- مقدمه 1
- انگیزه سازی 4
- اقناع اندیشه 6
- رفتارسازی 11
- پرورش احساس 12
- انگیزه سازی 15
- اشاره 16
- اقناع اندیشه 16
- 1. پوشیده شدن عیب ها: 17
- 3. مشمول دست گیری خداوند متعال شدن: 18
- 4. قرب به خداوند و مردم و بهشت: 18
- رفتارسازی 21
- مناجات 27
- انگیزه سازی 29
- اقناع اندیشه 30
- رفتارسازی 34
- پرورش احساس 36
- مناجات 41
- انگیزه سازی 43
- اقناع اندیشه 45
- رفتارسازی 50
- پرورش احساس 52
- مناجات 53
- انگیزه سازی 55
- اشاره 59
- اقناع اندیشه 59
- 1. برانگیختن خشم خداوند 60
- 2. نزول عذاب الهی 61
- 3. مرده متحرک و بی خاصیت شدن 61
- 5. دوری عالمان و سفیهان جامعه از رحمت خداوند 62
- پرورش احساس 68
- انگیزه سازی 72
- اقناع اندیشه 74
- رفتارسازی 80
- پرورش احساس 82
- انگیزه سازی 86
- اقناع اندیشه 88
- اشاره 88
- 1. گرفتاری در عذاب دائم 90
- 2. مشمول شفاعت نمی شوند 91
- 4. گرفتاری در عذابی بزرگ و سهمگین 91
- 3. معذرت خواهی آنها در قیامت پذیرفته نمی شود 91
- 5. جان دادن سخت 92
- 6. هدایت نمی شوند 92
- 8. کاهش عمر 93
- رفتارسازی 94
- پرورش احساس 96
- مناجات 102
- انگیزه سازی 104
- اقناع اندیشه 105
- رفتارسازی 114
- پرورش احساس 116
- روضه 118
- انگیزه سازی 122
- اقناع اندیشه 124
- رفتارسازی 130
- پرورش احساس 131
- روضه 134
- انگیزه سازی 137
- اقناع اندیشه 139
- رفتارسازی 146
واگذار نمایند، گویا با خداوند اعلان جنگ داده اند.
2. نزول عذاب الهی
خَطَبَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَی عَلَیْهِ وَ قَالَ: أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّهُ إِنَّمَا هَلَکَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ حَیْثُ مَا عَمِلُوا مِنَ الْمَعَاصِی وَ لَمْ یَنْهَهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبَارُ عَنْ ذَلِکَ وَ إِنَّهُمْ لَمَّا تَمَادَوْا فِی الْمَعَاصِی وَ لَمْ یَنْهَهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبَارُ عَنْ ذَلِکَ نَزَلَتْ بِهِمُ الْعُقُوبَات.(1)
امیرالمؤمنین (علیه السلام) خطبه خواندند، پس خداوند را حمد و ثنا گفته و فرمودند: اما بعد، پس همانا کسانی که قبل از شما بودند، زمانی که مرتکب معاصی می شدند و عالمان دین آن ها را نهی نکردند، هلاک شدند و ایشان زمانی که در معاصی استمرار نمودند و عالمان دین و عارفان، ایشان را نهی نکردند عقوبت ها و عذاب ها بر ایشان نازل گشت.
3. مرده متحرک و بی خاصیت شدن
قال علیٌ (علیه السلام): ...وَ مِنْهُمْ تَارِکٌ لِإِنْکَارِ الْمُنْکَرِ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ وَ یَدِهِ فَذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاء.(2)
گروهی از مردم مبارزه با منکر را با دل و زبان و دست ترک می کنند، (و در برابر خلاف کار هیچ گونه عکس العملی نشان نمی دهند.) پس این ها در حقیقت مردگانی زنده نما هستند.
1- محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی (ط - الإسلامیه)، ج 5، ص: 57
2- محمد بن حسین شریف الرضی، نهج البلاغه (للصبحی صالح)، ص: 542