وقت نافله هاي يوميه
مسأله 641 : نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مي شود و وقت آن از اول ظهر است تا موقعي كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مي شود، به اندازه دو هفتم آن شود مثلا اگر درازي شاخص هفت وجب باشد هر وقت مقدار سايه اي كه بعد از ظهر پيدا مي شود به دو وجب رسيد آخر وقت نافله ظهر است امّا بعد از اين وقت تا موقعي كه سايه به اندازه خود شاخص بشود باز هم نافله ظهر فضيلت دارد ولي از نظر فضيلت به وقت قبلي نمي رسد؛ و قبل از اذان ظهر و بعد از اين كه سايه به اندازه شاخص شد به اميد اين كه الآن خواندن آن خوب باشد مي توانند نافله ظهر را بخوانند ولي بنا بر احتياط اگر قبل از ظهر مي خوانند نيت ادا و اگر بعد از نماز مي خوانند نيت ادا و قضا ننمايند
مسأله 642 : نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مي شود و وقت آن تا موقعيست كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مي شود، به چهار هفتم آن برسد و اگر تا اين وقت نخواند، تا موقعي كه سايه به اندازه دو برابر شاخص بشود وقت فضيلت خواندن نافله عصر است ولي از نظر فضيلت به وقت قبلي يعني چهار هفتم شاخص نمي رسد؛ و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند بهتر است بنا بر اظهر نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بايد نيت ادا و قضا نكند
مسأله 643 : وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتي كه سرخي طرف مغرب، كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مي شود، از بين برود.
مسأله 644 : وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا آخر وقت عشاست و احتياط در اين است كه بعد از نماز عشا بلافاصله خوانده شود.
مسأله 645 : نافله صبح را بعد از تمام شدن نماز شب تا طلوع سرخي از طرف مشرق مي شود خواند و بعد از آن، اول نماز صبح و بعد از آن نافله صبح را بخوانند.
مسأله 646 : وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزديك اذان صبح خوانده شود؛ و اگر كسي چهار ركعت يا بيشتر از نافله شب را خوانده و وقت فريضه صبح رسيده، مي تواند نماز شب را تمام كند و مي تواند نافله و فريضه صبح را بخواند و بعداً باقيمانده نماز شب را قضا كند؛ و امّا اگر چيزي از نماز شب را بجا نياورده و يا كمتر از چهار ركعت به جا آورده، در اين دو صورت مقدم داشتن نافله و فريضه صبح بر قضاي نماز شب افضل است.
مسأله 647 : مسافر و كسي كه براي او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مي تواند آن را در اول شب به جا آورد.
مسأله 648 : نافله خواندن در وقت فريضه، ولو نافله غير يوميّه باشد، در صورتي كه باعث فوت فريضه نشود جايز است و همچنين جايز است نافله خواندن براي كسي كه نماز قضا يا واجب ديگر مثل نماز استيجاري به گردن دارد.