ماه در فرات: نگرشی تحلیلی به زندگانی حضرت عباس علیه السلام صفحه 41

علیه السلام آمده است که در پایان این بخش به آن خواهیم پرداخت. عبارت های زیبای این زیارت نامه، از روح بلند و فداکار ایشان نشان دارد و تابندگی حماسه و عرفان آن بزرگوار را بیشتر جلوه گر می سازد.

از امام صادق علیه السلام سخنان دیگری نیز در گستره ستایش این چهره تابناک بر جای مانده است. امام صادق علیه السلام فرمود: «کانَ عَمُّنَا العباس بن علی؛ ناقِدَ البَصیرَهِ، صُلبَ الایمانِ، جاهَدَ مَعَ أبی عَبْدِاللّهِ عَلیه السَّلامُ وَ اُبْلِیَ بلاءً حَسَنا و مَضی شَهیدا؛ عموی ما، حضرت عباس بن علی علیه السلام، دارای بینشی ژرف و ایمانی استوار بود. در رکاب برادرش جهاد فرمود و از آزمون الهی پیروز درآمد و با شهادت رحل زندگی برچید».(1)

گفتار امام هادی علیه السلام

در زیارت پرفیض ناحیه مقدسه که از زبان مبارک امام هادی علیه السلام زینت گفتار یافته است، خطاب به حضرت عباس علیه السلام چنین می خوانیم:

«السَّلامُ عَلی اَبِی الفَضْلِ العَبّاسِ بنِ أَمیرِالمُؤمِنین، المُواسیِ اَخاهُ بِنَفْسِهِ اَلْآخِذُ لِغَدِهِ مِنْ اِمْسِهِ الفادیِ لَهُ، الواقی السّاعِیِ اِلَیْهِ بِمائِهِ المَقْطُوعَهِ یَداهُ؛ سلام بر تو ابوالفضل العباس، فرزند امیر مؤمنان علیه السلام، هم او که با کمال ایثار، برادری را به جای آورد، دنیای خویش را وسیله آخرت قرار داد، خود را فدای برادر ساخت، نگهبان تلاش گر و آبرسان او بود و هم او که دو دستش قطع شد».(2)

امام هادی علیه السلام با این کلمات پرسوز و گداز که شرح حال کاملی از واقعه عاشوراست، فداکاری عباس علیه السلام را به تصویر کشید.