- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- اشاره 5
- بخش اوّل: چشم اندازی به زندگانی حضرت ابوالفضل علیه السلام 5
- طلوع مهتاب 6
- اشاره 6
- فصل اول: از چشمه سار مهتاب 6
- شناسنامه مهتاب 6
- نام گذاری 8
- تبارشناسی ام البنین علیهاالسلام 11
- ثمره پیوند 15
- اشاره 19
- 1. قمر بنی هاشم 19
- کنیه ها و لقب ها 19
- 2. باب الحوائج 20
- 3. باب الحسین علیه السلام 20
- 4. سقّا، ساقی و ابوالقِرْبهَ 21
- فصل دوم: ویژگی های فردی حضرت عباس علیه السلام 26
- ویژگی های جسمی 26
- اشاره 26
- ویژگی های روحی و اخلاقی 27
- اشاره 27
- 1. جنگ آوری و شجاعت 27
- 2. دانش و بینش 30
- 3. ادب و فروتنی 31
- 4. ایمان و بصیرت 34
- 5. عبادت 36
- اشاره 38
- گفتار حضرت علی علیه السلام 38
- فصل سوم: دیدگاه معصومان درباره حضرت عباس علیه السلام 38
- گفتار امام حسین علیه السلام 39
- گفتار حضرت فاطمه علیهاالسلام 39
- گفتار امام سجاد علیه السلام 40
- گفتار امام صادق علیه السلام 40
- گفتار امام هادی علیه السلام 41
- اشاره 42
- عصر امیرمؤمنان علی علیه السلام 42
- اشاره 42
- 1. دوران سکوت 42
- فصل چهارم: تلاش های سیاسی حضرت عباس علیه السلام 42
- اشاره 44
- الف. نخستین حضور در صحنه سیاسی 44
- 2. دوران خلافت 44
- ب. درخشش در صفین 45
- ج. آب رسانی، تجربه پیشین 46
- سفارش به عباس علیه السلام 48
- عصر امام حسن مجتبی علیه السلام 48
- 3. شهادت امیرمؤمنان علی علیه السلام 48
- اشاره 48
- 2. پس از صلح 49
- 1. دوره خلافت 49
- 3. شهادت امام مجتبی علیه السلام 50
- 1. عملکرد معاویه 51
- اشاره 51
- عصر امام حسین علیه السلام 51
- 2. عملکرد یزید 53
- 3. موضع گیری امام حسین علیه السلام 55
- 4. موضع گیری حضرت عباس علیه السلام 56
- 1. انگیزه های اخلاقی _ عرفانی 63
- اشاره 63
- اشاره 63
- فصل پنجم: سیمای حضرت عباس علیه السلام در آیینه قیام حسینی 63
- انگیزه های حضور در نهضت حسینی 63
- 2.انگیزه های سیاسی 65
- اشاره 68
- نقش آفرینی در حماسه عاشورا 68
- 1. پرچمدار نهضت 68
- 2. مشاور و همراه امام 70
- 3. بهترین پشتیبان ولایت 70
- 4. پاسدار حرم حسینی 72
- 5. سقایت 73
- 6. شهادت 74
- 7. سوگواری ها 79
- سرمشق گیری از شخصیت حضرت عباس علیه السلام 81
- 1. الگوی جانبازی 81
- اشاره 81
- 2. اسطوره وفاداری 83
- 3. اسوه ولایت پذیری 84
- 1. بر محمل نیاز 88
- اشاره 88
- اشاره 88
- فصل ششم: گلبرگی از کرامت ها و خاطره ها 88
- مشکل گشای بزرگان 88
- 2. بی کران دانش 88
- 3. فریادرس 89
- عنایت به شیعیان و دوستداران 90
- اشاره 90
- 1. داروی عشق 90
- 2. طبیب جان ها 92
- 3. ضریح اشک 94
- 4. با یک سبد نیاز 95
- 5. بیماری عشق 97
- عنایت به نامسلمانان 98
- اشاره 98
- 1. گرمیِ آه 98
- 2. غریبه آشنا 99
- 3. سپاس 100
