ماه در فرات: نگرشی تحلیلی به زندگانی حضرت عباس علیه السلام صفحه 52

زمان عمر بن عبدالعزیز که هم دوره امام صادق علیه السلام بود، ادامه یافت.

دیگر بدعتی که در این دوره، در راستای لکه دار کردن فرهنگ اهل بیت علیهم السلام انجام شد، جعل احادیث است.(1) دستگاه دروغ پراکنی با جعلِ سخنان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم، از اسلام، دینی پوشالی، سست بنیاد و تقلیدی ساخت و سبب شد مسلمانان با باورهای ضعیف رشد کنند و برداشتی سطحی از اسلام داشته باشند. معاویه با این کار می خواست هرگاه منافع خلیفه به خطر افتاد، از نیروی مردمی که چشم و گوش بسته و به فرمان او بودند، بهره لازم را ببرد. به همین منظور، فقیهان درباری را به جعل حدیث وا داشت و هر روز بر پیروان فرقه های مُرجعه افزود(2) و میان مسلمانان، شکاف عمیقی ایجاد کرد.

دوران 20 ساله حکومت معاویه از دشوارترین سال های زندگی مردم به ویژه دوستداران و شیعیان امیرمؤمنان علیه السلام بود تا جایی که معاویه به فرمانداران و کارگزاران خود نوشت هرگز شهادت فرزندان علی علیه السلام و شیعیانش را نپذیرند و به همگی آنان دستور داد اگر دو نفر شهادت دادند که شخصی از دوستداران علی و خاندان اوست، نامش را از دفتر بیت المال حذف و همه حقوق او را قطع کنند.

هر جا که شیعه یافت می شد، به بهانه های مختلف به قتل می رسید و دستگاه حکومتی تنها به احتمال این که کسی از شیعیان علی علیه السلام باشد، دست و پای او را می برید. هر کس به دوستی با خاندان رسول اکرم