- مقدّمه 1
- اشاره 2
- آموزش قرآن در عصر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 2
- نظام امتیازی یا امتیازدهی با قرآن 8
- شیوه تفسیرگویی در عصر رسول خدا صلی الله علیه و آله 10
- اشاره 10
- 3. پاسخ به سؤالات قرآنی صحابه 14
- وارثان علوم نبوی 16
- شؤون اهل بیت علیهم السلام 19
- وصیّت نانوشته 21
- پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله 23
- اشاره 23
- الف- ممنوعیت نقل و نگارش حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله 23
- ب- رویگردانی و جلوگیری از تفسیر قرآن 26
- تفسیرگویی در عصر صحابه 29
- اشاره 32
- عصر صادقین؛ بازگشت به کتاب و سنت 32
- 1. نقد ملاک رأی و قیاس 33
- 2. انتقاد از فقهاء و مفسران اهل سنت 35
- اشاره 37
- الف- نهی از تندخوانی و ختم سریع قرآن 37
- 3. جهتگیری صحیح نسبت به قرآن 37
- ب- دعوت به ریشه‌یابی مطالب در قرآن 39
- د- توضیح و تبیین مقاصد قرآنی 41
- د- روشنگری در زمینه تأویل قرآن 43
- حاصل و نتیجه کار صادقین علیهما السلام؛ نگاهی به تفاسیر روایی شیعه 46
عمل می‌کرده‌اند. (1) 74
ب- دعوت به ریشه‌یابی مطالب در قرآن
امامان علیهم السلام معتقد بودند که هر مطلبی بلاشک ریشه‌ای در قرآن دارد که میتوان با تأمل و تدبر به آن دست یافت. از این رو شاگردان خود را به گونه‌ای تربیت کرده‌اند که بتوانند به ریشه‌های مطالب در قرآن واقف گردند.
در این زمینه شواهد فراوانی در روایات خصوصاً در روایات شیعه وجود دارد که به برخی از آنهااشاره می‌گردد:
1. امام علی علیه السلام در حدیث معروفی می‌فرماید: «این قرآن را به نطق و سخن در آورید که (خود) با شما سخن نمی‌گوید بدانید که من شما را به (حقایق) آن باخبر می‌سازم، علم (و سرگذشت‌های) گذشتگان و علم (حوادث) آیندگان تا روز قیامت در قرآن است، قرآن اساس داوری در زمینه اختلافات بین شماست و اگر از (حقایق) قرآن از من سؤال کنید، همه را به شما خواهم آموخت». (2) 75 2. کلینی (ره) به نقل از ابوالجارود روایت کرده که امام باقر علیه السلام فرمود: «هر گاه مطلبی برای شما گفتم، ریشه آن را
1- . از جمله‌بنگرید به القرآن الکریم و روایات المدرستین 1/ 171 و 181.
2- . اصول کافی: 1./ 61.