نگرشی بر فهم تاریخی قرآن صفحه 14

أَذْکُرکُم بِمَغفِرتی» (1) 28؛

یعنی: «ای بندگان من با فرمانبرداری خود مرا یاد کنید تا با آمرزش خویش شما را یاد کنم.»

3. پاسخ به سؤالات قرآنی صحابه

در مواردی حضرت رسول صلی الله علیه و آله به سؤالات قرآنی صحابه پاسخ داده، ابهامات آنان را برطرف می‌ساخت. به عنوان مثال در تفاسیر شیعه و سنّی آمده است که چون آیه:

«آنان که ایمان آوردند و ایمان خود را با ستم نیالودند، ایمنی تنها از آنِ آنهاست و آنها هدایت یافتگانند» (2) 29 نازل گردید، برخی از صحابه به پیامبر صلی الله علیه و آله عرض کردند:

کدامیک از ماست که به نفس خود ظلم و ستم نکرده است؟! امّا رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: در این آیه مراد از ظلم و ستم شرک است. آیا نشنیده‌اید که بنده صالح خدا (لقمان) گفت که: «إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ» (3) 30 یعنی: همانا شرک ستم بزرگی است. (4) 31 و نیز در آیه: «وَللَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنْ اسْتَطَاعَ

1- . الاتقان 1/ 247.
2- . انعام/ 82.
3- . لقمان/ 13
4- . تفسیر مجمع البیان 3/ 506.