گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 1367

42- هر که دشمنان را بصلاح آورد بمراد ( و مقصود خود ) رسد .

43- از هیچ دشمنی ایمن مباش هر چند شکر ( دوستی ) کند .

44- هیچ دشمنی را کوچک مشمار هر چند ضعیف و ناتوان باشد .

45-

با مردان دشمنی نمودن از خصلت های نادان هاست .

46- هر که شمشیر ستم کشد با آن کشته شود ( یعنی خاصیّتش این است ) .

47- موقف های دشمنی ( که باعث حصول آن می گردد ) و ایستگاههای آن خدای رحمن را بخشم آورده ، و شیطان را خوشنود ساخته ، و آدمی را عیبناک می سازد .

48- هر که در دشمنی مبالغه نماید گناه کرده ، و کسی که در آن کوتاهی کند ( در جائی که باید دشمن را گوشمال کرد بی تفاوت باشد ) خصومت شود ( یعنی دشمن بر او غلبه کند پس با دشمن باید به اندازه ضرورت دشمنی کرد نه خیلی زیاد و نه خیلی کم ) .

ص 910

49- لا یستطیع أن یتّقی اللّه من خاصم 10740 .