* احکام نذر و عهد
مساله 2524- نذر آن است که انسان ملتزم شود که کار خیری را برای خدا بجا آورد, یا کاری را که نکردن آن بهتر است برای خدا ترک نماید.
مساله 2525- در نذر باید صیغه خوانده شود و لازم نیست آن را به عربی بخوانند پس اگر بگوید چنانچه مریض من خوب شود, برای خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم نذر او صحیح است.
مساله 2526- نذر کننده باید مکلف و عاقل باشد و به اختیار و قصد خود نذر کندع بنابراین نذر کردن کسی که او را مجبور کرده اند, یا بواسطه عصبانی شدن بی اختیار نذر کرده صحیح نیست.
مساله 2527- آدم سفیهی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می کند, چنانچه با حال سفاهت بالغ شده باشد یا حاکم شرع او را از تصرف در اموالش جلوگیری کرده باشد نذرهای مربوط به مالش صحیح نیست.
مساله 2528- نذر زن بی اجازه شوهرش باطل است.
مساله 2529- اگر زن با اجازه شوهر نذر کند, شوهرش نمی تواند نذر او را به هم بزند, یا او را از عمل کردن به نذر جلوگیری نماید.
مساله 2530- هرگاه فرزندی نذری کند اگر چه بدون اجازه پدر هم باشد باید به آن نذر عمل نماید.
مساله 2531- انسان کاری را می تواند نذر کند که انجام آن برایش ممکن باشد بنابراین کسی که
نمی تواند پیاده کربلا برودع اگر نذر کند که پیاده برود, نذر او صحیح نیست.
مساله 2532- اگر نذر کند که کار حرام یا مکروهی را انجام دهد, یا کار واجب یا مستحبی را ترک کند, نذر او صحیح نیست.
مساله 2533- اگر نذر کند که کار مباحی را انجام دهد یا ترک نماید, چنانچه بجا آوردن آن و ترکش از هر جهت مساوی باشد, نذر او صحیح نیست و اگر انجام آن از جهتی بهتر باشد و انسان به قصد همان جهت نذر کند, مثلا نذر کند غذایی را بخورد که برای عبادت قوت بگیرد نذر او صحیح است. ونیز اگر ترک آن از جهتی بهتر باشد و انسان برای همان جهت نذر کند که آن را ترک نماید مثلا برای این که دود مضر است نذر کند که اآن را استعمال نکند نذر او صحیح می باشد.
مساله 2534- اگر نذر کند نماز واجب خود را در جایی بخواند که بخودی خود ثواب نماز در آنجا زیاد نیست مثلا نذر کند نماز را در اطاق بخواند, چنانچه نماز خواندن در آنجا از جهتی بهتر باشد مثلا بواسطه اینکه خلوت است انسان حضور قلب پیدا می کند, نذر صحیح است.
مساله 2535- اگر نذر کند عملی را انجام دهد, باید همان طور که نذر کرده بجا آورد پس اگر نذر کند که روز اول ماه صدقه بدهد, یا روزه بگیرد, یا نماز اول ماه بخواند چنانچه قبل از آن روز یا بعد از آن بجا آورد کفایت نمی کند. و نیز اگر نذر کند که وقتی مریض او خوب شد صدقه بدهد, چنانچه پیش از آن که خوب
شود صدقه را بدهد کافی نیست.
مساله 2536- اگر نذر کند روزه بگیرد ولی وقت و مقدار آن را معین نکند چنانچه یک روز روزه بگیرد کافی است. و اگر نذر کند نماز بخواند و مقدار و خصوصیات آن را معین نکندع اگر یک نماز دو رکعتی بخواند کفایت می کند و اگر نذر کند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معین نکند اگر چیزی بدهد که بگویند صدقه داده, به نذر عمل کرده است و اگر نذر کند کاری برای خدا بجا آورد, در صورتی که یک نماز بخواند یا یک روز روزه بگیرد, یا چیزی صدقه بدهد, نذر خود را انجام داده است.
مساله 2537- اگر نذر کند روز معینی را روزه بگیرد, باید همان روز را روزه بگیرد و چنانچه در آن روز مسافرت کند قضای آن روز بر او واجب است.
