ارث طبقۀ سوم
«مسألۀ 3374» طبقۀ سوّم، «عمو، عمّه، دايى، خاله و فرزندان آنان» هستند به تفصيلى كه گفته شد كه اگر از طبقۀ اوّل و دوم كسى نباشد، اينها ارث مى برند.
«مسألۀ 3375» اگر وارث ميّت فقط «يك عمو» يا «يك عمّه» باشد - چه پدر و مادرى باشد، يعنى با پدر ميّت از يك پدر و مادر باشند يا پدرى باشد يا مادرى - همۀ مال به او مى رسد و اگر «چند عمو» يا «چند عمّه» باشد و همه پدرى و مادرى يا همه پدرى باشند، مال به طور مساوى بين آنان قسمت مى شود و اگر «عمو و عمّه» هر دو باشند و همه پدر و مادرى يا همه پدرى باشند، عمو دو برابر عمّه مى برد؛ مثلاً اگر وارث ميّت «دو عمو و يك عمّه» باشد، مال را پنج قسمت مى كنند، يك قسمت را به عمّه مى دهند و چهار قسمت را عموها به طور مساوى بين خودشان قسمت مى كنند.
«مسألۀ 3376» اگر وارث ميّت فقط «چند عموى مادرى» يا «چند عمّۀ مادرى» باشد، مال به طور مساوى بين آنان قسمت مى شود؛ ولى اگر فقط «چند عمو و عمّۀ
مادرى» داشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد با هم صلح كنند.
«مسألۀ 3377» اگر وارث ميّت «عمو و عمّه» باشد و بعضى پدرى و بعضى مادرى و بعضى پدر و مادرى باشند، عمو و عمّۀ پدرى ارث نمى برند؛ پس اگر ميّت «يك عمو» يا «يك عمّۀ مادرى» داشته باشد، مال را شش قسمت مى كنند، يك قسمت را به عمو يا عمّۀ مادرى و بقيّه را به عمو و عمّۀ پدر و مادرى مى دهند و عموى پدر و مادرى دو برابر عمّۀ پدر و مادرى ارث مى برد و اگر هم عمو و هم عمّۀ مادرى داشته باشد، مال را سه قسمت مى كنند، دو قسمت را به عمو و عمّۀ پدر و مادرى مى دهند و عمو دو برابر عمّه مى برد و يك قسمت را به عمو و عمّۀ مادرى مى دهند و احتياط واجب آن است كه عمو و عمه مادرى در تقسيم با يكديگر صلح كنند.
«مسألۀ 3378» عمو يا عمۀ پدر و مادرى، مانع از ارث بردن عمو و عمۀ پدرى مى شود؛ ولى اگر ميّت عمو و عمۀ پدر و مادرى نداشته باشد، ارث عمو و عمۀ پدرى مانند ارث عمو و عمۀ پدر و مادرى محاسبه مى شود.
«مسألۀ 3379» اگر وارث ميّت فقط «يك دايى» يا «يك خاله» باشد، همۀ مال به او مى رسد و اگر «دايى و خاله» باشند و همه مادرى باشند، مال به طور مساوى بين آنان قسمت مى شود و اگر همه پدر و مادرى يا پدرى باشند، احتياط واجب آن است كه در تقسيم با يكديگر صلح كنند.
«مسألۀ 3380» اگر وارث ميّت فقط «يك دايى يا يك خالۀ مادرى» و «دايى و خالۀ پدر و مادرى» و «دايى و خالۀ پدرى» باشد، دايى و خالۀ پدرى ارث نمى برند و مال را شش قسمت مى كنند، يك قسمت را به دايى يا خالۀ مادرى مى دهند و بقيّه را به دايى و خالۀ پدر و مادرى مى دهند و احتياط واجب آن است كه در تقسيم با يكديگر صلح كنند.
«مسألۀ 3381» اگر وارث ميّت فقط «دايى و خالۀ پدرى» و «دايى و خالۀ مادرى» و «دايى و خالۀ پدر و مادرى» باشد، دايى و خالۀ پدرى ارث نمى برند و بايد مال را سه قسمت كنند، يك قسمت آن را دايى و خالۀ مادرى به طور مساوى بين خودشان قسمت مى نمايند و بقيّه را به دايى و خالۀ پدر و مادرى مى دهند و احتياط واجب آن است كه
اينان در تقسيم با يكديگر صلح كنند.
«مسألۀ 3382» دايى يا خالۀ پدر و مادرى، مانع از ارث بردن دايى و خالۀ پدرى مى شود؛ ولى اگر ميّت دايى و خالۀ پدر و مادرى نداشته باشد، ارث دايى و خالۀ پدرى مانند ارث دايى و خالۀ پدر و مادرى محاسبه مى شود.
«مسألۀ 3383» اگر وارث ميّت «يك دايى يا يك خاله» و «يك عمو يا يك عمّه» باشد، مال را سه قسمت مى كنند، يك قسمت را دايى يا خاله و بقيّه را عمو يا عمّه مى برد.
