شهد سخن 9: زندگی به سبک امیر (نمونه فیش سخنرانی ویژه ایام دهه دوم ماه مبارک رمضان 1436 ه ق) صفحه 124

موقعی که شب پرده ظلمت و تاریکی می افکند و ستارگان رو به افول می نهادند، او را می دیدی که در محراب عبادت دست به ریش خود گرفته و چون شخص مار گزیده به خود می پیچید. مانند فرد اندوهگینی (از خوف خدا) گریه می کرد و می گفت:

«ای دنیا! آیا خود را به من جلوه داده و مرا مشتاق خود می سازی؟ هیهات! مرا به تو نیازی نیست و تو را سه طلاق داده ام که دیگر مرا بر تو رجوعی نیست!» سپس می فرمود: آه از کمیِ توشه و دوری سفر و سختی راه!

معاویه گریه کرد و گفت: ای ضرار! بس است. به خدا سوگند که علی (علیه السلام) چنین بود. خدا رحمت کند ابوالحسن را.(1)

اقناع اندیشه

در تاریخ و روایات درباره عبادات امیرالمؤمنین (علیه السلام) مطالب زیادی نقل شده است. امام صادق (علیه السلام) درباره عبادت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرمایند:

وَ مَا أَطَاقَ أَحَدٌ عَمَلَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّهِ غَیْرُهُ وَ إِنْ کَانَ لَیَعْمَلُ عَمَلَ رَجُلٍ کَأَنَّ وَجْهَهُ بَیْنَ الْجَنَّهِ وَ النَّارِ یَرْجُو ثَوَابَ هَذِهِ وَ یَخَافُ عِقَابَ هَذِه.

و هیچ کس را طاقت عمل رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله و سلم) نبود از این اُمت غیر از او (علی)، و در وقت عمل کردن عملش مثل مردی بود که روی او در میان بهشت و دوزخ باشد که امید ثواب این داشته و