- 4. امید واپسین 102
- فصل هفتم: حرم مطهر حضرت عباس علیه السلام 103
- اشاره 103
- خاک سپاری 103
- اشاره 105
- 1. بنای نخست 105
- تاریخچه حرم 105
- 2. بنای دوم 106
- 4. بنای چهارم 106
- 3. بنای سوم 106
- 5. عصر جلایریان 107
- 6. عصر صفویه 107
- 7. عصر افشاریه 107
- 9. دورنمایی از حرم کنونی 108
- 8. عصر قاجاریه 108
- مقام ها 110
- اشاره 110
- 1. محل دفن سر 110
- 2. مقام دست ها 110
- پاداش زیارت 111
- زیارت نامه 112
- برگردان 114
- اشاره 117
- بخش دوّم: گزیده ادب پارسی 117
- اشاره 118
- سوگ خورشید 118
- شعر 118
- بی آبی 119
- گوهر خونین 119
- اشاره 120
- مفهوم آب 120
- درس وفاداری 120
- شرم آب 121
- آبرو نریخت 122
- شبنم اشک 122
- ساقی بقا 122
- چشم تر آب 123
- ساقی لب تشنه 124
- زلال اشک 124
- تشنه ترین عاشق 125
- کتیبه شکیب 125
- دست های منتشر 126
- برگ سبز 126
- گلوی عطش 127
- تاسوعا 128
- قمر بنی هاشم 129
- اشاره 131
- متن ادبی 131
- ماه مشرقی 131
- آخرین آرزو 132
- نماز دیگرگونه 134
- بخش سوّم: همراه با برنامه سازان 135
- اشاره 135
- پیشنهادهای برنامه ای 139
- پرسش های مسابقه ای 140
- پرسش های مردمی 141
- پرسش های کارشناسی 142
- پیام های تبریک و تسلیت 143
- اشاره 143
- گفتار مجری در ولادت حضرت عباس علیه السلام 143
- گفتار مجری در روز تاسوعا 144
- متنی نمایشنامه رادیویی 145
- اشاره 145
- سپهدار لشکر عشق 145
- انجام سخن 147
- معرفی کتاب 150
- کتاب نامه 151
نماز دیگرگونه
نماز دیگرگونه
از نسل نور است و فرزند حماسه. رگ های پیشانی اش، تورّم «هیهات منّا الذّله» است و دستانش «و اللّه ان قطعتموا یمینی» را فریاد می زند. ابروانش شمشیر زن پیکار عقل و عشق است و چشمانش، تلاطم اقیانوسی که فرات به آن می انجامد. قامتش الله اکبر را فریاد می زند و چهره اش، قامتِ ماه شب چهارده را خم می کند. بنی هاشم، قمر خود می خواندش و بنی آدم، سحر خود.
مادرش ام البنین است؛ صاحب فرزندانی از آفتاب. در دامان شجاعت، می پرورانَدَش و درس هنگامه سازی اش می آموزد؛ آن گونه که در برابر خصم، چشمانش ذوالفقار باشد، دستانش گلوگاه معرکه را بفشارد و پاهایش گرد و خاک را برآشوباند.
رو به قبله ابروی حسین علیه السلام قامت می بندد هنگامه ای را که وضویش؛ خون، اذانش؛ یا اخا ادرک اخاک و سجاده اش؛ کربلاست. آن گاه در محرابِ حضور برادر، نمازی دیگرگونه بر پای می دارد.
او ساقی جامی است که ملایکه، حسرتْ نوشِ زلالِ آن اند و آسمانیان آرزو را به التماسش فرا می برند. او ساقی جامی است که عطش آبادِ تاریخ، چشم امید به آن دارد. کودکانِ روزگار، همیشه چشم به راه مشکِ اویند.
اکنون که میلادش به نیازمندی ما لبخند می زند، جانبازی راهش را آرزو می داریم.(1)
1- جواد محمدزمانی، مجله اشارات، شماره 41، ص 92.