مساله 2538- اگر انسان از روی اختیار به نذر خود عمل نکندع باید کفاره بدهد یعنی یک بنده آزاد کند یا به شصت فقیر طعام دهد یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد.
مساله 2539- اگر نذر کند که تا وقت معینی عملی را ترک کند, بعد از گذشتن آن وقت می تواند آن عمل را بجا آورد و اگر پیش از گذشتن وقت از روی فراموشی یا ناچاری انجام دهد, چیزی بر او واجب نیست ولی باز هم لازم است که تا آن وقت آن عمل را به جا نیاورد و چنانچه دوباره پیش از رسیدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد, باید قه مقداری که در مساله پیش گفته شد کفاره بدهد.
مساله 2540- کسی که نذر
کرده عملی را ترک کند و وقتی برای ان معین نکرده است. اگر از روی فراموشی, یا ناچاری یا ندانست, آن عمل را انجام دهد کفاره بر او واجب نیست. ولی چنانچه از روی اختیار آن را بجا آورد برای دفعه اول باید کفاره بدهد.
مساله 2541- اگر نذر کند که در هر هفته روز معینی مثلا روز جمعه را روزه بگیرد چنانچه یکی از جمعه ها عید فطر یا قربان باشد یا در روز جمعه عذر دیگری مانند حیض برای او پیدا شود , باید آن روز را روزه نگیرد و قضای آن را به جا آورد.
مساله 2542- اگر نذر کند که به فقیر معینی صدقه بدهد نمی تواند آن را به فقیر دیگر بدهد و اگر آن فقیر بمیرد, بنابراحتیاط باید به ورثه او بدهد.
مساله 2544- اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلا به زیارت حضرت اباعبدالله علیه السلام مشرف شود, چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر بواسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست.
مساله 2545- کسی که نذر کرده زیارت برود و غسل زیارت و نماز آن را نذر نکرده , لازم نیست آنها را بجا آورد.
مساله 2546- اگر برای حرم یکی از امامان یا امامزادگان چیزی نذر کند باید آن را به مصارف حرم برساند از قبیل فرش و پرده و روشنایی و اگر برای امام علیه السلام یا امامزاده نذر کند می تواند به خدامی که مشغول خدمت هستند بدهد چنانچه می تواند به مصارف حرم یا سایر کارهای خیر به قصد بازگشت ثواب آن به منذور له برساند.
مساله 2547- اگر برای خود امام علیه السلام چیزی نذر کند, چنانچه مصرف معینی را قصد کرده باید به همان مصرف برساند و اگر مصرف معینی را قصد نکرده, باید به فقرا و زوار بدهد, یا مسجد و مانند آن بسازد و ثواب آن را هدیه آن امام نماید و همچنین است اگر چیزی را برای امامزاده ای نذر کند.
مساله 2548- گوسفندی را که برای صدقه, یا برای یکی از امامان نذر کرده اند پشم آن و مقداری که چاق می شود جزء نذر است, و اگر پیش از آن که به مصرف نذر برسد شیر بدهد, یا بچه بیاورد باید به مصرف نذر برسانند.
مساله 2549- هرگاه نذر کند که اگر مریض او خوب شود, یا مسافر او بیاید عملی را انجام دهد, چنانچه معلوم شود که پیش از نذر کردن مریض خوب شده, یا مسافر آمده است, عمل کردن به نذر لازم نیست.
مساله 2550- اگر پدر یا مادر نذر کند که دختر خود را به سید شوهر دهد بعد از آن که دختر به تکلیف رسید احتیاط آن است که اگر بتوانند او را راضی نمایند که به سید شوهر کند.
مساله 2551- هرگاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعی خود برسد کار خیری را انجام دهد, بعد از آن که حاجتش برآورده شد باید آن کار را انجام دهد و نیز اگر بدون آنکه حاجتی داشته باشد, عهد کند که عمل خیری را انجام دهد, آن عمل بر او واجب می شود.
مساله 2552- در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود, و نیز کاری را که عهد می کند انجام دهد,
باید نکردنش بهتر از انجام آن نباشد.
مساله 2553- اگر به عهد خود عمل نکند, باید کفاره بدهد یعنی شصت فقیر را سیر کند, یا دو ماه روزه بگیرد یا یک بنده آزاد کند.