- مقدّمه 1
- آموزش قرآن در عصر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 2
- اشاره 2
- نظام امتیازی یا امتیازدهی با قرآن 8
- شیوه تفسیرگویی در عصر رسول خدا صلی الله علیه و آله 10
- اشاره 10
- 3. پاسخ به سؤالات قرآنی صحابه 14
- وارثان علوم نبوی 16
- شؤون اهل بیت علیهم السلام 19
- وصیّت نانوشته 21
- الف- ممنوعیت نقل و نگارش حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله 23
- پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله 23
- اشاره 23
- ب- رویگردانی و جلوگیری از تفسیر قرآن 26
- تفسیرگویی در عصر صحابه 29
- عصر صادقین؛ بازگشت به کتاب و سنت 32
- اشاره 32
- 1. نقد ملاک رأی و قیاس 33
- 2. انتقاد از فقهاء و مفسران اهل سنت 35
- اشاره 37
- الف- نهی از تندخوانی و ختم سریع قرآن 37
- 3. جهتگیری صحیح نسبت به قرآن 37
- ب- دعوت به ریشهیابی مطالب در قرآن 39
- د- توضیح و تبیین مقاصد قرآنی 41
- د- روشنگری در زمینه تأویل قرآن 43
- حاصل و نتیجه کار صادقین علیهما السلام؛ نگاهی به تفاسیر روایی شیعه 46
علی و اهل بیت او وارد شده بود از بین رفت و متقابلًا روایاتی در مذمّت علی علیه السلام و خاندان او جعل و منتشر گردید. (1) 52 و به طوری که در تاریخ آمده است این و ضعیت همچنان ادامه یافت تا آنکه در پایان قرن نخست هجری، با به خلافت رسیدن عمربن عبدالعزیز، سیاست منع نقل و کتابت حدیث لغو گردید. (2) 53
ب- رویگردانی و جلوگیری از تفسیر قرآن
کار دیگری که پس از وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله در جامعه اسلامی رخ نمود، بیتوجهی عدهای از صحابه به امر تفسیر قرآن و تشویق صرف به تلاوت و ختم آن بود. و عجیب آنکه این کار توسط کسانی پی ریزی گشت که در وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله شعار
«حَسْبُنا کتاب اللَّه»
سر داده بودند و انتظار میرفت که بیش از دیگران به مفاهیم قرآن توجه کنند. بنا به روایات تاریخی، نخستین کسی که از بحث پیرامون آیات قرآنی خودداری کرد، خلیفه نخست بود. و به طوری که محدثان نوشتهاند، زمانی که ابوبکر درباره معنای: «وَکَانَ اللَّهُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ مُقِیتاً» (3) 54 پرسشی کردند، او در پاسخ گفت: «کدام آسمان بر من سایه افکند و کدام
1- . شرح نهجالبلاغه ابن ابی الحدید 11/ 44 و 4/ 63- 68.
2- . سنن دارمی 1/ 126.
3- . نسا/ 88