«ازدواج هاي حرام»
مسأله 1903 : ازدواج با زن هايي كه به انسان مَحرَم هستند مثل مادر و خواهر و مادر زن حرام است.
مسأله 1904 : اگر كسي زني را براي خود عقد نمايد، اگر چه با او نزديكي نكند، مادر و مادرِ مادر آن زن و مادر پدر او، هر چه بالا روند به آن مرد
مَحرَم مي شوند.
مسأله 1905 : اگر زني را عقد كند و با او نزديكي نمايد، دختر و نوه دختري و پسري آن زن هر چه پايين آيند، چه در وقت عقد باشند، يا بعداً به دنيا بيايند، به آن مرد مَحرم مي شوند.
مسأله 1906 : اگر با زني كه براي خود عقد كرده، نزديكي هم نكرده باشد، تا وقتي كه آن زن در عقد اوست نمي تواند با دختر او ازدواج كند.
مسأله 1907 : عمه و خاله پدر، عمه و خاله پدرِ پدر، عمه و خاله مادر و عمه و خاله مادرِ مادر هرچه بالا روند، به انسان محرم هستند.
مسأله 1908 : پدر و جدّ مرد، هرچه بالا روند و پسر و نوه پسري و دختري او هر چه پايين آيند، چه در موقع عقد باشند، يا بعداً به دنيا بيايند، به زن او
محرم هستند.
مسأله 1909 : اگر زني را براي خود عقد كند، دائم باشد، يا غيردائم، تا وقتي كه آن زن در عقد اوست، نمي تواند با خواهر آن زن، ازدواج نمايد.
مسأله 1910 : انسان نمي تواند بدون اجازه زن خود، با خواهر زاده و برادر زاده او ازدواج كند، ولي اگر بدون اجازه زنش آنان را عقد نمايد و بعداً زن بگويد به آن عقد راضي هستم، بنا بر اقرب اشكال ندارد.
مسأله 1911 : اگر انسان قبل از آن كه دختر عمه يا دختر خاله خود را بگيرد، نعوذ بالله با مادر آنان زنا كند، بنا بر احوط، ديگر نمي تواند با آنان ازدواج نمايد.
مسأله 1912 : اگر با دختر عمه يا دختر خاله خود ازدواج نمايد و پيش از آن كه با آنان نزديكي كند، با مادرشان زنا نمايد، عقد آنان اشكال ندارد.
مسأله 1913 : اگر با زني غير از عمه و خاله خود زنا كند، بنا بر اظهر مي تواند با دختر او ازدواج نمايد، ولي احتياط در عدم ازدواج است، ولي اگر زني را عقد نمايد و با او نزديكي كند بعد با مادر او زنا كند، آن زن بر او حرام نمي شود و همچنين است اگر پيش از آن كه با او نزديكي كند با مادر او زنا نمايد.
مسأله 1914 : زن مسلمان، نمي تواند با مرد غير مسلمان ازدواج نمايد و مرد مسلمان هم نمي تواند با زنان كافري كه اهل كتاب نيستند، ازدواج كند، ولي با زناني كه يهودي و يا نصراني باشند، موقتاً به صورت صيغه مي تواند
ازدواج نمايد.
مسأله 1915 : اگر با زني كه در عدّه طلاق رجعيست زنا كند، آن زن بر او حرام مي شود و اگر با زني كه در عدّه طلاق بائن، يا عدّه وفات است زنا كند، بعداً مي تواند او را عقد نمايد.
مسأله 1916 : اگر با زن بي شوهري كه در عدّه نيست، زنا كند، بنا بر اظهر مكروه است كه بعداً آن زن را براي خود عقد نمايد، بلكه احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج ننمايد، مگر اين كه زن از كار خود توبه نموده باشد.
مسأله 1917 : اگر زني را كه در عدّه ديگريست براي خود عقد كند، چنانچه مرد و زن يا يكي از آنان بدانند كه عدّه زن تمام نشده و بدانند عقد كردن زن در عدّه حرام است آن زن بر او حرام مي شود اگرچه مرد بعد از عقد با آن زن نزديكي نكرده باشد
مسأله 1918 : اگر زني را براي خود عقد كند و بعد معلوم شود كه در عدّه بوده، چنانچه هيچ كدام نمي دانسته اند كه زن در عدّه است و يا اين كه نمي دانسته اند كه عقد كردن زن در عدّه حرام است، در صورتي كه مرد با او در زمان عدّه نزديكي كرده باشد، آن زن بر او حرام مي شود و اگر نزديكي كردن بعد از زمان عدّه بوده، عقد باطل است، ولي زن بر او حرام نمي شود، بلكه مي تواند بعداً زن را
عقد نمايد.
