- مقدمه 1
- انگیزه سازی 4
- اقناع اندیشه 6
- رفتارسازی 11
- پرورش احساس 12
- انگیزه سازی 15
- اشاره 16
- اقناع اندیشه 16
- 1. پوشیده شدن عیب ها: 17
- 3. مشمول دست گیری خداوند متعال شدن: 18
- 4. قرب به خداوند و مردم و بهشت: 18
- رفتارسازی 21
- مناجات 27
- انگیزه سازی 29
- اقناع اندیشه 30
- رفتارسازی 34
- پرورش احساس 36
- مناجات 41
- انگیزه سازی 43
- اقناع اندیشه 45
- رفتارسازی 50
- پرورش احساس 52
- مناجات 53
- انگیزه سازی 55
- اشاره 59
- اقناع اندیشه 59
- 1. برانگیختن خشم خداوند 60
- 2. نزول عذاب الهی 61
- 3. مرده متحرک و بی خاصیت شدن 61
- 5. دوری عالمان و سفیهان جامعه از رحمت خداوند 62
- پرورش احساس 68
- انگیزه سازی 72
- اقناع اندیشه 74
- رفتارسازی 80
- پرورش احساس 82
- انگیزه سازی 86
- اشاره 88
- اقناع اندیشه 88
- 1. گرفتاری در عذاب دائم 90
- 2. مشمول شفاعت نمی شوند 91
- 3. معذرت خواهی آنها در قیامت پذیرفته نمی شود 91
- 4. گرفتاری در عذابی بزرگ و سهمگین 91
- 5. جان دادن سخت 92
- 6. هدایت نمی شوند 92
- 8. کاهش عمر 93
- رفتارسازی 94
- پرورش احساس 96
- مناجات 102
- انگیزه سازی 104
- اقناع اندیشه 105
- رفتارسازی 114
- پرورش احساس 116
- روضه 118
- انگیزه سازی 122
- اقناع اندیشه 124
- رفتارسازی 130
- پرورش احساس 131
- روضه 134
- انگیزه سازی 137
- اقناع اندیشه 139
- رفتارسازی 146
مراجعه نمود.
آری! رعایت ادب برای انسانِ مؤمن از ضروریات است و این مسئله باعث افتخار اهل بیت عصمت (علیهم السلام) به شخص مؤمن می گردد، چنانچه امام صادق (علیه السلام) فرمود:
مَعَاشِرَ الشِّیعَه کُونُوا لَنَا زَیْناً، وَ لَا تَکُونُوا عَلَیْنَا شَیْنا.(1)
ای گروه های شیعه، باعث زینت ما باشید و باعث زشتی ما نباشید.
رفتارسازی
دو مرد بر امام علی (علیه السلام) وارد شدند. پس آن حضرت برای هر کدام از آنها تُشَکی انداخت. یکی از آن دو، روی آن نشست و دیگری خودداری کرد. حضرت به او فرمود:
«بر آن بنشین، زیرا از پذیرفتن احترام خودداری نکند جز الاغ!» سپس فرمود: «رسول خدا فرموده: هر گاه بزرگوارِ قومی بر شما رسید، او را گرامی دارید!»(2)
در حدیثی دیگر نیز ادب امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را می بینیم. درباره آن حضرت این گونه وارد شده است:
امام با یک نفر کافر ذمِّی (که در پناه اسلام است) همراه شد. آن مرد ذمّی به آن حضرت گفت:
«ای بنده خدا، می خواهی به کجا بروی؟» حضرت فرمود:
1- محمد بن علی بن بابویه، الأمالی (للصدوق)، النص، ص: 400
2- محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی (ط - الإسلامیه)، ج 2، ص: 659