[احكام رضاع ]
مسأله 2497 : يكي از اسباب محرميت، شير دادن كودك و نوزاد است.
هرگاه زني كودكي را با شرايطي كه در مسأله (2507) گفته مي شود؛ شير دهد؛ زني كه او را شير داده به حكم مادر اوست و شوهر آن زن كه صاحب شير است به حكم پدر او و پدر شوهر به حكم جد و مادرش به حكم جده اوست و برادران شوهر به حكم عموي آن كودك و خواهرش عمه او و فرزندان آن زن برادر و خواهر آن كودك محسوب مي شوند و پدر آن زن به حكم جد مادري و مادرش به حكم جده مادري و برادر و خواهرش به حكم دايي و خاله كودك به حساب مي آيند و دختري را كه زن شير داده بر شوهر او حرام است در صورتي كه با آن زن نزديكي كرده باشد و
انسان نمي تواند با مادر رضاعي زن خود ازدواج كند براي آن كه به حكم مادر زن اوست و براي توضيح بيشتر اينكه هرگاه زني كودكي را با شرايطي كه گفته مي شود شير دهد آن كودك بر اين دسته محرم مي شود:
اول:
زني كه او را شير داده و او را مادر رضاعي گويند.
دوم:
شوهر آن زن كه شير مال اوست و او را پدر رضاعي گويند.
سوم:
پدر و مادر آن زن، هرچه بالا روند اگر چه پدر و مادر رضاعي او باشند.
چهارم:
بچه هايي كه از او به دنيا آمده اند يا به دنيا مي آيند.
پنجم:
بچه هاي اولاد آن زن هرچه پايين روند؛ چه از اولاد او به دنيا آمده؛ يا اولاد او آنها را شير داده باشند.
ششم:
خواهر و برادر آن زن، گرچه رضاعي باشند.
هفتم:
عمو و عمه آن زن، گرچه رضاعي باشند.
هشتم:
دايي و خاله آن زن، گرچه رضاعي باشند.
نهم:
اولاد شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است؛ هرچه پايين روند گرچه اولاد رضاعي او باشند.
دهم:
پدر و مادرشوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است؛ هرچه بالا روند.
يازدهم:
خواهر و برادر شوهري كه شير مال او است؛ گرچه خواهر و برادر رضاعي او باشند.
دوازدهم:
عمو، عمه، دايي و خاله شوهري كه شير مال او است؛ هرچه بالا روند گرچه رضاعي باشند. همچنين عده ديگري كه در مسائل آينده گفته مي شود؛ به وسيله شير دادن محرم مي شوند.
مسأله 2498 : هرگاه زني بچه اي را با شرايطي كه در مسأله (2507) گفته مي شود شير بدهد پدر آن بچه نمي تواند با دخترهايي كه از آن زن به دنيا آمده اند ازدواج كند و نيز نمي تواند دخترهاي شوهري را كه شير مال او است؛ گرچه دختران رضاعي او باشند؛ براي خود عقد نمايد
ولي جايز است با دخترهاي رضاعي آن زن ازدواج كند گرچه احتياط مستحب، بلكه تا مي شود با آنان ازدواج نكند و نگاه محرمانه، يعني نگاهي كه انسان مي تواند به محرم هاي خود كند؛ به آنان ننمايد.
مسأله 2499 : هرگاه زني بچه اي را با شرايطي كه در مسأله (2507) گفته مي شود شير دهد؛ شوهر آن زن كه صاحب شير است به خواهرهاي آن بچه كه با او شير نخورده اند محرم نمي شود؛ ولي احتياط مستحب آن است كه با آنان ازدواج ننمايد و نيز خويشان شوهر به خواهر و برادران آن بچه كه با او شير نخورده اند محرم نمي شود.
مسأله 2500 : هرگاه زني بچه اي را با شرايطي كه گفته مي شود شير دهد به برادرهاي آن بچه كه با او شير نخورده اند محرم نمي شود و نيز خويشان آن زن به برادر و خواهر بچه اي كه با او شير نخورده اند محرم نمي شود.
مسأله 2501 : هرگاه انسان با زني كه دختري را شير كامل داده ازدواج كند و با آن زن نزديكي نمايد؛ ديگر نمي تواند آن دختر را براي خود عقد كند.
مسأله 2502 : هرگاه انسان با دختري ازدواج كند ديگر نمي تواند با زني كه آن دختر را شير كامل داده ازدواج كند.
مسأله 2503 : انسان نمي تواند با دختري كه مادر يا مادربزرگ انسان او را شير كامل داده ازدواج كند و نيز اگر زن پدر انسان از شير پدر او دختري را شير داده باشد؛ انسان نمي تواند با آن دختر ازدواج نمايد و چنانچه دختر شيرخواري را براي خود عقد كند بعد مادر يا مادربزرگ يا زن پدر او از شير همان پدر، آن دختر را شير دهد عقد باطل است.
مسأله 2504 : با دختري كه خواهر، يا زن برادر انساني از شير برادر، او را شير كامل داده نمي شود ازدواج كرد و همچنين است اگر خواهرزاده، يا برادرزاده، يا نوه خواهر، يا نوه برادر انسان آن دختر را شير كامل داده باشد.
مسأله 2505 : اگر زني بچه دختر خود را شير كامل دهد آن دختر به شوهر خود حرام مي شود براي اين كه آن بچه به وسيله شير دادن مادربزرگ خواهر زنش مي شود و ازدواج با خواهر بچه انسان باطل است و همچنين اگر بچه اي را كه شوهر دخترش از زن ديگري دارد شير دهد. ولي اگر بچه پسر خود را شير كامل دهد زن پسرش كه مادر آن طفل شيرخوار است بر شوهر خود حرام نمي شود.
مسأله 2506 : هرگاه زن پدر دختري، بچه شوهر آن دختر را از شير آن پدر شير دهد آن دختر به شوهر خود حرام مي شود چه بچه از همان دختر يا از زن ديگر شوهر باشد.
ولي اگر زن پدر دختر از شوهر سابقش شير داشته باشد و بچه شوهر آن دختر را شير دهد؛ به شوهر حرام نمي شود. علت حرام شدن آن دختر به شوهر خود از آنچه در مسأله گذشته گفته شد روشن است.