- مقدّمه 1
- اشاره 2
- آموزش قرآن در عصر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 2
- نظام امتیازی یا امتیازدهی با قرآن 8
- شیوه تفسیرگویی در عصر رسول خدا صلی الله علیه و آله 10
- اشاره 10
- 3. پاسخ به سؤالات قرآنی صحابه 14
- وارثان علوم نبوی 16
- شؤون اهل بیت علیهم السلام 19
- وصیّت نانوشته 21
- الف- ممنوعیت نقل و نگارش حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله 23
- پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله 23
- اشاره 23
- ب- رویگردانی و جلوگیری از تفسیر قرآن 26
- تفسیرگویی در عصر صحابه 29
- اشاره 32
- عصر صادقین؛ بازگشت به کتاب و سنت 32
- 1. نقد ملاک رأی و قیاس 33
- 2. انتقاد از فقهاء و مفسران اهل سنت 35
- اشاره 37
- الف- نهی از تندخوانی و ختم سریع قرآن 37
- 3. جهتگیری صحیح نسبت به قرآن 37
- ب- دعوت به ریشهیابی مطالب در قرآن 39
- د- توضیح و تبیین مقاصد قرآنی 41
- د- روشنگری در زمینه تأویل قرآن 43
- حاصل و نتیجه کار صادقین علیهما السلام؛ نگاهی به تفاسیر روایی شیعه 46
آموزش قرآن در عصر پیامبر خدا (ص)
آموزش قرآن در عصر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله
اشاره
به طوری که گفتیم قرآن کریم در بسیاری از زمینه‌ها، از جمله سرگذشت‌های تاریخی، حوادث عصر رسول خدا صلی الله علیه و آله و مهمتر از این دو آیات‌الاحکام به اجمال نازل شده است. در این مورد از همان عصر نزول، سؤالاتی برای مسلمانان به وجود می‌آمد که با مراجعه به رسول خدا صلی الله علیه و آله پاسخ آنها روشن می‌گشت. از طرف دیگر مهمترین وسیله رسول خدا صلی الله علیه و آله در اثبات حقانیت خود و نیز هدایت و راهنمایی مردم، همان قرآن بود که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله چه در مکه و چه در مدینه از آن بهره‌برداری کردند. از قرائن تاریخی بر می‌آید که آن حضرت در استفاده از قرآن- با توجه به مخاطبان خود- از دو شیوه به شرح زیر استفاده کرده‌اند:
1- إسماع قرآن کریم