد وكسى كه اين حق از طرف دولت به او واگذار شده است مالك آن مى شود ، وچنانچه ديگرى آن را با زودتر منتشر نمودن ضايع نمايد حق اخذ خسارت از او را دارد وهر گاه دولت هم او را جريمه نمايد بايد به كسى كه اين حق به او تعلق دارد بپردازد . مسابقات ورزشى و… گرچه يك سلسله مسابقاتى از قبيل : اسب دوانى ، تيراندازى و . از دير باز رواج داشته واحكام آنها نيز در كتب فقهى تحت عنوان ( سبق ورمايه ) بيان شده است ولى يك سلسله مسابقاتى ديگر از قبيل ، بوكس زدن ، فوتبال ، پينك پنك و كاملا تازه در آمده اند وما احكام آنها را ضمن مسائلى ذيلا توضيح مى دهيم :
مسأله 1 - كارى كه مسابقه با آن صورت مى گيرد هر گاه از نوع كارهايى باشد كه بيم آن مى رود موجب هلاكت نفس ويا تلف عضو گردد مانند بوكس زدن وامثال آن چنين مسابقه ايى بدون شك حرام است وچنانچه مستلزم آنها نباشد چه موجب تقويت جسم وروح ، يا تقويت مجتمع اسلامى باشد وچه صرفا به خاطر تفريح باشد رد هر دو صورت جايز وانجام آن مانعى نخواهد داشت .
مسأله 2 - مسابقه با عوض در غير مواردى كه در كتاب ( سبق ورمايه ) بيان شده است جايز نيست ومعامله هم باطل است .
مسأله 3 - جايزه اى كه مؤسسه تربيت دهنده مسابقه به مسابقه دهنده مى دهد حلال است در صورتى كه اصل مسابقه جايز باشد .
حكم نماز در كرات ديگر كسى كه به كره مار مى رود از لحاظ نماز بايد به ترتيب زير نماز بخواند : از آنجا كه قبله عبارت است از كعبه وكعبه هم تنها آن ساختمان مخصوص نيست بلكه موازات آن از بالا وپايين تا اعماق آسمانها ودل زمين است از اين رو در كره ماه هم بايد به موازات همان منطقه نماز بخواند وچنانچه نتواند موازات آن منطقه را پيدا كند هر منطقه اى را كه گمان دارد قبله در آن سمت باشد بايد به سوى آن نماز بخواند وهر گاه به هيچ طرف گمان نداشته باشد به يك طرف نماز بخواند كافى است . پايان