مسأله 1919 : اگر انسان بداند زني شوهر دارد و با او ازدواج كند، بايد از او جدا شود و بعداً هم نمي تواند او را براي خود عقد كند، مگر اين كه نداند زن شوهر دارد و با او هم نزديكي نكرده باشد، كه دراين صورت فقط عقد باطل است، ولي بعد از طلاق او و تمام شدن ايام عدّه، ازدواج با آن زن، بنا بر اظهر مانعي ندارد.
مسأله 1920 : اگر زن شوهردار نَعوذُ بِالله زنا كند بر شوهر خود حرام نمي شود و چنانچه توبه نكند و بر عمل خود باقي باشد، بهتر است كه شوهر، او را طلاق دهد ولي بايد مهرش را بدهد
مسأله 1921 : مادر خواهر و دختر كسي كه لواط داده، بر لواط كننده حرام است، اگر چه لواط كننده و لواط دهنده بالغ نباشند، ولي اگر گمان كند كه دخول شده، يا شك كند كه دخول شده يا نه، بر او حرام نمي شوند.
مسأله 1922 : اگر با مادر يا خواهر يا دختر كسي ازدواج نمايد و بعد از ازدواج، با آن شخص لواط كند، بنا بر اظهر آنان بر او حرام نمي شوند، گر چه احوط باطل كردن عقد است به سبب طلاق
مسأله 1923 : اگر كسي در حال احرام، كه يكي از اعمال حج است، با زني ازدواج نمايد عقد او باطل است و چنانچه مي دانسته كه در حال احرام زن گرفتن بر او حرام است، ديگر نمي تواند آن زن را عقد كند.
مسأله 1924 : اگر زني كه در حال احرام است، با مردي كه در حال احرام نيست، ازدواج كند، عقد او باطل است و اگر زن مي دانسته كه ازدواج كردن در حال احرام، حرام است، احتياط واجب آن است، كه بعداً با آن مرد ازدواج نكند.
مسأله 1925 : اگر مرد طواف نساء را، كه يكي از اعمال حج است، بجا نياورد، زنش كه به واسطه مُحْرِم شدن بر او حرام شده بود، حلال نمي شود و نيز اگر زن طواف نساء نكند، شوهرش بر او حلال نمي شود، ولي اگر بعداً طواف نساء را انجام دهند به يكديگر حلال مي شوند.
مسأله 1926 : اگر كسي دختر نابالغي را براي خود عقد كند و پيش از آن كه نُه سال دختر تمام شود، با او نزديكي و دخول كند، چنانچه او را افضا نمايد بنا بر احتياط واجب ديگر هيچ وقت نبايد با او نزديكي كند ولي از زوجّيت او بدون طلاق بيرون نمي رود، در هر صورت تا وقتي هر دو زنده هستند نفقه زن بر مرد است و غير از مهر، ديه هم بر مرد واجب مي شود و چنانچه افضا نكرده باشد، هرچند مرتكب حرام شده، ولي بنا بر اظهر آن زن بر او حرام نمي شود
مسأله 1927 : زني را كه سه مرتبه طلاق داده اند بر شوهرش حرام مي شود، ولي اگر با شرايطي كه در كتاب طلاق گفته مي شود با مرد ديگري ازدواج كند، آنگاه آن مرد او را طلاق دهد، شوهر اول مي تواند دوباره او را براي خود عقد نمايد.
مسأله 1928 : ازدواج دائم با زن پنجم براي كسي كه چهار زن دائم دارد، جايز نيست مگر آن كه بعضي از آنها را طلاق دهد، كه اگر طلاق رجعيست بايد عدّه به سر آيد و اگر طلاق بائن است سرآمدن عدّه لازم نيست، اگر چه در زمان عدّه مكروه است و بلكه خلاف احتياط است