- مقدّمه 1
- آموزش قرآن در عصر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 2
- اشاره 2
- نظام امتیازی یا امتیازدهی با قرآن 8
- شیوه تفسیرگویی در عصر رسول خدا صلی الله علیه و آله 10
- اشاره 10
- 3. پاسخ به سؤالات قرآنی صحابه 14
- وارثان علوم نبوی 16
- شؤون اهل بیت علیهم السلام 19
- وصیّت نانوشته 21
- الف- ممنوعیت نقل و نگارش حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله 23
- پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله 23
- اشاره 23
- ب- رویگردانی و جلوگیری از تفسیر قرآن 26
- تفسیرگویی در عصر صحابه 29
- اشاره 32
- عصر صادقین؛ بازگشت به کتاب و سنت 32
- 1. نقد ملاک رأی و قیاس 33
- 2. انتقاد از فقهاء و مفسران اهل سنت 35
- الف- نهی از تندخوانی و ختم سریع قرآن 37
- اشاره 37
- 3. جهتگیری صحیح نسبت به قرآن 37
- ب- دعوت به ریشهیابی مطالب در قرآن 39
- د- توضیح و تبیین مقاصد قرآنی 41
- د- روشنگری در زمینه تأویل قرآن 43
- حاصل و نتیجه کار صادقین علیهما السلام؛ نگاهی به تفاسیر روایی شیعه 46
می‌توانستند با نسبت دادن هذیان، وصیّت آن حضرت را از اعتبار خارج سازند.
در این موقعیت بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله چشم از جهان فرو بست و در شرایطی که علی علیه السلام بر بالین پیامبر صلی الله علیه و آله حضور داشت و مقدمات کفن و دفن آن حضرت را فراهم می‌ساخت، جمعی از اصحاب در محلّی به نام سقیفه بنی ساعده گرد آمدند و پس از مذاکراتی چند، ابوبکر را به عنوان خلیفه برگزیدند. و به این صورت بود که علیرغم سفارش‌های مکرّر رسول خدا صلی الله علیه و آله نسبت به جانشینی علی علیه السلام آن حضرت از صحنه سیاسی جامعه به دور ماند.
پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله
اشاره
پس از رسول خدا (ص)
به دنبال رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و در پی انزوای اهل بیت علیهم السلام از خلافت و جانشینی آن حضرت، دو کار دیگر از ناحیه زمامداران به وقوع پیوست که هر کدام در تضعیف فرهنگ اسلامی آثار نامطلوبی بر جای گذاشت. این اقدامات عبارت بودند از:
الف- ممنوعیت نقل و نگارش حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله
ب- خودداری و جلوگیری از تفسیر قرآن، ذیلًا در مورد هر کدام توضیحاتی درج می‌شود.