- مقدّمه 1
- اشاره 2
- آموزش قرآن در عصر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 2
- نظام امتیازی یا امتیازدهی با قرآن 8
- شیوه تفسیرگویی در عصر رسول خدا صلی الله علیه و آله 10
- اشاره 10
- 3. پاسخ به سؤالات قرآنی صحابه 14
- وارثان علوم نبوی 16
- شؤون اهل بیت علیهم السلام 19
- وصیّت نانوشته 21
- الف- ممنوعیت نقل و نگارش حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله 23
- پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله 23
- اشاره 23
- ب- رویگردانی و جلوگیری از تفسیر قرآن 26
- تفسیرگویی در عصر صحابه 29
- اشاره 32
- عصر صادقین؛ بازگشت به کتاب و سنت 32
- 1. نقد ملاک رأی و قیاس 33
- 2. انتقاد از فقهاء و مفسران اهل سنت 35
- الف- نهی از تندخوانی و ختم سریع قرآن 37
- اشاره 37
- 3. جهتگیری صحیح نسبت به قرآن 37
- ب- دعوت به ریشهیابی مطالب در قرآن 39
- د- توضیح و تبیین مقاصد قرآنی 41
- د- روشنگری در زمینه تأویل قرآن 43
- حاصل و نتیجه کار صادقین علیهما السلام؛ نگاهی به تفاسیر روایی شیعه 46
به آن شخص که از طایفه بنیکِلاب بود فرمود: «آنچه من میدانم مصداق علوم غیبی نیست، بلکه دانشی است که از عالِمی چون رسول خدا صلی الله علیه و آله فرا گرفتهام ...». (1) 40 با توجه به این مرتبه علمی، علی علیه السلام بارها خطاب به مردم فرمود:
«سَلُونی قَبْل أَن تَفْقِدُونی». (2) 41
یعنی:
قبل از آنکه مرا از دست دهید سؤالات خود را بپرسید. و در خصوص دانش قرآنی خود فرمود: «از کتاب خدا از من پرسش کنید. به خدا سوگند که آیهای نیست مگر آنکه میدانم که در شب نازل شده یا در روز. در دشت نازل شده یا در کوه». (3) 42 و صحابی بزرگ، عبداللَّه بن مسعود درباره دانش علی علیه السلام گفت: «قرآن بر هفت وجه نازل شد. و هر یک از این وجوه ظاهری دارد و باطنی. و ظاهر و باطن قرآن همه نزد علی علیه السلام است». (4) 43 به هر حال این مقام علمی- درباره علی علیه السلام که اعتراف همه صحابه را برانگیخت، به خودی خود دلیلی است که پس از وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله علی علیه السلام به عنوان شایستهترین فرد، مورد رجوع جامعه قرار گیرد.
1- . نهج البلاغه: خطبه 128.
2- . الاتقان 4/ 233.
3- . همان.
4- . همان.