«مسألۀ 3384» اگر وارث ميّت «يك دايى يا يك خاله» و «عمو» و «عمّه» باشد، چنانچه عمو و عمّه، پدر و مادرى يا پدرى باشند، مال را سه قسمت مى كنند، يك قسمت را دايى يا خاله مى برد و از بقيّه دو قسمت به عمو و يك قسمت به عمّه مى دهند؛ بنابر اين اگر مال را نُه قسمت كنند، سه قسمت را به دايى يا خاله و چهار قسمت را به عمو و دو قسمت را به عمّه مى دهند.
«مسألۀ 3385» اگر وارث ميّت «يك دايى يا يك خاله» و «يك عمو يا يك عمّۀ مادرى» و «عمو و عمّۀ پدر و مادرى يا پدرى» باشد، مال را سه قسمت مى كنند، يك قسمت آن را به دايى يا خاله مى دهند و دو قسمت باقى مانده را شش قسمت مى كنند، يك قسمت را به عمو يا عمّۀ مادرى و بقيّه را به عمو و عمّۀ پدر و مادرى يا پدرى مى دهند و عمو دو برابر عمّه ارث مى برد؛ بنابر اين اگر مال را نُه قسمت كنند، سه قسمت را به دايى يا خاله و يك قسمت را به عمو يا عمّۀ مادرى و پنج قسمت ديگر را به عمو و عمّۀ پدر و مادرى يا پدرى مى دهند.
«مسألۀ 3386» اگر وارث ميّت «يك دايى يا يك خاله» و «عمو وعمّۀ مادرى» و «عمو و عمّۀ پدر و مادرى يا پدرى» باشد، مال را سه قسمت مى كنند، يك قسمت را دايى يا خاله مى برد و دو قسمت باقى مانده را سه سهم مى كنند، يك سهم آن را به عمو وعمّۀ مادرى مى دهند كه بنابر احتياط واجب با هم مصالحه مى كنند و دو سهم ديگر را بين عمو وعمّۀ پدر و مادرى يا پدرى قسمت مى نمايند و عمو دو برابر عمّه مى برد، بنابر اين اگر مال را نُه قسمت كنند، سه قسمت آن سهم خاله يا دايى و دو قسمت سهم عمو و عمّۀ
مادرى و چهار قسمت سهم عمو و عمّۀ پدر و مادرى يا پدرى مى باشد.
«مسألۀ 3387» اگر وارث ميّت «چند دايى و چند خاله» باشد كه همه پدر و مادرى يا پدرى يا مادرى باشند و «عمو و عمّه» هم داشته باشد، مال سه سهم مى شود، دو سهم آن را به دستورى كه در مسألۀ پيش گفته شد، عمو و عمّه بين خودشان قسمت مى كنند و يك سهم آن را دايى ها و خاله ها، اگر مادرى باشند، به طور مساوى بين خودشان تقسيم مى نمايند، ولى اگر پدرى يا پدر و مادرى باشند، احتياطاً بايد با هم مصالحه كنند.
«مسألۀ 3388» اگر وارث ميّت «دايى يا خالۀ مادرى» و «چند دايى و خاله پدر و مادرى يا پدرى» و «عمو و عمّه» باشد، مال سه سهم مى شود، دو سهم آن را به دستورى كه سابقاً گفته شد عمو و عمّه بين خودشان قسمت مى كنند؛ پس اگر ميّت يك دايى يا يك خالۀ مادرى داشته باشد، يك سهم ديگر آن را شش قسمت مى كنند، يك قسمت را به دايى يا خالۀ مادرى مى دهند و بقيّه را به دايى و خالۀ پدر و مادرى يا پدرى مى دهند كه بنابر احتياط واجب بايد در تقسيم آن با هم صلح كنند و اگر چند دايى مادرى يا چند خالۀ مادرى يا هم دايى مادرى و هم خالۀ مادرى داشته باشد، آن يك سهم را سه قسمت مى كنند، يك قسمت را دايى ها و خاله هاى مادرى به طور مساوى بين خودشان قسمت مى كنند و بقيّه را به دايى و خالۀ پدر و مادرى يا پدرى مى دهند كه بنابر احتياط واجب بايد در تقسيم آن با هم صلح كنند.
«مسألۀ 3389» اگر ميّت عمو و عمّه و دايى و خاله نداشته باشد، مقدارى كه به عمو و عمّه مى رسد، به فرزندان آنان و مقدارى كه به دايى و خاله مى رسد، به فرزندان آنان داده مى شود.
«مسألۀ 3390» اگر وارث ميّت «عمو و عمّه و دايى و خالۀ پدر» و «عمو و عمّه و دايى و خالۀ مادرِ» او باشند، مال سه سهم مى شود، يك سهم آن مال عمو و عمّه و دايى و خالۀ مادر ميّت است و دو سهم ديگر آن را به عمو و عمّه و دايى و خالۀ پدر ميّت مى دهند و طريقۀ تقسيم ارث در بين هر يك از عموها و عمه ها و خاله ها و دايى هاى پدر و مادر ميّت، به همان ترتيبى است كه در مسائل گذشته بيان شد.