احكام غسل كردن
مسأله 378: در غسل ارتماسي بايد تمام بدن پاك باشد، ولي در غسل ترتيبي پاك بودن تمام بدن لازم نيست و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتي را پيش از غسل دادن آن قسمت آب بكشد، كافي است.
مسأله 379: كسي كه از حرام جنب شده و اگر بخواهد با آب گرم غسل كند عرق مي كند، چون عرق او بنا بر احتياط واجب نجس است، بايد با آب سرد غسل كند و اگر آب سرد پيدا نكند يا براي او ضرر داشته باشد، نمي تواند در بيرون آب غسل ترتيبي كند و چنانچه بعد از آن كه تمام بدن زير آب رفت نيت غسل ترتيبي كند و به نيت سر و گردن بدن را حركت دهد، بعد يك مرتبه به نيت طرف راست و مرتبه ديگر به نيت طرف چپ بدن را حركت دهد، غسل او صحيح است.
مسأله 380: اگر در غسل به اندازه ي سر مويي از بدن نشسته بماند، غسل باطل است، ولي شستن جاهايي از بدن كه ديده نمي شود مثل توي گوش و بيني واجب نيست.
مسأله 381: جايي را كه شك دارد از ظاهر بدن است يا از باطنِ آن، بنا بر احتياط واجب بايد بشويد.
مسأله 382: اگر سوراخ جاي گوشواره و مانند آن به قدري گشاد باشد كه داخل آن ديده شود، بايد آن را شست و اگر ديده نشود، شستن داخل آن لازم نيست.
مسأله 383: چيزي را كه مانع رسيدن آب به بدن است بايد برطرف كند و اگر پيش از آن كه يقين كند بر طرف شده غسل نمايد، غسل او باطل است.
مسأله 384: اگر موقع غسل شك كند چيزي كه مانع از رسيدن آب باشد در بدن او هست يا نه، بايد وارسي كند تا مطمئن شود كه مانعي نيست.
مسأله 385: در غسل بايد موهاي كوتاهي را كه جزءِ بدن حساب مي شود، بشويد و شستن موهاي بلند واجب نيست، بلكه اگر آب را طوري به پوست برساند كه آنها تر نشود، غسل صحيح است ولي اگر رساندن آب به پوست، بدون شستن آنها ممكن نباشد، بايد آنها را بشويد كه آب به بدن برسد.
مسأله 386: تمام شرطهايي كه براي صحيح بودن وضو گفته شد: مثل پاك بودن آب و غصبي نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است؛ ولي در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پايين بشويد و نيز در غسل ترتيبي، لازم نيست بعد از شستنِ هر قسمت فوراً قسمت ديگر را بشويد، بلكه اگر بعد از شستن سر و گردن مقداري صبر كند و بعد طرف راست را بشويد و بعد از مدتي طرف چپ را بشويد اشكال ندارد. ولي كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غائط خود داري كند، اگر به اندازه اي كه غسل كند و نماز بخواند، بول و غائط از او بيرون نمي آيد، بايد هر قسمت را فوراً بعد از قسمت ديگر غسل دهد و بعد از غسل هم، فوراً نماز بخواند و همچنين است حكم زن مستحاضه كه بعداً گفته مي شود.
مسأله 387: كسي كه قصد دارد پول حمامي را ندهد، يا بدون اين كه بداند حمامي راضي است، بخواهد نسيه بگذارد، اگر چه بعد حمامي را راضي كند، غسل او باطل است.
مسأله 388: اگر حمامي راضي باشد كه پول حمام نسيه بماند، ولي كسي كه غسل مي كند قصدش اين باشد كه طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد، غسل او اشكال دارد.
مسأله 389: اگر بخواهد پول حرام يا پولي كه خمس آن را نداده به حمامي بدهد، غسل او باطل است.
مسأله 390: اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير كند و پيش از غسل شك كند كه چون در خزينه تطهير كرده حمامي به غسل كردن او راضيست يا نه، غسل او باطل است، مگر اين كه پيش از غسل حمامي را راضي كند.
مسأله 391: اگر شك كند كه غسل كرده يا نه، بايد غسل كند ولي اگر بعد از غسل شك كند كه غسل او درست بوده يا نه، لازم نيست دوباره غسل نمايد.
مسأله 392: اگر در بين غسل حدث اصغر از او سر زند مثلاً بول كند احتياط واجب آن است كه غسل را تمام نمايد و دوباره غسل كند، وضو هم بگيرد، يا غسل را رها كرده و غسل ديگري نمايد و بعد از آن وضو هم بگيرد.
مسأله 393: اگر به خيال اين كه به اندازه ي غسل و نماز وقت دارد براي نماز غسل كند، چنانچه بعد از غسل به اندازه ي خواندن يك ركعت يا بيشتر وقت داشته باشد، غسل او صحيح است و اگر كمتر از يك ركعت وقت داشته باشد، غسل او باطل است.
مسأله 394: كسي كه جنب شده اگر شك كند غسل كرده يا نه، نمازهايي را كه خوانده صحيح است، ولي براي نمازهاي بعد بايد غسل كند.
مسأله 395: كسي كه چند غسل بر او واجب است مي تواند به نيت همه ي آنها يك غسل به جا آورد، يا آنها را جدا جدا انجام دهد.
مسأله 396: اگر بر جايي از بدن آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، بنا بر احتياط واجب اگر ممكن است بايد آن را از بين ببرد و اگر ممكن نيست بايد وضو و غسل را ارتماسي انجام دهد و چنانچه بخواهد وضو يا غسل را ترتيبي به جا آورد، بايد آب را طوري به بدن برساند كه دست او به نوشته نرسد.
مسأله 397: كسي كه غسل جنابت كرده، نبايد براي نماز وضو بگيرد، ولي با غسل هاي ديگر نمي شود نماز خواند و بايد وضو هم گرفت.