- سخن ناشر 1
- طبیب یکی از اسامی حق 2
- فصل اول : قرآن ، نسخه درمان 2
- قرآن ، نسخه درمان 2
- پیغمبر ، طبیب دوره گرد 3
- «جهل» ، در رأس همه بیماری ها 4
- عدم درمان «جهل» ، مایه عذاب اخروی 4
- فرستاده شدن پیامبر در زمان فاصله و جدایی مردم از رسالت 5
- تغییر نسخه مسیح توسّط یهودیان معاند 6
- اهمیت نماز نزد انبیاء و اهل بیت 8
- سِرَّ دعوت اهل بیت : به نماز از سوی پیامبر 9
- شهادت به اقامه نماز امام رضا علیه السلام در زیارت حضرت 10
- نماز ، مهم تر است 10
- کناره گرفتن امیر مؤمنان علیه السلام برای گزاردن نماز ، در اوج جنگ 11
- تباه کردن نماز از طرف نسل های بعد از نوح 12
- فرستاده شدن طبیب عرشی پس از ششصد سال 13
- تلاش دشمن برای خواب کردن مردم 14
- سؤال درمان از طبیبان دین کن 17
- آمدن پیامبر با نسخه قرآن 17
- نسخه درمان امام علی علیه السلام 18
- روشنی دل با روشنگری های پروردگار عالم در قرآن مجید 19
- نتایج روشنگری پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم با قرآن 21
- روی آوردن به خیرخواهی خداوند 22
- درمان با قرآن ، نیازمند تخصّص 23
- فصل دوم : درمان با قرآن ، نیازمند تخصّص* 23
- استفاده از روشنگری های خداوند ، نیازمند تخصّص 24
- لزوم مراجعه به اهل ذکر از نظر قرآن 24
- لزوم مراجعه به افراد آشنا به روایات در زمان عدم دسترسی به اهل بیت 25
- اهمیت مجالس روشنگری خدا از طریق اهل بیت و عارفان به روایاتشان 28
- آرزوی آمدن آمریکا ، میل به ستمکاران و مخالف با روشنگری قرآن 32
- قضیه صفوان و میل به بقای هارون 33
- میل به ستمکار ، موجب شرکت در ستمکاریهای او 35
- فرهنگ شیعه و احتیاط درباره میل به ستمکاران 38
- احتیاط تاجر شیرازی در باره استعمال تنباکو در زمان تحریم آن 39
- احتیاط شدید مرحوم خرازی 40
- رسیدن آتش در قیامت در صورت میل به ستمگر در باطن قلب 42
- شرکت در جهاد تنها با آرزوی راستین آن 43
ممکن است انسان به آن دچار بشود ، اشاره فرموده و از بندگان بیمارش دعوت کرده است که برای درمان بیماری های خود ، به طبیبان الهی که مظهر نام طبیب او هستند و مظهریتشان هم اتّم و اکمل است ، مراجعه کنند . قطعاً با راهنمایی های این طبیبان ملکوتی و به کارگیری راهنمایی های آنان ، بیماری هایی که در درون انسان ها وجود دارد ، و یا به وجود می آید ، درمان خواهد شد .
پیغمبر ، طبیب دوره گرد
در نهج البلاغه . امیرمؤمنان علیه السلام ، هنگامی که می خواهد پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم را به مردم معرفی کند ، می گوید : «طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ»(1) : ای مردم ! پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم طبیبی دوره گرد بود که به عشق این که بیماری را درمان کند ، به طور دایم نسخه طبیبانه و طبش را همراه خودش داشت و بین مردم می گشت ، هرچند که بیماری این بیمار ، سخت و سنگین بود . آن هایی که به طبابت این طبیب دل دادند و تسلیم طبابت این طبیب شدند ، درمان شدند و از بیماری نجات پیدا کردند .
1- نهج البلاغه، خطبه 108.