- مقدّمه 1
- آموزش قرآن در عصر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 2
- اشاره 2
- نظام امتیازی یا امتیازدهی با قرآن 8
- شیوه تفسیرگویی در عصر رسول خدا صلی الله علیه و آله 10
- اشاره 10
- 3. پاسخ به سؤالات قرآنی صحابه 14
- وارثان علوم نبوی 16
- شؤون اهل بیت علیهم السلام 19
- وصیّت نانوشته 21
- الف- ممنوعیت نقل و نگارش حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله 23
- پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله 23
- اشاره 23
- ب- رویگردانی و جلوگیری از تفسیر قرآن 26
- تفسیرگویی در عصر صحابه 29
- عصر صادقین؛ بازگشت به کتاب و سنت 32
- اشاره 32
- 1. نقد ملاک رأی و قیاس 33
- 2. انتقاد از فقهاء و مفسران اهل سنت 35
- اشاره 37
- الف- نهی از تندخوانی و ختم سریع قرآن 37
- 3. جهتگیری صحیح نسبت به قرآن 37
- ب- دعوت به ریشهیابی مطالب در قرآن 39
- د- توضیح و تبیین مقاصد قرآنی 41
- د- روشنگری در زمینه تأویل قرآن 43
- حاصل و نتیجه کار صادقین علیهما السلام؛ نگاهی به تفاسیر روایی شیعه 46
در روایات معتبر از تندخوانی قرآن و ختم آن در کمتر از سه روز نهی شده است. (1) 69 در روایتی امام صادق علیه السلام در معنای: «ورَتّل القُرآن تَرتیلًا» (2) 70 از قول علی علیه السلام فرمود: «در تلاوت قرآن آن را خوب بیان کن. و همانند شعر آن را با شتاب مخوان. و مانند ریگ آن را در دهان پراکنده مساز. امّا دلهای سخت خود را با تلاوت قرآن به بیم و هراس افکنید. و هرگز همّ شما به پایان رساندن سوره نباشد». (3) 71 در روایت دیگر امام صادق علیه السلام خود در معنای آیه:
«کسانی که کتاب آسمانی به آنها دادهایم آن را چنانکه شایسته آن است میخوانند» (4) 72 فرمود: «تلاوت شایسته کتاب خدا به این معنی است که در برابر آیاتی که از بهشت و دوزخ سخن میگوید، مکث و تأمل شود. به این صورت که در آیات رحمت، از خدا تقاضای رحمت و در آیات عذاب، از عذاب الهی به خداوند پناه برده میشود». (5) 73 ضمناً از روایات دیگر بهدستمیآید که رسولخدا صلی الله علیه و آله و امامان شیعه علیهما السلام در تلاوت قرآن خود نیز به این روش
1- . الکافی 2/ 617.
2- . مزمل/ 4
3- . وسائل الشیعه 4/ 836.
4- . بقره/ 121
5- . وسائل الشیعه 4/ 863.